Moja mała ojczyzna, czyli... Kościoły Gminy Psary dawniej i dziś

Prezentacje przygotowała grupa nr. 8: Agnieszka Kujawska i Tomasz Dzierżanowski

Zabytki Gminy Psary Do nielicznych zabytków możemy zaliczyć: szczątki cmentarzyska prasłowiańskiego na wzgórzu Monglinica; 3 kapliczki przydrożne z XIX wieku w Brzękowicach Dolnych i Dąbiu; ruiny dworu w Malinowicach z fragmentami starej zabudowy folwarcznej; chałupy drewniane z początku XX wieku w Dąbiu Chrobakowym, Dąbiu Dolnym, Goląszy Dolnej i Górnej, Brzękowicach Górnych, Preczowie, Psarach, Sarnowie i Strzyżowicach; kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła w Psarach;

Kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny- Królowej Świata w Strzyżowicach „W zasadzie początków parafii należy szukać w 1961 roku. 11 marca ordynariusz diecezji częstochowskiej, biskup Z. Goliński mianował duszpasterzem w Strzyżowicach ks. Anatola Horskiego. Wybudowana została drewniana kapliczka. Z czasem zaczęto ją modernizować. Dzięki pomocy parafian możemy oglądać tak piękny i okazały kościół rzymsko-katolicki w Strzyżowicach”- wypowiada się proboszcz kościoła.

Kościół pod wezwaniem apostołów św. Piotra i Pawła w Psarach Została erygowana 17 stycznia 1953 roku, ale już w roku 1937 bp Teodor Kubina utworzył tu placówkę duszpasterską. Od roku 1925 na nabożeństwa wykorzystywano przydrożną kaplicę. W 1937 roku powiększono ją do rozmiarów dzisiejszego kościoła. Parafia liczy 3 tys. mieszkańców.

Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny w Dąbiu Oficjalnie została powołana do życia w roku 1980. Kościół został konsekrowany w 1985 roku. Proboszczem liczącej około 1.880 osób wspólnoty jest ks. Krzysztof Majcherczyk.

Kościół pw. Błogosławionego Michała Karola Biskupa i Męczennika w Preczowie Została erygowana w roku 1988. Kościół konsekrował w roku 1992 biskup Adam Śmigielski. Parafia liczy około 750 mieszkańców, a jej proboszczem jest ks. Jan Dyliński.

„Kościoły podczas II wojny światowej- Ostoja spokoju dla obywateli czy miejsce wykorzystywane przez okupantów do niecnych celów?” Krótkie pytania do mieszkańców okolic kościołów w gminie. Jak było z kościołami podczas wojny, były ostoją spokoju czy wręcz przeciwnie? W Sarnowie jak i Preczowie były raczej ostoją spokoju. Było to miejsce święte, w którym nie było miejsca dla okupantów. Z tego co pamiętam, nawet kiedy „wpadli” nagle msza nie została przerwana. Nie wiem jak w innych kościołach na terenie gminy. Wypowiadał się pan T. Manterys

„Kościoły podczas II wojny światowej- Ostoja spokoju dla obywateli czy miejsce wykorzystywane przez okupantów do niecnych celów?” Krótkie pytania do mieszkańców okolic kościołów w gminie. Jak było z kościołami podczas wojny, były ostoją spokoju czy wręcz przeciwnie? W Psarach kościół był raczej omijany szerokim łukiem. Każdy bał się wyjść z domu a co dopiero do kościoła. Niektórzy odważyli się wyruszyć do kościoła, lecz były to tylko sporadyczne przypadki i zdarzało się to tylko w niedzielę. Podczas wojny wieżyczka znajdująca się bliżej drogi, na której tkwi krzyż była dłuższa i tam najczęściej znajdował się snajper. Strzelał do niewinnych obywateli, którzy pojawili się na horyzoncie. Jeżeli ktoś wierzył nie musiał tego pokazywać. Kiedy nadjechali uzbrojeni Rosjanie w czołgach starły się dwa fronty i kościół został podniszczony. Parafianie razem z proboszczem powoli odbudowali kościół. Wypowiadała się I. Kujawska A jak to było w Psarach??

Dziękujemy pani profesor Annie Wacławczyk za zlecenie tej prezentacji Dziękujemy pani profesor Annie Wacławczyk za zlecenie tej prezentacji. Dzięki temu dowiedzieliśmy się więcej na temat miejscowości, w której mieszkamy. Dziękujemy również tym, którzy cierpliwie obejrzeli tę prezentację. ! KONIEC !