SARMATYZM

Co to jest sarmatyzm i jak się naradził? Pomiędzy XVII i XVIII wiekiem w Polsce niezwykle popularna była legenda wyjaśniające pochodzenie polskiej szlachty i magnaterii. Każdy człowiek pragnie wiedzieć skąd się wywodzi, swoich przodków poszukiwali więc także Polacy.

Sarmatia- Polacy potomkami Sarmatów? Ptolemeusz- kartograf WISŁA DNIEPR SARMATIA- mężny lud Sarmatów Z błędnego przekonania o położeniu Sarmatii Polacy wysnuli historię o swoich przodkach Sarmatach- walecznym, szlachetnym rodzie

SARMATYZM Polska kultura szlachecka, która ukształtowała się z końcem XVI wieku i trwała do końca wieku XVIII. Wpłynęła na kształtowanie się świadomości narodowej u Polaków

CECHY POLAKA- SARMATY: ideał Sarmaty to Polak- katolik, ziemianin i rycerz

Przywiązanie do polskiej tradycji połączone z niechęcią do obcych (ksenefobia): Kultywowanie polskich świąt i obyczajów; Polska literatura Polski narodowy strój Uważano, że polska kultura jest niezwykle bogata, więc nie ma potrzeby czerpać z obcych

WĄSY PAS KONTUSZOWY ŻUPAN

Kult wolności przeradzającej się często w anarchię (liberum veto, złota szlachecka wolność); Zamiłowanie do politykowania (długie sejmiki); Demokracja szlachecka Zamiłowanie do sądzenia się między szlachcicami ; Zamiłowanie do zabawy, przepychu; Gościnność, bogate obrzędy weselne, pogrzebowe

wierność religii katolickiej przybierająca formy dewocyjne; Przekonanie o wyższości stanu szlacheckiego (megalomania) ; Polska zdaniem Sarmatów była przedmurzem chrześcijaństwa

DOBRE I ZŁE STRONY SARMATYZMU Pozytywy Negatywy patriotyzm Ksenefobia gościnność, bogata kultura ziemiańska pijaństwo, obżarstwo, rozrzutność , kłótliwość, procesowanie się rozbudzanie poczucia przynależności narodowej Zacofanie kulturalne (niechęć do pogłębiania wiedzy) Propagowanie polskich obyczajów Politykowanie, działanie na szkodę kraju a dla dobra własnego

Wolność polityczna szlachty przemieniła się w pieniactwo i kulturę liberum veto, paraliżującą decyzyjność w państwie. Obieranie przez szlachtę monarchy w wolnej elekcji było okazją dla obcych państw do mieszania się w polskie sprawy. Pielęgnowanie odrębności kulturowej hamowało rozwój idei i skutkowało nadmiernym irracjonalnym konserwatyzmem. Sejmiki przeistaczały się w rokosze i konfederacje, które nad interes państwa przedkładały cele konkretnych grup magnatów i szlachty. Pospolite ruszenie było rozwiązaniem niezwykle archaicznym w dobie tworzenia w państwach europejskich sprawnych i nowoczesnych armii poborowych. W dobie oświecenia sama idea sarmatyzmu nabrała pejoratywnego wydźwięku i stała się synonimem wstecznictwa, które utrudnia konieczne reformy Rzeczpospolitej.

Czy Rejent, Cześnik, Papkin to Sarmaci?