To byli „Oni”, nie „my”* Warsztat na temat antysemityzmu *Janina Walewska, „W pewnym sensie jestem antysemitką”, w: Polonski, My Brother's Keeper

a. Dlaczego? a. Dlaczego? b. Wyzwania i rozwiązania b. Wyzwania i rozwiązania c. Opis: Cele, grupa docelowa, zawartość, struktura, metodologia i podstawowy model c. Opis: Cele, grupa docelowa, zawartość, struktura, metodologia i podstawowy model d. Demonstracja d. Demonstracja To byli „Oni”, nie „My” To byli „Oni”, nie „My” Warsztat na temat antysemityzmu

Dlaczego? A.Waga historyczna. 1.Jest on fundamentem Holokaustu. 2.To najdłużej trwająca forma nienawiści. B. Waga dla współczesnych młodych europejczyków.

„Antysemityzm zawsze zaczyna się od Żydów, a nigdy nie kończy się na Żydach. Nienawiść do Żydów, jeśli nie jest powstrzymana, zawsze rozwija się w ataki na inne grupy i mniejszości, żeby w końcu podważyć demokratyczne instytucje i prawo. Walka przeciwko antysemityzmowi to wspólne zadanie dla Żydów i nie-Żydów. ” Per Ahlmark Pisarz, były wicepremier Szwecji Dlaczego?

Robin Shepherd cytuje Christophera Hitchensa: “Tylko moralnie głupia osoba może uważać, że antysemityzm zagraża tylko Żydom. ” Dlaczego?

Wyzwania Historiograficzna debata o zagadnieniu antysemityzmu. Wybór głównej perspektywy. Otwarte pytanie o współczesny antysemityzm.

מודל CELE WYNIK I OCENA ZAWARTOŚĆUCZNIOWIE METODOLOGIA I PRZEBIEG Model nauczania* * L. Kremer-Hayun, 1986

Cele 1.Uczniowie otrzymują narzędzia i terminologię pozwalającą zrozumieć psychologiczne procesy, które wpływają na sposób, w jaki ludzie odbierają i odnoszą się do siebie. 2.Uczniowie poznają wyjątkowe aspekty antysemityzmu: prześledzą różne wyrazy antysemityzmu w historii. 3.Uczniowie poznają, co łączy antysemityzm i inne społeczne zjawiska: zrozumieją antysemitym z perspektywy psychologiczno-socjologicznej.

Cele 4. Poprzez antysemityzm uczniowie zdadzą sobie sprawę z zagrożeń tkwiących w stereotypowemu myśleniu i uprzedzeniach i znaczeniu, jakie mają one dla wszystkich ludzi. 5. Uczniowie otrzymają narzędzia do rozpoznawania przejawów antysemityzmu i innych form stereotypowego myślenia i nietolerancji. 6. Uczniowie zdają sobie z tego, że jako jednostki mają moc wpływu. 7. Zachęcenie uczniów do krytycznego myślenia i aktywności zamiast do bierności, kiedy są świadkami takich zdarzeń.

“To byli „Oni”, nie „My” “To byli „Oni”, nie „My” Generalny opis jednostki edukacyjnej Lekcja pierwsza: co to jest stereotyp? Podczas tej lekcji uczniowie poznają terminologię całych zajęć. Lekcja druga: krążące okręgi. Wspólne i aktywne uczenie się o stereotypach i uprzedzeniach. StereotypUprzedzenie SoKategoryzacja społeczna Grupa zewnętrzna Grupa wewnętrzne

To byli „Oni”, nie „My” To byli „Oni”, nie „My” Generalny opis jednostki edukacyjnej Lekcja trzecia: To byli „Oni”, nie „My” – lekcja o antysemityzmie jako unikalnym zjawisku i aspektami uniwersalnmi Lekcja czwarta: antysemityzm współcześnie – lekcja o antysemityzmie w dzisiejszej Europie.

Lekcja druga Lekcja druga wspólne i aktywne uczenie się o stereotypach i uprzedzeniach Pytania Jak stereotypy i uprzedzenia wpływają na sposób, w jaki postrzegamy jednostki? Jak utrwalają się stereotypy? Czy stereotypy są słuszne? Czym jest rasizm? Czym jest ksenofobia? Kim jest „inny”? W jak sposób stereotypy i uprzedzenia wpływają na nas?

Kto zachowuje się w taki sposób? Kiedy poznajemy osobę, zachowującą się w dany sposób, odnosimy jej zachowanie do jej cech charaktery i pomniejszamy wpływ czynników zewnętrznych na jej zachowanie. Na przykład, kiedy nauczyciel ma niskie oczekiwania w stosunku do ucznia, ze względu na stereotyp – wówczas może zachowywać się w stosunku do niech z niechęcią. W rezultacie uczeń może stracić pewność siebie i odnieść porażkę. W takim przypadku nauczyciel uzna, że uczeń nie uczy się, bo nie jest w tym dobry. Z drugiej strony, kiedy jesteśmy świadkami zachowania przeczącego naszym stereotypom, przypisujemy to czynnikom wewnętrznym, a nie uważamy, że stereotyp jest fałszywy. W danym przykładzie, jeśli student, o którym nauczyciel myśli źle, dostanie dobry stopień, wówczas pomyśli on: „Test był bardzo łatwy”, zamiast „Wydaje się, że on jest mądrzejszy niż myślałem. …” Podsumuj w kilku linijkach sposoby, w jaki stereotypy „barwią nasze okulary”, kiedy przyglądamy się ludziom. Lekcja druga Lekcja druga Przykład materiału roboczego

Lekcja druga Lekcja druga Wspólne i aktywne uczenie się o stereotypach i uprzedzeniach. Wszystkie „grupy podstawowe” mają podstawową misję: Czy jesteśmy w stanie pokonać stereotypy, uprzedzenia i ich skutki?

Czy możemy pokonać stereotypy, uprzedzenia i ich skutki? Metody i procesy Współpraca w celu osiągnięcia wspólnego celu Metodologia wspólnotowego uczenia się

Lekcja trzecia “To byli „Oni”, nie „My” Lekcja na temat antysemityzmu jako wyjątkowemu zjawisku z uniwersalnymi aspektami. Cele: 1.Poznanie unikatowych aspektów antysemityzmu, zdobycie historycznego zrozumienia antysemityzmu w jego różnych fazach. 2. Uczniowie poznają, co łączy antysemityzm i inne społeczne zjawiska: zrozumieją antysemitym z perspektywy psychologiczno-socjologicznej. 3. Pomóc zrozumieć, przez przykład antysemityzmu i Holokaustu, zagrożenia tkwiące w stereotypach i uprzedzeniach i znaczenie tego tematu dla wszystich ludzi.

Lekcja trzecia „To byli ‘Oni’ nie ‘My’” Lekcja na temat antysemityzmu jako wyjątkowym zjawisku z uniwersalnym aspektem. Część pierwsza: Zapoznanie się z przeszłym antysemityzmem – tradycyjnym, nowoczesnym i nazistowskim antysemityzmem. Historyczna i psychologiczno- socjologiczna perspektywa. Część druga: Co łączy antysemityzm z jego psychologiczno- socjologiczną charakterystyką z Holokaustem?

To byli ‘Oni’, nie ‘My’” Lekcja trzecia „ To byli ‘Oni’, nie ‘My’” Część I: Antyzemityzm w przeszłości – tradycyjny, nowoczesny i nazistowski. Z Hortus Deliciarum, 1175 r.. Wiedza historyczna: Jaką sytuację przedstawiono na rysunku? Kim są ci ludzie? Co zarzuca się Żydom? Czy w tych zarzutach są jakieś fakty? Zrozumienie psychologiczno- socjologiczne Jakiej kategoryzacji dokonuje tutaj kościół?

To byli ‘Oni”, nie ‘My’” Lekcja trzecia “ To byli ‘Oni”, nie ‘My’” Część I: Antysemityzm w przeszłości – tradycyjny, nowoczesny i nazistowski. Francja, 1898 r.

Lekcja trzecia Część 2: Co łączy antysemityzm j jego psychologiczno-socjologiczno cechy z Holokaustem? „Poza terrorem, niepokojące i przygnębiające było to, że pierwsze mordercze deklaracje wywołały zalew debat i dyskusji w Niemczech nie o antysemityzmie, ale o „kwestii żydowskiej”. Była to sztuczka, której naziści używali potem wiele razy, przy okazji różnych „kwestii”… Publicznie strasząc osobę, grupę etniczną, narodową lub religijną śmiercią lub zniszczeniem wywoływali dyskusję nie o swoim własnym istnieniu, ale prawie do istnienia swoich ofiar. (Sebastian Haffner, Defying Hitler, Picador, New York, 2003, p. 142)

To byli ‘Oni’, nie ’My’” Lekcja trzecia „ To byli ‘Oni’, nie ’My’” Część druga: Co łączy antysemityzm i jego psychologiczno-socjologiczne cechy z Holokaustem? Jaki wpływ na proces społecznej kategoryzacji w społeczeństwie niemieckim miał bojkot ekonomiczny i inne wstępne środki antyżydowskie?

To byli ‘Oni’, nie ‘My’” Lekcja trzecia: „ To byli ‘Oni’, nie ‘My’” Część 2: Co łączy antysemityzm i jego psychologiczno-socjologiczne cechy z Holokaustem? Jakie przesłanie na społeczeństwo niemieckie ma wykluczanie? Jak to wpływa na ich stosunek do Żydów? Stereotypy i uprzedzenia dyskryminacja

To byli ‘Oni’, nie ‘My’” Lekcja trzecia „ To byli ‘Oni’, nie ‘My’” Część 2: Co łączy antysemitizm oraz jego psychologiczno-socjologiczne cechy z Holokaustem? Krańcowe uznawanie Żydów jako grupę zewnętrzną. Grupa wewnętrzna dyskryminuje i wyklucza grupę zewnętrzną, ale żyje obok niej. Nietolerancja wobec Żydów (grupy zewnętrznej) wrasta. Ich współistnienie wraz z grupą zewnętrzną nie ma uzasadnienia. Nienawiść wobec Żydów „uśmierca ich społecznie”. W końcu nie ma już uzasadnienia na istnienie grupy zewnętrznej.

Antysemityzm współcześnie Lekcja czwarta: Antysemityzm współcześnie Metodologia: Dyskusja o nagłówkach gazet, karykaturach, słowach rockowych piosenek, meczach piłkarskich i Internecie.

International December 08, 2006 Insults Against Jews on the Rise By Bj ö rn Hengst and Jan FriedmannBj ö rn HengstJan Friedmann {...} Kiedy opiekun w Friedrichshain-Kreuzberg chciał opanować kłótnię pomiędzy uczniami, powiedziano mu: „Odczep się, Żydzie!”. {...} „ Żyd” – popularna zniewaga „Uczniowie coraz częściej używają słowa „Żyd” w znaczeniu negatywnym. To przezwisko zyskuje na popularności” – uważa Peter Wagenknecht pracujący na Kreuzbergu przy projekcie „Budowanie edukacyjnych programów przeciwko antysemityzmowi”. Pytania: a.Czy kiedykolwiek użyłeś słów, takich jak „Żyd”, „Cygan”, czy „Muzułmanin”, żeby kogoś obrazić? b.Czy uważasz, że człowiek, który używa słowa „Żyd” jako przezwisko jest koniecznie antysemitą? W jakim przypadku? c.Czy jest coś złego w używaniu takich słów jako wyzwisko? Jeśli tak, to co? Odpowiadając użyj przyswojonej terminologii: stereotyp, generalizacja, grupa zewnętrzna i wewnętrzna itd.

Pytania: a.Jakie symbole można znaleźć w tej karykaturze? b.Jakie zarzuty wyrażają te symbole? c.Czy karykatura odnosi się do jakiegoś wydarzenia historycznego? d.Kto jest tu krytykowany? (Izrael? Wszyscy Żydzi?) e.Czy to uzasadniony zarzut? Czy jest to antysemityzm?

Cele: 1.Wyjaśnienie realiów żydowskiego w życia w dzisiejszej w Europie. Żyd ≠ Izraelczyk. 2. Dostarczenie narzędzi do rozpoznawania antysemityzmu i innych form uprzedzeń 3. Rozwój i zachęcanie do krytycznego myślenia i odpowiedzialności. Antysemityzm współcześnie Lesson Four: Antysemityzm współcześnie