APARAT FOTOGRAFICZNY - cud techniki (chwila zamknięta w obrazie)

Tematy którymi się zajęliśmy : Historia, budowa i działanie aparatu. Aberracja chromatyczna Czułością ISO Efektem czerwonych oczu Problemami dzisiejszych amatorów fotografii

Co to jest aparat? Aparat fotograficzny – urządzenie służące do wykonywania zdjęć fotograficznych. Pierwowzorem aparatu fotograficznego było urządzenie nazywane camera obscura.

Ewolucja aparatu Historia Camera Obscura sięga czasów starożytnej Grecji. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były także prowadzone przez starożytnych Greków, Chińczyków i Arabów. Jednak pierwszy opis naukowy ciemni optycznej znajduje się w rękopisach arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry. W dobie Renesansu urządzenie to było chętnie używane przez artystów, gdyż pomagało im odwzorować perspektywę. Aparat otworkowy jest również używany dzisiaj w fotografii artystycznej do uzyskiwania niezwykle "miękkich" zdjęć.

Najważniejsze etapy rozwoju aparatu ok. 1500 – camera obscura 1887 - 1889 – wprowadzenie błony zwojowej (H. Goodwin, G. Eastman) 1925 – aparat małoobrazkowy na błonę 35 mm Leica (O. Barnack) 1929 – lustrzanka dwuobiektywowa Rolleiflex (Rollei Werke, Franke und Heidecke) 1936 – lustrzanka jednoobiektywowa małoobrazkowa (Exakta) 1947 – pryzmat pentagonalny 1965 – automatyzacja ekspozycji (Konica Auto-Reflex) 1977 – automatyzacja nastawiania ostrości

Jakie są różnice między dzisiejszymi aparatami a dawnymi?

Camera obscura Camera obscura  (Camera obscura  z  łac. ciemna komnata) – prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Była pierwowzorem aparatu fotograficznego. Camera obscura bywa nazywana również kamerą otworkową. Camera obscura Pierwsza trwała fotografia

Schemat działania camera obscura

Pryzmat pentagonalny Filmik obrazujący pryzmat pentagonalny Pryzmat pentagonalny – pryzmat pięciokątny. Wpadające światło, odbija się od 2 płaszczyzn, nachylonych do siebie pod kątem 45 stopni, dzięki czemu obraz jest prosty. W pryzmacie tym, ze względu na niewielki kąt padania światła, nie zachodzi całkowite wewnętrzne odbicie. Zamiast tego ścianki pokryte są powłoką odbijającą światło. Pryzmat prosty Pryzmat odwracający

Błona fotograficzna Błona fotograficzna , film fotograficzny  lub tylko  film  (potocznie:  taśma filmowa , klisza) – jeden z podstawowych rodzajów  materiałów światłoczułych . Błona fotograficzna jest materiałem płaskim, przezroczystym i elastycznym. Niewywołana błona fotograficzna Błona zwojowa

- ABERACJA CHROMATYCZNA (barwna) WADY OPTYCZNE OBIEKTYWÓW - ABERACJA CHROMATYCZNA (barwna)

Aberacja chromatyczna Wada optyczna przejawiająca się różnym miejscem ogniskowania się promieni o różnej długości fali. Jest wynikiem dyspersji szkła użytego do budowy soczewki, czyli różnym współczynnikiem załamania fal o różnych długościach (mówiąc prościej niebieskie światło, ze względu na większą energię, załamuje się w szkle mocniej niż światło czerwone). Rozróżniamy aberrację chromatyczną podłużną i poprzeczną. Na poniższym rysunku widać wyraźnie, że promienie niebieskie i czerwone załamują się w szkle soczewki inaczej i przez to ogniskują się w różnych miejscach.

Poprzeczna aberracja chromatyczna Poprzeczna aberracja chromatyczna powoduje głównie efekt barwienia krawędzi obiektów na skraju kadru i jest wynikiem nieco odmiennych powiększeń obiektywu w przypadku różnych kolorów. Różne stopnie powiększenia skutkują występowaniem kolorowej poświaty wokół krawędzi niektórych obiektów. Należy pamiętać, że poprzeczna aberracja chromatyczna występuje tylko na brzegach kadru.

Podłużna aberracja chromatyczna Podłużna aberracja chromatyczna powoduje rozmycie kolorów przed i za punktem ostrości ze względu na różnice ogniskowania kolorów. Jest to szczególnie zauważalne na peryferiach bardzo jasnych obszarów zdjęcia, ale może występować na całej fotografii, nie tylko na brzegach, jak w przypadku poprzecznej aberracji chromatycznej.

JAK TO WIDAĆ NA ZDJĘCIACH JAK TO WIDAĆ NA ZDJĘCIACH? OTÓŻ W MIEJSCACH, GDZIE MAMY DO CZYNIENIA Z GWAŁTOWNĄ ZMIANĄ JASNOŚCI (NP. GAŁĘZIE DRZEWA NA TLE JASNEGO NIEBA) POWSTAJE PRZEWAŻNIE NIEBIESKA OBWÓDKA (FRAGMENT ZDJĘCIA PONIŻEJ).

Metody walki z aberracją Metody walki z aberacją chromatyczną polegają na takiej konstrukcji obiektywu aby soczewki użyte do jego budowy miały przeciwne aberacje (tworzy się w obiektywie tzw. układ achromatyczny). Po zrobieniu zdjęcia obarczonego tą wadą zostaje nam obróbka za pomocą programów graficznych. Niektóre z nich mają nawet specjalne filtry do usuwania tej wady.

Dlaczego niedoświadczone osoby robią słabe zdjęcia?

Dlaczego zdjęcia wychodzą zamazane ? Jeśli fotografujemy aparatem trzymanym w dłoniach, najczęstszą przyczyną nieostrych zdjęć jest zbyt długi czas naświetlania. Koleją rzeczą przez którą zdjęcia wychodzą rozmazane jest słaba ostrość aparatu. Jakość zdjęć zależy też rodzaju aparatu lustrzanego lub kompaktowego Błędne ustawienie ostrości przez fotografa, jeżeli aparat ma możliwość ustawiania ręcznego i zostało ono wykorzystane dla zrobienia zdjęcia. Przyczyną mogą być też robienie zdjęć przy słabym oświetleniu

Co należy zrobić aby zapobiec rozmazanym zdjęciom? Podczas robienia zdjęcia zmniejszyć zoom . Zamroź ruch obiektu dobierając odpowiednio krótki czas naświetlania. Trzymaj stabilnie aparat, unikaj długich czasów naświetlania fotografując z ręki. Używaj stabilizacji obrazu, pozwoli to na wydłużenie czasu naświetlania dwu a nawet trzykrotnie. Umieść aparat na statywie i użyj zdalnego wyzwalania migawki. Fotografuj przy niskim ISO aby uniknąć szumów i utraty detali na zdjęciu. Ustawiaj prawidłowo ostrość. Zadbaj o czysty obiektyw. Użyj programów graficznych do wyostrzania zdjęć. Używać lampy błyskowej. Nie schodzić poniżej 1/60 dla statycznych obiektów i jak najwyższa przysłona. Można podnosić ISO (ale zwykle przy kompaktach zdjęcia bardzo tracą na jakości).

Porady jak uniknąć nieostrego zdjęcia! 1. Gdzie celować? Autofocus łapie ostrość na te elementy kadru, które są kontrastowe. Dlatego wykonując zdjęcie, upewnijmy się, że mamy czego się ?chwycić?. Przykładowo: fotografując błękitne niebo, spróbujmy złapać ostrość na jedną z chmurek. Jeśli obiekt, na który ostrzymy, znajduje się poza centrum kadru, a nasz AF (autofocus) ustawiony jest na tryb ?one shot?, możemy złapać obiekt środkowym punktem ostrzenia i następnie przekomponować kadr z wciśniętym do połowy spustem migawki.  2.Zbyt długi czas naświetlania ? poruszone zdjęcie Poruszone zdjęcie często wygląda, jakby było nieostre. Jednak przyczyną jest zwykle zbyt długi czas naświetlania. Dwa pierwsze rozwiązania są dość oczywiste: szerzej otwieramy otwór przesłony lub zwiększamy czułość matrycy, dzięki czemu możemy skrócić czas ekspozycji. Trzecie rozwiązanie polega na zmianie ogniskowej (poprzez zmniejszenie zoomu lub wymianę obiektywu na szerszy). Im dłuższa ogniskowa obiektywu, tym łatwiej o poruszone zdjęcie. 3.Ruch fotografa Ostrość zdjęcia może być zaburzona nie tylko przez ruch fotografowanego obiektu, lecz także przez ruch samego fotografa. I tak na przykład kiedy delikatnie korygujemy kadr, zmieniając kąt lub odległość od naszego celu (nawet o kilka centymetrów), powinniśmy ponownie złapać ostrość lub upewnić się, że tryb ciągłego trybu ostrzenia zadziałał poprawnie. Jeśli poruszamy się wraz z obiektem, warto używać dla bezpieczeństwa większych głębi ostrości.

Krótkie rozmowy z pasjonatami fotografii Przeprowadziliśmy krótki wywiad z dwoma profesjonalnymi fotografami : Mirosławem S. Stanisławem K. 1.Od czego zależy wasz wybór aparatu fotograficznego? Możliwości finansowe(cena), marka, optyka, możliwości techniczne Zależy od rodzaju wykonywania zdjęć np. do krajobrazowej stosuje się krótkie ogniskowanie ,a do przyrodniczej najdłuższe ogniskowanie 2.Od czego zależy efektywność wykonywania zdjęć? Zależy od tego czy robimy zdjęcia kompaktem czy lustrzanką Ważne jest co chcemy fotografować, kiedy chcemy fotografować, pora dnia ( światło, ustawienie tła) 3.Dlaczego niektóre zdjęcia są niewyraźne? Zależy to od tego czy robimy zdjęcia lustrzanką czy kompaktem Mogą to być błędy wynikające z niewłaściwie ustawionych parametrów 4.Jaka jest różnica robienia zdjęć między amatorami a profesjonalistami? Dobry lub zły fotograf Najważniejszą różnicą będzie jakość wykonanych zdjęć i podjęte przez nich tematy

5.Czy jakość zdjęcia jest mocno zróżnicowana między aparatem kompaktowym a lustrzanym? Jeżeli jest dobry kompakt to można nadrobić braki przy odpowiednich ustawieniach ,przy lustrzance trzeba się bawić Lustrzanki są zdecydowanie szybsze i pozwalają uzyskać lepsze parametry 6.Co wpływa na jakość dobrego zdjęcia? Dobre zdjęcie jest wynikiem idealnych warunków oświetleniowych i dobrze skomponowanego kadru. Ważne są warunki atmosferyczne, a także jakość światła. 7.Kiedy używamy lampy błyskowej? Lampy błyskowej używamy gdy robimy zdjęcia w trudnych warunkach oświetleniowych. Używamy wtedy gdy chcemy oświetlić obiekt w czasie nocy. 8.Jakie czynniki sprawiają trudność fotografom? Czynnikami sprawiającymi trudność są: oświetlenie, przemieszczanie się obiektu. Według mnie takimi czynnikami są zbyt ostre światło i trudności w zaplanowaniu kadru. 9.Jakie aparaty polecają fotografowie za niską cenę? Polecam takie aparaty jak: Canon, Nikon, Sony i Pentax, które za rozsądną cenę mają dobre funkcje i matryce. Moim zdaniem dobrymi firmami są: Kodak, Nikon, Fuji i polecam jeszcze Lumix. 10.Czego nie lubisz w aparatach cyfrowych? Słaba bateria i często szybko zapełniająca się karta pamięci. Nie lubię aparatów skomplikowanych w obsłudze oraz szybko wyładowującej się baterii.

Zdjęcie profesjonalisty:

Czułość ISO

Czułość ISO Jest to parametr określający, w jakim stopniu element światłoczuły jest wrażliwy na światło. Inaczej mówiąc określa ilość światła potrzebną do prawidłowego naświetlenia filmu/matrycy. Obecnie czułości określa się w skali ISO. Na przykład w kompaktowych aparatach cyfrowych pojawiają się najczęściej czułości ISO 50, 100, 200, 400, w niektórych 800 ISO to czułość matrycy na pobieranie światła, im wyższe tym matryca lepiej zbiera światło niestety kosztem szumów czyli jakości zdjęcia.

Przykładowe zdjęcia wykonane nocą na danej czułości ISO, również w przybliżeniu:

Unikanie i redukcja szumów Szumy są tym większe, im większa jest temperatura w której pracuje matryca, gdy wydłuża się czas ekspozycji, który wystawia matrycę na dłuższe działanie niepowołanych bodźców, lub gdy wykorzystuje się wysokich czułości ISO. Dlatego najbardziej wyczuleni na szum są osoby dużo fotografujące w nocy, m.in. astronomowie. Aby zrobić dobre zdjęcie słabego obiektu, wykorzystują metodę statkowania. Polega ona na zrobieniu jak największej ilości zdjęć (od kilku do kilku tysięcy, w zależności od potrzeb) o tych samych parametrach jednemu obiektowi, tym samym sprzętem. Następnie zdjęcia te nakłada się na siebie i obiekty słabo widoczne wzmacniają się, dając bardzo dobre efekty. Warto zaznaczyć, że metoda ta nie tylko uwidacznia istniejące na zdjęciu detale ale i wydobywa nowe szczegóły, niewidoczne na pojedynczych klatkach. Jednak aby uniknąć wzmocnienia się szumów, przed przystąpieniem do składania klatek, używa się metody odejmowania obrazów. Polega ona na tym, że tuż przed, lub zaraz po wykonaniu wszystkich potrzebnych zdjęć, zakrywa się obiektyw aparatu, tak by nie docierało do niego żadne światło i wykonuje się jeszcze jedno zdjęcie, nie zmieniając parametrów ekspozycji. Taki obraz nazywa się ciemną klatką lub potocznie „darkiem”. Widoczne są na nim wyłącznie szumy powstałe na matrycy. Następnie odejmuje się od poszczególnych klatek dark frame, uzyskując obraz praktycznie wolny od szumów. Aby zwiększyć skuteczność niwelacji szumów, niektórzy robią więcej niż jedną ciemna klatkę.

Szumy, których nie da się wyeliminować sprzętowo, można usunąć lub zdecydowanie zniwelować ich wpływ, za pomocą specjalnych algorytmów działających w aparacie cyfrowym lub za pomocą programów komputerowych, podczas dalszej obróbki. Ich działanie nazywamy ogólnie redukcją szumów. Istnieje wiele programów usuwających przykry szum, który często najbardziej widoczny jest na jednolitych płaszczyznach, takich jak niebieskie niebo. Należy być jednak ostrożnym podczas ich stosowania, gdyż niektóre z metod przez nie używanych niekorzystnie wpływają na ostrość obrazu, rozmywając nieco krawędzie.

Jak ustawić ISO w aparatach :

Efekt czerwonych oczu

Efekt czerwonych oczu – w fotografii zjawisko odwzorowania na zdjęciu oczu ludzi lub zwierząt jako czerwonych (lub innej barwy) punktów. Efekt ten powstaje przy fotografowaniu w ciemności z użyciem lamp błyskowej. Zjawisko jest szczególnie widoczne, jeśli osoba patrzy w stronę aparatu ma szeroko otwarte źrenice, lampa błyskowa znajduje się blisko osi obiektywu.

Przyczyny powstawania czerwonych oczu Czerwone oczy pojawiają się, gdy używamy lampy błyskowej. Zazwyczaj korzystamy z flesza, kiedy za mało jest światła zastanego, krótko mówiąc – po ciemku. Żebyśmy w takich okolicznościach dobrze widzieli, nasze źrenice rozszerzają się, zwiększając tym samym niejako czułość oka. Kiedy taka rozszerzona źrenica zostanie zaatakowana przez ostre światło lampy błyskowej, nie zdąża się odpowiednio skurczyć (trwa to przynajmniej jedną sekundę) i przepuszcza je do wnętrza oka, aż do siatkówki. Po odbiciu od niej część światła wraca do aparatu. Dzięki rozszerzonej źrenicy więcej odbitego od siatkówki światła wraca w stronę aparatu, a dzięki bliskości flesza i obiektywu odbite światło wraca wprost do tego drugiego. Ponieważ po drodze do siatkówki i z powrotem światło przechodzi przez gęstą sieć naczyń krwionośnych, w miejscu źrenicy (a czasem nawet całej tęczówki) fotografowanej osoby na zdjęciach pojawia się czerwona plamka.

Schemat przedstawiający w uproszczeniu drogę światła wyemitowanego przez wbudowaną w kompakt lampę błyskową - po odbiciu od siatkówki światło trafia w otwór tęczówki i pada na obiektyw aparatu, na tak wykonanym zdjęciu pojawi się efekt czerwonych oczu. Przy wyższej pozycji lampy błyskowej światło odbite od siatkówki nie trafia na otwór tęczówki i nie jest widziane przez obiektyw - przy tak wykonanym zdjęciu oczy nie zaświecą się na czerwono

Efekt ten możemy zmniejszyć przez zastosowanie funkcji redukcji czerwonych oczu w aparacie fotograficznym. W celu zredukowania lub usunięcia efektu czerwonych oczu na wykonanych już zdjęciach można też skorzystać z GIMP. Efekt przed: Efekt po:

Inne metody minimalizacji efektu czerwonych oczu : Odsunięcie lampy błyskowej od osi optycznej obiektywu. Skierowanie światła lampy na jakąś odbijającą powierzchnię, by nie padało prosto w oczy osoby fotografowanej. Stosujemy dodatkowe źródło światła skierowane na osobę fotografowaną. Prosimy osobę fotografowaną, by nie patrzyła w kierunku aparatu.

Zdjęcie robione przez: Amatora Profesjonalistę

Na tym kończymy nasz projekt Na tym kończymy nasz projekt. Mamy nadzieję że osoby, które zaczynają przygodę z aparatem fotograficznym lub interesują się tymi zagadnieniami dowiedziały się rzeczy przydatnych w robieniu zdjęć

Pomoce: Podręczniki z których korzystaliśmy i które polecamy: Autor: Ross Hoddinott Autor: Tom Ang Autor: Bruce Bambaum Autor: Leonard Karpilowski

Inne źródła http:/www.sprzetkomputerowy.aparatyfotograficzne.warszawa.pl/historia_aparatu_fotograficznego.php http://www.24x36.pl/24x36_02.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Aparat_fotograficzny http://www.aparaty.tradycyjne.net/poradnik,historia_fotografii.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Camera obscura http:// obiektywnie.bloog.pl http:/ www.optyczne.pl/ http:// www.canon. pl http://www.elektroda.pl/rtvforum/topic1741715.html http://www.trochetechniki.pl/forum/topic/lastid/1327 http://www.canon-board.info/dla-poczatkujacych-27/dlaczego-zdjecia-bez-lampy-wychodza-rozmazanez-35239/