HENRYK SIENKIEWICZ Opracowała Joanna Oberska

Skromny, biały dworek w Woli Okrzejskiej był rodową siedzibą rodziny matki Sienkiewicza. W dworku tym 5 maja 1846 r. przyszedł na świat mały Henryk. Tu przeżył 12 lat swego życia. W tym samym domu urodził się jego brat i cztery siostry. Dziś mieści się tu Muzeum Henryka Sienkiewicza.

Henryk miał zaledwie 12 lat, gdy posłano go do gimnazjum Henryk miał zaledwie 12 lat, gdy posłano go do gimnazjum. Zamieszkał w Warszawie na stancji, na Starówce. Na świadectwach przyszłego pisarza roiło się od trój. Kiedy jako szóstoklasista opuszczał gimnazjum, mógł pochwalić się ocenami celującymi z j. polskiego i historii oraz ... dwóją z botaniki. Z języka polskiego zawsze otrzymywał najwyższe noty.

Oto młody Sienkiewicz – jeszcze bez charakterystycznej bródki - w studenckim mundurze. We wrześniu 1866 r. zdał maturę, a 25 października tego roku zdał egzamin do Szkoły Głównej i został studentem – najpierw na wydziale lekarskim, a następnie zgodnie z życzeniem matki na prawnym. Ostatecznie 4 lutego 1867 r. Sienkiewicz przeniósł się na wydział filologiczny. W 1871 r. Sienkiewicz ukończył uczelnię. Miał w swoim dorobku dwie wydrukowane rozprawy naukowe i recenzję, a w rękopisie – powieść ,,Na marne”.

Od 1874 r. Sienkiewicz wraz z przyjaciółmi zakupił za pożyczone pieniądze dwutygodnik ,,Niwa” - jedno z najlepszych pism w tym czasie. Na krótko stał się jego współredaktorem. Do 1878r. pozostał współwłaścicielem pisma.

Oto Maria Kellerówna (Mila), córka wysokiego warszawskiego urzędnika Oto Maria Kellerówna (Mila), córka wysokiego warszawskiego urzędnika. Była pierwszą narzeczoną Henryka Sienkiewicza i pierwszą z pięciu kobiet o imieniu Maria. To do niej przyjeżdżał H. Sienkiewicz trzykrotnie w odwiedziny do Żytna. Litwos [1] poznał ją w marcu 1874 r., wkrótce (29 lipca 1874 r.) oświadczył się i został przyjęty. Jednak już w listopadzie rodzice panny zerwali zaręczyny. Ich decyzja głęboko uraziła Sienkiewicza, a Marię – szczerze w nim zakochaną – unieszczęśliwiła i do końca życia pozostała samotna. Prawdopodobnie to ona w 1916r. ufundowała wieczystą mszę, odprawianą co roku w katedrze Św. Jana w dniu rocznicy śmierci autora „Trylogii”. [1] Litwos – pseudonim literacki Henryka Sienkiewicza

Dnia 23 lutego 1876 wyjechał do Ameryki Dnia 23 lutego 1876 wyjechał do Ameryki. Tam polował, pisał reportaże dla „Gazety Polskiej”, która finansowała podróż. Po dwóch latach pobytu w Ameryce, Sienkiewicz nie od razu wrócił do ojczyzny, najpierw zatrzymał się w Paryżu. Tam spędził rok. Powstały wówczas znakomite nowele „Latarnik”, „Za chlebem”.

Oto Maria z Szetkiewiczów Sienkiewiczowa Oto Maria z Szetkiewiczów Sienkiewiczowa. Była drugą, najważniejszą z pięciu „Marii” jego życia. Spotkali się we wrześniu 1879r. w Wenecji. Marzyła o studiowaniu chemii, jej rodzice planowali nawet przeprowadzkę do Szwajcarii, gdyż tam, w Zurychu, znajdował się jedyny w Europie uniwersytet przyjmujący kobiety w poczet studentów. Porzuciła wszystkie plany, by stanąć u boku wielkiego pisarza. Ślub odbył się 18 sierpnia 1881r. Niektórzy plotkarze jej przypisywali autorstwo powieści „Ogniem i mieczem” oraz „Potopu”. To ona tchnęła w Sienkiewicza radość życia i energię jaką emanują karty „Trylogii”. Szczęście trwało jednak krótko – zaledwie po dwóch latach Maria musiała opuścić Warszawę i wyjechać na kurację za granicę. Zmarła na gruźlicę 19 października 1885r. osierocając trzyletniego synka – Henryka i półtoraroczna córkę – Jadwigę.

Henryk Sienkiewicz po sukcesie „Trylogii” stał się postacią niezwykle popularną. Urządzano na jego część przyjęcia, zapraszano go na polowania.

Po 14 latach od wyprawy do Ameryki, pisarz wyruszył w kolejną egzotyczną podróż – do Afryki. Tym razem finansowała ją redakcja „Słowa”, a Sienkiewicz zobowiązał się, że spłaci dług relacjami z dalekiego, mało znanego kontynentu. Po kilkunastu dniach spędzonych na czarnym lądzie zmuszony został do powrotu z powodu choroby.

Oto druga żona H. Sienkiewicza (o 30 lat młodsza od niego) – Maria Romanowska, zwana Marynuszką. Ślub odbył się 11 listopada 1893 r. w Krakowie. Niefortunne małżeństwo trwało dwa tygodnie. Jeszcze w trakcie miodowego miesiąca młoda żona uciekła z powrotem do rodziców. Drugie małżeństwo i związana z nim afera obyczajowa sprowadziły na pisarza mnóstwo kłopotów i stały się przyczyną przykrych plotek. Pocieszenia szukał w pracy nad nową powieścią. Powstała wówczas „ Rodzina Połanieckich”. Trzy lata później małżeństwo z Marynuszką zostało unieważnione.

Jeszcze przed ukończeniem „Rodziny Połanieckich” H Jeszcze przed ukończeniem „Rodziny Połanieckich” H. Sienkiewicz zaczął myśleć o kolejnym dziele. Jej akcja miała odbywać się w Rzymie. Powieść została ukończona w 1896 r. i przyniosła mu wielki sukces.

Marię Radziejewską , czwartą Marię (młodszą od niego o 30 lat), dziennikarkę – Sienkiewicz poznał w 1899r. w Miłosławiu. Ostatnia miłość pisarza okazała się uroczą, inteligentną, ale zagubioną istotą. Najpierw zdecydowanie odrzuciła względy, jakie jej okazywał, później – daremnie starała się o ich odzyskanie. Zmarła w Berlinie 1911 r. w dramatycznych i tajemniczych okolicznościach.

Oto Oblęgorek, majątek, którym w 1900r Oto Oblęgorek, majątek, którym w 1900r. Polacy obdarowali wielkiego pisarza z okazji jubileuszu. Poza dworkiem pisarz otrzymał 17 włók ziemi, 60 szt. bydła, 6 koni oraz maszyny i narzędzia rolnicze.

Oto Maria Babska - piąta Maria, którą pojął za żonę w dniu swoich 58 urodzin. Nie była ani młoda, ani piękna, nie miała też większych ambicji intelektualnych. Wniosła jednak w życie pisarza harmonię i dobroć. Tej, podobno nie kochanej żonie, zwanej żartobliwie Markiem, zawdzięczał spokój ostatnich lat swego życia.

Rok 1905 r. stał się rokiem wielkiego triumfu Rok 1905 r. stał się rokiem wielkiego triumfu. 10 grudnia, jako pierwszy polski pisarz, odebrał z rąk króla szwedzkiego Nagrodę Nobla za wybitne zasługi w sztuce epickiej.

W maju 1916 r. H. Sienkiewicz skończył 70 lat W maju 1916 r. H. Sienkiewicz skończył 70 lat. Przebywał wówczas w Vivey w Szwajcarii. Kilka miesięcy później, 15 listopada, pisarz zmarł wieczorem w swym hotelowym pokoju. Jesienią 1924 r. prochy autora „Trylogii” powróciły ze Szwajcarii do Warszawy. 26 października trumna nakryta sztandarem z orłem białym stanęła w katedrze Św. Jana. W jej podziemiach spoczął H. Sienkiewicz.

Ostatnie zdjęcie Marii Kellerówny ukazuje obraz zmęczonej twarzy kobiecej. W tę pelerynę przerzuconą przez ramię, zawinięte były zeszyty pamiętnika odnalezione po 1944r.