PROFILAKTYKA I LECZENIE PORODU PRZEDWCZESNEGO Prof. dr hab. Krzysztof Drews Klinika Perinatologii i Chorób Kobiecych UM Poznań

Profilaktyka porodu przedwczesnego Rozpoznawanie grup ryzyka Zachowanie min. 6-cio miesięcznego odstępu pomiędzy ciążami Edukacja pacjentki odnośnie przygotowania do ciąży Leczenie chorób zwiększających ryzyko PP zesp. antyfosfolipidowy niedoczynność tarczycy cukrzyca nadciśnienie Ograniczenie nadmiernej aktywności fizycznej Unikanie silnego stresu Leczenie zakażeń pochwy i szyjki macicy Leczenie zakażeń układu moczowego, nawet bezobjawowych Kontrola ultrasonograficzna szyjki macicy Oznaczenie fibronektyny Przestrzeganie zasad trójpoziomowego systemu opieki perinatalnej

Kliniczne wskazania do leczenia porodu przedwczesnego Regularna czynność skurczowa > 6 sk./godzinę, której towarzyszą zmiany w obrębie szyjki macicy: długość kanału szyjki mierzona w USG < 2,5 cm skrócenie > 80% rozwarcie >1 cm pomocne może być oznaczenie fibronektyny W przypadkach czynności skurczowej, bez zmian w obrębie szyjki nie włączać leczenia!!! U 80% pacjentek, u których rozpoznaje się poród przedwczesny, nie dojdzie do niego bez względu na rodzaj podjętego leczenie lub jego zaniechanie. Najlepsza metoda diagnostyczna w rozpoznawaniu grupy wysokiego ryzyka porodu przedwczesnego oznaczanie fibronektyny + USG szyjki macicy

Leczenie porodu przedwczesnego Niefarmakologiczne oszczędzający tryb życia, leżenie nawodnienie wstrzemięźliwość seksualna Farmakologiczne tokolityki beta-mimetyki siarczan magnezu blokery kanału wapniowego inhibitory syntezy prostaglandyn antagoniści oksytocyny donory tlenku azotu progesteron leczenie uzupełniające – anksjolityki, spazmolityki antybiotyki glikokortykosteroidy

Tokoliza Cel leczenia tokolitycznego – przedłużenie czasu trwania ciąży o 2 – 7 dni: Czas na podanie i zadziałanie kortykosteroidów Czas na transport „in utero” do ośrodka specjalistycznego Długotrwała tokoliza doustna lub dożylna nie przynosi wymiernych korzyści, natomiast prowadzi do nasilenia działań niepożądanych zarówno u matki, jak i u płodu. Nie istnieje idealny tokolityk. dobór leku powinien być wypadkową pomiędzy jego skutecznością a indywidualnymi przeciwwskazaniami, związanymi z chorobami współistniejącymi oraz interakcjami leków. Nie tylko leczenie farmakologiczne obarczone jest działaniami ubocznymi! Skutki długotrwałego unieruchomienia: Ryzyko zakrzepicy Ryzyko utraty pracy nie należy rutynowo unieruchamiać każdej pacjentki z przedwczesnymi skurczami