M. Blaug, Metodologia ekonomii Ewelina Cichocka NOWA EKONOMIA RODZINY M. Blaug, Metodologia ekonomii Ewelina Cichocka

Nowa ekonomia rodziny G. Becker – alokacja czasu. J. Mincer, G. Becker – współczynniki płodności, tworzenie kapitału ludzkiego, współczynniki aktywności zawodowej zamężnych kobiet. Chicagowska teoria maksymalizacji rodziny – jednolita interpretacja wielu zróżnicowanych, rynkowych i nierynkowych rodzajów działalności rodzin, podejmowanie decyzji dotyczących: - zawarcia małżeństwa, posiadania dzieci, podziału obowiązków domowych, zakresu uczestnictwa na rynku pracy, rozwiązaniu rodziny (rozwód).

Rodzina Teoria tradycyjna – jednoosobowe gospodarstwo domowe maksymalizujące funkcję użyteczności, której argumentami są kupowane na rynku dobra i usługi. Nowa ekonomia rodziny – wioloosobowa jednostka produkcyjna, maksymalizująca funkcję produkcji, której nakładami są dobra rynkowe, a także czas, kwalifikacje i wiedza poszczególnych jej członków.

Konsumpcja Rozmiary gospodarstwa domowego, wiek jego członków, struktura rodziny, poziom wykształcenia, rasa, zawód i inne miary socjoekonomicznego statusu zostają wprowadzone jako zmienne uzupełniające takie tradycyjne zmienne, jak cena i dochód, wyjaśniające konsumpcję rodziny za pośrednictwem wpływu, jaki wywierają na ceny dualne produkowanych w domu usług.

Twardy rdzeń Metodologiczny indywidualizm Racjonalizm Negatywna heurystyka – wprowadzenie założenia o stabilnych i zunifikowanych funkcjach preferencji.

Teoria dzieci Dzieci są traktowane niczym dobra konsumpcyjne trwałego użytku, których usługi rodzice chcieliby konsumować. Dochód rodziny pozostaje w proporcjonalnym związku nie z ilością dzieci w rodzinie, lecz z użytecznością związaną z usługami dzieci.

Teoria dzieci Dochodowa elastyczność popytu na jakość dzieci jest znacząco wyższa niż odpowiednia elastyczność popytu na ilość dzieci. Ze względu na koszt alternatywny czasu matki przeznaczonego na wydanie na świat potomstwa, rosnący dochód rodziny powoduje oszczędzającą czas substytucje ilości dzieci ich jakością.

Teoria przestępczości Becker nie jest w stanie wyprowadzić podstawowych wyników, nie odwołując się przy tym do arbitralnych założeń o stosunku przestępców do ryzyka. Metoda analizy Beckera jest niemalże w tym samym stopniu metodą ad hoc, co metoda konwencjonalna.

Teoria małżeństwa Rynek małżeństw Oczekiwana użyteczność małżeństwa Komplementarność mężczyzn i kobiet Teoria „rdzenia” gospodarki Edgewortha

Teoria małżeństwa Mężczyźni i kobiety łączą się w rodziny w taki sposób, iż produkcja „towarów” rynkowych i nierynkowych przez rodziny zostaje zmaksymalizowana we wszystkich małżeństwach.

Teoria małżeństwa Osoby o wysokich dochodach zawierają małżeństwo w młodszym wieku i rozwodzą się rzadziej niż inni. Mężczyźni o względnie wysokich dochodach żenią się z kobietami o względnie niskich dochodach. Wzrost względnych zarobków żon zwiększa prawdopodobieństwo rozpadu małżeństwa, co częściowo wyjaśnia wyższy wskaźnik rozwodów w rodzinach czarnych niż w białych.

Teoria rodziny Wysoka elastyczność. Po to, aby połączyć nabywane na rynku dobra i usługi z czasem i kwalifikacjami rozmaitych członków gospodarstwa domowego w pojedyńczy agregat „pełnego dochodu”, wprowadzone zostają założenia: technologia gos. dom. charakteryzuje się stałymi korzyściami ze skali, występuje zjawisko produkcji łącznej, wpływ wywierany przez zmienne podnoszące produktywność czynników produkcji na wszystkie produkowane przez gos. dom. „towary” jest mniej więcej taki sam.

Ocena podejścia Beckera Posługiwanie się bardzo rozbudowanym aparatem w celu wyprowadzenia wniosków, które niekiedy są oczywiste. Ogólne sformułowanie produkcyjnego modelu gospodarstwa domowego umożliwia uzgodnienie go z niemal każdym odkryciem.

Ocena podejścia Beckera Odwołanie się do zwyczaju i tradycji jako ograniczeń możliwości rynkowych powoduje, że nie jesteśmy w stanie wykluczyć ich występowania w roli argumentów w samych funkcjach preferencji. Sprzeczność z dostępnymi faktami empirycznymi.

Ocena podejścia Beckera Po zakończeniu analizy pozostajemy niemal wyłącznie z „pustymi” wnioskami, przedstawionymi jako bardziej istotne niż są w rzeczywistości. Trudno byłoby znaleźć w literaturze ekonomicznej lepszy przykład zastosowania młota parowego do rozłupania orzecha.

Zgodnie z podejściem Beckera: Weryfikacjonizm Zgodnie z podejściem Beckera: Zaczynamy od dostępnych faktów dotyczących ludzkiego zachowania w dziedzinach tradycyjnie pomijanych przez ekonomistów. Wyjaśniamy je jedynie przy pomocy standardowej logiki ekonomicznej. Twierdzimy, że podejście ekonomiczne góruje nad dowolnym innym spośród możliwych do zastosowania.

Weryfikacjonizm Subiektywnie ograniczamy zakres porównań, i w rzeczywistości nigdy nie ujawniamy, jakie konkretnie alternatywne sposoby myślenia mamy na myśli.

Przy takich regułach gry po prostu nie możemy przegrać. Weryfikacjonizm Przy takich regułach gry po prostu nie możemy przegrać.

Weryfikacjonizm Nigdy nie wyprowadzimy rzeczywiście zaskakujących wniosków kierujących naszą uwagę na „nowe fakty”, w celu wyjaśnienia których nasza teoria nie była specjalnie zaprojektowana.

Chicagowski program badawczy Inwazję ekonomistów na inne obszary wiedzy można usprawiedliwić: świeżością ich spojrzenia na od dawna znane i oczekujące na rozwiązanie problemy socjologów, antropologów i politologów, zwrotnym wpływem tej inwazji na tradycyjne zainteresowania ekonomii.

Chicagowski program badawczy Dobrze sprawdza się w odniesieniu do - przestępczości, gorzej radzi sobie z zjawiskami - małżeństwa, - posiadania dzieci, - interakcji społecznych.

Chicagowski program badawczy Niewielu ekonomistów podążyło śladami Beckera. Większość socjologów z ironią odrzucało „ekonomiczny imperializm”. Chicagowski program badawczy wyglądał obiecująco przed piętnastu laty, dziś zaskakuje widza, okazując się niemal jednoosobowym monopolem człowieka-orkiestry.

Dziękuje !