„Lasy w mojej okolicy” Najcenniejsze obszary leśne w Gminie Boguszów-Gorce Powierzchnia gminy: 27 km 2 Wysokość: m n.p.m. Lasy: 43,5% Alan Malik

Widok na Masyw Dzikowca i Wysoką- Góry Kamienne

Obszary Natura 2000 na terenie gminy Boguszów-Gorce: 1.SOO Góry Kamienne PLH SOO Masyw Chełmca PLH OSO Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków Sudety Wałbrzysko- Kamiennogórskie PLB Na obszarze administracyjnym miasta Boguszów-Gorce stwierdzono występowanie 10 siedlisk przyrodniczych objętych ochroną w ramach europejskiej Dyrektywy Siedliskowej z czego 4 to cenne środowiska leśne: Jaworzyny i lasy klonowo -lipowe na stokach i zboczach Tilio plathyphyllis-Acerion pseudoplatani (*9180) Żyzne buczyny górskie Dentario glandulosae-Fagenion (9130) Kwaśne buczyny Luzulo-Fagenion (9110) Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe) (*91E0)

Siedlisko priorytetowe Jaworzyny i lasy klonowo - lipowe na stokach i zboczach Siedlisko bardzo rzadkie: występuje wyłącznie na obszarze Sudetów, jego łączna powierzchnia nie przekracza 380 ha. Należy do jednych z najrzadziej spotykanych nie tylko na obszarze Polski, ale również Europy. Jego łączna powierzchnia szacowana jest obecnie na terenie Sudetów i Pogórza na– około 500 ha: – lasy klonowo- lipowe– 350 ha; – jaworzyna z miesiącznicą– 100 ha (nie więcej niż 150 ha); Na terenie gminy Boguszów-Gorce siedlisko to zajmuje znaczącą powierzchnię w skali kraju. Znajdują się tu duże, dobrze zachowane płaty zajmujące łącznie około 30 ha w Masywie Dzikowca. Siedlisko występuje tu w podtypie górskiej jaworzyny miesiącznicowej. Obejmuje on dobrze zachowane lasy jaworowe, z wiodącym zespołem jaworzyny z miesiącznicą trwałą z szeregiem gatunków charakterystycznych, w tym z masowo występującą tu miesiącznicą trwałą, wiciokrzewem czarnym, z chronionym i narażonym na wyginięcie na Dolnym Śląsku paprotnikiem kolczystym, z chronioną lilią złotogłów, marzanką wonną, kaliną koralową, kopytnikiem pospolitym, wawrzynkiem wilczełyko i pierwiosnką wyniosłą.

Lilia złotogłów Pełnik europejski Górska jaworzyna mięsięcznicowa w Masywie Dzikowca

Siedlisko żyzne buczyny W Masywie Dzikowca występują duże fragmenty żyznych lasów bukowych w podtypie żyznej buczyny górskiej. Występują charakterystyczne dla tego siedliska żywiec dziewięciolistny i żywiec cebulkowy oraz chronione i narażone na wyginięcie na Dolnym Śląsku paprotnik kolczysty, z chronioną lilią złotogłów, marzanką wonną, kaliną koralową, kopytnikiem pospolitym, wawrzynkiem wilczełyko, pierwiosnką wyniosłą. Żywiec dziewięciolistny Żyzna buczyna Górska w Masywie Dzikowca

Siedlisko kwaśne buczyny Siedlisko występuje na niewielkich fragmentach w Masywie Chełmca, Dzikowca i na górze Mniszek. Czerniec gronkowyLepiężnik biały Kwaśna buczyna w Masywie Chełmca

Siedlisko priorytetowe Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe olsy źródliskowe Dobrze zachowane płaty podgórskiego łęgu olszowo-jesionowego występują wzdłuż cieków u podnóża Masywu Dzikowca, a zwłaszcza w dolinie potoku Miła, które są miejscem występowania bobra, wydry i dzięcioła zielonosiwego. Bóbr europejski został restytuowany na terenie gminy w dolinie potoku Miła pod koniec lat 90 XX wieku i od tej pory populacja powoli rośnie. Bobry zbudowały na potoku liczne tamy, dzięki którym powstały rozlewiska zasiedlone przez liczne płazy, ptaki wodne oraz wydrę. Zalany wiosną łęg olszowo-jesionowy nad potokiem Miła to miejsce występowania słonki i pliszki górskiej. Stworzony przez bobry staw to miejsce żerowania bociana czarnego i zimorodka. Wydra występuje obecnie już na całej długości potoku Miła i jego dopływów. Biotopy tej grupy mają wysoką wartość przyrodniczą. Jako podstawowy element nadrzecznych krajobrazów roślinnych mają wpływ na retencję wód i funkcjonowanie korytarzy ekologicznych sieci hydrograficznej. Wszystkie odznaczają się ponadprzeciętnym bogactwem związanej z nimi flory i fauny.

Kukułka szerokolistna Pierwiosnek wyniosły „Stawy bobrowe” – w rozlewisku Potoku Miła- Masyw Dzikowca