Śmiech to zdrowie… ale i nauka. Wykorzystanie elementów humorystycznych na lekcji języka obcego Katarzyna Góralska
Elementy humorystyczne a korzyści z punktu widzenia nauczyciela Korzyści płynące ze stosowania humoru w czasie zajęć lekcyjnych z jednej strony dotyczą funkcjonowania grupy uczniów za którą jest odpowiedzialny nauczyciel, z drugiej zaś umożliwiają mu lepszą samorealizację. Korzyści dotyczące ucznia: Niewątpliwie największą z nich jest stworzenie przyjaznej atmosfery w czasie lekcji, która pozwala uczniom na lepsze przyswajanie wiadomości. Ponadto swobodny klimat w klasie sprzyja zacieśnianiu więzi i zmniejszeniu dystansu między nauczycielem i uczniami. Następuje wzrost obopólnego zaufania, relacje partnerskie oparte na szacunku i nastawienie na zaspokojenie potrzeb drugiej strony. Śmiech na lekcji pomaga rozładować napięcia istniejące w klasie, zapobiega konfliktom oraz powoduje, że uczniowie chętniej i efektywniej wykonują polecenia nauczyciela.
Nauczyciel stosujący humor podczas lekcji o wiele łatwiej przekona ucznia do wykonania zadania, czy do bycia posłusznym. Pomaga mu to kierować uczniami, a tym samym osiągnąć lepsze wyniki na polu dydaktycznym jak i wychowawczym. Korzyści dotyczące nauczyciela: Humor na lekcjach chroni przez wypaleniem zawodowym. Nie tylko motywuje nauczyciela do pracy, ale sprawia, że wykonywany zawód jest atrakcyjny i pełen nowych wyzwań. Nauczyciel lepiej radzi sobie ze strasem związanym z hospitacją, czy lekcją pokazową. Jednocześnie zyskuje wiele w oczach uczniów – jest postrzegany jako osoba sympatyczna i przyjazna, jego autorytet i popularność wzrastają. Wszystko to powoduje, że ma on lepszy kontakt z klasą, a ich wzajemna relacje są pozbawione sztuczności i przymusu. Stosowanie komizmu wydaje się być doskonałym antidotum na problemy, które nauczyciel spotyka w swojej pracy oraz na odnajdywanie przyjemności w codziennych obowiązkach nauczycielskich.
Elementy humorystyczne a korzyści z punktu widzenia ucznia Przede wszystkim humor ułatwia uczniom funkcjonowanie w instytucji jaką jest szkoła. Wpływa pozytywnie na atmosferę panującą w klasie. Dzięki temu nic nie hamuje komunikacji między nauczycielem i uczniem, uwaga uczniów jest właściwie stymulowana, a oni sami nie są zalęknieni czy zastraszeni. W takiej klasie występują silne więzi empatii, nie tylko między nauczycielem i uczniami, ale również między samymi uczniami. Na podstawie badań psychologicznych dowiedziono, że element humorystyczny jest najlepszym sposobem na skoncentrowanie uwagi. Nawet jeśli uczeń nie jest zainteresowany tematem lekcji, dzięki humorowi stosowanemu przez nauczyciela lepiej przyswaja informacje.
Ponadto śmiech odgrywa dużą rolę w redukowaniu stresu, pozwala uczniom o wiele lepiej radzić sobie z codziennymi problemami. Odradza się jednak stosowanie humoru w czasie egzaminów, które niewątpliwie powodują u uczniów stres. Śmiech w takiej sytuacji mógłby negatywnie wpłynąć na niektórych uczniów i spowodować podniesienie poziomu stresu. Humor stosowany na lekcji wpływa pozytywnie na rozwijanie inteligencji i kompetencji emocjonalnych uczniów. Pozwala kontrolować negatywne emocje - osoby ceniące komizm umieją kontrolować stopień ich natężenia, czas trwania i częstotliwość występowania. Humor promuje emocje pozytywne, które wpływają nie tylko na rozwój intelektualny, ale także na dynamikę osobowości i zintegrowane życie. Stosowanie humoru na lekcjach zachęca uczniów do udziału w dyskusji, dając im sposobność wyrażania własnych opinii i poglądów. Rozwija także kreatywność językową uczniów.
Lekcje języka obcego to doskonała okazja do pracy z wykorzystaniem elementów humorystycznych. Dostarczają nie tylko korzyści, o których była mowa, ale także są źródłem wiedzy z zakresu realioznawstwa danego języka. Elementy humorystyczne mogą stanowić główny temat lekcji lub element jednej z jej faz. Formy najczęściej stosowane na lekcjach języków obcych to: Humorystyczne obrazki Zabawne historyjki, komiksy a także kalambury (w tym gry słów)
Bibliografia: Śmiech to zdrowie… ale i nauka. Wykorzystanie elementów humorystycznych na lekcji języka obcego, Radosław Kucharczyk, Języki obce w szkole Nr 4/2005