Francja Co warto zobaczyć

Wieża Eiffla Wieża Eiffla– najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji. „Żelazna dama” stoi w zachodniej części centrum miasta, nad Sekwaną, na północno-zachodnim krańcu Pola Marsowego. Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach budowla miała być rozebrana. Jej konstruktor, Gustaw Eiffel, nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie telegrafem bez drutu ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej stała się obiektem militarnym – łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalona budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi.

Bazylika Sacré-Cœur Bazylika Sacré-Cœur (Bazylika Najświętszego Serca) – kościół na szczycie wzgórza Montmartre w Paryżu. Kiedy w 1870 roku wybuchła wojna francusko-pruska, dwaj francuscy przemysłowcy przysięgli sobie, że jeżeli po wojnie ujrzą Paryż takim samym, jak przed wojną, to wybudują bazylikę ku czci Serca Jezusowego. Gdy rok później po zakończeniu działań zbrojnych okazało się, że Paryż został nietknięty, przemysłowcy postanowili wypełnić swoją obietnicę. Propozycję z zadowoleniem przyjął ówczesny arcybiskup Paryża i już w 1876 roku rozpoczęto budowę. Ukończono ją w 1914 roku, jednak wybuch pierwszej wojny światowej uniemożliwił konsekrację. Odbyła się ona 5 lat później, w roku 1919. Bazylika Sacré-Cœur wybudowana została na szczycie wzgórza Montmartre (XVIII dzielnica Paryża). Zaprojektował ją Paul Abadie w stylu romańsko-bizantyńskim, z zastosowaniem na elewacjach nazywanego białym granitem trawertynu, stąd potoczna nazwa – biała bazylika. Jej kopuły mają wysokość 79 metrów, a wieża północna 83 metry. W owej wieży znajduje się najcięższy dzwon w Paryżu (19 ton), nazywany "Savoyarde", jego serce waży 500 kg. Ze szczytu kopuły można oglądać panoramę Paryża i widok na tereny oddalone o 30 km

Wersal Wersal, Versailles, miejscowość we Francji, w zespole miejskim Paryża. Ośrodek administracyjny departamentu Yvelines. 1682-1789 zamek w Wersalu był rezydencją królów francuskich. Od strony frontowej pałacu znajdują się 3 dziedzińce, obramowane skrzydłami: Dziedziniec Ministrów, Dziedziniec Królewski i Dziedziniec Marmurowy. Z czasów Ludwika XIV zachowały się bogato dekorowane wnętrza, m.in.: Galeria Zwierciadlana (1678-1684), Salony Wojny i Pokoju (reliefy A. Coysevox). Wersal był wzorem, do którego nawiązywano przy wznoszeniu wielu rezydencji europejskich. Zespół pałacowo-ogrodowy Wersal został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Przyrody UNESCO.

Fontaineableau Fontainebleau z łac. Fons Bleaudi "źródło" Blaudiusa (fr. fontaine "źródło") – miasto i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Sekwana i Marna, 60 km na południowy wschód od Paryża. Według danych na rok 1999 gminę zamieszkiwały 15 942 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 93 osób/km². Wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Fontainebleau plasuje się na 185. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1. W Fontainebleau znajduje się, jeden z największych we Francji, zespół pałacowo-parkowy – dawna rezydencja królewska. Najstarsze pozostałości pochodzą z XII wieku. Za czasów Franciszka I Walezjusza pałac zaczęto rozbudowywać (1527), tworząc z pałacu istotny ośrodek sztuki renesansowo-manierystycznej (tzw. szkoła z Fontainebleau). Kolejni władcy (od Henryka II Walezjusza do Napoleona Bonaparte) rozbudowywali i dekorowali rezydencję. Obecnie stanowi muzeum

Zamki- Dolina Loary Francuzi posiadają wiele pięknych i ciekawych miejsc do zwiedzenia. Jednym z takich miejsc jest szlak zamków nad Loarą. Jak sama nazwa wskazuje te przepiękne zabytkowe budowle zostały wzniesione nad brzegami najdłuższej rzeki Francji – Loarą oraz jej dopływami. Dolina Loary to dość spory region, położony w samym centrum tego kraju. Są tu malownicze miasta, piękne krajobrazy, wyśmienite jedzenie, a przede wszystkim zamki. Obecnie stanowią one pamiątki po zamierzchłych czasach królestwa francuskiego i ukazują obraz tego ówczesnego raju dla arystokracji. Szacuje się, iż liczba wybudowanych tu zamków wynosi ponad 300. Są to w większości zamki powstałe w okresie średniowiecza i renesansu, a style tych epok doskonale oddane są w architekturze tych budowli. Ich powstanie zawdzięczamy królom i arystokratom francuskim, którzy postanowili wprowadzić nową koncepcję rezydencji i dworu. Większość z nich zaprojektowali włoscy artyści, którzy musieli oddać w nich włoski styl życia. Władcy Francji uważali bowiem, iż zamki mają być świadectwem ich potęgi władzy królewskiej, elegancji i przepychu.

Zamki Zamek w Chinon – zwany "królewskim gniazdem". Zbudowany został na wzgórzu, a jego pomysłodawcą był Henryk II Plantagenet, późniejszy król Anglii. Mieściła się tu siedziba dworu króla Karola VII. Ów władca wspólnymi siłami z Joanny d'Arc zdobył Orlean. Charakter budowli nadają potężne mury i budowle obronne. Zamek w Montrésor Zamek w Saumur Zamek w Villandry

Zamek w Chambord Zamek w Chambord – zwany również "koronkową perłą". To największy zamek wzniesiony nad Loarą, który jest dumą i jednym z największych przedsięwzięć króla Franciszka I. To bez wątpienia perełka epoki renesansu, zaprojektowana przez słynnych i wielkich architektów: Domenico da Crotona i Leonarda da Vinci. Zamek w sumie posiada aż 440 pomieszczeń, w skład których wchodzą liczne wieżyczki, komnaty oraz tarasy. Bardzo osobliwym i charakterystycznym elementem dekoracji tej budowli, jest użycie herbu Franciszka I. Była to salamandra, która została wpleciona w dekorację zamku ponad 700 krotnie. Oprócz tego wybudowano tu teatr, w którym po raz pierwszy wystawiono sztukę Moliera pt. "Mieszczanin szlachcicem". Ciekawostką jest fakt, iż od XIII wieku właścicielem zamku został Stanisław Leszczyński, zięć króla Ludwika XV

Zamek w Blois Zamek w Blois – wzniesiony przez hrabiego Blois i księcia Orleanu. Następnie został rozbudowany przez króla Francji – Ludwika XII. Zamek powstał z cegły i kamienia, w którym wyrzeźbiono herby właścicieli. Wnętrze zamku jest przepiękne, a jego komnaty niesamowicie zdobione. Koniecznie należy zobaczyć wielką salę stanów generalnych, a także renesansową ośmioboczną klatkę schodową Franciszka I. Zamek ma swoją mroczną przeszłość, dlatego też jego symbolem jest sztylet i trucizna. Przyczyniła się do tego śmierć księcia Gwizjusza i jego brata kardynała Lotaryngii, z rozkazu Henryka II

Luwr, pałac i muzeum, w centrum Paryża, na prawym brzegu Sekwany Luwr, pałac i muzeum, w centrum Paryża, na prawym brzegu Sekwany. Po ostatnich rozbudowach, nazywany najczęściej Wielkim Luwrem (Le Grand Louvre), największe i jedno z najważniejszych muzeów na świecie. Do Luwru wchodzi się przez szklaną piramidę zbudowaną wg projektu amerykańskiego architekta chińskiego pochodzenia Ming-Pei. Obok na dziedzińcu wzniesiono jeszcze trzy inne, mniejsze szklane piramidy, które tworzą teraz wspólnie kompleks artystyczny. Właściwe wejście do sal muzealnych znajduje się w części podziemnej oświetlanej światłem dziennym przenikającym do wnętrza podziemia przez szklaną piramidę. W podziemiach znajdują się: sale wystaw czasowych, restauracje, wielka księgarnia, audytorium. Kolekcje Luwru prezentowane są w siedmiu działach: Starożytna Sztuka Wschodnia i Sztuka Islamu, Sztuka Egipska, Sztuka Grecka, Rzymska i Etruska, Rzemiosło Artystyczne, Rzeźby, Grafika, Malarstwo. Osobną część zajmuje historia samego Luwru. Ekspozycja prezentowana jest na czterech kondygnacjach (półpiętro, parter, pierwsze i drugie piętro), w trzech połączonych ze sobą skrzydłach tworzących kształt litery A: od strony Sekwany skrzydło Denona, poprzeczny do niego czworobok od strony wschodniej – skrzydło Sully (okalające Dziedziniec Kwadratowy) i od strony ulicy Rivoli – skrzydło Richelieu. Luwr

Lourdes Lourdes we Francji to miejscowość turystyczna w Pirenejach francuskich. Pielgrzymki do Lourdes organizowane są co roku z Polski, gdyż to francuskie miasto wsławiło się objawieniami Matki Boskiej z 1858 roku Bernadecie Soubirous. Był to początek kultu religijnego w Lourdes. Objawienia miały miejsce w grocie Massabielle. Francuskie małe miasteczko, jakim było Lourdes przed objawieniami, pod wpływem ogromnej liczby pielgrzymów przekształciło się w wielkie, kwalifikowane centrum religijne Europy. Co roku do Lourdes pielgrzymują chorzy i niepełnosprawni. Chorzy decydują się na długą podróż do Lourdes w nadziei, że pielgrzymka pomoże im wrócić do zdrowia: pomóc ma w tym woda pochodząca z cudownego źródła w Lourdes. Każdego roku w Lourdes odbywa się wiele religijno-kulturalnych imprez religijnych. To właśnie w Lourdes odbywają się m.in. muzyczny Festiwal Wielkanocny, międzynarodowe Biennale Sztuki Sakralnej, festiwale filmów katolickich i religijnych. Pałac Kongresowy w Lourdes dysponuje 2 tysiącami miejsc. W budynku tym organizowane są krajowe i międzynarodowe kongresy, konferencje i zgromadzenia. Lourdes dysponuje dobrze rozwiniętą turystyczną bazą towarzyszącą: atrakcjami turystycznymi są m.in. tereny spacerowe, ośrodki sportów zimowych, miasteczko sportowe, kolejki linowe. Dzięki zapleczu turystycznemu Lourdes jest wyspecjalizowanym ośrodkiem pielgrzymkowym, gdzie cała infrastruktura została zaplanowana tak, aby efektywnie obsługiwać ruch turystyczny o charakterze pielgrzymkowym. Często można spotkać się z określeniem Lourdes, jako "ville-d'hotel", co oznacza miasto-hotel.

Lazurowe Wybrzeże Lazurowe Wybrzeże (fr. Côte d'Azur), znane także jako Riwiera Francuska – to odcinek wybrzeża Morza Śródziemnego we francuskiej Prowansji (region Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe), rozciągający się od miejscowości Cassis na zachodzie (na wschód od Marsylii), aż po granicę włoską. Jest to najważniejszy region turystyczny Francji, który odwiedza około 10 milionów turystów rocznie. Początki turystyki w tym obszarze sięgają początków XIX wieku, kiedy to zimą przyjeżdżali tu bogaci Francuzi i Anglicy. Podczas okresu międzywojennego turyści pojawiali się także coraz częściej w lecie. Po II wojnie światowej na całym wybrzeżu powstała intensywna zabudowa dla celów wypoczynkowych: hotele, mariny, kąpieliska i kasyna.

Katedra w Chartres Katedra Notre-Dame w Chartres powstała w latach 1134-1226, ale jej mniej znana historia sięga okresu poprzedzającego chrystianizację Galii. Szczątki odkryte na początku wieku XX w krypcie karolińskiej, usytuowanej dokładnie pod chórem dowodzą że miejsce to było już centrum pielgrzymek celtyckich. Według legendy, druidzi z kraju celtyckiego plemienia Karnutów, którego stolicą było Chartres (Carnotum), wznieśli w grocie statuę przedstawiającą kobietą trzymającą dziecko. Na postawie jest napisane: virgini pariturae - co oznacza: "dziewicy, która musi urodzić". Następnie, około IV wieku, w miejscu kultu druidów, pierwsi chrześcijanie wybudowali świątynię, pierwszą katedrę w Chartres. Dzisiaj można podziwiać w krypcie posąg dziewicy, czczonej przez całe Średniowiecze i zwanej "Naszą Panią z podziemia" skąd kult maryjny w Chartres utrzymany aż naszych czasów.

Quiz wiadomości o Francji

1.Francja podzielona jest na : Arrondissements Departements Nations b

2. La province to: a Cała Francja bez Paryża Znany region we Francji Słowo oznaczające przedmieścia Paryża a

3. Le Bourgueil to: c Znana dyskoteka Prowansalska specjalność Znane wino czerwone c

4.Paryska kolej miejska: Le metro Le R.E.R Le train b

5. 1 maja wręcza się na szczęście: Białe chryzantemy Czerwone tulipany Konwalie c

6. Francuzi piją aperitif Gdy są chorzy Przed jedzeniem Po śniadaniu b

7.La place des Vosges znajduje się w: Grenoble Paryżu Cannes b

8. Le bac to Matura Prawo jazdy Stypendium a

9. Saint-Ouen jest znane z : Swego sera Targu staroci Swego cmentarza b

10. Les Galeries Lafayette to Paryskie muzeum Znany dom towarowy w Paryżu Słynny lokal w Lyonie b

Prezentacja wykonana przez Ewelinę Musiał 3c