Ziemia wołowska pod panowaniem Piastów śląskich

Dynastia Piastów śląskich została zapoczątkowana przez Władysława Wygnańca, syna Bolesława Krzywoustego. Zasiadała na tronie polskim od około połowy X wieku do 1370 roku, rządziła Mazowszem i Śląskiem. Książęta wywodzący się z linii Piastów śląskich sprawili, że Śląsk stał się najprężniej rozwijającą się dzielnicą średniowiecznej Polski. Piastowskie drzewo genealogiczne z katedry św. Krzyża w Opolu

Władysław II Wygnaniec (1105-1159) Był protoplastą dynastii książąt piastowskich Śląska i w prostej linii potomkiem Mieszka I i Bolesława Chrobrego. Za sprawą błędnej interpretacji relacji Długosza przypisywano mu budowę drewnianego zamku na bagnistych terenach nad Juszką. A sam zamek miał się stać zalążkiem przyszłego Wołowa - jednego z najstarszych miast śląskich.

Bolesław I Wysoki (1127 - 1201) Najstarszy z synów Władysława Wygnańca. Przyczynił się do rozwoju gospodarczego Śląska. Popierał rozwój osadnictwa wiejskiego, rozpoczął kolonizację przygranicznych puszcz, zapoczątkował rozwój górnictwa w Złotoryi. Wsławił się jako fundator klasztoru cysterskiego w Lubiążu, który stał się nekropolią książąt śląskich. Tam też został pochowany.

Henryk Brodaty 1165 - 1238 Syn księcia wrocławskiego Bolesława Wysokiego a wnuk Władysława Wygnańca, rządził w księstwie wrocławskim.

Henryk II Pobożny (ok. 1196 - 1241) Syn Henryka I Brodatego, książę śląski, krakowski współrządził z ojcem, wspomagając go w dziele jednoczenia Polski. Stawił opór walce z Batu chanem, ratując zachodnią kulturę przed nawałem hord tatarskich. Zginął dowodząc obroną Legnicy przed Tatarami.

Bolesław II Rogatka (1220 - 1278) Książę śląski. Po śmierci ojca - Henryka II Pobożnego otrzymał ziemię wołowską wraz z Legnicą i Głogowem. Początkowo rządził wspólnie z bratem Konradem, któremu zaplanowano karierę duchowną.

Konrad I głogowski (1251-1274) Zmusił Rogatkę do wydzielenia w 1251 r. osobnego księstwa głogowskiego, którego niewielką część stanowiła ziemia wołowska. W połowie XIV w. książę oleśnicki Konrad I na miejscu drewnianego wzniósł murowany zamek z cegły.

Przemko ścinawski (1284-1289 ) Syn Konrada I, wnuk Henryka Pobożnego Prawdopodobnie to z jego rąk Wołów otrzymał około 1285 roku prawa miejskie. Zginął pod Siewierzem w bitwie z książętami Bolesławem płockim i Władysławem Łokietkiem, w której czynnie wspierał Henryka IV Probusa w jego zmaganiach o tron krakowski.

Nadanie praw miejskich przyczyniło się do rozwoju miasta jako lokalnego rynku. W 1390r. utworzono szkołę miejską, a rok później rozpoczęto budowę kościoła.

Księstwo wołowskie

Chrystian Wołowski (1618 – 1672) Długie panowanie Piastów Śląskich w Wołowie kończy się praktycznie 28 lutego 1672 roku wraz ze śmiercią Chrystiana Wołowskiego

Bibliografia 1. Wołów. Zarys monografii miasta. Red. Elżbieta Kościk, Wrocław – Wołów 2002,Wydawnictwo DTSK Silesia 2. Stanisław Solicki: Wołów . Zarys dziejów miasta i regionu. Wrocław 1998, Wydawnictwo DTSK