KSIĘGOWOŚĆ W PROJEKTACH UE Opracowanie dla LECZNICY III SEKTORA: Leszek Pałaszewski - Księgowy
KSIĘGOWOŚĆ W PROJEKTACH UE
Odrębna ewidencja księgowa operacji związanych z realizowanym projektem Przepisy wspólnotowe wprowadzają wymóg, aby beneficjent unijnej pomocy utrzymywał odrębny system księgowy albo odpowiedni kod księgowy dla wszystkich transakcji związanych z danym projektem, bez uszczerbku dla krajowych zasad księgowych.
Odrębna ewidencja księgowa operacji związanych z realizowanym projektem W przypadku beneficjenta prowadzącego księgi rachunkowe, wymóg zapewnienia odrębnego systemu księgowego albo odpowiedniego kodu księgowego oznacza prowadzenie ewidencji wyodrębnionej w ramach już prowadzonych przez daną jednostkę ksiąg rachunkowych
Odrębna ewidencja księgowa operacji związanych z realizowanym projektem Odrębna ewidencja księgowa może polegać na wyodrębnieniu wszystkich operacji związanych z danym projektem poprzez wprowadzenie do stosowanego zakładowego planu kont dodatkowych (odrębnych) kont syntetycznych, analitycznych i pozabilansowych, a także dodatkowych rejestrów dokumentów księgowych, w układzie umożliwiającym uzyskanie informacji wymaganych w zakresie sprawozdawczości finansowej projektu i kontroli wykorzystania środków. Zasady prowadzenia ewidencji szczegółowej wykonania projektu jednostka ustala indywidualnie, opisując je w zasadach (polityce) rachunkowości.
Odrębna ewidencja księgowa operacji związanych z realizowanym projektem Odrębna ewidencja księgowa może polegać także na wprowadzeniu wyodrębnionego kodu księgowego dla wszystkich transakcji związanych z danym projektem. Wyodrębniony kod księgowy oznacza odpowiedni symbol, numer, wyróżnik stosowany przy rejestracji, ewidencji lub oznaczeniu dokumentu, który umożliwia sporządzanie zestawienia lub rejestru dowodów księgowych w określonym przedziale czasowym ujmujących wszystkie operacje związane z projektem oraz obejmujących przynajmniej następujący zakres danych: nr dokumentu źródłowego, nr ewidencyjny lub księgowy dokumentu, datę wystawienia dokumentu, kwotę brutto, kwotę netto dokumentu, kwotę kwalifikowaną dotyczącą projektu.
Zasady przyjęte w polityce rachunkowości 1) wyodrębnienie kont kosztów projektu z podziałem na konta: kosztów operacyjnych, np. w układzie rodzajowym wyodrębnione zostaje analityczne konto księgowe z nazwą nawiązującą do danego projektu, np. 40-1-300 - Zużycie materiałów - Projekt "X". W ramach konta analitycznego utworzonego dla celów projektu można prowadzić dalszą, wyodrębnioną ewidencję analityczną, w podziale na kategorie kosztowe zawarte we wniosku o dofinansowanie projektu i/lub innym dokumencie zawierającym takie pozycje, w zależności od potrzeb projektu, np. 40-1-300-10 - Zużycie materiałów - Projekt "X" - materiały biurowe; pozostałych kosztów operacyjnych; kosztów finansowych i ewentualnie strat nadzwyczajnych;
Zasady przyjęte w polityce rachunkowości 2) ustalenie zakresu wydatków kwalifikowanych projektu, przyjęcie na piśmie takiego katalogu uwzględniającego przepisy i specyfikę projektu - w celu jednolitego i prawidłowego rozliczania wydatków kwalifikowanych, 3) sposób realizacji obowiązków sprawozdawczych i informacyjnych wobec instytucji nadzorujących realizację projektu, GUS itp., 4) inne uregulowania w zależności od potrzeb i statusu prawnego beneficjenta (jednostki otrzymującej dotację).
Wkład własny w formie finansowej Wkład własny w formie finansowej to środki pieniężne, którymi jednostka będzie finansowała wydatki związane z realizacją danego projektu. Wniesienie takiego wkładu podlega ewidencji w księgach rachunkowych. Przy czym ewidencja ta następuje w wyniku bieżących księgowań operacji gospodarczych związanych z realizacją projektu
Wkład własny w formie niepieniężnej Wkład własny może być wniesiony w postaci rzeczowej, np. w formie przekazania na rzecz realizowanego projektu określonych składników majątku (tj. urządzenia lub materiały). Wkład rzeczowy podlega ewidencji księgowej na kontach wyodrębnionych do realizacji projektu.
Wkład własny w formie niepieniężnej Wkład własny może przybierać także formy niematerialne, np. praca wolontariuszy. Tego rodzaju wkład własny nie może podlegać odrębnej ewidencji na kontach bilansowych jednostki dotowanej, powodowałoby to - np. w przypadku nieodpłatnej pracy wolontariusza - wykazanie kosztów, które wcale nie zostały poniesione. Ewidencjonowanie odpowiednio wycenionego i udokumentowanego własnego wkładu niematerialnego powinno odbywać się pozabilansowo
Wkład własny w formie dodatków lub wynagrodzeń wypłacanych przez stronę trzecią Wkład własny może być również wnoszony w formie dodatków lub wynagrodzeń wypłacanych przez stronę trzecią, np. w formie wynagrodzeń uczestników projektu. Beneficjent realizujący projekt w ramach PO KL, w którym występuje powyższy wkład, rozlicza go w ramach projektu na podstawie oświadczenia składanego przez podmioty wypłacające dodatki lub wynagrodzenia. Oświadczenie to powinno pozwalać na identyfikację poszczególnych uczestników projektu oraz wysokości wkładu w odniesieniu do każdego z nich.
Wkład własny w formie dodatków lub wynagrodzeń wypłacanych przez stronę trzecią Ewidencja wkładu własnego w formie dodatków lub wynagrodzeń wypłacanych przez stronę trzecią, powinna przebiegać wyłącznie w ewidencji pozabilansowej jednostki.
Cross-financing w projektach realizowanych w ramach POKL Cross-financing to zasada elastycznego (krzyżowego) finansowania projektów w ramach programu operacyjnego. Umożliwia ona finansowanie w sposób komplementarny działań objętych zakresem pomocy jednego funduszu ze środków innego funduszu. W odniesieniu do Europejskiego Funduszu Społecznego i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego polega odpowiednio na finansowaniu działań EFS - z EFRR oraz w przypadku EFRR - z EFS.
Cross-financing w projektach realizowanych w ramach POKL Cross-financing może dotyczyć wyłącznie takich kategorii wydatków, których poniesienie wynika z potrzeby realizacji danego projektu i stanowi logiczne uzupełnienie działań w ramach PO KL. Zasadniczo powinny więc to być wydatki związane z zakresem merytorycznym projektu. Cross-financing powinien być ponadto powiązany wprost z głównymi zadaniami realizowanymi w ramach danego projektu.
Cross-financing w projektach realizowanych w ramach POKL Wydatki kwalifikowalne w ramach wsparcia objętego cross-financingiem dotyczą przede wszystkim: zakupu oraz leasingu (finansowego i zwrotnego) pojazdów oraz mebli, zakupu oraz leasingu (finansowego lub zwrotnego) sprzętu, dostosowywania budynków, pomieszczeń i miejsc pracy.
Cross-financing w projektach realizowanych w ramach POKL Jako sprzęt w ramach cross-financingu rozumieć należy środki trwałe (z wyłączeniem pojazdów i mebli), których wartość początkowa jest wyższa od 10% kwoty określonej w przepisach podatkowych, uprawniającej do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego (350,00 zł). Zakup tak rozumianego sprzętu poniżej tej kwoty nie jest traktowany jako cross-financing
Cross-financing w projektach realizowanych w ramach POKL Wydatki na amortyzację nie są traktowane jako cross-financing bez względu na to, czy beneficjent (projektodawca) dokonuje jednorazowego odpisu amortyzacyjnego czy rozkłada odpisy amortyzacyjne według stawek amortyzacyjnych. W związku z powyższym o przyporządkowaniu wydatku do cross-financingu decydować będzie to, czy beneficjent kwalifikuje w ramach projektu koszty amortyzacji czy też koszty zakupu sprzętu.
Cross-financing w projektach realizowanych w ramach POKL Ponoszone przez jednostkę wydatki w ramach cross-financingu podlegają ewidencji w księgach rachunkowych, przy czym ewidencja ta następuje w wyniku bieżących księgowań operacji gospodarczych związanych z realizacją projektu. Sam zakup w ramach cross-financingu, np. mebli czy sprzętu, księgowany więc będzie według zasad ogólnych przyjętych przez jednostkę.