Św.Franciszek Jan Bernardone z Asyżu

Krótki życiorys św. Franciszka Urodził się w 1182 roku w średniowiecznym Asyżu, który jeszcze dzisiaj ukazuje swoje potężne mury i łagodne gaje oliwne na stokach góry Subasio. W historii Włoch były to czasy sporów o wolność miast i ożywionego handlu. Jego ojciec, Piotr Bernardone, był bogatym kupcem handlującym tkaninami, który dzięki uzdolnieniom zawodowym dorobił się dużego majątku, Asyż

Młodość Franciszek pomagał ojcu w pracy. W średniowiecznym świecie, w którym dwudziestolatek był już uważany za człowieka dorosłego, Franciszek wykazywał w pracy większe zdolności od swego ojca. Obok uzdolnień handlowych miał cechy, które zyskiwały mu sympatię klientów, był bowiem wesoły, uśmiechnięty i miał dobry gust. Także jego sposób ubierania się był zawsze wykwintny. Kupcy włoscy w średniowieczu

Niepokojące doćwiadczenia Biorąc udział w wojnie między swoim miastem a sąsiednią potężną Perugią, został wzięty do niewoli i osadzony w więzieniu. W tych okolicznościach Franciszek wykazał odwagę nie tylko na polu walki, lecz także w niewoli, podtrzymując nadzieję i wolę życia także u swoich więziennych towarzyszy. Niewątpliwie to doświadczenie oraz późniejsza choroba wycisnęły głębokie piętno na młodym Franciszku.

W poszukiwaniu sławy Franciszek postanowił „zostać rycerzem”, cały swój entuzjazm kierując na urzeczywistnienie tego celu. Uzbrojony i dokładnie wyekwipowany, wyruszył z miasta, aby przyłączyć się do znanego szlachcica, który gromadził żołnierzy na wojnę w Puglii.

Gdy znalazł się w Spoleto, ogarnęły go dziwne uczucia, a przede wszystkim poruszył go dziwny sen, w czasie którego jakiś głos spytał: „Franciszku, wolisz służyć Panu, czy niewolnikowi?”. Gdy odpowiedział: „Oczywiście Panu”, głos skierował do niego przenikliwe pytanie: „Dlaczego więc porzuciłeś Pana, aby służyć niewolnikowi?”.

Zmiana decyzji Franciszek stracił chęć do udziału w wyprawie, w której poczuł się jak „niewolnik”, i powrócił do domu, budząc zdumienie mieszkańców miasta, którzy nie szczędzili mu uszczypliwości z powodu tak nagłego powrotu.

Tradycja szopki w noc Bożego Narodzenia w 1223 roku, gdy znajdował się w pobliżu pustelni Greccio w dolinie Rieti. Chciał poznać w miarę możliwości dokładnie, warunki, w jakich urodził się Syn Boży w betlejemskiej grocie. Ustawił więc w grocie żłób, włożył do niego siano i przyprowadził wołu i osła. Okoliczni mieszkańcy uprzedzeni wcześniej, przybyli z pochodniami i światłem.Tej nocy przy żłobie odprawiono Mszę świętą, zaś sam Franciszek śpiewał Ewangelię oraz wygłosił kazanie i przyjął ubóstwo. Tej nocy, z wiary i duchowości Franciszka z Asyżu, zrodziła się tradycja organizowania szopki.

Tajemnicze spotkanie w Verna Około 14 września, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, rano przed świtem,, Franciszek modlił się w leśnej gęstwinie. Nagle jasność rozświetliła mrok nocy i jego oczom ukazał się anioł z dużymi skrzydłami,.. W czasie tego widzenia Ukrzyżowany skierował do Franciszka tajemnicze słowa, których nikt nigdy nie poznał. Gdy widzenie skończyło się, ciało Franciszka nosiło znaki na dłoniach, stopach i na boku.

Śmierć św. Franciszka Trudy apostolstwa, surowa pokuta, długie noce czuwania na modlitwie wyczerpały siły Franciszka. Zachorował na oczy, próby leczenia nie przynosiły skutku. Zmarł 3 października 1226 r. o zachodzie słońca w kościele Matki Bożej Anielskiej w Asyżu.

Spuścizna . Pozostawił po sobie pisma: Napomnienia, listy, teksty poetyckie i modlitewne. Św. Franciszek jest patronem wielu zakonów, m. in.: albertynów, franciszkanów, kapucynów, franciszkanów konwentualnych, bernardynek, kapucynek, klarysek, koletanek; tercjarzy; Włoch, Asyżu, Bazylei; Akcji Katolickiej; aktorów, ekologów, niewidomych, pokoju, robotników, tapicerów, ubogich, więźniów.

Podsumowanie Św. Franciszek pozostawił po sobie kilkanaście różnych pism, a wśród nich Regułę dla zakonu braci mniejszych i słynną Pieśń Słoneczną. W 1980 roku Jan Paweł II ogłosił go patronem ekologów, zabiegających o ochronę naturalnego środowiska człowieka. 

Opracowała Joanna Barton Klasa V