Owczarki Niemieckie Dominik Ozieriański

Spis treści Owczarek niemiecki Historia rasy Wygląd owczarka niemieckiego Wypas owiec Przodkowie rasy i odmiany Hodowla Bibliografia Koniec

Owczarek niemiecki Wilk, wilczur, owaczarek alzacki, te wszystkie potoczne ale błędne nazwy kojarzą się jednoznacznie z najpopularniejszą, i najszerzej rozpowszechnioną rasą psów na świecie, której nazwa, wg wzorca FCI brzmi: owczarek niemiecki (Deutscher Schaferhund). Jest najwyżej cenionym psem do wszelkiego rodzaju zadań specjalnych, policyjnych, tropienia, pościgów, odnajdywania zaginionych, w ratownictwie górskim, jako przewodnik niewidomych itp.

Historia rasy Jest to naturalna rasa psów, czyli wyhodowana na bazie szczepów o podobnych cechach, jedynie odpowiednio modyfikowanych przez hodowców. W miarę przechodzenia do bardziej osiadłego trybu życia doszła jeszcze jedna funkcja - pomoc w wypasie stad zwierząt hodowlanych oraz ochrona domostw. Z tego pnia wywodzą się wszystkie psy pasterskie, a wśród nich owczarek niemiecki. Jak się powszechnie uważa praprzodkiem psów pasterskich na terenie Europy Środkowozachodniej był pies z epoki brązu nazwany przez swego odkrywcę Jeittelesa: „Canis Familiaris Matris Optimae” - wykopany niedaleko Ołomuńca w Czechach.

Historia rasy Od niego wywodzą się psy pasterskie tego obszaru Europy. Nazywano je w wiekach średnich Hovawartami, czyli w przetłumaczeniu na współczesny język polski stróżami obejścia. W sposób naturalny poprzez wielopokoleniowe obcowanie z człowiekiem nabył on i zakodował w genach takie cechy charakteru jak czujność, nieufność, odwagę, karność i opiekuńczość.

Wygląd owczarka niemieckiego: Psy - wysokość w kłębie - 60 do 65 cm; waga 30 do 40 kg. Suki- wysokość w kłębie - 55 do 60 cm; waga 22 do 32 kg.

Wypas owiec Owczarki w różnych częściach Europy miały różne warunki pracy i związaną z tym różną budowę anatomiczną. Inaczej wyglądał wypas owiec na rozległych łąkach i pastwiskach, inaczej na górskich halach. Wypas owiec na terenie Niemiec miał swoja specyfikę związaną z dosyć wcześnie zapoczątkowaną uprawą roli i dużymi areałami tych upraw. Tereny wypasu owiec były ograniczone tymi uprawami. Stado owiec było w ustawicznym ruchu w poszukiwaniu odpowiednich terenów do wypasu, którymi z reguły były rowy, pobocza dróg, ścierniska, poplony itp. W takich warunkach stado musiało być kierowane precyzyjnie przez pasterza mającego do pomocy dwa psy, które miały dbać o zachowanie właściwego kierunku przemieszczania się stada.

Wypas owiec Żadna owca nie mogła się oddalić od stada, zatem pies musiał cały czas obiegać stado i po natrafieniu na niesforną owcę gryźć ją w tylne nogi, na tyle delikatnie aby jej nie skaleczyć, ale równocześnie w taki sposób, aby czuła przed nim respekt i powróciła do stada. Przy takiej pracy owczarek przebiegał dziennie ponad 40 km. Pies ten nie mógł być zbyt mały, gdyż owce nie czułyby przed nim respektu, nie mógł być również zbyt duży, gdyż wówczas szybciej by się męczył i nie nadążał za stadem. Musiał być również czujny i odważny by stawić czoło ewentualnym dzikim rabusiom mającym ochotę na obiad z jagnięcia. Z takich właśnie średnich psów została wyselekcjonowana nasza rasa.

Przodkowie rasy i odmiany Owczarek krótkowłosy z Württembergii Przodkowie rasy i odmiany Owczarek długowłosy ze środkowych Niemiec Biały owczarek z północnych Niemiec owczarek z okolic Braunschweig

Przodkowie rasy i odmiany Owczarek belgijski krótkowłosy Owczarek belgijski długowłosy Protoplasta Briarda Tak szkolono psy

Hodowla Hodowla owczarka niemieckiego zostaje bardzo szybko związana ściśle ze szkoleniem psów. W latach dwudziestych owczarki niemieckie mogły uzyskiwać następujące stopnie wyszkolenia: HGH - pies pasterski SchH - pies obrończy SH - pies sanitariusz KrH - pies wojenny MH - pies meldunkowy BlH - przewodnik niewidomych PH - pies policyjny PDH - służbowy pies policyjny SuchH - pies tropiący

Bibliografia http://www.owczarek.wortale.net/art.php?dz=34 http://www.owczarek.wortale.net/art.php?dz=1 http://madzia1015.blog.interia.pl/?id=1709078 http://kartka.info/szczeniak-owczarka-niemieckiego/

Koniec