Alan Bacarese, Martin Polaine, czerwiec 2005 Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) Konwencja o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych Przyjęta dnia 21 listopada 1997 r. Biuro Doradcy Projektu/tłumaczenie

Artykuł 1 – Przestępstwo przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych: Państwa muszą wprowadzić penalizację korupcji zagranicznego funkcjonariusza publicznego. Państwo musi zapewnić, aby zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, za przestępstwo uznawano każdy przypadek, gdy dana osoba umyślnie proponuje, obiecuje lub wręcza jakąkolwiek nienależną korzyść majątkową lub innego rodzaju, zarówno bezpośrednio jak i poprzez pośredników, zagranicznemu funkcjonariuszowi publicznemu, dla tego funkcjonariusza lub dla osoby trzeciej, w celu nakłonienia tego funkcjonariusza do działania lub zaniechania działania w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych, w celu pozyskania lub utrzymania klienta lub innej nienależnej korzyści w prowadzeniu międzynarodowej działalności gospodarczej.

Artykuł 2 – Odpowiedzialność osób prawnych Każda ze Stron podejmie zgodnie ze swoimi zasadami prawa niezbędne działania, aby ustanowić odpowiedzialność osób prawnych za przekupstwo zagranicznego funkcjonariusza publicznego.

Artykuł 3 – Sankcje Przekupstwo zagranicznego funkcjonariusza publicznego podlega skutecznym, proporcjonalnym i odstraszający sankcjom karnym.

Artykuł 4 – Jurysdykcja Każda ze Stron podejmie niezbędne działania w celu ustanowienia własnej jurysdykcji nad przestępstwem przekupstwa zagranicznego funkcjonariusza publicznego, jeżeli zostało ono popełnione w całości lub w części na jej terytorium.

Artykuł 5 – Ściganie Ściganie karne przestępstwa przekupstwa zagranicznego funkcjonariusza publicznego podlega wewnętrznym przepisom i zasadom ścigania obowiązującym w każdej ze Stron. Na prowadzenie dochodzeń i ściganie przestępstw przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych nie mogą mieć wpływu względy narodowych interesów gospodarczych, potencjalnego wpływu na stosunki z innym państwem oraz tożsamości osób fizycznych i prawnych, których sprawa dotyczy.

Artykuł 6 – Przedawnienie Wszelkie przepisy o przedawnieniu mające zastosowanie do przestępstwa przekupstwa zagranicznego funkcjonariusza publicznego muszą zapewniać odpowiedni termin na przeprowadzenie dochodzenia i ścigania takiego przestępstwa.

Artykuł 7 – Pranie pieniędzy Każda ze Stron, która uznała przekupstwo własnego funkcjonariusza publicznego za przestępstwo źródłowe do celów legislacji dotyczącej zwalczania przestępstwa prania pieniędzy, uczyni to samo na tych samych warunkach w odniesieniu do przekupstwa zagranicznego funkcjonariusza publicznego, niezależnie od miejsca, w którym przekupstwo miało miejsce.

Artykuł 8 – Rachunkowość W celu skutecznego zwalczania przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych, każda ze Stron podejmie niezbędne działania odnośnie do: prowadzenia ksiąg rachunkowych i rejestrów, ujawniania sprawozdań finansowych oraz standardów rachunkowości i audytu, zakazu otwierania kont nieujawnionych w księgach, przeprowadzania transakcji nieujawnionych lub nieprawidłowo ujawnionych w księgach, rejestrowania nieistniejących wydatków, wprowadzania do ksiąg zobowiązań z nieprawdziwym określeniem ich przedmiotu, jak również wykorzystywania fałszywych dokumentów przez przedsiębiorstwa podlegające tym prawom i przepisom, w celu przekupienia zagranicznego funkcjonariusza publicznego lub ukrycia takiego przekupstwa.

Artykuł 9 – Wzajemna pomoc prawna Alan Bacarese, Martin Polaine, czerwiec 2005 Artykuł 9 – Wzajemna pomoc prawna Każda ze Stron niezwłocznie udzieli drugiej Stronie skutecznej pomocy prawnej w celu prowadzenia dochodzeń i postępowań wszczętych przez tą Stronę w sprawach karnych dotyczących przestępstw objętych niniejszą Konwencją, a także postępowań innych niż karne wszczętych przez tą Stronę przeciwko osobie prawnej w sprawach objętych niniejszą Konwencją. Biuro Doradcy Projektu/tłumaczenie

Artykuł 10 – Ekstradycja Przekupstwo zagranicznego funkcjonariusza publicznego będzie uznane za podlegające ekstradycji z mocy prawa Stron oraz umów ekstradycyjnych pomiędzy nimi. Jeżeli Strona, która uzależnia ekstradycję od istnienia umowy ekstradycyjnej otrzyma wniosek o ekstradycję od innej Strony, z którą nie zawarła takiej umowy ekstradycyjnej, Strona ta może uznać niniejszą konwencję za prawną podstawę ekstradycji w odniesieniu do przestępstwa przekupstwa zagranicznego funkcjonariusza publicznego.