Janusz Korczak

Janusz Korczak Właściwie Henryk Goldszmit, znany też jako Stary Doktor lub Pan Doktor. Urodził się 2 lipca 1878 lub 1879 roku w Warszawie, a zmarł 5 sierpnia 1942 roku w Treblince.

Młodość i edukacja: Urodził się w spolonizowanej rodzinie żydowskiej, jako syn adwokata Józefa Goldszmita i Cecylii z domu Gębickiej. Rodzina Goldszmitów wywodziła się z Lubelskiego, zaś Gębickich z Kaliskiego.

Janusz Korczak jako uczeń gimnazjum udzielał korepetycji, by pomóc w utrzymaniu rodziny. Jego matka prowadziła stancję dla uczniów. W 1898 roku zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie, na którym studiował 6 lat.

Lekarz: 23 marca 1905 roku otrzymał dyplom lekarza. W czerwcu tego roku został powołany do armii rosyjskiej i wyjechał na Daleki Wschód, gdzie jako lekarz służył w pociągu sanitarnym. Pod koniec marca 1906 roku wrócił do Warszawy.

Na przełomie 1907 i 1908 podnosił swe kwalifikacje w Berlinie Na przełomie 1907 i 1908 podnosił swe kwalifikacje w Berlinie. Słuchał wykładów i odbywał praktykę w klinikach dziecięcych.

Korczak dla dzieci: Był częstym gościem robotniczych dzielnic Powiśla, Solca, Woli i Starówki. Starał się pomóc najbiedniejszym. Chodził po domach, opowiadał baśnie, w wieczór wigilijny był św. Mikołajem roznoszącym groszowe podarki, pomagał dzieciom w nauce. Wkrótce podjął działalność społeczną w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności.

Pracował też jako pediatra w Szpitalu Dla Dzieci. Janusz Korczak jako lekarz miejscowy korzystał z służbowego mieszkania na terenie szpitala i świadczył pomoc chorym w każdej chwili. Swoje obowiązki wypełniał bardzo ofiarnie.

1942 rok W lutym 1942 roku podjął decyzję objęcia pracy wychowawcy w domu podrzutków na ul. Dzielnej, bo chciał ratować dzieci, krzywdzone tam przez personel getta. Przyjaciele z "aryjskiej" strony wielokrotnie podejmowali próby wyprowadzenia Korczaka z Getta, zapewniali mu bezpieczne schronienie. Nie można było jednak ocalić setek dzieci, więc Korczak heroicznie odmawiał skorzystania z szansy ucieczki, nie zgadzał się na opuszczenie swych podopiecznych.

22 lipca 1942 roku rozpoczęła się akcja likwidacji Getta 22 lipca 1942 roku rozpoczęła się akcja likwidacji Getta. Z placu przeładunkowego Umschlagplatz na Stawkach odchodziły wagonami bydlęcymi transporty Żydów, były one kierowane do komór gazowych obozu zagłady w Treblince. W dniach od 5 do 8 sierpnia szły transporty dziecięce - około czterech tysięcy dzieci z wszystkich sierocińców wraz z wychowawcami. Wśród nich Korczakowskie Dzieci ze swym zielonym sztandarem nadziei, a wraz z nimi on sam - niosąc najmłodsze dziecko na ręku. Wraz z dziećmi zginął straszliwą śmiercią.

Działalność literacka Janusza Korczaka Zadebiutował we wrześniu 1896 pod kryptonimem Ryk w tygodniku satyrycznym „Kolce”. Był m.in. współautorem pisanej zespołowo powieści sensacyjnej „Lokaj”; Od 1901 zaczął pisać felietony, których wybór pod tytułem Koszałki Opałki ukazał się w 1905 (łącznie było ich ponad 200).

Teoretyk i praktyk wychowania, twórca oryginalnego systemu pracy z dziećmi opartego na: partnerstwie, samorządnych procedurach i instytucjach oraz pobudzaniu samowychowania. Badacz świata dzieci. Był pionierem działań w dziedzinie diagnozowania wychowawczego oraz prekursorem działań na rzecz praw dziecka - człowieka .

Dla dzieci napisał utwory: Sława Król Maciuś Pierwszy Król Maciuś na wyspie bezludnej Bankructwo Małego Dżeka Kajtuś Czarodziej Uparty chłopiec

Rok 2012 rokiem Korczaka Sejm Rzeczpospolitej Polski jednogłośnie podjął 16 września 2011 roku uchwałę ustanawiającą rok 2012 Rokiem Janusza Korczaka. Inicjatywę w tej sprawie zgłosił Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak .

Wniosek Rzecznika poparła sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu, wielu ministrów i organizacje pozarządowe. Powinniśmy pamiętać, że Stary Doktor - Janusz Korczak, był jednym z pierwszych głosicieli prawdy o tym, że dziecko jest autonomiczną osobą, która posiada własną godność, zainteresowania, potrzeby i prawa. Nie było by konwencji o Prawach dziecka, gdyby nie jego działalność i myśli.

Cytaty: „Jestem nie po to, aby mnie kochali i podziwiali,  ale po to, abym ja działał i kochał. Nie jest obowiązkiem otoczenia pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat, o człowieka.”

Złote myśli Janusza Korczaka: "Dzieci nie są głupsze od dorosłych, tylko mają mniej doświadczenia." "Znam wielu, których ulica nie zepsuła wcale, a zahartowała, wyrobiła silną wolę, żeby być uczciwym i rozważnym człowiekiem." "Nie takie ważne, żeby człowiek dużo wiedział, ale żeby dobrze wiedział, nie żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał, nie żeby go wszystko troszkę obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało."

Podsumowanie: Janusz Korczak całe życie poświecił nauce i dzieciom. Zginął ratując dzieci. Był odważnym człowiekiem.

Źródła informacji: google grafika wikipedia zadane.pl Autorka prezentacji: Kinga Rubiszewska kl. III b