Wychowanie dziecka zaczyna się w chwili urodzenia i trwa całe życie. Kończy się gdy śmierć przerywa ten proces.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Praca w zespole Tomasz Filipionek.
Advertisements

KOMUNIKACJA INTERŚRODOWISKOWA
ELEMENTY OCENIANIA KSZTAŁTUJĄCEGO
ocenianie, które pomaga się uczyć
Modelowa wioska – uczenie się od innych poprzez słuchanie i obserwację
Opracowanie: Katarzyna Suszyna i Michał Iwanicki
POWIEDZ „NIE”- czyli sztuka odmawiania. Asertywność.
Nauka szkolna - problem dziecka czy rodzica?
KONFLIKTY W ORGANIZACJI
„Wszyscy zacznijmy wychowywać”
Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych między lekarzem a pacjentem
Anna Paszkowska-Rogacz
Jak pomóc „nadruchliwemu” dziecku w domu i szkole?
Dojrzałość szkolna dziecka
Do wiernych i oddanych przyjaciół Zippiego w naszej szkole należą: dzieci z oddziału przedszkolnego działającego przy naszej szkole oraz uczniowie klasy.
6 kroków do porozumienia
Jak rozmawiać z dziećmi i jak pomagać im w trudnych chwilach…
Porady dla Twojego życia:
Jak pomagać dziecku w nauce?
OCENA KSZTAŁTUJĄCA ZESPÓŁ SZKÓŁ NR 94.
Przyczyny agresji i przemocy wśród dzieci i młodzieży
„Słowa ranią przez całe życie”
Zasady dobrej komunikacji
warsztaty dla rodziców
Psychologiczne umiejętności nauczyciela a profilaktyka zachowań ryzykownych Przygotowały: Anita Konkol, Ewa Littwin Szkoleniowa Rada Pedagogiczna
„...A moja szkoła jest bezpieczna”.
SYSYTEM PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W SZKOLE
Jak porozumiewać się miedzy sobą by być rozumianym?
Przemoc i agresja wśród dzieci
Kształtowanie poczucia własnej wartości u dzieci.
STRATEGIE OCENIANIA KSZTAŁTUJACEGO
Ocenianie kształtujące w Miejskiej Szkole Podstawowej im
Automotywacja czyli jak sprawić aby mi się chciało chcieć
Rozwiązywanie konfliktów
przypadku prześladowania
PRAWA człowieka zaczynają się od praw dziecka Janusz Korczak
Zarządzanie pracownikami Działu Reklamacji
Strategie rozwiązywania konfliktów
Jak rozmawiać z dzieckiem? Kary i nagrody w wychowaniu
 brak czasu dla dzieci  niewłaściwa komunikacja interpersonalna  brak umiejętności radzenia sobie w sytuacji konfliktu,  brak rozpoznawania i interpretowania.
OCENIANIE KSZTAŁTUJĄCE OK
Szkolny system wychowawczy
Konsekwencja w wychowaniu dziecka
Bariery komunikacyjne w rozmowie z dziećmi Jest ich aż 12 – cały tuzin!!! Irena Dzierzgowska Mirela Nawrot Warszawa 2007.
Jak konsekwentnie postępować z dzieckiem?
Praca pedagogiczna w Zespole Szkół Usług i Przedsiębiorczości w Płocku „Walka, rywalizacja i sukces to fatalne słowa. One paraliżują nas w życiu” Krystyna.
AKCEPTACJA UCZUĆ CZYLI JAK SKUTECZNIE SIĘ KOMUNIKOWAĆ
Jak rozmawiać ze swoim dorastającym dzieckiem
Nauczyciel – mentor, tutor, coach
To nie konflikt jest źródłem nieporozumień i walki między ludźmi, lecz sposób jego rozstrzygnięcia...
THE LEADER IN ME KUBA TERKA. THE LEADER IN ME UMIEJĘTOŚĆ UWAŻNEGO SŁUCHANIA Wielu ludzi zapomina, że rozmowa z drugim człowiekiem to nie tylko mówienie,
Metody komunikowania się.
Uczeń zdolny jak go zrozumieć i wspierać?
RESPEKTOWANE SĄ NORMY SPOŁECZNE.
Porozumienie bez Przemocy w Przedszkolu.
The Leader in Me.
Wychowawcy: Alicja Buczek i Magdalena Błaszczyk- Grzyb
Proces nawiązywania kontaktu nauczyciela z uczniem
Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.
Opresyjna i nieopresyjna
Szkolny plan zachowania
Spotkanie ze Słowem J 14, 1-6 Z Ewangelii według świętego Jana:
Kilka cennych rad dla Rodzica pierwszoklasisty!
Ocenianie kształtujące , jest to ocenianie , które polega na pozyskiwaniu przez nauczyciela i ucznia w trakcie nauczania potrzebnych informacji. Pozwalają.
„Drogi dziecka ku samodzielności: Słowa porządkują, pozwalają zrozumieć.” „Wyspa wsparcia” z cyklu.
JAK ROZWIJAĆ INTELIGENCJĘ EMOCJONALNĄ U DZIECKA?
Żeby się chciało uczyć…. Jak motywować dziecko do nauki?
Poczucie własnej wartości dziecka
JAK BYĆ WYSTARCZAJĄCO DOBRYM RODZICEM DORASTAJĄCEGO DZIECKA CZĘŚĆ I
Instrukcja obsługi urzędnika, czyli tajniki skutecznej komunikacji
Zapis prezentacji:

Wychowanie dziecka zaczyna się w chwili urodzenia i trwa całe życie. Kończy się gdy śmierć przerywa ten proces.

Jest coś pięknego w postawie rodziców jako nauczycieli, gdy ich dzieci są jeszcze niemowlętami, tak jak gdyby rodzice byli dziedzicznie do tego uzdolnieni.

 Kiedy wychowują niemowlę ich obszar akceptacji jest bardzo duży: Nie mają nierealistycznych i zbyt poważnych wymagań (przykład: dziecko upuściło grzechotkę – ich postawa jest następująca: „jeszcze nie potrafi utrzymać grzechotki, ale wkrótce mu się to uda”

 Zdolność dziecka do uczenia się jest akceptowana z pełnym zaufaniem Rodzice pozostawiają dziecku duży zakres swobód, tak że może ono uczyć się samo, kiedy chce oraz czego chce. Dziecko uczy się samodzielnie jak się przewracać, jak rozpoznać matkę, jak informować o tym, że jest głodne.

 Niemowlę gaworzy i mówi – uczy się tego niejako somo.  Rodzice zaczynają tracić swoją nauczycielską efektywność i rozpoczynają „ćwiczyć” swe dziecko. Zaczynają „dawać mu lekcje”.

 Zanadto naciskają, stosują nagrody i kary.  Wykładają i oceniają  Porównują swoje dzieci z innymi  Złoszczą się i denerwują  Używają wszystkich Dwunastu Blokad komunikacji interpersonalnej  Wysyłają potępiające komunikaty „ty, wy”  Wykorzystują swa władzę i autorytet

 Czy pragniecie osiągnąć większą skuteczność?  Chcecie wydobyć z młodych ludzi to co najlepsze? Zróbmy to nawet jeśli straciliśmy dobrą komunikację z dzieckiem nigdy nie jest za późno by to naprawić.

 Zasada jest prosta: zamiast napominać, zamęczać i przeuczać, zapewnijcie dziecku takie otoczenie, by mogło nauczyć się samo.

 Zanim rozpoczniesz naukę, upewnij się, że zostałeś zaangażowany  Dzieci uczą się dużo łatwiej przez doświadczenie niż przez pouczanie  Gdy spotkasz się z oporem, wycofaj się i przerwij naukę.  Nie pozwól by twoja nauka pozbawiła czynność elementów zabawy, przygody

 Zapewnij sposobność do nauki, dostarczaj materiałów, wyposażenia technicznego, nie stawaj dziecku na drodze i odpowiadaj tylko wtedy gdy pyta, obserwuj i zostaw je w spokoju.  W sytuacji problemu pozwalaj dziecku samodzielnie rozwiązać problem za pomocą aktywnego słuchania

 Ma mówić prawdę  Ma słuchać gdy do niego mówię  Ma rozliczać się z pieniędzy  Ma się uczyć- mieć dobre oceny  Ma wracać do domu o wyznaczonym czasie  Ma dbać o zdrowie- nie palić, nie pić, nie brać narkotyków

 Przymus rodzi gniew, oburzenie, walkę, napady złego humoru i płacz  Agresywne zachowania werbalne i fizyczne  Ucieczki, wagary i samobójstwa Zastosowanie metody bez porażek sprawia, że rodzice i dzieci wpływają na siebie i wzajemnie się od siebie uczą

 „Postępuj tak jak mówię, a nie tak jak postępuję” jest najmniej skuteczną metodą wychowania.  Rodzice przekazują wartości bardziej przez to jak się zachowują, a nie przez to co głoszą i czego uczą. Muszą więc całkowicie opierać się na praktykowaniu tego, co w życiu cenią.

Podzielmy się na zespoły. Proszę obejrzeć scenkę

 Zadaniem zespołu będzie wypisanie na kartce błędów jakie według Was popełnił rodzic w komunikacji z dzieckiem.  POWODZENIA

1. Nakazywanie, komenderowanie, polecanie 2. Ostrzeganie, groźba 3. Moralizowanie, głoszenie kazań 4. Doradzanie, sugerowanie, proponowanie rozwiązań 5. Pouczanie, robienie wykładu, dostarczanie logicznych argumentów

6. Osądzanie, krytykowanie, dezaprobata, potępianie 7. Chwalenie, aprobata, wydawanie ocen pozytywnych 8. Obrzucanie wyzwiskami, wyśmiewanie, ośmieszanie 9. Interpretowanie, analizowanie, diagnozowanie

10. Uspokajanie, okazywanie współczucia, pocieszanie, podnoszenie na duchu 11. Wypytywanie, indagowanie, krzyżowy ogień pytań 12. Odwracanie uwagi, sarkazm, dowcipkowanie, zabawianie

 Pozwól dziecku mieć problem  Uspokój w sobie lęk, rozczarowanie, zakłopotanie irytację, oburzenie, gniew  Nie sprawiaj, że dziecko czuje, że ponosi winę za zakłócanie waszego spokoju  Dziecko musi być akceptowane jako odrębny człowiek i jeżeli ma jakiś problem, to musi on być odczuwalny jako wydarzenie do przyjęcia w stosunkach z rodzicami

 Zespoły przygotują krótka interwencję:  Dziecko miło zezwolenie do pobytu poza domem do Spóźniło się dwie godziny  Dziecko nie wykonała pracy zadanej przez rodzica w domu/ ogrodzie  Dziecko ma bałagan w pokoju

 Słuchanie bierne ( milczenie)  Odpowiedzi potakujące  „Otwieracze”, zaproszenia do rozmowy  Aktywne słuchanie ( wypowiedzi zwrotne)

 Metoda rozwiązywania konfliktów siłowa, z wykorzystaniem władzy rodzica  Wygrywa nauczyciel przegrywa dziecko  Rodzic odczuwa pozytywne emocje  Dziecko czuje przypływ uczuć negatywnych, oburzenia  Rozwiązanie możliwe do przyjęcia dla rodzica

 Rozwiązanie permisywne  Dziecko przeciwstawia się, rozwiązaniu zaproponowanemu przez rodzica wytaczając „własną armatę”  Wygrane czuje się dziecko, nabiera przekonania o władzy  Rodzic jest przegrany, poddaje się  Rozwiązanie możliwe do przyjęcia przez dziecko

 Rozwiązanie konfliktu w którym obie strony łączą się w poszukiwaniu możliwego dla nich do przyjęcia rozwiązania  Nikt nie musi przegrywać  Nie ma też wygranych  Obie strony są zadowolone nikt nie musi uciekać się do przemocy  Wzajemne porozumienie daje rozwiązanie możliwe do przyjęcia przez obie strony i przypływ szacunku

 Określenie problemu  Szukanie możliwych rozwiązań  Ocena rozwiązań  Wybór najlepszego rozwiązania  Wypracowanie sposobów jego realizacji  Stwierdzenie, jak wybrane rozwiązanie sprawdziło się w praktyce