Emigrantka z Polski Św. Julia Urszula Ledóchowska 17 IV 1865 – 29 V 1939

Rys życia św. Urszuli 17 IV 1965 – przychodzi na świat Julia Ledóchowska, późniejsza św. Urszula w Loosdorf (Austria), jako córka Antoniego i Józefiny Salis-Zizers (na zdjęciu) 1883 – powrót rodziny Ledóchowskich na ziemie polskie, zamieszkali w Lipnicy Murowanej, pod Krakowem 1886 – mając 21 lat Julia Ledóchowska wstępuje do klasztoru sióstr urszulanek w Krakowie

1907 – razem z dwiema siostrami udaje się do Petersburga, gdzie zostaje kierownikiem internatu przy polskim Gimnazjum św. Katarzyny, stosując własną metodę wychowawczą 1908 – siostra Urszula zostaje przełożoną domu urszulanek w Petersburgu 1910 – nad Zatoką Fińską powstaje dom dla środowiska gimnazjalnego zróżnicowanego pod kątem narodowości. Na język fiński przetłumaczyła katechizm i modlitewniki do nabożeństw. Utrzymuje dobre kontakty z miejscową ludnością protestancką okazując każdemu pomoc.

1914 – wybuch I wojny światowej 1914 – wybuch I wojny światowej. Jako obywatelka austriacka była prześladowana przez władze rosyjskie, co przymusiło ja do opuszczenia Rosji i Finlandii i udania się do Szwecji, do Sztokholmu. Uczy się kolejnego języka, aby lepiej pomagać i nauczać miejscową ludność. Zakłada szkołę języków dla dziewcząt ze Skandynawii. 1917 - w Danii tworzy razem ze siostrami dom dla sierot po polskich robotnikach sezonowych oraz szkołę społeczno-gospodarczą dla dziewcząt. Pomaga miejscowej wspólnocie katolickiej: redaguje pierwszy katolicki miesięcznik oraz tworzy Sodalicję.

Będąc w Danii do 1920 r. włącza się we współpracę z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny, założonym dzięki Henrykowi Sienkiewiczowi. Poprzez odczyty i prelekcje kształtowała wrażliwość społeczeństw skandynawskich na sprawę niepodległości Polski. Ukazywała Polskę jako kraj o długich, bohaterskich dziejach, umiejący współpracować z innymi. Polska w jej odczytach to kraj stanowiący przedmurze chrześcijaństwa wobec innych krajów Europy.

1920 – Matka Urszula, razem z liczącą około 40 osób wspólnota sióstr i grupą osieroconych dzieci wraca do Polski i osiedliła się w Pniewach koło Poznania. Stolica Apostolska dała pozwolenie na założenie Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego. Zgromadzenie szybko się rozwija, o czym świadczą powstające domy i dzieła w Polsce, na Wschodzie, we Włoszech i we Francji.

1935 – przybywa do Lipnicy Murowanej, gdzie zakłada ochronkę, prowadzoną przez siostry urszulanki oraz inicjuje Krucjatę Eucharystyczną. 29 V 1939 – umiera w Rzymie w opinii świętości. 20 VI 1983 - Jan Paweł II dokonuje beatyfikacji Urszuli Ledóchowskiej 18 V 2003 – kanonizacja w Rzymie. „Uczyła nas i tego, że życie jest ustawicznym cierpieniem, ale że powinno stawać się świadomą ofiarą aż do najwyższej – ofiary śmierci na wzór Chrystusa, i że takie usposobienie daje pogodę ducha, uwalnia od obaw przed trudnościami.” (ze wspomnień wychowanków)

Święta Urszulo Ledóchowska módl się za nami