SYSTEM INFORMACYJNY SCHENGEN (SIS)

Schengen Information System (SIS) jest międzynarodowym komputerowym policyjnym systemem ścigania i poszukiwania. Pozwala na identyfikację osób zastrzeżonych i poszukiwanie przedmiotów w czasie kontroli ruchu transgranicznego oraz podczas kontroli policyjnych i celnych dokonywanych wewnątrz terytorium państwa. W praktyce pozwala każdemu funkcjonariuszowi staży granicznej, policji czy też służby celnej na sprawdzenie, czy dana osoba jak też przewożone przez nią towary, czy środek transportu, nie są notowane w archiwach policyjnych lub poszukiwane. Pełni tym samym funkcję centralnego rejestru poszukiwawczego.

Jest również wykorzystywany w pod kontem kontroli przy wjeździe obywateli państw trzecich w procedurach dotyczących: - wydawania wiz, - wydawania tytułów pobytowych, oraz - wykorzystywania prawa o cudzoziemcach w ramach stosowania Porozumienia Wykonawczego do Traktatu z Schengen (PWTS) w odniesieniu do ruchu osobowego System Informacyjny Schengen składa się z jednostki centralnej C.SIS uloko-wanej się w Strasburgu (Francja), identyczna jednostka zapasowa BCSIS zainstalowana w Sankt Jouann In Pongau (Austria) i krajowych systemów informacyjnych N.SIS, do których dostęp mają wszystkie placówki na terenie państw sygnatariuszy zajmujące się obcokrajowcami.

Każde z państw odpowiada za swoją bazę danych i tylko ono jest uprawnione do dokonywania wpisów do krajowego rejestru i przekazać wymagane informacje do centralnego komputera. Wykreślenie osoby bądź przedmiotu z centralnej ewidencji może nastąpić wyłącznie na wniosek państwa, które dokonało wpisu, podobnie jak uaktualnienie lub sprostowanie danych. Wszystkie państwa zintegrowane z SIS mają obowiązek zapewnienia na poziomie krajowym odpowiedniej ochrony danych osobowych, co najmniej w zakresie gwarantowanym Konwencją Rady Europy z 1981 r

Struktura Systemu Informacyjnego Schengen

Komponenty SIS: C.SIS (centralny SIS) Baza centralna w Strasburgu (Francja) BC.SIS (zapasowy SIS) Baza zapasowa w Sankt Johann im Pongau. (Austria) N.SIS (krajowy SIS) Krajowa jednostka techniczna SIRENA (Supplementary Information Request at the National Entry) - pozyskiwanie informacji, - przekazywanie informacji, - koordynacja, - konsultacja.

C.SIS (Centrala SIS) - komputer centralny mieszczący się w Strasburgu (Francja) mający za zadanie: - działanie jako techniczna jednostka wspierająca, - utrzymanie gotowości danych ujętych w SIS do przeprowadzenia automatycznego zapytania, - integralność/synchroniczność danych, - jednostka centralna dla N.SIS. W SIS przechowywane są wszystkie ważne dane potrzebne do poszukiwań i pościgów z każdego systemu krajowego oraz informacja, z jakiego państwa dokonano wpisu.

Wprowadzony wpis system przekazuje do wszystkich krajowych systemów informacyjnych NSIS. Zakres wpisów obejmuje: 1). nazwiska imiona i wszystkie pseudonimy, 2). szczególne, niezmienne cechy fizyczne, np. blizny, 3). pierwsza litera drugiego imienia, 4). miejsce i data urodzenia, 5). płeć, 6). obywatelstwo, 7). wskazówka dla osoby (uzbrojony, agresywny, uciekinier), 8). powód wpisu, 9). działania, które mają zostać podjęta, 10). rodzaj przestępstwa (dot. wyłącznie art. 95 - zatrzymanie w celu ekstradycji w związku z popełnieniem czynu karalnego lub Europejskim Nakazem Aresztowania).

BC.SIS (Rezerwowy SIS) - komputer centralny rezerwowy usytuowany w Sankt Johann im Pongau (Austria) – posiadający ten sam zakres zadań, co komputer w Strasburgu traktowany, jako jednostka zapasowa. N.SIS - (National SIS) krajowa jednostka techniczna SIS – utrzymuje gotowość danych ujętych w SIS do przeprowadzenia krajowego zautomatyzowanego zapytania. Ponadto zaopatruje krajowe systemy policyjne w dane SIS.

Instrukcja nakazuje rezygnację z wpisu w przypadku posiadania informacji, że poszukiwana osoba znajduje się na terenie wyłącznie danego kraju. Wpisu dokonuje każda upoważniona do tego placówka służbowa poprzez dany terminal poprzez: - wprowadzenie rekordu danych, - przypisanie znaku rozpoznawczego pola F15, - automatyczne skierowanie do komputera KGP - przekształcenie rekordu danych na format CSIS, - skierowanie do komputera CSIS, - rozprowadzenie do partnerów układu.

System INPOL:

Do zapytania dołączany jest dokument towarzyszący (rys Do zapytania dołączany jest dokument towarzyszący (rys. 4) przesyłany do 25 biur SIRENA państw członkowskich.

Poszukiwanie w SIS na przykładzie poszukiwani osób:

Krajowy System Informacyjny (KSI): System służący poszukiwaniu osób i przedmiotów w wymiarze polskim to Krajowy System Informatyczny KSI. Jest prowadzony w wersji elektronicznej jako zbiór danych na potrzeby kontroli granicznej, kontroli celnej, legalności pobytu cudzoziemców na terytorium Polski, jak też na rzecz innych postępowań bądź ratyfikowanych umów międzynarodowych.

W Krajowym Systemie Informacyjnym przetwarza się dane dotyczące : 1) osób: a) poszukiwanych w związku z dotyczącym ich wnioskiem o ekstradycję lub wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztu w celu ekstradycji, b) których dotyczy wniosek o przekazanie w celu wykonania kary, c) zaginionych lub objętych ochroną w związku z toczącym się postępowaniem karnym; 2) przedmiotów: a) skradzionych lub zaginionych pojazdów mechanicznych. łodzi, i jachtów, b) skradzionych lub zaginionej broni, amunicji i materiałów wybuchowych, c) skradzionych lub zaginionych dokumentów tożsamości i ich druków, d) banknotów zgłoszonych jako poszukiwane.

Dane odnoszące się do cudzoziemców obejmują : 1) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska) oraz pseudonimy, 2) datę i miejsce urodzenia, 3) obywatelstwo, 4) płeć, 5) znaki szczególne, 6) informację, czy dana osoba może być uzbrojona, 7) informację, czy dana osoba może stosować przemoc, 8) powód wpisania danych do KSI, 9) zalecany sposób postępowania wobec cudzoziemca.

Wszystkie pozyskiwane przez KSI dane gromadzone, przetwarzane i udostępniane są przez Komendę Główną Policji. Z informacji tych korzystać mogą organy uprawnione pod warunkiem spełnienia łącznie niżej wymienionych wymogów: - mają urządzenia umożliwiające odnotowanie w Krajowym Systemie Informacyjnym, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane lub informacje uzyskał, - mają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych lub informacji niezgodnie z celem ich uzyskania, - jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych przez organ zadań.

Użytkownicy instytucjonalni programu komputerowego KIS:

Schemat działania Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS):

Cechy biometryczne w identyfikacji osób: Identyfikacja osób odbywa się poprzez ich fizyczne cechy. Nie wszystkie cechy w równym stopniu nadają się do przeprowadzenia identyfikacji, z tego powodu wybiera się te, które są niezmienne w czasie. Chodzi o to, by mieć pewność, iż przypisane cechy odpowiadają tej konkretnej osobie i że istnieje bardzo małe, graniczące z zerowym, prawdopodobieństwo znalezienia inne osoby o identycznych cechach. Rozróżniamy anatomiczne i behawioralne cechy biometryczne.

Do anatomicznych zaliczane są: barwa głosu, zapach, linie papilarne, geometria dłoni, geometria i rysy twarzy, rozkład temperatury twarzy, geometria ucha, geometria ust, cechy charakterystyczne tęczówki i siatkówki oka, identyfikacja DNA.

Behawioralne cechy biometryczne to: charakterystyki głosu, mowy, charakterystyki ruchu ust, charakterystyki ruchu gałki ocznej, pisma, pisania na klawiaturze, chodu.

Obecnie najpopularniejsze systemy oparte są na wzorcach tęczówki oka, liniach papilarnych, geometrii twarzy, geometrii dłoni i rzadziej weryfikacji głosu. Urządzenie do pobierania i analizowania odcisków palców

Geometria twarzy: Twarz każdego człowieka posiada charakterystyczne cechy, które są wykorzystywane do identyfikacji. Próbki pobierane są przez aparat bądź kamerę. Uzyskany w ten sposób wzorzec geometryczny opisywany jest za pomocą wzoru. Przy tym dąży się do tego, by podczas tworzenia wzorca wybrać cechy niezmienne (rozstaw, wielkość oczu) tak, aby móc go wykorzystać nawet przy zmieniających się warunkach (np. zmiana uczesania, koloru włosów, makijażu).

Tęczówka oka: Uznawana obecnie za najdoskonalszy identyfikator człowieka, ukształtowana w pierwszych latach życia, pozostaje dalej w niezmienionej postaci. Potwierdzeniem indywidualności cech może być fakt, iż do chwili obecnej nie zidentyfikowano dwóch identycznych tęczówek. Identyfikacja na podstawie oka polega na porównaniu badanej tęczówki z zapamiętanym wcześniej wzorcem. Zdjęcie tęczówki wykonywane jest w wysokiej rozdzielczości i na jego podstawie określa się cechy charakterystyczne danej tęczówki. Okulary czy soczewki nie stanowią przeszkody podczas identyfikacji.

Geometria dłoni: Dłoń ludzka posiada wiele indywidualnych cech - mierzyć można długość, szerokość i grubość palców, odległość między kostkami czy kształt przebiegu żył. Nowoczesne systemy biometryczne wykorzystujące geometrię dłoni uwzględniają także jej zmiany spowodowane upływem czasu (np. starzenie się).

Porównanie bezpieczeństwa wymienionych systemów biometrycznych:

Biometryczne paszporty: Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Unii Europejskiej nr 2252/2004 z 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie: wydaje się od 28 sierpnia 2006 r. paszporty biometryczne zawierające cyfrowe zapisy wizerunku twarzy.

Dane biometryczne zawarte są w mikroprocesorze umieszczonym w dokumencie (najczęściej w okładce dokumentu). Od 28 czerwca 2009 r. paszporty biometryczne zawierają również zapisane w mikroprocesorze obrazy odcisków palców.

Paszport z zainstalowanym chipem i symbol informujący o e-paszporcie:

Budowa paszportu biometrycznego:

Krajowy system informacyjny N SIS Hiszpanii:

System informacyjny Straży Granicznej RP: