„Lasy w mojej okolicy” Rezerwat „Wólczańska Góra” Podmokłe torfowisko w Siodle Owiane legendami Joście Florystyczny rezerwat przyrody Wydmy śródlądowe Niemieckie fortyfikacje Cmentarz żydowski Największy miński rezerwat

Rezerwat „Wólczańska Góra” Według geomorfologów znakomity przykład ozu. Jego wysokość sięga nawet do 30 m ponad dolinę Świdra, którą możemy podziwiać w prześwitach między drzewami ze szczytu ozu. Na samym szczycie znajduje się samotna, symboliczna mogiła żołnierza poległego w 1939 r. w jednej z bitew. Przynajmniej raz do roku uczniowie NSP im. S. Dłużewskiego przychodzą tu aby złożyć kwiaty, zapalić znicze, minutą ciszy uczcić pamięć poległych.

Podmokłe torfowisko w Siodle Bagno – gdyż tak je można nazwać – powstało w wyniku nadmiernej eksploatacji złóż torfu. Zajmuje rozległy teren częściowo pokryty wodą. Jest to siedlisko wielu roślin bagnistych, występuje tu charakterystyczna dla torfowisk czermień błotna. Porastające brzegi torfowiska mchy tworzą niesamowitą zieloną „pierzynę”.

Owiane legendami Joście Uroczysko, polana, miejsce kultu. Od wschodniej i zachodniej strony otoczone lasem mieszanym. Znajduje się tu skromna malutka kapliczka, obok niej krzyż. Choć miejsce to nie przykuwa uwagi swoim pięknem, każdy, kto znajdzie się w pobliskiej wiosce Głupianka powinien je odwiedzić. To właśnie jego położenie, z dala od życia wiejskiego pozwala odczuć niezwykły charakter tego miejsca, związane z nim legendy i wierzenia, a jest ich wiele, stają się żywe.

Florystyczny rezerwat przyrody Chodzi tu oczywiście o rezerwat „Bagno Pogorzel”, zajmujący niespełna 50 ha. Powstało w celu zachowania dużego naturalnego zbiornika retencyjnego, a także ochrony występującej tu rzadkiej roślinności oraz ptactwa. Do flory „zamieszkującej” rezerwat można zaliczyć: mszar środkowoeuropejski, kontynentalny bór bagienny, ols turzycowy, grąd subkontynentalny, rosiczkę okrągłolistną, grzybienie północne, modrzewnicę zwyczajną, sit drobny.

Wydmy śródlądowe Piaszczyste wzniesienia powstałe na skutek działalności wietrznej 14 – 10 000 lat temu w czasie ostatniego zlodowacenia. Ich wysokość może sięgać nawet do 20 m. Porośnięte są borem suchym. Nielegalne wydobywanie piasku, odlesianie czy rozjeżdżanie stanowi dla nich największe zagrożenie. Wydmy są jedną z największych atrakcji turystycznych Mazowieckiego Parku Krajobrazowego.

Niemieckie fortyfikacje Schrony Regelbau 120a i 514 położone są na terenie skansenu fortecznego „Dąbrowiecka Góra”. Zostały one zbudowane przez Niemców wiosną 1941 roku. W pobliżu schronów znajdują się też niemieckie okopy oraz rów przeciwpancerny. Obecnie w skansenie trwają prace remontowe schronów. Uroczyste otwarcie ma nastąpić w czerwcu bieżącego roku.

Cmentarz żydowski Znajduje się na północ od wsi Kołbiel. Został założony w XIX w. W czasach wojennych uległ znacznej dewastacji, jego granice są zatarte. Obecnie na cmentarzu znajduje się jedna macew w bardzo dobrym stanie oraz dwie uszkodzone. Oparte są o pnie drzew w niedalekiej odległości od siebie. Wykazując się cierpliwością można też znaleźć połamane i znacznie uszkodzone fragmenty nagrobków. Jedna z macew została przewieziona do Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie.

Największy miński rezerwat Rezerwat „Florianów” położony jest w gminie Mrozy. Celem jego istnienia jest zachowanie form geomorfologicznych: ozu, moreny czołowej i wydmy parabolicznej. Znaczna ich część porośnięta jest lasem. Na terenie rezerwatu znajduje się murowany dworek – leśniczówka z przełomu XIX/XX w. (obecnie własność prywatna). Spacerując leśnymi drogami natrafimy też na ceglaną kolumnę, zwaną lokalnie „Białym Słupem” upamiętniająca nagłą śmierć Floriana Ciszkowskiego. Napis na tabliczce tejże kolumny nakłania przechodniów do modlitwy za Floriana.

„Każda rzecz jest w jakiś sposób piękna, ale nie każdy jest w stanie to piękno dostrzec.” Konfucjusz Lasy skrywają w sobie wielką tajemnicę. To one były świadkiem wydarzeń na przestrzeni wieków, są doskonałym nauczycielem historii. Zwracając uwagę na coś niepozornego możemy dowiedzieć się wielu ciekawych oraz wartościowych rzeczy, jakie kryje w sobie piękno lasu. Kierując się powyższą sentencją cierpliwie odkrywajmy piękno tych terenów. Wykonał: Mateusz Kot kl. III b