Konkurencja niedoskonała opracowanie na podstawie Mikroekonomia Smith-Begg PWE W-wa

Konkurencja niedoskonała – to sytuacja, w której pojedyncze firmy są przekonane, że mają do czynienia z ujemnymi krzywymi popytu. Najważniejsze formy konkurencji niedoskonałej to: czysty monopol; oligopol; konkurencja monopolistyczna.

Oligopol - jest gałęzią, w której występuje niewielu producentów Oligopol - jest gałęzią, w której występuje niewielu producentów. Każdy z nich stwierdza, że osiągana przez niego cena zależy nie tylko od wielkości jego własnej produkcji, lecz także od działań konkurentów z tej gałęzi (np. przemysł samochodowy).

Konkurencja monopolistyczna – jest gałęzią, w której występuje wielu dostawców wytwarzających produkty, będące bliskimi substytutami. Każde z tych przedsiębiorstw ma ograniczoną możliwość wpływania na ceny własnych produktów.

Minimalna efektywna skala produkcji to wielkość produkcji, przy której długookresowa krzywa kosztów przeciętnych przedsiębiorstwa przestaje opadać.

Stopień w jakim gałąź zdominowana jest przez kilka wielkich przedsiębiorstw, można zmierzyć za pomocą wskaźnika koncentracji. Wskaźnik koncentracji N firm mówi o procentowym udziale w podaży rynkowej towaru N największych przedsiębiorstw danej gałęzi.

Konkurencja monopolistyczna Przedsiębiorstwo działające w warunkach konkurencji monopolistycznej mają swobodę wejścia i wyjścia z gałęzi, ale każde z nich samo jest małe i wytwarza podobne, chociaż nieidentyczne produkty. Każde rozporządza pewną ograniczoną siłą monopolistyczną, związaną z jego specyficznym znakiem firmowym.

Równowaga przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji monopolistycznej cena, utarg, koszt MC AC AC0 DD MR Q0 ilość zysk=(P0 – AC0)*Q0

Równowaga przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji monopolistycznej cena, utarg, koszt MC AC AC’ DD’ MR’ Q’0 ilość Zysk’=(P’ – AC’)*Q’

Równowaga przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji monopolistycznej Q0 AC0 zysk=(P0 – AC0)*Q0 cena, utarg, koszt MC AC P1=AC1 DD MR MR’ DD’ Q1 ilość zysk = (P1-AC1)*Q1 = 0

Konkurencja monopolistyczna Długookresowa równowaga przedsiębiorstwa ustala się w punkcie styczności tj. w miejscu, w którym krzywa popytu jest styczna do krzywej AC przy wielkości produkcji, dla której koszt krańcowy równy jest utargowi krańcowemu. Wówczas przedsiębiorstwo maksymalizuje swój wynik, lecz nie ponosi strat. Nie ma dalszych wejść do gałęzi.

Oligopol Oligopoliści – stoją przed dylematem: konkurować o większy udział w rynku czy porozumieć się, aby maksymalizować zyski.

Oligopol Zmowa – jawne lub tajne porozumienie między funkcjonującymi przedsiębiorstwami, które ma na celu uniknięcie wzajemnej konkurencji. Działające firmy maksymalizowałyby swe zyski, gdyby zachowywały się jak monopolista. Łączny zysk gałęzi jest maksymalizowany, kiedy produkcja całkowita zostaje ograniczona a cena podniesiona. Jednak każda z firm zdaje sobie sprawę, że gdy zwiększy produkcję nie trzymając się ustalonej ceny jej zyski wzrosną, ponieważ utarg krańcowy przewyższa koszt krańcowy. Jednak zyski te powstają kosztem partnerów zmowy.

Zmowa Oligopoli Gdyby wszystkie firmy podjęły rywalizację, to suma zysków okazałaby się niska. Żadna nie osiągnie wówczas zadowalającego poziomu zysku. Stąd pokusa rywalizacji. Formalna zmowa lub współdziałanie przedsiębiorstw nazywana jest kartelem. Przykładem takiego porozumienia jest OPEC (Organizacja Państw Eksporterów Ropy Naftowej).

Zmowa Oligopoli Teoria gier – opisuje współzależne wybory strategii, dokonywane przez każdego z graczy (przedsiębiorstwo). W grze zwanej „dylemat więźnia” każda z firm ma strategię dominującą (niezależną), lecz wyniki jej zastosowania są niekorzystne dla obu graczy. Dzięki porozumieniu mogą poprawić swe położenie.

Gra „dylemat więźnia” Produkcja Firmy B zyski wysoka niska wysoka 1 (A) 1(B) 3 (A) 0(B) Produkcja Firmy A niska 0 (A) 3(B) 2 (A) 2(B) Niezależnie od tego, czy firma B wybierze wysoki czy niski poziom produkcji, Firma A osiągnie wyższe zyski produkując dużo. Identyczna sytuacja występuje dla firmy B. W sytuacji równowagi obie chcą produkować dużo. Jednak zyski obu byłyby większe, gdyby zdecydowały się na niski poziom produkcji.