Powstanie, zasady, historia Siatkówka Powstanie, zasady, historia

Powstanie Siatkówka staje się coraz popularniejsza w świecie. Skąd wynika taka popularność tego sportu, w jaki sposób powstała ta dyscyplina? Gra ta została... wymyślona. Podobnie jak koszykówka powstała w Stanach Zjednoczonych, a jej twórcą był William Morgan

Historia Gra wzbudziła duże zainteresowanie młodzieży akademickiej i szybko rozprzestrzeniała się na terenie USA. Do Europy trafiła w latach pierwszej wojny światowej za pośrednictwem instruktorów organizacji YMCA. Przyjęła się szybko w Polsce, a już w 1929 roku rozegrano pierwsze mistrzostwa kraju w nowej dyscyplinie. Siatkówka sprzed siedemdziesięciu lat niewiele przypominała grę, którą dziś obserwujecie w meczach ligowych czy w transmisjach telewizyjnych z imprez międzynarodowych. "Latająca piłka", "dłoniówka", "przebijanka" - tak nazywano w Polsce grę-zabawę, która przeistoczyła się w dzisiejszą siatkówkę. Zasady gry były w wielu przypadkach zupełnie inne niż dziś. Przez pewien czas na przykład, nie stosowało się rotacji zawodników na boisku, każdy z nich miał swoją pozycję, w której się specjalizował. Wzrost zainteresowania siatkówką powodował, że zawodnicy osiągali coraz wyższy poziom wyszkolenia, szukali nowych, bardziej efektownych i skutecznych sposobów gry. Część z nich uwzględniano w przepisach gry, inne stopniowo zanikały jak na przykład zbicie po wyskoku z jednej nogi. Rywalizacja międzynarodowa spowodowała, że zespoły przejmowały od swych przeciwników najbardziej skuteczne sposoby gry, trenerzy i zawodnicy szukali nowych rozwiązań pozwalających na odnoszenie sukcesów w imprezach międzynarodowych.

Historia c.d Pierwszy w historii mecz siatkówki odbył się w 1896 roku w USA. W spotkaniu wystąpiły drużyny składające się z pięciu graczy - do gry użyto piłki o wadze 340 gramów, a tenisowa siatka rozwieszona była na wysokości 213 cm. Podczas tego pierwszego meczu powstała także nazwa siatkówki "volley ball". Nazwa ta przyjęła się powszechnie, a z czasem przekształciła w jedno słowo "volleyball".

Historia w polsce W pierwszych latach uprawiano ją głównie w szkołach, a gra nosiła kilka popularnych nazw jak "przebijanka", "latająca piłka" czy "dłoniówka". Spopularyzowali ją w naszym kraju głównie instruktorzy YMCA. Jedna z pierwszych sekcji siatkarskich powstała w klubie Śmiały utworzonym przy gimnazjum im. Giżyckiego w Warszawie. Potem zaczęto rozgrywać regularne rozgrywki międzyszkolne. Od 1923 r. zaczyna się gwałtowny rozwój siatkówki z prawdziwego zdarzenia. Powstają pierwsze sekcje siatkarskie i kluby. Rodzą się pomysły by uregulować sprawy organizacyjne i doprowadzić do powstania rozgrywek centralnych.

Sława polaków Reprezentacje Polski w siatkówce poszczycić się mogą wieloma sukcesami. Siatkarki czterokrotnie zdobywały srebrne medale mistrzostw Europy, czterokrotnie zajmowały w tej imprezie trzecie miejsce, były wicemistrzyniami świata w 1952 roku, dwukrotnie były brązowymi medalistkami mistrzostw świata, mają na swym koncie dwa brązowe medale olimpijskie. Reprezentacja Polski mężczyzn także zaliczana była do światowej czołówki zajmując wysokie lokaty w mistrzostwach świata i Europy, a od momentu objęcia zespołu przez Huberta Wagnera sięgnęła po największe sukcesy z mistrzostwem świata i złotym medalem olimpijskim na czele.

Sława polaków c.d Nazwa naszego kraju i nazwiska naszych reprezentantów mogą stanowić wspaniały rozdział w historii dyscypliny, której karty mienią się kolorami medali zdobywanych przez reprezentantów Polski na arenach Mistrzostw Europy, Świata i Igrzysk Olimpijskich. Nazwiska naszych najsławniejszych siatkarzy i trenerów do dziś przywołują w pamięci wielu kibiców wspomnienia emocji przeżywanych przy głośniku radia lub przed ekranem telewizora. O niesłabnącej popularności siatkarskich gwiazd świadczy fakt, że dwie z nich: Edward Skorek i Stanisław Gościniak znaleźli się w setce najpopularniejszych sportowców Polski XX wieku w plebiscycie ogłoszonym w 1998 roku przez "Politykę". Również w roku 2000 siatkarze reprezentacji Huberta Wagnera zostali nominowani do plebiscytu FIVB na najlepszy zespół i zawodnika XX wieku.

Hubert Jerzy Wagner - 1941-2002 Hubert Wagner urodził się 4 marca 1941 roku w Poznaniu. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie. Jako zawodnik grał w klubach ZAS AWF Warszawa i Skrze Warszawa. Zdobył cztery tytuły mistrza Polski (1963-68). Przyjaciele mówili do niego Jurek. "W dowodzie mam Hubert Aleksander Wagner - mówił w jednym z ostatnich wywiadów. - Skąd się wzięło Jerzy nikt za bardzo nie wie. Ostatnio nawet w rodzinie dyskutowaliśmy na ten temat, jakoś tak przywędrowało ze mną z Poznania." W reprezentacji Polski występował w latach 1961-71. Zdobył brązowy medal mistrzostw Europy w 1967 roku. Był członkiem drużyny, która na igrzyskach olimpijskich w Meksyku (1968) - po zwycięstwach nad Meksykiem 3:1, Belgią 3:0, USA 3:0, Brazylią 3:0, Bułgarią 3:0 i CSRS 3:1 oraz porażkach z Japonią 0:3, ZSRR i NRD 0:3 - zajęła piąte miejsce.

Hubert Jerzy Wagner c.d Mówiono, że do reprezentacji wprowadził rządy silnej ręki. Powstał o nim film "Kat". "Tytuł nie był adekwatny do tego, co robił - mówił jeden z najlepszych rozgrywających świata Stanisław Gościniak. - Przede wszystkim dużo wymagał od siebie i innych. Jak nikt potrafił zaszczepić wiarę w zwycięstwo." W latach 1978-79 Wagner był trenerem kobiecej reprezentacji Polski, następnie przez wiele lat prowadził wiele zespołów pierwszoligowych. Hubert Wagner był także trenerem reprezentacji Tunezji, pracował w Turcji (Halk Bank Ankara), a w Polsce z męskimi drużynami - Legią Warszawa (mistrzostwo Polski), Stilonem Gorzów i Morzem Szczecin oraz siatkarkami Skry Warszawa. W październiku 1996 roku został ponownie trenerem reprezentacji mężczyzn, którą prowadził do stycznia 1998 roku. W 2000 roku Hubert Wagner i reprezentacja polskich siatkarzy z lat 1974-76 znaleźli się wśród nominowanych w plebiscycie Międzynarodowej Federacji Siatkówki na najlepszego trenera i najlepszy męski zespół w 20. wieku. Ostatnio pełnił funkcje sekretarza generalnego Polskiego Związku Piłki Siatkowej. Był też komentatorem telewizyjnym. Hubert Wagner, legendarny trener siatkarski, zginął 13 marca 2002 w wypadku samochodowym w Warszawie.

Zasady Piłka siatkowa, zwana popularnie siatkówką, jest grą rozgrywaną przez dwa zespoły na boisku przedzielonym siatką. Siatkówka jest grą dla każdego, a w zależności od warunków możliwe są jej różne wersje. W pojedynku siatkarskim stają naprzeciw siebie, po dwóch stronach siatki rozpiętej wzdłuż linii środkowej boiska dwie drużyny, z których każda złożona jest z 6 zawodników. Celem gry jest przebicie piłki nad siatką i spowodowanie jej upadku na boisko przeciwnika, oraz zapobieżenie dotknięcia przez piłkę boiska własnego. Zespół ma trzy odbicia w celu przebicia piłki (dodatkowo może wystąpić dotknięcie piłki podczas bloku). Piłka wprowadzana jest do gry z zagrywki. Zagrywka jest to uderzenie wykonywane przez zawodnika spoza linii końcowej, w celu przebicia piłki nad siatką na boisko przeciwnika. Akcja toczy się do momentu upadku piłki na boisko, poza boiskiem lub gdy zespół nie zdoła przebić piłki na stronę przeciwnika w prawidłowy sposób. W siatkówce zespół wygrywający akcję zdobywa punkt. W przypadku gdy zespół odbierający zagrywkę wygrywa akcję, zdobywa on punkt, prawo zagrywki, a zawodnicy tego zespołu dokonują rotacji, przesuwając się o jedną pozycję zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Zasady c.d Specyfiką, a jednocześnie niezaprzeczalnym atutem tej gry jest to, że nie tylko mogą w nią grać ludzie obu płci w każdym wieku, ale także na niemalże każdej powierzchni: parkiecie, trawie, asfalcie oraz piasku. To od graczy i rodzaju boiska zależy tempo gry, siła uderzenia i czas gry. Stąd siatkówka jest nie tylko widowiskową walką w wykonaniu profesjonalistów, ale także tradycyjną grą wczasowiczów na "arenach" ośrodków wypoczynkowych. Piłka siatkowa poprzez specyfikę i skalę trudności wyuczonych ruchów, które jak w żadnej innej grze zespołowej nie są ruchami naturalnymi, stawia wysokie wymagania przed zawodnikami zarówno w zakresie motoryki, jak i mentalnej realizacji wyznaczonych zadań. Dlatego też siatkówka jest grą nie tylko dla młodych zawodników, którzy dodają tej grze brawury i impulsywności, ale także dla nieco starszych graczy, którzy wnoszą na boisko spokój i opanowanie oraz pozytywnie rozumianą rutynę. Gwiazdami światowej siatkówki mogą być więc zarówno młode talenty jak i doświadczeni, dojrzali zawodnicy walczący od kilku lat na parkietach. Piłka siatkowa jest dyscypliną, która poprzez swoją specyfikę polegającą na braku kontaktu fizycznego między zawodnikami nie stwarza sytuacji prowokujących do wzajemnej agresji w warunkach silnego napięcia emocjonalnego. To z kolei powoduje, że zachowania agresywne nie mają miejsca wśród siatkarskiej publiczności.