Aleksandra Czerwiec Bartosz Czapla Konrad Sindera "Gmina Mierzęcice dawniej i dziś. Turystyczno rekreacyjne walory naszej miejscowości" Aleksandra Czerwiec Bartosz Czapla Konrad Sindera

Troszkę z geografii Gmina Mierzęcice leży w centralnej części Wyżyny Śląskiej w odległości 25 km na północ od Katowic i rozciąga się na obszarze prawie 52 km2. Przez wschodnią część gminy przepływa rzeka Czarna Przemsza. Jest jedną z najbardziej malowniczo położonych gmin w powiecie będzińskim. Walorem jej jest przestrzenne zróżnicowanie, gdyż znajdują się tutaj wzniesienia o wysokościach pozwalających przy dobrej widoczności oglądać zarówno panoramę miast Górnego Śląska jak i Zagłębia. Wysokość ich sięga prawie 400m n.p.m. (397m n.p.m. góra bez nazwy w Nowej Wsi oraz 367m n.p.m. Ostra Góra w Toporowicach). Stąd też jak na dłoni widać lotnisko pełniące od lat 40-tych funkcje wojskowe, a na dzień dzisiejszy eksploatowane przez Górnośląskie Towarzystwo Lotnicze S.A., którego Gmina Mierzęcice jako pierwsza z samorządów w 1992r. wykupiła akcje.

Troszkę z historii Mierzęcice, Toporowice, Przeczyce, Boguchwałowice, ale również Zakamień, Pałęczek, Dąbrowska - to nazwy, które funkcjonują w naszym języku od dawna. Stanowią one prawdziwe źródło informacji o naszej okolicy. Powstawały samorzutnie, często na skutek chwilowego skojarzenia. Tworzyli je pierwsi osadnicy, fundatorzy i założyciele osad. Zazwyczaj natchnienie czerpali z rzeczy dobrze im znanych i bliskich sercu - nazw zawodów, zwierząt, drzew, imion i nazwisk. Nazwy miejscowe w naszej gminie są najczęściej pochodzenia patronomicznego z zakończeniem -yce, -ice, co oznacza, że ich początki sięgają nierzadko czasów plemiennych, kiedy to rodzina skupiała się wokół założyciela rodu.

Troszkę z historii Dzieje naszych ziem sięgają jednak znacznie głębiej niż wskazuje na to pochodzenie nazw miejscowości. Chociaż trudno określić, kiedy to po raz pierwszy pojawił się tutaj i osiedlił człowiek, to jednak materiał badawczy pozwala sądzić, że miało to miejsce około 180 tysięcy lat p.n.e., a więc wcześniej niż w innych regionach kraju. Nieco więcej można powiedzieć o przedstawicielach tzw. kultury łużyckiej, która wykształciła się około roku 1300 p.n.e..

Troszkę z historii Największego odkrycia dokonano w 1961 roku w Przeczycach, gdzie natrafiono na bardzo stare i rozległe cmentarzysko liczące 877 grobów, w których znaleziono wiele przedmiotów codziennego użytku m.in. instrument muzyczny tzw. fletnię Pana, jedyną pochodzącą z tego okresu na terenie Europy Środkowej. Nasi przodkowie zajmowali się przede wszystkim hodowlą zwierząt, w mniejszym stopniu uprawą roli. Wyspecjalizowali się w zakresie: garncarstwa, tkactwa, kamieniarstwa, obróbki drewna.

Troszkę z historii 1 stycznia 1973r. z tych dwóch gromad utworzono Gminę Mierzęcice, w skład której weszło 9 jednostek osadniczych, które tworzą 8 sołectw: Mierzęcice, Nowa Wieś, Najdziszów, Sadowie, Zawada, Przeczyce, Boguchwałowice, Toporowice. W latach siedemdziesiątych nastąpiła również zmiana podziału administracyjnego kraju. Zmiana polegała na likwidacji powiatów i utworzeniu nowych województw. W ten sposób powstał dwustopniowy system administracyjny kraju.

Troszkę z historii Zmiany ustrojowe zapoczątkowane w Polsce w 1990r. znalazły swój wyraz także w sferze administracyjno publicznej. Dnia 27 maja 1990r. w całym kraju odbyły się pierwsze wybory samorządowe, dając początek władzy samorządowej, która zajmuje się do dziś wszystkimi najważniejszymi sprawami lokalnej społeczności. Cała społeczność lokalna uzyskała podmiotowość. Dzięki posiadaniu osobowości prawnej, gmina może mieć swój własny majątek, swobodnie nim gospodarować i podejmować zobowiązania.

Czarna Przemsza Przez wschodnią część gminy przepływa rzeka Czarna Przemsza. Znajduje się tu otoczony lasem Zalew Przeczycki o powierzchni 600 ha. Stanowi on teren rekreacyjno-wypoczynkowy i sportowy. Jest dobrze znany wśród mieszkańców Śląska i Zagłębia.

Czarna Przemsza i Zalew

Kościoły i kaplice w naszej gminie

Kościół p.w. Św. Mikołaja w Targoszycach Pierwsza wzmianka o parafii Targoszyce pochodzi z 1324 r. Już w tym czasie istniał murowany kościół p.w. św. Mikołaja. Najstarsza część kościoła, prezbiterium, została wzniesiona w XIII w. Prawdopodobnie była to wolno stojąca kaplica, do której dobudowano na początku XIV w. kamienną nawę i drewnianą dzwonnicę. W połowie XVI w. na skutek zniszczeń i splądrowania kościół w Targoszycach przestał funkcjonować. Liturgię przeniesiono do istniejącego w Mierzęcicach drewnianego kościoła p.w. św.Wawrzyńca.

Kościół p.w. Św. Mikołaja w Targoszycach W roku 1772 rozpoczęto rozbudowę świątyni w Targoszycach. Do nie zniszczonego prezbiterium dobudowano nowy korpus nawowy oraz nową wieżę. Obecny barokowy wystrój kościoła pochodzi z XVIII w. Wyjątek stanowi XV-wieczny, kamienny portal prowadzący do dzisiejszej zakrystii oraz antypedia zdobiące ołtarze pochodzące z połowy XIX w.

Kościół p.w. Św. Mikołaja w Targoszycach Ołtarz główny w swoim zwieńczeniu zawiera grupę Przemienienia. W niszy ołtarzowej znajduje się barokowa figura świętego Mikołaja wykonana z drzewa lipowego. Antypedium przedstawia męczeństwo św. Sebastiana. Lewy boczny ołtarz z rzeźbami św. Augustyna i św. Tomasza zdobi obraz Ukrzyżowania Chrystusa ze św. Marią Magdaleną. Antypedium ukazuje męczeństwo św.Wawrzyńca. Prawy ołtarz jest poświęcony Matce Bożej Bolesnej. Po jego stronach stoją figury św. Anny i św. Joachima. U dołu znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca męczeństwo św. Szczepana. W latach 1991-1995 przeprowadzono generalny remont kościoła wraz z odnowieniem ołtarzy. Kościół w Targoszycach został wpisany do rejestru zabytków i podlega ochronie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Kościół p.w. Św. Antoniego Padewskiego w Nowej Wsi Budowę kościoła p.w. św. Antoniego Padewskiego w Nowej Wsi wg projektu inż. arch. Henryka Sękali rozpoczęto 1.08.1983 r., a już 24 grudnia tego roku odprawiona została w nim pierwsza pasterka. Poświęcenia budowanego kościoła dokonał biskup Franciszek Musiel w dniu 8 kwietnia 1984 r. Dnia 1 sierpnia 1985 r. biskup częstochowski Stanisław Nowak erygował parafię św. Antoniego w Nowej Wsi, wyłączając ją z parafii św. Jakuba w Sączowie. Dzięki osobistemu zaangażowaniu ówczesnego Naczelnika Gminy Franciszka Jakóbczyka utworzony został cmentarz grzebalny, poświęcony w 1988 r.

Kościół p.w. Św. Antoniego Padewskiego w Nowej Wsi Do czasu budowy kościoła msze odprawiane były w XVIII- wiecznej kapliczce mszalnej, która obecnie służy jako kaplica pogrzebowa. Główny ołtarz w nowym kościele zaprojektował i wykonał artysta rzeźbiarz - Tadeusz Szpunar. Projekt witraży i wnętrza świątyni wykonał mgr Maciej Kauczyński. Witraże wykonane zostały w pracowni Zbigniewa Gustaba w Krakowie. W roku 1998 biskup sosnowiecki Adam Śmigielski poświęcił wybudowaną przy kościele dzwonnicę z czterema dzwonami ufundowanymi i poświęconymi w 1995 r. przez bp. Piotra Skuchę.

Kaplica p.w. Wniebowzięcia NMP w Boguchwałowicach Kaplica zbudowana została przez mieszkańców wsi Boguchwałowice na działce ofiarowanej na ten cel przez pana Władysława Wyszyńskiego. Z początkiem lat 70-tych powstał komitet budowy kaplicy, a całością budowy kierował dziekan siewierski ks. Ludwik Sośnierz, gdyż Boguchwałowice należały do parafii p.w. św. Macieja w Siewierzu. Poświęcenia kaplicy dokonał biskup częstochowski Stefan Bareła w roku 1977.

Kaplica p.w. Wniebowzięcia NMP w Boguchwałowicach W roku 1983 przystąpiono do całkowitej przebudowy i powiększenia kaplicy. Opiekę duszpasterską w Boguchwałowicach sprawował i pracami przy przebudowie kaplicy kierował obecny proboszcz parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siewierzu ks. Emil Ilków, do której należą obecnie Boguchwałowice. Kaplicę poświęcił w roku 1986 biskup częstochowski Stanisław Nowak.