KOMUNIKACJA W RODZINIE Warto rozmawiać

Postawy rodzicielskie a konflikty w rodzinie Na poczucie szczęścia w rodzinie ma wpływ zarówno częstotliwość występowania konfliktów, jak też ich zakres oraz sposób ich występowania. Szczególnie negatywny wpływ na rodzinę mają konflikty nie rozwiązane, lub też tylko złagodzone spowodowane brakiem komunikacji między członkami rodziny. Częste konflikty w rodzinie wywołują nieprawidłowe postawy wychowawcze.

Nieprawidłowe postawy rodzicielskie nie pozwalają zaspokajać podstawowych potrzeb psychicznych, a także w stosunkach między rodzicami, gdy któreś z nich nie podziela takiej postawy, staja się źródłem nieporozumień. Powodują one napięcia i konflikty wśród wszystkich członków rodziny.

Co to jest konflikt ?        napięcie wywołane sprzecznością celów dwóch lub więcej osób       sytuacja zagrożenia interesów partnerów, która powoduje działania w ich obronie

Rodzaje konfliktów w rodzinie ( wg. Wallera) -          konflikt integrujący – przedmiot sporu dotyczy konkretnych faktów, zadawane ciosy nigdy nie urażają godności drugiej osoby. Zaangażowanie w rozwiązanie konfliktu jest wzajemne i aktywne. Emocje są wyrażane w sposób szczery i autentyczny. Komunikacja jest jasna i przejrzysta . Wynikiem tych konfliktów jest całkowite oczyszczenie, wzrost poczucia bliskości, zaufanie, wybaczenie.

konflikt dezintegrujący – dotyczy przypuszczeń , domysłów konflikt dezintegrujący – dotyczy przypuszczeń , domysłów. Partnerzy ranią się nawzajem, nie są szczerzy. Zaangażowanie w konflikt często nie jest dwustronne. Konflikt ten budzi napięcie, rozdrażnienie, poczucie bezsilności. W ich wyniku ludzie oddalają się od siebie z poczuciem krzywdy, żalu, lęku. Czują się niezrozumiani.

. Formy rozwiązywania konfliktów  separacja  -  najprostszy lecz wcale nie najlepszy sposób rozwiązania konfliktu. Dochodzi do niej wskutek braku możliwości osiągnięcia jakiegoś porozumienia w sprawach spornych oraz konieczności przerwania kontaktu ze względu na coraz dotkliwsze szkody czynione sobie wzajemnie przez partnerów. uległość  -  dominacja – gdy jeden  z uczestników konfliktu jest silniejszy i potrafi narzucić swoje rozwiązanie drugiemu. kompromis  -  gdy spotykają się równi sobie siłą , daje częściową satysfakcję obu stronom i na jakiś czas zapobiega wymianie negatywnych oddziaływań.

od negatywnych do pozytywnych oddziaływań  -  punktem zwrotnym, pomagającym w zmianie interakcji, jest „gest pojednania”. Jeśli partner podejmie go, przerywa spiralę negatywnych oddziaływań. Sam gest nie wystarcza. Potrzebna jest gotowość do zajmowania się sprawą sporną połączona ze stwarzaniem również partnerowi realizacji jego pragnień. strukturalna poprawa  -  najlepszy  z możliwych sposobów rozwiązywania konfliktów. Warunkiem osiągnięcia go jest umiejętność efektywnej komunikacji między stronami. Ujawniają się prawdziwe stanowiska obu stron, doświadczane emocje są dokładnie wyrażane, sprawy istotne oddzielone są od rzekomych, strony lepiej się poznają. Wzrasta zaufanie, chętniej porusza się sprawy drażliwe.

Style rozwiązywania konfliktów rywalizacja  -  silne pragnienie obrony własnych interesów i braku jakiejkolwiek chęci usatysfakcjonowania partnera w obszarze jego zainteresowań współpraca  -  wynik maksymalnego pragnienia obrony własnych interesów, ale współwystępuje ono z silnym pragnieniem, aby i partner realizował własne cele kompromis  -  pragnienie częściowego zaspokojenia własnych interesów i częściowego zaspokojenia interesów partnera unikanie  -  brak zajmowania się konfliktem  lub zaprzeczanie jego istnieniu; niechęć do zaspokojenia własnych interesów przy braku chęci współpracy z partnerem, aby osiągnął on swoje cele dostosowanie  -  wynika z maksymalnego pragnienia zaspokojenia potrzeb partnera i rezygnacji z obrony własnych interesów

Jak rozmawiać z dzieckiem aby unikać konfliktów Wykorzystaj magię wieczoru. Wtedy komunikacja jest najlepsza, języki się rozwiązują i nie można zakończyć tych wieczornych rozmów. Nawet jeśli dziecko nie mówi zbyt wiele w ciągu dnia, to wieczór sprzyja rozmowie i przynosi najwięcej słów. Warto być w tym czasie otwartym na słowa dziecka. Planuj czas na rozmowy. Nawet w najbardziej gorącym okresie pracy i zajęć domowych, towarzyskich możesz przecież usiąść na kwadrans i słuchać. Potraktuj ten czas jak bycie z szefem Twojej firmy.

Korzystaj z okazji do rozmów. Okazje tworzy życie Korzystaj z okazji do rozmów. Okazje tworzy życie. Wspólne bycie przy stole, spacer, wspólna zabawa, przejazd samochodem, nawet wyjście do sklepu to wszystko okoliczności sprzyjające konwersacji. Chroń swoje dziecko się przed inwazją mediów. Ich zadanie polega na niszczeniu waszej okazji do rozmowy. To jeden z potworów globalizacji, który chce nas pożreć. Bądź dostępny. Franciszek Ksawery, uznawany w Kościele łacińskim za świętego, uchodzi za dobrego świadka tej cechy. Podobno zmęczony ciężką praca misjonarską zapowiadał swoim współpracownikom, że udaje się na spoczynek i nie życzy sobie aby ktokolwiek mu przerywał. Po zamknięciu drzwi jednak na nowo je otwierał i dodawał: Obudźcie mnie jednak gdyby przyszło do mnie jakieś dziecko. Czy nie warto z tego wzorca dostępności korzystać?

Posłuchaj mnie proszę - woła często dziecko słowami, gestami, układem ciała, mimiką, tonem głosu. Czy nie miał racji Wolter mówiąc: Drogą do serca jest ucho. czy nieprawdziwe jest to, że: uważne słuchanie jest tym najlepszym co możemy uczynić wobec rozmówcy. Pokazujesz w ten sposób, że cenisz to, co mówca myśli i ma do powiedzenia. Patrz w oczy. Lepiej nie sposób wykazać prawdziwego zainteresowania. Niekiedy dziecko, gdy rozmawiasz z nim potrafi nawet odwrócić twoją głowę, tak byś patrzył na nie, gdy ono komunikuje ci coś ważnego. Skoncentruj całą swoją uwagę na swoim dziecku. Jeśli chcesz się uczyć słuchania patrz na małe dziecko. Ono słucha całym ciałem: Prawdziwym przyjacielem nie jest ten, kto dużo mówi, ale ten, kto umie słuchać. Skup się na nim.

Słuchaj aktywnie. Pokazuj, że rozumiesz, co dziecko do Ciebie mówi Słuchaj aktywnie. Pokazuj, że rozumiesz, co dziecko do Ciebie mówi. Mów, co rozumiesz, potakuj, mów: "aha, rozumiem, co czujesz, zdenerwował Cię..." Nie unikaj kontaktu dotykowego: przytul, weź na kolana, obejmij, chwyć za rękę, myśl o tym, że dotyk ma moc uzdrawiania. Zadawaj pytania oraz staraj się zachęcać do opowiadania: Sekret bycia interesującym polega na byciu zainteresowanym.

A jeśli już mówisz do dziecka to staraj się: Być komunikatywnym, czyli stosuj jasne wypowiedzi aby mieć pewność, że dziecko cię rozumie i wie, o co ci chodzi, wie, co ma zrobić i rozumie, dlaczego ma to zrobić. Pamiętaj czemu głównie mówienie służy. Dzięki słowom masz szanse wyrażenia miłości, oddziałujesz prawdziwie terapeutycznie, bawisz się z dzieckiem, informujesz, a na samym końcu będzie dopiero dyscyplinowanie. Baw się ze swym dzieckiem słowem: praw opowieści, bajki, zagadki. Korzystaj z humoru: Język mówiony bardzo na to pozwala.

Pamiętaj w końcu, że: To, co rodzice mówią między sobą jest ważniejsze od tego, co mówią dzieciom

Francoise Dolto Wszelkiego rodzaju zaburzenia dziecięce powstają na skutek faktu, że rodzice nie rozmawiają z nimi wystarczająco. Dzieci odczuwają o wiele większą potrzebę ich obecności i komunikowania aniżeli przesadzonej troskliwości, higieny czy homogenizowanego mleka.

Starożytni Grecy i Rzymianie uważali, że: Kogo bogowie znienawidzili, tego uczynili pedagogiem. Wychowanie jest jednak obowiązkiem rodziców i czy tego bardzo chcemy, czy nie, musimy zrobić to dobrze. A jeśli tak, to co to znaczy?

Wychowanie to między innymi rozmawianie. Rozmowa natomiast to wymiana zdań, czyli wszyscy uczestnicy mają równe prawo do mówienia i do tego, by być wysłuchanym oraz mają obowiązek wysłuchania. Co warto zatem czynić? Po pierwsze rozmawiać, czyli przeznaczać na tę czynność, zadanie, proces czas. Rozmowa oznacza wzajemną wymianę myśli za pomocą słów. Zapraszaj swoje dziecko do rozmowy, co znaczy twórz klimat, by dziecko chciało z tobą rozmawiać.

Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym domagać się ze wszystkich sił, tego czego się pragnie.                               Paulo Coelho