Teoretycznie, zaopatrzenie organizmu w witaminę D wydaje się łatwe (racjonalna ekspozycja skóry na słońce latem, urozmaicona dieta), mimo to w aktualnym piśmiennictwie zwraca się uwagę na narastający problem niedoborów witaminy D u dzieci i młodzieży, także w krajach wysokorozwiniętych, co jest głównie związane z dietą ubogą w witaminę D, nie stosowaniem suplementacji (poza okresem noworodkowym i niemowlęcym) oraz z stosowaniem kremów przeciwsłonecznych latem (krem z filtrem SPF 8 eliminuje syntezę skórną witaminy D w 95%, a SPF 15 w 98%). Ważnym czynnikiem ryzyka deficytu witaminy D w tej grupie wiekowej jest dieta. Obserwuje się zmniejszające się spożycie witaminy D wraz z naturalnymi jej źródłami pokarmowymi, takimi jak np. tłuste ryby morskie. Warto podkreślić, że witamina D w okresie intensywnego wzrostu i dojrzewania odgrywa ważną rolę w procesie mineralizacji szybko wzrastającego szkieletu oraz wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu mięśniowego. Rośnie również liczba dowodów wskazujących na korzystny wpływ witaminy D na metabolizm ogólnoustrojowy, w tym metabolizm cukrów i tłuszczów, którego zaburzenia stanowią czynnik ryzyka rozwoju otyłości i chorób cywilizacyjnych (cukrzyca, nadciśnienie, zespół metaboliczny), coraz częściej dotykających również tę grupę wiekową. Korzystne efekty właściwego zaopatrzenia w witaminę D dotyczą również układu odpornościowego, w tym obniżenia ryzyka rozwoju chorób autoimmunizacyjnych oraz podniesienia odporności organizmu na infekcje ( w tym grypę)- co wydaje się szczególnie istotne w wieku szkolnym. Ujawniono także korzystny wpływ suplementacji witaminą D grupy nastolatków z objawami depresji, u których regularna podaż tej witaminy przez 3 miesiące spowodowała zmiany w samopoczuciu oraz poprawę następujących parametrów: uczucie depresji, zmęczenie, drażliwość, huśtawka nastrojów, bezsenność, poczucie ogólnego osłabienia, zdolność koncentracji oraz ból.

Rekomendacje podaży witaminy D u nastolatków Kombinacja niekorzystnych zmian dotyczących stopniowego zwiększania czasu spędzanego w pomieszczeniach zamkniętych, diety ubogiej w witaminę D, oraz uwarunkowań klimatycznych (niskiego nasłonecznienia), może prowadzić do deficytu witaminy D u dzieci i młodzieży, ze wszystkimi negatywnymi konsekwencjami dla ich zdrowia. Postuluje się konieczność prowadzenia regularnej profilaktyki deficytu witaminy D w wieku szkolnym, czyli realizowania zaleceń Środkowoeuropejskich ustalonych przez Zespół Ekspertów. Podobnie jak w przypadku dzieci młodszych, profilaktyka deficytu witaminy D jest szczególnie istotna w okresie jesienno-zimowym i wczesną wiosną. Według rekomendacji Środkowoeuropejskich, w grupie dzieci starszych niż jeden rok zaleca się suplementację witaminą D w dawce IU na dobę, w zależności od masy ciała. Amerykańskie Towarzystwo Endokrynologiczne również rekomenduje dawkę IU witaminy D na dobę dla dzieci i młodzieży w wieku szkolnym. Wytyczne z Węgier potwierdzają konieczność stosowania dawki dobowej IU witaminy D u dzieci i młodzieży. Najnowsze rekomendacje w języku polskim znajdziesz tutaj>>> Wersja oryginalna dostępna jest tutaj>>>