Maski Greckie

Grecki starożytny teatr, powstał z uroczystości religijnych ku czci Dionizosa. W VI w. p.n.e. chór uczestniczący w obrzędach wyłonił z siebie koryfeusza, przewodnika chóru. Następnie pojawili się aktorzy (pierwszego aktora wprowadził Tespis).

Maska była podstawowym elementem stroju starożytnego greckiego aktora Maska była podstawowym elementem stroju starożytnego greckiego aktora. Dawała ona widzom wskazówkę dotyczącą przedstawianej przez aktora postaci. Dzięki temu rekwizytowi możliwe było odgrywanie wielu ról przez jedną osobę (zmiana roli odbywała się poprzez zamianę masek). W masce był duży otwór, który umożliwiał wypowiadanie tekstu w słyszalny dla widzów sposób (otwór tworzył rezonans). Używano czterech rodzajów masek: przedstawiających śmiech, płacz, gniew lub strach.

.

Maska służyła aktorom również do odgrywania ról kobiecych – ponieważ wszyscy aktorzy byli wówczas płci męskiej. Niektórzy znawcy teatru starożytnego twierdzą także, że maska służyła uniwersalizacji postaci. Miała pomóc w stworzeniu bohatera przeciętnego, takiego, z którym każdy z obserwujących widzów mógłby się utożsamić.

w celach magicznych lub obrzędowych. Maska – przykrycie twarzy lub jej części, z otworami na oczy, początkowo używane w celach magicznych lub obrzędowych. Maski mogą mieć różne kształty, czasami przedstawiają emocje, innym razem zwierzę, demona lub potwora. Maski występują w różnych kulturach i obszarach geograficznych. W Europie znane np. w starożytnym teatrze greckim, od średniowiecza używane w czasie zabaw karnawałowych zwanych maskardami. Od XVI w. wprowadzone do teatru dworskiego, później do commedii dell'arte.

Maska grecka Większość ludzi postawionych w obliczu tematyki antycznego teatru greckiego, jest w stanie powiedzieć tyle, że i owszem, słyszeli o tym w szkole, ale owijanie się prześcieradłami średnio ich kręciło w tak młodym wieku, a buty ortopedyczne były tematem tabu ze względu na kolegę z 3 ławki. Aha, no i były tam jakieś maski.

Maska była prawdopodobnie najważniejszym i najbardziej charakterystycznym atrybutem greckiego aktora antycznego. Nie tylko dawała w konwencjonalnej formie wskazówki co do wieku, pozycji społecznej i nastroju postaci, ale dzięki szerokiemu otworowi na usta, zapewniała odpowiednie spotęgowanie głosu, absolutnie niezbędne przy rozmiarach ówczesnej widowni nawet jeśli nie wynaleziono jeszcze popcornu i cukierków w szeleszczących papierkach. 

Komedia starogrecka ukształtowała się w V wieku p. n. e Komedia starogrecka ukształtowała się w V wieku p.n.e. Stała się jednym z podstawowych gatunków dramatu  starożytnej Grecji, traktowanym jako opozycyjny do tragedii. Badacze wyróżniają trzy etapy rozwoju komedii starogreckiej: staroatycki, średni i nowy. Według greckiej mitologii muzą komedii jest Talia.

Dziękuję za uwagę Wykorzystano informacje z : http://theglobefair.blogspot.com/2011/03/maska-grecka.html