Zarządzanie karierami zawodowymi Wykład 8

Motywowanie pracowników w kierunku rozwoju kariery

Rola przełożonego w kształtowaniu karier podwładnych Informator: dostarcza pierwszych informacji na temat dostępnych ścieżek karier zawodowych stara się zrozumieć w trakcie prowadzonych dyskusji postawy i potrzeby swoich pracowników Konsultant: pomaga ocenić posiadane przez pracownika zdolności, zainteresowania związane z obranym kierunkiem rozwoju zawodowego pomaga wybrać odpowiedni wariant kariery i sposoby jej realizacji

Oceniający: Nauczyciel: wyznacza zadania pracownikowi i ocenia ich realizację identyfikuje zdarzenia krytyczne i pomaga w wyeliminowaniu ich w przyszłości Nauczyciel: uczy specyficznych dla danego miejsca pracy umiejętności i zachowań

Mentor: wspiera podwładnego w trakcie wykonywania ważnych zadań, które mogą pomóc w jego promowaniu zarówno w samej organizacji, jak i w jej otoczeniu dostarcza przykładowych wzorców kariery zawodowej dostarcza przełożonym informacji o wynikach pracy podwładnego Doradca: dostarcza informacji o rozwoju pracownika, o sposobie odbierania jego zachowań przez innych współpracowników proponuje odpowiednie szkolenia i treningi

Metody stymulowania kreatywności pracowników przestrzeganie złotej reguły – „wszystko, co byście chcieli, bym wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” nie wtrącanie się do wszystkiego – kierownictwo musi umieć pozostawić sprawy swojemu biegowi ciągłe wsłuchiwanie się w opinie, uwagi i propozycje podwładnych nie traktowanie podwładnych z góry – kierownictwo organizacji nie powinno wynosić się ponad pracownikami, to jest dawać im odczuwać własną władzę

stworzenie takiej atmosfery pracy, w której nie karze się niepowodzeń, lecz traktuje je jako pożyteczne doświadczenia służenie innym i rozumienie odmienności indywidualnych każdego pracownika traktowanie rozwoju podwładnych priorytetowo – oznacza to, że rozwijanie umiejętności podwładnych jest ważniejsze niż osiąganie celów finansowych unikanie nadmiaru żądań

dodawanie podwładnym odwagi i powierzanie do wykonania pracy, która sprawia im przyjemność i przynosi radość dokładne przypatrywanie się sobie przez kierowników, aby wymagania stawiane podwładnym nie odbiegały od własnego stylu życia eliminowanie przyczyn powstających błędów – niezbędne są szczere rozmowy o wszystkich problemach, omawianie nieporozumień i konfliktów

roztropne zachowanie się przełożonego – roztropny oznacza subtelny, delikatny, sprawny duchowo, odważny podejmowanie przez przełożonego starań, aby go bardziej lubiano niż bano się – przełożony, który budzi jedynie strach, obezwładnia podwładnych unikanie przez przełożonego kierowania się w kontaktach z podwładnymi podejrzliwością

uwzględnianie właściwej miary dla ludzi – stawianie pracownikom wysokich wyzwań tak, aby mogli poznać granice własnych możliwości zachowanie równowagi między mocnymi i słabymi stronami – bo każdy człowiek ma silne i słabe strony, i nie można wymagać od człowieka przejawiania w pracy tylko tych silnych

przywództwo

Przywództwo Przywództwo jest relacją wpływu między przywódcami a ich zwolennikami i ta relacja odzwierciedla konieczne zmiany, będące wynikiem przyjęcia wspólnych celów

Kim jest przywódca przywódca to osoba, która opanowała sztukę tworzenia wizji, w której jak w soczewce skupia się uwaga i zainteresowanie pracowników; wizja inspiruje i prowadzi do zjednoczenia przywódców z ich podwładnymi przywódca to twórca prawdziwej komunikacji, która stwarza słowa znaczące coś ważnego dla ludzi lider budzi zaufanie przez swoją determinację, cierpliwość i wiarę

Umiejętności społeczne wybitnych przywódców umiejętność zaakceptowania ludzi takimi, jakimi są, wejścia w ich skórę, nie osądzania ich lecz rozumienia umiejętność bazowania na tym, co dzieje się w danej chwili, bez ciągłego odwoływania się do przeszłości i rozpamiętywania błędów umiejętność traktowania najbliższych współpracowników z taką samą atencją i uwagą, jaką wyrażamy wobec klientów i obcych ludzi, oraz umiejętność ciągłego uczenia się od nich umiejętność ufania innym, nawet jeżeli jest w tym pewna doza ryzyka umiejętność obywania się bez stałej aprobaty, poklasku i potakiwania ze strony podwładnych i otoczenia

Wymiary przywództwa wspieranie – zachowanie które umacnia poczucie osobistej wartości i znaczenia podwładnego ułatwianie interakcji – zachęcanie członków grupy do nawiązywania bliskich, wzajemnie satysfakcjonujących kontaktów nacisk na cele – pobudzanie entuzjazmu związanego z osiąganiem celów ułatwianie pracy – zachowania pomagające w osiąganiu celów: ustalanie rozkładów zajęć, koordynowanie, planowanie, zapewnienie zasobów, itd.

Przywództwo transakcyjne i transformacyjne

Przywództwo transakcyjne Przywództwo transakcyjne opiera się na regule wymiany, to znaczy jest w pewnym sensie wytargowane. Stąd zarządzający wzmacnia motywację podwładnych poprzez transakcje – odwołuje się do tego, co się podwładnym opłaca i w zamian za wysiłek oferuje im cenne nagrody, takie jak pieniądze czy status. Przywódca transakcyjny dąży do osiągnięcia jak najwyższej sprawności operatywnej i taktycznej w obszarze jego oddziaływania, poprzez stosowanie kombinacji władzy formalnej i nieformalnego wpływu rozpoznaje, modyfikuje i spełnia potrzeby podwładnych oraz reaguje na zmieniające się sytuacje.

Typy przywódców transakcyjnych przywódcy narcystyczni przywódcy zaborczy przywódcy uwodzicielscy przywódcy roztropni

1. Przywódcy narcystyczni nie dostrzegają innych ludzi cechują się poczuciem megalomanii, omnipotencji, niecierpliwością oraz poczuciem nietykalności i nieśmiertelności sądzą, że są tak doskonali, że inni ludzie powinni ich kochać wyłącznie z tego powodu

2. Przywódcy zaborczy postrzegają innych ludzi jak przedmioty miłości i nienawiści, dążąc do ich posiadania i używania do własnych celów chęci posiadania towarzyszy uczucie zazdrości taki lider często nie potrafi nad sobą zapanować i zachowuje się agresywnie, jest zaborczy i ma paranoidalną strukturę psychiczną

3. Przywódcy uwodzicielscy lepiej niż inni przywódcy rozwinięci emocjonalnie postrzegają innych jako istoty, które należy oczarować koncentrują się na przyciąganiu uwagi otoczenia są osobami o histerycznej psychice – są niestabilni emocjonalnie i humorzaści

4. Przywódcy roztropni są osobami dojrzałymi, panującymi nad popędami, mogącymi ukierunkować swoją energię na realizację świadomie wybranych celów są życzliwi wobec ludzi, często przyjmują postawę paternalistyczną, dbając o rozwój swoich podwładnych

Przywództwo transformacyjne Przywództwo transformacyjne angażuje całą osobę pracownika w celu zaspokojenia jego potrzeb wyższego rzędu. Ten rodzaj kreowania relacji przełożony-podwładny to przywództwo wykraczające poza zwykłe oczekiwania, przekazujące poczucie posłannictwa (misji), stymulujące proces uczenia się, inspirujące nowe sposoby myślenia.

Elementy przywództwa transformacyjnego ponadprzeciętne zdolności dostrzegania sił zmierzających do radykalnej zmiany zdolności do tworzenia wizji, która zmobilizuje organizację do zmierzania w określonym kierunku mobilizacja i wspieranie członków organizacji do działania w kierunku wprowadzenia strategicznych zmian niezbędnych do wprowadzenia wizji w życie

Umiejętności przywódcy transformacyjnego indywidualne traktowanie – przywódca przejawia zainteresowanie osobistym i zawodowym rozwojem członków zespołu; świadomy potrzeb swoich podwładnych motywuje ich i stwarza okoliczności dla uczenia się stymulacja intelektualna – przywódca pobudza członków zespołu do myślenia, wykorzystywania wyobraźni, kwestionowania przyjętych założeń i uznanych, sprawdzonych i wypróbowanych metod działania

inspirujące motywowanie – przywódca roztacza optymistyczną i realistyczną zarazem wizję przyszłości, a następnie zachęca podwładnych, by zwiększyli swoje oczekiwania i wysiłek wkładany w urzeczywistnienie tego celu wyidealizowany przykład – przywódca jest modelem roli

Dziękuję za uwagę