Stwory ze świata Fantasy Gatunek literacki używający magicznych i innych nadprzyrodzonych form,jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej, czasu, miejsca akcji, postaci i okoliczności zdarzeń. Najbardziej charakterystyczne cechy gatunku to motywy fantastyczne umieszczone w wewnętrznie spójnym miejscu akcji, przedmioty i postacie, mogą być ukryte wewnątrz, lub przenikać do świata z wyglądu realnego. Postacie mogą zostać wciągnięte do świata z takimi właśnie elementami, lub wszystko może występować w świecie całkowicie fantastycznym.Charakterystyczne jest także występowanie istot mitycznych lub baśniowych, takich jak: elfy, trolle, gobliny, smoki, wiedźmy,jednorożce, driady. W fantasy unika się sformułowań takich jak "dawno temu” lub "w odległym kraju". Są one typowe dla bajek i baśni. Fantasy to opowieści, które czerpią z mitologii różnych ludów. Imiona starożytnych bóstw i bohaterów przewijają się w wielu utworach. Najczęściej autorzy inspirują się mitami np. greckimi, rzymskimi, egipskimi, słowiańskimi. Zaczątki fantasy widać było już w drugiej połowie XIX wieku, u końca epoki romantyzmu, lecz jej złoty wiek przypada na lata 60. i 70. XX wieku,

Fantastyczne istoty Smok - fikcyjne stworzenie, najczęściej rodzaj olbrzymiego, latającego gada. Występuje w licznych mitach i legendach oraz w literaturze i filmach. Według wielu mitów smoki obdarzone były dużą inteligencją, potrafiły posługiwać się magią, znały ludzką mowę, a także ziały ogniem. Poza tym posiadały lub strzegły rozmaitych skarbów. Lungi, czyli smoki azjatyckie wywodzą się z Chin, a początek legendzie dały im zapewne kości dinozaurów, które występują licznie na pustyni Gobi. Smoki chińskie znane są także w Japonii, Korei Południowej i w Azji południowo-wschodniej. Chiński smok posiada ciało węża, pysk wielbłąda, łuski karpia, łapy tygrysa i szpony orła. W pysku często trzyma perłę, która symbolizuje doskonałość. W przeciwieństwie do europejskiego smoka, smok chiński jest istotą sprzyjającą ludziom, i - jako taki - symbolizował przez wieki władzę cesarską. Ludność chińska wierzyła, że pierwszymi cesarzami ich kraju były właśnie smoki. Smok japoński

Troll Troll – zwykle wielkie, tępe, powolne, brutalne stworzenie fantastyczne unikające słońca (często zmienia się pod jego działaniem w kamień). Zazwyczaj jego atrybutem jest wielka maczuga. Trolle wywodzą się z mitologii nordyckiej. Występują w wierzeniach krajów skandynawskich. W filmie Willow (z 1988 roku w reżyserii Rona Howarda) Trolle to człekokształtne istoty. Są niewiele niższe od ludzi. Cechuje je nadmierne, bardzo ciemne owłosienie; w zasadzie tylko twarz, dłonie oraz stopy są nieowłosione. Skórę mają w kolorze popielatym. Nie noszą ubrań, ani nie walczą bronią. Są agresywne. Potrafią chodzić po pionowych ścianach bez najmniejszego problemu.

Elfy Stworzenia z mitologii germańskiej. Z początku elfy były pomniejszymi bożkami natury i płodności, później były przedstawiane jako chochliki lub duszki leśne bądź wodne. W folklorze przedstawiane są jako małe, wyglądające młodzieńczo ludziki wielkiej piękności, żyjące w lasach, źródłach, a nawet pod ziemią. Wierzono, że są długowieczne, jeśli nieśmiertelne i posiadają różnorakie magiczne moce. Elfy w mitologii słowiańskiej utożsamiane są z rusałkami i wiłami, a w mitologii greckiej z Nimfami. Elfy stanowią jedną z najważniejszych ras większości światów fantasy.Ze względu na różnice między światami, zachodzą również zasadnicze różnice w opisach elfów.Wspólne pozostają jednak pewne elementy natury oraz wyglądu elfów: spiczaste uszy, długowieczność albo wręcz nieśmiertelność,związki z naturą i lasem, a zazwyczaj także morzem, uzdolnienia magiczne, piękny wygląd, długie włosy (najczęściej blond lub srebrzyste albo czarne), piękny i melodyjny głos, niezrównane umiejętności łucznicze i walki ogółem. Stereotypowa sylwetka elfa-w zielonym stroju i z łukiem w dłoni

Krasnolud . Istoty z mitologii nordyckiej i germańskiej, współcześnie w literaturze, filmach i grach fantasy. Wzorowane na istotach z nordyckich mitów krasnoludy pierwszy wprowadził do fantasy J.R.R. Tolkien. W większości utworów krasnoludy są rasą bardzo tajemniczą. Bronią swoich sekretów, czasem utajniając nawet swoją mowę tak, by była niezrozumiała dla innych. Są też bardzo honorowe. Są zazwyczaj przedstawiani jako niższe od człowieka, silne, krępe i dobrze umięśnione humanoidy, pierwotnie żyjące w kopalniach (zazwyczaj złota). W boju najchętniej używają toporów i zawsze noszą długie brody, najczęściej splecione w fantazyjne warkocze. Krasnoludy spotykane w literaturze są zazwyczaj płci męskiej – o kobietach-krasnoludach rzadko się wspomina. Równie często kojarzone są jednak ze stereotypem barbarzyńskiego wojownika, który nie stroni od alkoholu i innych używek. Są również wspaniałymi kowalami i rzemieślnikami.