Prezentację Przygotowali: Marta Bieniek Szymon Borys Krzysztof Musiał Dawid Stepaniak

Naturalne metody oczyszczania ścieków Nawadnianie Irygacja Pola filtracyjne Stawy biologiczne Oczyszczanie hydrobotaniczne

Nawadnianie Nawadnianie to jeden z systemów melioracji wodnych, polegający na dostarczaniu glebie wody w celu pokrycia jej niedoborów i zwiększenia jej produktywności. Korzyści i zagrożenia wynikające z nawadniania ściekami: woda bakterie substancje nawozowe pasożyty substancje humusowe substancje toksyczne pierwiastki biogenne

Nawadnianie Metodę tą stosuje się tylko sezonowo, a przeważająca ilość wody nie powraca do odbiornika, lecz zostaje pobrana przez rośliny lub odparowuje. Gleba, na której stosuje się nawadnianie powinna dobrze infiltrować ścieki, dlatego najlepsze są gleby łąkowe. Metoda ta jest stosowana w rejonach, na których ilość opadów w okresie wegetacji roślin jest odpowiednio niska. Pola nawadniane dobrze przyjmują ścieki w okresie letniej posuchy. Powinna istnieć oczyszczalnia pracująca przynajmniej w tych okresach, w których ścieki nie mogą być użyte do celów rolniczych.

Nawadnianie METODY NAWADNIANIA zalewowe bruzdowe stokowe podziemne deszczowanie

Zaleca się zakładanie ochronnych stref wokół pól irygacyjnych. Irygacja Pola irygacyjne zakłada się na gruntach piaszczystych, przepuszczalnych i suchych. Ścieki oczyszczane na polach irygacyjnych powinny być wstępnie odtłuszczone i pozbawione zawiesin. Najlepsze efekty osiąga się w okresie letnim, zaś w innych przypadkach, należy stosować dodatkowe urządzenia: osadniki, niekiedy wymagana jest koagulacja, sztuczne biologiczne oczyszczanie ścieków. Zaleca się zakładanie ochronnych stref wokół pól irygacyjnych.

Irygacja

Pola filtracyjne Grunty wykorzystywane do oczyszczania ścieków bez rolniczego ich użytkowania noszą nazwę pól filtracyjnych lub gruntowych. Pola te zakładane są tylko na gruntach piaszczystych o odpowiedniej przepuszczalności. Składają się z szeregu zdrenowanych poletek o wielkości około 0,4 ha, otoczonych groblami, w których ułożone są rurociągi lub koryta na głębokości 1m, w odstępach 10m. Poletka zalewa się warstwą ścieków 5-10cm w czasie 15 minut. Częstotliwość zalewania uzależniona jest od stężenia ścieków. Proces przesiąkania powinien być zakończony w ciągu 4 godzin.

Pola filtracyjne Redukcja BZT przekracza 90% a zawartość bakterii zmniejsza się o przeszło 95%. Ścieki są klarowne, nie zagniwają. Ten wysoki stopień oczyszczania uzyskuje się na drodze biochemicznego utleniania zanieczyszczeń. Na ziarnach piasku znajduje się cienka warstwa błony biologicznej, która adsorbuje związki organiczne zawarte w ściekach. Rozkład tych substancji następuje w czasie przerw między kolejnymi zalewaniami. Powietrze zawarte w porach złoża ulegnie wymianie podczas każdego zalania poletka, bowiem ścieki wsiąkając powodują wypieranie powietrza.

Stawy biologiczne Stawy biologiczne są to zbiorniki ziemne naturalne lub sztuczne, służące do oczyszczania ścieków o niedużym stężeniu łatwo rozkładających się substancji organicznych. W stawach tych zachodzi samooczyszczanie ścieków w wyniku zespołu procesów fizycznych i biochemicznych, przebiegających bądź pod wpływem światła i tlenu oraz przy udziale mikroorganizmów wodnych, bądź w warunkach beztlenowych.

Rozróżnia się 3 rodzaje stawów biologicznych stabilizacyjnych: Stawy stabilizacyjne Rozróżnia się 3 rodzaje stawów biologicznych stabilizacyjnych: beztlenowe – sztuczne zbiorniki wodne o głębokościach powyżej 3m, zachodzą w nich procesy beztlenowego rozkładu zanieczyszczeń organicznych tlenowe – zbiorniki o głębokości od 1 do 2,5m, sztucznie napowietrzane, stosowane do końcowego oczyszczania ścieków zawierających zanieczyszczenia organiczne. fakultatywne – o głębokości od 2 do 3m, stosowane do oczyszczania ścieków zawierających zanieczyszczenia organiczne i biogenne.

Stawy biologiczne . Rozróżnia się 2 podstawowe rodzaje stawów biologicznych: procesy oczyszczania przebiegają w warunkach beztlenowych procesy oczyszczania przebiegają w warunkach tlenowych Znacznie większe zastosowanie mają stawy pracujące w warunkach tlenowych. W zależności od biocenozy tlenowych stawów biologicznych można podzielić je na stawy: rybne glonowo-bakteryjne glonowe

Stawy rybne Do stawów doprowadza się ścieki oczyszczone mechanicznie oraz wodę rozcieńczającą, zasobną w tlen, stężenie tlenu musi być na poziomie 3-4g/l. Są one eksploatowane od wiosny do jesieni. Żyzne wody ściekowe wprowadzane do stawu powodują intensywny rozwój planktonu, stanowiącego pokarm ryb. Nadmiary planktonu mogą być zużytkowane przez założenie dodatkowo hodowli kaczek. Doprowadzalniki ściekowe do stawów w miarę możliwości powinny być wyposażone w urządzenia umożliwiające napowietrzania ścieków.

Stawy glonowo-bakteryjne Mogą przyjmować znacznie więcej ścieków. W okresie zimowym nie są one opróżniane, lecz pracują jako osadniki gnilne. Stawy glonowe Stosowane są jako końcowy etap oczyszczania ścieków. Glony usuwa się, a staw służy do usuwania substancji pożywkowych: azotanów i fosforanów

Stawy napowietrzane Stawy napowietrzane są typowymi zbiornikami ziemnymi o umocnionych skarpach. Do napowietrzania stawów najlepiej nadają się urządzenia mechaniczne, w postaci wirników lub turbin. Są one umieszczane na pomostach stałych lub na pływakach. Intensywne mieszanie i natlenianie mechanicznymi aeratorami powoduje intensyfikację naturalnych procesów biologicznych. Wskazane jest stosowanie tego typu oczyszczalni tam, gdzie nie występują zagrożenia zrzutu toksycznych ścieków przemysłowych. Są tanie w budowie i eksploatacji chociaż wymagają większego terenu.  

Oczyszczanie hydrobotaniczne Oczyszczalniami hydrobotanicznymi (hydrofitowymi) nazywa się obiekty, w których wykorzystuje się rośliny wodne lub bagienne, takie jak: trzcina pospolita, turzyce, pałka wodna, sit oraz wierzba krzewiasta. Metoda oczyszczania polega na wykorzystywaniu procesów sorpcji, chemicznych reakcji utleniania-redukcji oraz biologicznej aktywności wymienionych gatunków. Do każdej oczyszczalni powinien być wykonany osadnik wstępny (przepływowy osadnik gnilny), który będzie pełnił rolę separatora tłuszczy, olejów oraz zawiesiny mineralno-organicznej.

Oczyszczanie hydrobotaniczne Wyróżnia się dwa zasadnicze rodzaje oczyszczalni hydrobotanicznych: stawy przepływowe o swobodnej powierzchni, porośnięte roślinnością zakorzenioną lub pływającą; złoża z przepływem podpowierzchniowym poziomym lub pionowym, porośnięte zakorzenioną roślinnością wodną lub bagienną.

źródła http://www.chem.univ.gda.pl/~bojirka/WYK_SC.pdf http://www.pro-eko.pl/index.php?m=2&s=1&d=5&d2=57 http://www.chem.uw.edu.pl/people/AMyslinski/Litwin/wyklad_10.pdf http://www.mpwik.kei.pl/print.php?pid=132 http://www.pogorzedynowskie.pl/data/referaty/IIIBS/ref_8_IIIBS.pdf www.wikipedia.pl