Ewolucja ekonomii politycznej i jej miejsce we współczesnej myśli ekonomicznej. Na podstawie J.Wilkin ,,Czym jest ekonomia polityczna dzisiaj” Opracowała Sylwia Wierzejska

Ekonomia polityczna Traktuje gospodarkę jako część szerokiego systemu społeczno-politycznego, zakłada że nie można wyjaśnić funkcjonowania gospodarki bez odwoływania się do wielu zmiennych dotyczących sfery społecznej i politycznej.

Najwybitniejsi przedstawiciele klasycznej ekonomii politycznej Adam.Smith John Stuart Mill David Hume Karol Marks

Główne przedmioty zainteresowania ekonomii politycznej funkcjonowanie gospodarki analizowanie procesów gospodarczych funkcjonowanie państwa i relacje między względnie autonomicznym mechanizmem rynkowym a instytucjonalną strukturą państwa powiązanie procesów z zagadnieniami filozoficznymi , moralnymi, politycznymi

Główny nurt ekonomii politycznej Instytucjonalizm (ekonomia instytucjonalna) klasyczna ekonomia instytucjonalna nowa ekonomia instytucjonalna

Klasyczna ekonomia instytucjonalna Główny elementem zainteresowań klasycznej ekonomii instytucjonalnej były instytucje formalne i nieformalne: system prawa normy moralne i etyczne organizacyjna struktura państwa stosunki własności

Klasyczna ekonomia instytucjonalna c.d. Najwybitniejszymi przedstawicielami byli: Adam Smith i Karol Marks Dążyli oni do zastąpienia ekonomii inną teorią (paradygmatem), do ich prac odwoływali się późniejsi instytucjonaliści co zaowocowało powstaniem w XX wieku ,,ekonomii praw własności” będącej ważnym składnikiem nowej ekonomii instytucjonalnej

Cechy instytucjonalizmu Interdyscyplinarność Ewolucyjność Systemowe i holistyczne podejście do analizy gospodarowania Zmienność preferencji i zachowań ludzi w procesach gospodarowania] Traktowanie gospodarki jako systemu władzy

Cechy instytucjonalizmu c.d Zwracanie szczególnej uwagi na procesy dystrybucji dochodów i bogactwa oraz skutki tych procesów w dziedzinie uwarstwienia społeczeństwa Docenianie pierwiastka normatywnego w ekonomii, odwoływanie się do wartości i podkreślanie znaczenia nauki ekonomii dla formułowania polityki ekonomiczno-społecznej

Nowa ekonomia instytucjonalna W latach 70 XX wieku w ramach ekonomii instytucjonalnej wyodrębnił się nowy kierunek zwany nową ekonomią instytucjonalną. W odróżnieniu od przedstawicieli klasycznej ekonomii instytucjonalnej, przedstawiciele nowej ekonomii nie kwestionowali wartości dorobku ekonomii neoklasycznej, zaakceptowali większość ich narzędzi analizy, ale dążyli do rozszerzenia zakresu analizy ekonomicznej zwłaszcza na struktury instytucjonalne w jakich funkcjonuje gospodarka.

Nowa ekonomia instytucjonalna widoczna jest przede wszystkim w teorii mikroekonomicznej w odniesieniu do analizy zjawisk makroekonomicznych (zwłaszcza wzrostu i rozwoju gospodarczego)

Współczesne nurty ekonomii politycznej keynesizm postkeynesizm neoklasyczna ekonomia polityczna (nowa ekonomia polityczna) międzynarodowa ekonomia polityczna

Keynesizm Głównym zamiarem Keynesa była modyfikacja reguł gry w obrębie systemu kapitalistycznego w celu jego zachowania i wzmocnienia. Chciał aby pełne zatrudnienie stało się normą a nie wyjątkiem.

Postkeynesizm Jeden z głównych przedstawicieli M.Kalecki, dokonał nowatorskiej analizy funkcjonowania rynku niedoskonałej konkurencji, stworzył oryginalny model cyklu koniunkturalnego i używając Keynesowskiej koncepcji popytu efektywnego zbudował teorię zysku nawiązującą do stratyfikacji klasowej społeczeństwa kapitalistycznego. Światową renomę zyskała jego analiza zmian zatrudnienia w powiązaniu z przebiegiem cyklu koniunkturalnego i uwarunkowaniami politycznymi.

Podsumowanie ,,Nauka ekonomii może wnieść więcej pożytku do poprawy efektywności gospodarowania zajmując się instytucjonalnymi strukturami organizacji i zarządzania, w ramach których dokonują się transakcje ekonomiczne” O.Williamson Ekonomia polityczna przyczyniła się do ukształtowania podstawy ekonomii jako nauki.