PODSTAWOWE INFORMACJE O SIECIACH KOMPUTEROWYCH Małgorzata Matura

Wprowadzenie Każda sieć składa się ze sprzętu i oprogramowania. Komponenty te istnieją w wielu typach i odmianach. Przed zainstalowaniem sieci lub zakupem sprzętu należy zapoznać się z podstawową terminologią i technologiami związanymi z siecią.

SIEĆ KOMPUTEROWA To zespół komputerów i innych urządzeń przetwarzania danych, tak połączonych, żeby mogły komunikować się ze sobą w celu wymiany informacji i współdzielenia informacji oraz innych zasobów.

POŁĄCZENIE RADIOWE Z INTERNETEM HP POKÓJ TATY POKÓJ NASTOLATKA

Opis sieci Istnieje wiele nazw sieci, zazwyczaj nazwy te związane są z ich rozmiarem. Najbardziej popularną nazwą jest sieć lokalna (Local Area Network – LAN). W skład sieci LAN wchodzą co najmniej dwa komputery i jest ona ograniczona do jednego budynku. Jednak sieć instalowaną w domu można nazwać inaczej. TAN oznacza sieć bardzo małą (Tiny Area Network), a HAN sieć domową (Home Area Network).

Znaczenie sieci. Wspólny dostęp do kosztownego sprzętu ma ogromne znaczenie, w szczególności w małych przedsiębiorstwach. Każdy użytkownik sieci ma możliwość drukowania na różnych drukarkach, na przykład faktury na drukarce igłowej, raporty na drukarce laserowej, a wykresy na drukarce atramentowej.

Jeżeli jesteś użytkownikiem sieci, posiadasz swobodny dostęp do większej przestrzeni dysku, do aplikacji, plików i innego potrzebnego sprzętu. Zainstalowanie sieci komputerowej rozwiązuje problemy z współużytkowaniem plików, folderów, napędów CD-ROM i innych urządzeń typu skaner, drukarka, korzystaniem z gier komputerowych czy z Internetu.

Zalety sieci: Współużytkowanie plików, Współużytkowanie przestrzeni dyskowej, Archiwizacja, Współużytkowanie urządzeń peryferyjnych, Praca z aplikacjami, Dostęp do Internetu, Rozbudowanie sieci,

Wady sieci Inwestowanie czasu i pieniędzy, Duży stopień trudności łączenie komputerów w sieci, Utrzymanie sieci i rozwiązywanie problemów, Problemy z zabezpieczeniem (np. przed dziećmi) Współużytkowanie sprzętu i plików, Zagadnienia ruchu w sieci,

SPRZĘT SIECIOWY. W skład sieci wchodzą co najmniej dwa komputery. Mogą być to komputery PC, notebooki lub laptopy, komputery Macintosh lub inne. Komputery w sieci są połączone za pomocą kabli lub przewodów, przez które transmitowane są informacje. Istnieją też bezprzewodowe metody łączenia komputerów, na przykład przez fale radiowe lub podczerwień. W zależności od liczby komputerów, typu sieci i powierzchni biurowej stosujemy różne rodzaje okablowania.

Należy pamiętać o zastosowaniu odpowiedniego sprzętu Należy pamiętać o zastosowaniu odpowiedniego sprzętu. Może on być różny w zależności od wybranej metody, szybkości sieci, typów plików i danych, które będą przesyłane. Prawie zawsze, trzeba zainstalować karty sieciowe we wszystkich komputerach podłączonych do sieci. Karty te umożliwiają komunikację pomiędzy komputerami. Może pojawić się też potrzeba podłączenia do sieci drukarek, skanerów, kamer cyfrowych i innych urządzeń peryferyjnych

OPROGRAMOWANIE SIECIOWE Instalacja sieci wymaga odpowiedniego oprogramowania. Systemy operacyjne Windows 95 i 98 posiadają podstawowe oprogramowanie sieciowe. Najważniejszym komponentem oprogramowania sieciowego jest język, za pomocą którego komputery komunikują się między sobą, nazywany jest on protokołem.

W skład systemu Windows wchodzą trzy dostępne protokoły W skład systemu Windows wchodzą trzy dostępne protokoły. Każdy z nich posiada wady i zalety. Konieczne jest zainstalowanie oprogramowania, które obsługuje kartę sieciową, a także aplikacje wspomagające współużytkowanie plików i folderów. Większość potrzebnych programów wchodzi w skład systemu operacyjnego Windows. Można oczywiście kupić dodatkowe oprogramowanie, które polepszy jakość usług sieciowych. Np. współużytkowanie dostępu do Internetu z innymi komputerami.

Komunikacja w sieci Podstawowym pojęciem związanym z komunikacją w sieci komputerowej jest protokół i struktura protokołu. Protokół to zbiór reguł określających zasady nawiązywania komunikacji, szybkość transmisji, format przesyłania danych oraz sposób potwierdzania przyjęcia informacji pomiędzy urządzeniami w sieci. W 1978 roku został opracowany standard OSI, w tym modelu protokoły zostały pogrupowane w warstwy, odpowiadające kolejnym etapom przesyłania informacji w sieci komputerowej.

MODEL WARSTWOWY SIECI Warstwy przedstawiają sieć od strony funkcjonalnej. W każdej z nich definiuje się określone funkcje i usługi: KOMPUTER A KOMPUTER B Warstwa aplikacji (zastosowań) Warstwa aplikacji (zastosowań) Warstwa prezentacji Warstwa prezentacji Warstwa sesji Warstwa sesji Warstwa transportowa Warstwa transportowa Warstwa sieciowa Warstwa sieciowa Warstwa transmisji danych Warstwa transmisji danych Warstwa fizyczna Warstwa fizyczna

Warstwa transportu: zapewnia prawidłową kolejność pakietów po złożeniu ich w stacji odbiorczej. Warstwa sieciowa: ustanawia połączenie między stacjami i dezaktywuje je po zakończeniu sesji. Warstwa łącza danych: zapewnia niezawodność łącza danych. Współpracuje ze sterownikami urządzeń sieciowych, np. kart sieciowych. Warstwa fizyczna: odpowiada z a transmisję danych w komputerze, do tej warstwy należą urządzenia fizyczne: karty, modemy, koncentratory i media transmisyjne (kable, fale radiowe) Warstwa aplikacji: określa sposoby dostępu do środowiska sieciowego. Umożliwia udostępnianie plików, stron WWW, drukarek. Warstwa prezentacji: definiuje i standaryzuje format danych, przeprowadza kodowanie i kompresję danych. W tej warstwie powstają pliki np. JPEG, MP3, MPEG, Warstwa sesji: jest odpowiedzialna za prawidłową wymianę danych, nadzoruje połączenie. Wznawia je po przerwaniu.

TYPY SIECI LOKALNYCH Sieć typu „peer to peer” ( każdy z każdym), składa się z komputerów o takim samym priorytecie ważności. Każdy komputer może pełnić zarówno rolę klienta, jak i serwera. Sieci te są realizowane tam gdzie liczba komputerów nie przekracza kilkunastu, a organizacja pracy i użytkowanie oprogramowania nie wymaga szczególnego nadzoru. Mankamentem sieci tego typu jest brak administratora, co może prowadzić do chaosu w składowaniu zbirów i bezpieczeństwie danych. Może być obsługiwana przez proste systemy operacyjne.

Sieć typu „klient-serwer” nazywana jest siecią z dedykowanym serwerem Sieć typu „klient-serwer” nazywana jest siecią z dedykowanym serwerem. Jeżeli liczba komputerów przekracza 10, warto jednemu z nich wyznaczyć rolę nadrzędną (serwera) i składować na nim dane oraz programy, z których będą korzystać upoważnieni użytkownicy. Serwer powinien być zawsze włączony, a zatem upoważniona osoba może mieć do niego dostęp bez konieczności oczekiwania na włączenie komputera przez innego użytkownika. Osoba nadzorująca pracę serwera, czyli administrator, decyduje o tym, komu i jakie zasoby można przydzielić. Określa również sposób korzystania z tych zasobów. Może je np.. Udostępnić tylko do odczytu lub ograniczyć dostęp do określonych godzin.

TOPOLOGIE SIECIOWE Topologia fizyczna: określa sposób fizycznego połączenia urządzeń sieciowych. Topologia logiczna: określa sposób komunikacji urządzeń sieciowych.

Topologia magistrali: kolejne komputery są łączone ze sobą za pomocą odcinków kabla koncentrycznego i tzw. trójników, natomiast komputery stanowiące zakończenie łańcucha połączeń wyposaża się w terminatory. Istnienie jednego toru transmisji może być przyczyną zjawiska zwanego kolizją, tj. zderzenia pakietów. Występuje ono wtedy kiedy równocześnie dwie stacje usiłuje nawiązać połączenie. Zaletą magistrali jest prostota instalacji. Wadą duża podatność na awarie. Wystarczy przerwa na jednym odcinku kabla, aby komputery podzieliły się na dwie grupy nie współpracujące ze sobą. Lokalizacja przerwy jest trudna i czasochłonna. Transmisja do Mb/s.

MAGISTRALA: terminator terminator

Topologia gwiazdy: poszczególne komputery są połączone ze sobą za pośrednictwem urządzenia nazywanego koncentratorem (hub, swich) Połączenia między komputerami a koncentratorem realizuje się przy wykorzystaniu kabla czteroparowego czyli tzw. skrętki. Obecność koncentratora pozwala na odłączenie i dołączenie komputerów bez konieczności przerywania pracy sieci. Dzięki temu jej rozbudowa, jest niezwykła prosta. Lokalizacja usterek jest znacznie szybsza. Pomimo równoczesnego istnienia dwóch kierunków transmisji, w dalszym ciągu istnieją możliwości wystąpienia kolizji pomiędzy pakietami.

GWIAZDA: KONCENTRATOR

Topologia pierścienia: w tej konfiguracji komputery połączone są dwużyłowym kablem transmisyjnym, tworzącym obwód zamknięty. Wewnątrz obwodu krąży tzw. token – pakiet aktywujący stacje robocze. Stacje są kolejno wybierane i aktywowane. Każda otrzymuje limit czasu,w którym ma prawo wysłać informacje. Po wyczerpaniu limitu token aktywuje następną stację itd.. W danym przedziale czasu w sieci może pojawić się informacja przechodząca tylko od jednej stacji. Transmisja danych do 100Mb/s. Nie są szeroko stosowane ze względu na wysokie koszty realizacji.

PIERŚCIEŃ:

DEFINICJE: Serwer: główny komputer w sieci, wykonujący określone usługi na rzecz innych komputerów. Stacja robocza: komputer pracujący w sieci, umożliwiający korzystanie z jej zasobów. Administrator: osoba lub grupa osób nadzorująca i odpowiadająca za poprawna pracę sieci komputerowej oraz poszczególnych urządzeń w sieci. Koncentrator (hub, switch): urządzenie wieloportowe, do którego dołączane są poszczególne komputery. Sygnał wysyłany przez komputer jest rozdzielany na pozostałe wyjścia, dzięki czemu dociera do innych dołączonych do niego komputerów

most: (bridge): urządzenie dwuportowe, stosowane w sieci zawierającej kilkadziesiąt komputerów, dzieląc je na mniejsze grupy, najczęściej te komputery pełnią podobne funkcje (np. dział kadr, dział serwisu). Dzielenie sieci na grupy nazywane jest segmentacją. Mosty zmniejszają ruch pomiędzy segmentami. Router: to urządzenie, które kieruje ruchem w sieci, odczytuje nagłówek adresowy pakietu i kierują go do odpowiedniego segmentu sieci.