Małgorzata Bogdanowicz Stres w miejscu pracy Małgorzata Bogdanowicz 1

Jakie oczekiwania od warsztatu ? Co chcą się dowiedzieć ?

Przyczyny stresu w miejscu pracy przeciążenie ilościowe (praca pod presją czasu, narzucanie tempa pracy lub częste jego zmienianie, zaskakiwanie zadaniami, obciążanie dodatkową pracą) przeciążenie jakościowe (konieczność wykonywania zbyt trudnych zadań, obciążanie dużą odpowiedzialnością za mienie lub/i współpracowników niedociążenie jakościowe (wykonywanie monotonnych czynności, powierzanie zadań zbyt łatwych) ograniczenie kontroli nad własną pracą (sztywne godziny pracy, niemożność decydowania o wykonaniu zadania, brak informacji zwrotnej na temat celu swojej pracy a także jej efektu) niejasność pełnionej roli (brak wiedzy na temat swoich obowiązków, niedookreślony zakres odpowiedzialności)

Przyczyny stresu w miejscu pracy konflikt roli zawodowej (zmienne wymagania przełożonych, wzajemnie sprzeczne oczekiwania ze strony przełożonych, klientów, współpracowników; wpływ pracy na życie rodzinne, towarzyskie; brak możliwości samorozwoju, awansu, podwyżki) brak wsparcia ze strony współpracowników i przełożonych (przejawy dyskryminacji, uznaniowe traktowanie, osamotnienie w wykonywaniu zadań, konflikty, brak wyposażenia w materiały potrzebne do pracy, mobbing, przemoc) fizyczne warunki pracy (hałas, obecność substancji niebezpiecznych, niehigieniczne warunki pracy, niedostosowanie miejsca pracy do rodzaju wykonywanego zadania) przenoszenie stresorów z poza miejsca pracy.

Warunki zapobiegające pojawieniu się stresu w pracy Wymagania pracy (fizyczne oraz psychiczne) są zgodne z możliwościami pracownika Praca jest sensowna, dostarcza właściwej stymulacji oraz daje pracownikowi szansę wykorzystania jego umiejętności. Role zawodowe (obowiązki, zakres kompetencji) są jasno określone. Pracownik ma szansę udziału w decyzjach i działaniach organizacyjnych związanych z jego pracą. Sposób komunikacji w pracy jest jasny, pracownik ma dostęp do informacji na temat rozwoju jego dalszej kariery. Pracownik ma możliwość udziału w interakcjach społecznych.

Zwiększanie indywidualnej odporności na stres Wsparcie społeczne: Jest uważane za skuteczny sposób przeciwdziałania stresowi w pracy. Utrzymywaniu wspierających kontaktów społecznych służą takie dobre nawyki jak dbałość o kontakty towarzyskie, wyrażanie uznania, aprobaty, empatyczne słuchanie. Dbałość o sprawność fizyczną: Pozwala nie tylko zachować zdrowie, ale także jest warunkiem dobrego samopoczucia. Praca dużych grup mięśni związana jest z wydzielaniem betaendorfin – substancji o działaniu podnoszącym nastrój.

Zwiększanie indywidualnej odporności na stres Właściwy odpoczynek i regeneracja: Należy korzystać z przysługującego urlopu, aby zapobiegać chronicznemu zmęczeniu. „właściwy odpoczynek” to dla każdego inny, satysfakcjonujący sposób spędzania wolnego czasu. Zapobieganie wypaleniu zawodowemu: Pracuj metodą małych kroków Unikaj odwlekania Kończ rozpoczęte zadania Planuj pracę Zostaw margines czasu na nieprzewidziane wydarzenia

Zwiększanie indywidualnej odporności na stres Asertywność: Dzięki asertywności unikamy stresu wynikającego z niezrealizowania własnych potrzeb, bycia zbyt uległym i zależnym. Zdrowe myślenie: Schematy myślenia polegające na skupianiu się na negatywach i dyskredytowaniu pozytywów, stosowaniu domysłów, ocen emocjonalnych i oskarżeń zwiększają stres, który odczuwamy w związku z pracą zawodową. Podobnie działa skupianie się na rzeczach od nas niezależnych – niemożność zmiany niesatysfakcjonującej sytuacji powoduje frustrację i jest częstym źródłem stresu w pracy. Korygowanie takiego niezdrowego myślenia wymaga dyscypliny i samokontroli, ale dzięki temu zyskujemy więcej psychologicznej kontroli nad sytuacją.

Zwiększanie indywidualnej odporności na stres Podnoszenie kwalifikacji: Jest to najlepszy sposób przeciwdziałania stresowi związanemu z niepewnością pracy ponieważ zwiększa szanse na rynku pracy. Używanie technik relaksacyjnych: Techniki relaksacyjne nie są sposobem rozwiązywania wewnętrznych konfliktów, ale pomagają zredukować stres, przez co pozwalają uzyskać przekonanie o możliwości zapanowania nad reakcjami własnego organizmu. Regularnie stosowane budują trwałą odporność psychiczną. Niektóre z technik to: ćwiczenia oddechu, słuchanie odpowiedniej muzyki, techniki medytacji, wizualizacje, trening autogenny, relaksacja mięśni Jacobsona itp.