Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole W-MODN w Olsztynie Filia w Ełku Małgorzata Burba

Pomoc psychologiczno- pedagogiczną dzieciom i młodzieży świadczą poradnie psychologiczno- pedagogiczne, przedszkola, szkoły i placówki w oparciu o następujące przepisy: Ustawę z 7 września 1991 roku o systemie oświaty( Dz. U. z 1996r. nr 67, poz. 329, z póź.zm.) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003 roku w sprawie udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. nr 11 poz. 114 ) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 11 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad działania poradni psychologiczno- pedagogicznych (Dz. U. nr 5 poz. 46 ) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2003 roku w sprawie sposobu i trybu organizowania indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. nr 23 poz. 193 ) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2003 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży oraz szczegółowych zasad kierowania do kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania ( Dz. U. nr 23 poz. 192 )

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 roku w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. nr 83 poz. 562 ) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 roku w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. nr 19 poz. 166 ) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2005 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. z 2005 roku nr 10, poz. 75 ) Rozporządzenie Ministra Edukacji Nauki i Sportu z dnia 12 lutego 2002 roku w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2002 roku nr 15, poz. 142 ) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2003 roku w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem (Dz. U. z 2003 roku nr 26 poz. 226 ).

1.Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega w szczególności na: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu 1) z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach 1.Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega w szczególności na: 1)diagnozowaniu środowiska ucznia; 2) rozpoznawaniu potencjalnych możliwości oraz indywidualnych potrzeb ucznia i umożliwianiu ich zaspokojenia; 3) rozpoznawaniu przyczyn trudności w nauce i niepowodzeń szkolnych;

4) wspieraniu ucznia z wybitnymi uzdolnieniami; 5) organizowaniu różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

6) podejmowaniu działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki, o których mowa w odrębnych przepisach oraz wspieraniu nauczycieli w tym zakresie;

7) prowadzeniu edukacji prozdrowotnej i promocji zdrowia wśród uczniów, nauczycieli i rodziców;

8) wspieraniu uczniów, metodami aktywnymi, w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej oraz udzielaniu informacji w tym zakresie; 9) wspieraniu nauczycieli w organizowaniu wewnątrzszkolnego systemu doradztwa oraz zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;

10) wspieraniu nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szanse edukacyjne ucznia; 11) udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowaniu wymagań edukacyjnych wynikających z realizowanych przez nich programów nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom;

12) wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych; 13) umożliwianiu rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli;

14) podejmowaniu działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych.

2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są realizowane we współpracy z: 1) rodzicami; 2) nauczycielami i innymi pracownikami przedszkola, szkoły lub placówki; 3) poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi; 4) innymi przedszkolami, szkołami i placówkami; 5) podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

Spójny system działań rodzina szkoła Podmioty działające na rzecz rodziny, dzieci, młodzieży PP-P, poradnie specjalistyczne

Funkcja poradni psychologiczno- pedagogicznej Diagnoza specjalistyczna wieloaspektowa- opinie/orzeczenia Pomoc specjalistów (psycholog, logopeda, terapeuta pedagogiczny) Realizacja oddziaływań postdiagnostycznych na terenie poradni

Samorząd Dyrektor szkoły Rodzic Nauczyciel Uczeń Pedagog szkolny ZRÓŻNICOWANIE OCEN I OPINII NA TEMAT PORADNI RÓŻNYCH GRUP ODBIORCÓW UDZIELANEJ PRZEZ NIE POMOCY

Badani przedstawiciele środowiska szkolnego nie spostrzegają poradni psychologiczno- pedagogicznej jako placówki wspomagającej szkołę, a raczej jako „głównie odpowiedzialną” za wszelką pomoc psychologiczno- pedagogiczną uczniom.   Same poradnie nie mają rozeznania w środowisku każdej szkoły, każdego ucznia- szkół wszystkich typów w Polsce jest powyżej 28 tysięcy, a pracowników pedagogicznych zatrudnionych w poradniach 7 tysięcy. Pracownikom poradni brak znajomości procesu kształcenia, umiejętności doboru strategii, form, środków kształcenia do możliwości uczniów o SPE

Nauczyciele mają niewystarczającą wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej, dotyczącą procesów poznawczych i emocjonalnych potrzebną do planowania i realizacji działań dydaktycznych i wychowawczych, szczególnie w kontekście specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów.   Sam pedagog czy nawet pedagog z psychologiem w szkole niemający oparcia merytorycznego, warsztatowego, superwizyjnego w szerszym zespole profesjonalistów, to też rozwiązanie nieefektywne.

Organizacja pomocy psychologiczno- pedagogicznej/wewnątrzszkolny system Dyrektor to główna osoba odpowiedzialna za organizację zadań statutowych kierowanej przez siebie placówki i dążenia do wysokiej jakości pracy, m. in. w zakresie organizacji pomocy psychologiczno- pedagogicznej, dobrze jest jeśli dąży do wypracowania wewnątrzszkolnego modelu rozpoznawania potrzeb edukacyjnych i różnych zagrożeń oraz sposobów i warunków ich realizacji.

Czynniki mające wpływ na funkcjonowanie systemu stały rozwój kwalifikacji zawodowych i warsztatu pracy pracowników szkoły, wzbogacanie zespołu pracowników o osoby dysponujące specjalistycznymi umiejętnościami, pozyskiwanie do współpracy i realizacji zadań pomocowych specjalistów z innych instytucji, aktywna współpraca z innymi placówkami i instytucjami, stowarzyszeniami, np. w zakresie diagnozy, terapii, profilaktyki uzależnień, promocji zdrowia, orientacji zawodowej uczniów (policja, PPP, służba zdrowia ), rozdział kompetencji, zadań i ustalenie zasad współpracy między poszczególnymi osobami i zespołami problemowymi w celu wymiany doświadczeń, informacji, weryfikacji celów( pedagog, psycholog, nauczyciele,

Czynniki mające wpływ na funkcjonowanie systemu- cd. skuteczny i efektywny system komunikacji, weryfikacja skuteczności realizowanych zadań pomocowych, wspieranie i wspomaganie nauczycieli poprzez sprawne działanie doradztwa, uaktualnianie znajomości zmieniającego się prawa oświatowego w zakresie pomocy psychologiczno- pedagogicznej oraz procesu kształcenia dzieci i młodzieży, np. dotyczącego dostosowania wymagań edukacyjnych, wypracowanie w szkole systemu wstępnej diagnozy (diagnoza funkcjonalna dziecka i rodziny, dokonywana w środowisku szkolnym ), realizacja zaleceń postdiagnostycznych.

Spójny system działań rodzina szkoła Podmioty działające na rzecz rodziny, dzieci, młodzieży PP-P, poradnie specjalistyczne

Wewnątrzszkolny system pomocy psychologiczno- pedagogicznej: Rozwijanie potrzeb edukacyjnych i wspomaganie wszechstronnego rozwoju dzieci i młodzieży.   Każde dziecko ma niepowtarzalną drogę rozwoju i ważne, by w swoim życiu spotkało dorosłych potrafiących rozpoznać jego potrzeby rozwojowe. W związku z tym proces kształcenia, a więc organizację, treści i metody nauczania, należy dostosować do możliwości psychofizycznych uczniów.

Co znaczy w praktyce „dostosować wymagania edukacyjne do..." ? W zależności od rodzaju dysfunkcji dostosowanie wymagań edukacyjnych będzie dotyczyło albo formy sprawdzania wiedzy, albo treści, albo i formy, i treści, czyli zindywidualizowanego w zakresie tempa i wymagań programu, adekwatnych metod nauczania, specjalnych form odpytywania i sprawdzania poziomu wiedzy i umiejętności (oceniania wewnętrznego i zewnętrznego). Dotyczy to przede wszystkim uczniów o SPE

Odchylenia rozwojowe dodatnie ujemne Szczególne uzdolnienia i talenty ujemne Ograniczenia rozwoju fizycznego i psychicznego

Kryteria diagnostyczne uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi Kryterium organiczne: - uczniowie z dysfunkcjami ruchowymi-dzieci i młodzież z zaburzeniami w rozwoju motoryki małej (artykulatory, manipulacja) i motoryki dużej (nadmierne bądź niskie napięcie mięśniowe, synkinezja, stereotypie ruchowe, brak koordynacji ruchowej). -uczniowie z dysfunkcjami wzrokowymi-dzieci i młodzież niedowidzące i niewidome. uczniowie z dysfunkcjami CUN- dzieci i młodzież z mózgowym porażeniem dziecięcym, epilepsją, afazją dziecięcą. -uczniowie z deficytami rozwojowymi w zakresie poszczególnych funkcji poznawczych (dysleksja rozwojowa -uczniowie przewlekle chorzy.

Kryterium psychiczne (psychologiczne): Uczniowie szczególnie uzdolnieni, Uczniowie upośledzeni umysłowo, Uczniowie z zaburzeniami rozwoju psychicznego -dzieci z zaburzeniami rozwoju mowy i języka, ze specyficznymi zaburzeniami umiejętności szkolnych i funkcji motorycznych, Uczniowie z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi – dzieci autystyczne, z zaburzeniami dezintegracyjnymi, hiperkinetycznymi.

Uczniowie z zaburzeniami zachowania i emocji – dzieci z nadpobudliwością ruchową, z zaburzonym zachowaniem, z zaburzeniami emocjonalnymi, z zaburzeniami funkcjonowania społecznego (w oparciu o DSM- IV i ICD-10).

Dokumentacja opieki postdiagnostycznej na terenie szkoły Dokumentowanie pomocy psychologiczno- pedagogicznej (dzienniki) Wpis o dostosowaniu wymagań edukacyjnych Zapis potwierdzający wykonanie zaleceń wobec ucznia o SPE

Jak oceniać, by wspierać ucznia? Ocena szkolna dotyczy lub co najmniej powinna dotyczyć rozwoju ucznia. Ponieważ zasadniczym celem kształcenia jest wspomaganie ucznia w jego rozwoju, zatem i szkolne ocenianie powinno realizować ten cel.

Dziękuję za uwagę.