 Wybory prezydenta odbywają się w Polsce co 5 lat, chyba że z jakiegoś powodu (głównie z powodu śmierci lub rezygnacji z urzędu prezydenta) kadencja prezydenta zakończy się szybciej.

 Kandydat na prezydenta musi mieć ukończone 35 lat, najpóźniej w dzień wyborów.  Może sprawować urząd prezydencki tylko przez 2 kadencje.  Wybory na Prezydenta RP są równe, powszechne, tajne i bezpośrednie.  Oddać głos może każdy obywatel RP, który ukończył 18 lat, najpóźniej w dniu wyborów i nie został wyrokiem sądu pozbawiony praw publicznych, praw wyborczych ani ubezwłasnowolniony.

 Urząd prezydenta pojawił się w Polsce wraz z wprowadzeniem ustroju republikańskiego, po I wojnie światowej w 1922r. Pierwszym prezydentem Rzeczpospolitej Polskiej został Gabriel Narutowicz.

CzynneBierne Prawo do wybierania. przysługujące obywatelom, które zapewnia im możliwość udziału w głosowaniu i oddania głosu na Swojego kandydata. W Polsce bierne prawo wyborcze, czyli prawo bycia Wybranym.

Prezydentem zostaje ten kandydat, który otrzyma ponad połowę wszystkich ważnie oddanych głosów. Frekwencja wyborcza nie wpływa na ważność wyborów. W przypadku, gdy żaden z kandydatów nie otrzyma wymaganej liczby głosów, dwa tygodnie później odbywa się II tura głosowania, w której uczestniczą dwaj kandydaci z największą liczbą głosów z I tury. Dla zwycięstwa w II turze wystarczy otrzymać więcej głosów, niż inny kandydat.

RokPrezydent 1922 Gabriel Narutowicz Stanisław Wojciechowski 1926 Józef Piłsudski Ignacy Mościcki 1933 Ignacy Mościcki 1939 Na mocy konstytucji kwietniowej Ignacy Mościcki Mianował swojego następcę kolejno: Edwarda Rydza-Śmigłego Bolesława Wieniawę-Długoszowskiego Władysława Raczkiewicza 1947 Bolesław Bierut 1989 Wojciech Jaruzelski 1990 Lech Wałęsa 1995 Aleksander Kwaśniewski 2000 Aleksander Kwaśniewski 2005 Lech Kaczyński 2010 Bronisław Komorowski

 większościowa  wywodzi się z tradycji brytyjskiej i stosowana jest w większości krajów anglosaskich oraz we Francji. Jej zwolennikami byli John Locke i J. J. Rousseau.  proporcjonalna  Najstarsza ordynacja proporcjonalna, jaką jest system pojedynczego głosu przechodniego), także wywodzi się z Wielkiej Brytanii (Irlandii Północnej). Została zaproponowana w 1821 roku przez Thomasa Wrigthta Hilla i po raz pierwszy zastosowana w wyborach do samorządu miasta Adelaide w 1840 roku, a następnie w wyborach duńskiego Rigsdagu w 1856.

W Polsce mamy do czynienia z systemem proporcjonalnym (art. 96 ust. 2 Konstytucji RP) w nierównych pod względem wielkości wielomandatowych okręgach wyborczych. Terytorium państwa podzielone jest na 41 okręgów, których wielkość wynosi od 7 do 20 mandatów, są to więc okręgi średnie i duże. Próg ustawowy wynosi 5% dla pojedynczych partii, 8% dla koalicji wyborczych i jest ustanowiony na poziomie krajowym. Do obsadzenia jest 460 mandatów, a ich przydział odbywa się przy użyciu metody D’Hondta. Wyborcy oddają jeden głos preferencyjny na półotwartą listę. Mandaty przypadające danej liście kandydatów uzyskują kandydaci w kolejności otrzymanej liczby głosów.