Mur Berliński Zapraszam do obejrzenia krótkiej prezentacji na temat Muru Berlińskiego i jego historii.

Na początek kilka ogólnych wiadomości Mur Berliński to system umocnień i zapór o długości ok. 151 kilometrów oddzielający Niemcy Wschodnie od Niemiec Zachodnich. Po II wojnie światowej zapadła decyzje o oddzieleniu terenów wpływu zachodniego i wschodniego granicą.

Budowa muru w Berlinie Plan budowy muru w Berlinie był tajemnicą państwową rządu NRD. Robotnicy budowali mur na polecenie kierownictwa SED pod nadzorem policji Volkspolicei i żołnierzy Narodowej Armii Ludowej. Pierwsze budowy rozpoczęto już w 1946 roku. Wybudowano pierwsze urządzenia graniczne po stronie wschodniej: na obszarach leśnych drut kolczasty, a na ulicach i drogach – bariery.

Trasa budowy muru

Co prawda Alianci wiedzieli o planowanych "drastycznych środkach" oddzielenia Berlina Zachodniego, jednak byli kompletnie zaskoczeni jego terminem i rozmiarami. Ponieważ nie zablokowano im dostępu do Berlina Zachodniego, nie doszło do ataku militarnego.

Reakcje sąsiadów na budowe muru Alianci zareagowali dość ostrożnie. Dopiero po 72 godzinach nadeszły protesty dyplomatyczne do Moskwy. Dzięki temu rozpowszechniały się cały czas plotki, że Sowieci zagwarantowali zachodnim aliantom nienaruszalność ich praw w Berlinie Zachodnim.

Podzielony kraj Zachodni Berlińczycy już od 1 czerwca 1952 nie mogli swobodnie podróżować do NRD. Był to dość ciężki cios ponieważ rozdzielał rodziny mieszkające w obu końcach miasta. W wyniku długich negocjacji w 1963 r. zawarto porozumienie o przepustkach umożliwiające kilkuset tysiącom zachodnich berlińczyków odwiedzanie krewnych we wschodniej części miasta pod koniec roku.

Próby ucieczki Wielu próbowało przedostać się przez tą granice jednak części się to nie udawało i kończyli tragiczną śmiercią. Liczba poległych nie jest do końca znana uważa się ze zginęło około 250 osób lecz jest to kwestia sporna.

Nadszedł dzień upadku Mur Berliński padł w nocy z czwartku 9 listopada na piątek 10 listopada 1989, po przeszło 28 latach istnienia. Przygotowania NRD do kontrolowanego otwarcia muru sięgają października 1989, kiedy to,, przeprowadzono 29 października rozmowy z szefem wschodnioberlińskiej SED i burmistrzem Berlina Wschodniego, mające doprowadzić do podjęcia odpowiednich działań w tym kierunku.

Otwarcie granic Po 9 listopada muru strzeżono zrazu z tą samą intensywnością, Ale już podczas weekendu po 9 listopada rząd NRD całkiem nieoczekiwanie oznajmił, że zostaną otwarte nowe przejścia graniczne lub rozbudowane stare. 24 grudnia 1989 Obywatele RFN oraz mieszkańcy Berlina Zachodniego po raz pierwszy mogli wjechać na terytorium NRD w ruchu bezwizowym.

Pamięć o poległych Dla upamiętnienia ofiar muru berlińskiego wzniesiono bardzo różne pomniki. Obok niewielkich krzyży i innych znaków pamięci o zastrzelonych uciekinierach, stanowiących często prywatne inicjatywy obywateli Berlina Zachodniego. Istnieje szereg większych miejsc pamięci jak np. białe krzyże na brzegu Sprewy w pobliżu Reichstagu.

O sposobach upamiętnienia toczono spory, jak np O sposobach upamiętnienia toczono spory, jak np. w końcu lat dziewięćdziesiątych o miejscu pamięci przy Bernauer Straße. Najgorętsze spory toczyły się wokół tzw. pomnika wolności zbudowanego i później zburzonego w pobliżu Checkpoint Charlie. W odpowiedzi na stawiane Senatowi Berlina zarzuty o braku ogólnej koncepcji powołano komisję, która wiosną 2005 przedstawiła podstawy koncepcji upamiętnienia. 20 czerwca 2006 Senat przedłożył rozwiniętą na tej podstawie "Koncepcję Ogólną Upamiętnienia Muru Berlińskiego" przewidującą m.in. rozbudowę miejsca pamięci przy Bernauer Straße.

Koniec Pokaz slajdów przygotowany przez Aleksandra Hernika Dziękuje bardzo za obejrzenie prezentacji.