ZABURZENIA LĘKOWE „Niełatwo jest być odważnym, kiedy jest się tylko Bardzo Małym Zwierzątkiem” – rzekł Prosiaczek pociągając noskiem
STRACH I LĘK Lęk – uczucie obawy spowodowane przewidywanym zagrożeniem, którego źródło może się znajdować na zewnątrz lub wewnątrz jednostki. Lęk może być wywołany przez bodźce płynące z otoczenia, ciała, psychiki człowieka. Strach – gdy przyczyna niebezpieczeństwa jest konkretna.
SKŁADNIKI STRACHU Poznawczy – myślenie o zagrożeniu Somatyczny – reakcja alarmowa pobudzenie układu sympatycznego (zwiększenie zasobów tlenu i energii w tkankach) Emocjonalny – uczucie obawy, przerażenia Behawioralny – wycofanie, ucieczka, walka
PODZIAŁ LĘKU Lęk jako reakcja przystosowawcza lub odpowiedź na bezpośrednie niebezpieczeństwo, konflikt lub stres. Lęk fobiczny (izolowany)- związany z konkretnymi bodźcami Lęk autonomiczny – nie związany z żadnymi wyraźnymi warunkami Lęk wtórny – występujący jako objaw innych zaburzeń (somatycznych lub psychicznych) lub niepożądanych leków.
OSIOWE OBJAWY NERWIC Lęk – centralny objaw, najczęściej przybierający postać: Nieokreślonego niepokoju Napadów lękowych Zlokalizowaną – dotyczącą określonej części ciała lub sytuacji Zaburzenia wegetatywne Dolegliwości bólowe Zaburzenia snu Zaburzenia łaknienia Zaburzenia seksualne Egocentryzm Nadmierna koncentracja uwagi na sobie Poczucie szczególnego charakteru własnych dolegliwości lękowych Nieuzasadnione oczekiwania wobec otoczenia Błędne koło lęku – dodatnie sprzężenie zwrotne pomiędzy powyższymi objawami (lęk wyzwala dodatkowe objawy wegetatywne, które nasilają lek, który dodatkowo nasila objawy wegetatywne)
GŁÓWNE POSTACI LĘKU: Fobie Agorafobia Fobie społeczne Fobie specyficzne Napady paniki / Lęk paniczny Lęk uogólniony PTSD (Post Traumatic Stress Disorder – Stres Posttraumatyczny) Zaburzenia adaptacyjne Zaburzenia dysocjacyjne Zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne Zaburzenia somatyzacyjne Hipochondria Bóle psychogenne Neurastenia Zespół depersonalizacji - derealizacji