Piękna nasza Polska cała! Perły ojczystej natury i krajobrazu oraz ochrona przyrody w Polsce.

1. W obronie różnorodności. Spis treści 1. W obronie różnorodności. 2. Parki narodowe. 4. Rezerwaty przyrody. 3. Parki krajobrazowe. 5. Pomniki przyrody. Treść i opracowanie: Michał Półtorak Muzyka: Michał Półtorak KLASA 5A, ZS NR 15, SP NR 36

1. W obronie różnorodności… Do najważniejszych powodów, dla których stosuje się ochronę przyrody, należą: rekreacyjne- aby podziwiać i móc odpocząć gospodarcze - aby pozyskiwać surowce i rozwijać gospodarkę, przyrodniczo-naukowe - aby badać gatunki dla młodszych pokoleń; aby tworzyć leki, społeczne - aby odpoczywać, historyczno-naukowe - dla pokoleń.

Mały Staw w Karkonoszach

2. Parki narodowe… Pod koniec lat 20. rząd polski zapłacił dwóm rodzinom ziemiańskim za tereny Pienin równowartość 169 kilogramów złota. W 1932 roku utworzono Park Narodowy w Pieninach, a niemal równocześnie został powołany do życia rezerwat po słowackiej stronie granicy. Był to pierwszy w Europie międzynarodowy obiekt przyrodzniczy tej rangi.

Pieniński Park Narodowy Park pieniński utworzono na obszarze Pienin, górskiego masywu o długości 35 km i szerokości 6 km. Roślinność parku pienińskiego jest wyjątkowo bogata. Występuje tu 167 gatunków roślin górskich. Duże ssaki są w Pieninach nieliczne za to łąki pienińskie słyną z obfitości motyli. Najatrakcyjniejszym pod względem przyrodniczym i krajobrazowym fragmentem pasma są Pieniny Właściwe. Szczyty mają tu piękne i ostre sylwetki a doliny miejscami postać wąwozów skalnych. Północne zbocza opadają ku dolinom stosunkowo łagodnie, zaś w stronę Dunajca obrywają się efektownie wapiennymi ścianami o wystawie południowej lub wschodniej i wysokości dochodzącej do 300 m.

Kampinoski Park Narodowy Idea utworzenia Parku powstała w latach dwudziestych XX w. Ostatecznie został utworzony 16 stycznia 1959 r. Pierwotnie zajmował prawie 40700 ha. Ponad 70% powierzchni Parku zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, a dominującym siedliskiem bór świeży. W krajobrazie Parku, niezwykle urozmaiconym, dominują dwa kontrastujące ze sobą elementy - wydmy i bagna. Obszar Kampinoskiego Parku Narodowego ze względu na swą specyficzną mozaikę środowisk o skrajnie odmiennych warunkach (np. żyzności i wilgotności gleby, rzeźby terenu, zbiorowisk roślinnych) stwarza dogodne warunki do życia wielu gatunkom zwierząt m.in. stanowi cenny teren lęgowy ptaków i ważne miejsce na trasie ich wędrówek.

Tatrzański Park Narodowy Tatry to jedyny w Polsce obszar o charakterze wysokogórskim. Był on zatem zawsze trudniej dostępny, a trudne warunki życia powodowały, że przez wiele wieków teren ten nie był zagospodarowany przez człowieka. Dawało to możliwość swobodnego działania sił przyrody i uchroniło Tatry przed większymi przekształceniami. W zasadzie bez wpływu na stan przyrody pozostała działalność człowieka w średniowieczu. Wędrowne pasterstwo wołoskie (od XIII wieku) czy też ekspedycje poszukiwaczy skarbów nie odcisnęły na przyrodzie Tatr trwałego piętna. Dopiero działalność przemysłowa (górnictwo i hutnictwo) dokonała istotnych zmian w przyrodzie i to zwłaszcza w XVIII i XIX wieku. Do najważniejszych funkcji społecznych należą: badania naukowe, turystyka, sport, rekreacja, ochrona dziedzictwa kulturowego, a także funkcje niematerialne: inspiracje twórcze, edukacja przyrodnicza czy odnowa duchowa społeczeństwa. Dyrekcja parku realizuje te funkcje z pełnym respektowaniem zasady nadrzędności ochrony przyrody, poprzez wyspecjalizowane komórki organizacyjne.

Słowiński Park Narodowy Słowiński Park Narodowy jest jednym z 23 parków narodowych w Polsce i jednym z 2 parków nadmorskich. Został on utworzony dla zachowania w niezmienionym pięknie systemu jezior przymorskich, bagien, torfowisk, łąk, nadmorskich borów, i lasów, a przede wszystkim wydmowego pasa mierzei z unikatowymi w Europie wydmami ruchomymi. Słowiński Park Narodowy odwiedzany jest przez tysiące turystów, zamiłowanych w pięknie i zmienności jego krajobrazu. W celu zachowania jednego z najcenniejszych ogniw rodzimej przyrody, jaką bez wątpienia jest Kraina wody, wiatru i piasku, do uprawiania turystyki wyznaczono jedynie wybrane obszary Parku, jak również wprowadzono określone zasady jego zwiedzania.

Biebrzański Park Narodowy Biebrzański Park Narodowy został utworzony 09.09.1993 r. i jest największym parkiem narodowym w Polsce. Położony jest w północno - wschodniej części kraju, na terenie województwa podlaskiego. Powierzchnia Parku wynosi 59223 ha. Biebrzański Park Narodowy chroni rozległe i prawie niezmienione dolinowe torfowiska z unikalną różnorodnością gatunków roślin, ptaków i innych zwierząt oraz naturalnych ekosystemów. Dolina Biebrzy jest bardzo ważnym miejscem gniazdowania, żerowania i odpoczynku dla ptactwa wodno-błotnego.

3. Parki krajobrazowe… Parki krajobrazowe obejmują obszary wartościowe ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe. Tworzone są rozporządzeniami wojewodów, w celu zachowania, popularyzacji tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju. Polskie parki krajobrazowe to ogromna różnorodność form przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych, obejmująca zarówno ekosystemy lądowe jak i wodne.

Park Krajobrazowy Dolina Baryczy Park krajobrazowy "Dolina Baryczy" jest parkiem ponadregionalnym. Został powołany rozporządzeniem Wojewody Kaliskiego i Wojewody Wrocławskiego z dnia 3 czerwca 1996 r. Całkowita powierzchnia parku wynosi 87 040 ha. Dolnośląska część parku znajduje się w odległości ponad 60 km na północ od Wrocławia. Lasy występujące w obrębie parku należą do nadleśnictw Milicz i Żmigród (część dolnośląska). Główną rzeką tego obszaru jest Barycz stanowiąca największy prawobrzeżny dopływ Odry na terenie Dolnego Śląska. Znaczna część doliny porośnięta jest lasami. Pomiędzy nimi znajdują się pola uprawne, łąki i pastwiska. Słaba jakość gleb przyczyniła się do stosunkowo niewielkiego rozwoju rolnictwa w tym rejonie i małego zagęszczenia ludności.

4. Rezerwaty przyrody… Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym - ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.

Rezerwat przyrody "Wodospad Wilczki" Położony jest na wysokości 570 m n.p.m. na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, zajmując powierzchnię 2,86 ha. Obejmuje teren wokół wodospadu, kotła i przełomu Wilczki. Założony został w 1958 r. Na terenie rezerwatu rośnie stary las bukowy z domieszką jodły, jawora i świerka. Chłodny, ciemny i wilgotny mikroklimat sprzyja również bujnej wegetacji mszaków.

5. Pomniki przyrody… Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody ożywionej i nieożywionej lub ich skupienia o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie.

Dąb Bartek Dąb Bartek - dąb szypułkowy rosnący między Bartkowem a Zagnańskiem, w województwie świętokrzyskim, pomnik przyrody. Wiek tego drzewa oceniany jest wg najnowszych badań na 645-670 lat. Według jednej z legend Jan III Sobieski i Marysieńka ukryli w Dębie Bartku skarby Drzewo mierzy obecnie 30 metrów wysokości, obwód pnia wynosi na wysokości 1,30 m – 9,85 m, a przy ziemi 13,4 m