Regulacje prawne z zakresu BHP Wieliczka, luty 2011 r. Regulacje prawne z zakresu BHP materiały na szkolenie okresowe dla Przewodników po Kopalni Soli „Wieliczka” i podziemnej ekspozycji MŻKW mgr inż. Wojciech Jakubiak

Regulacje prawne z zakresu BHP USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm., stan prawny 7.06.2010 r.), ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 139, poz. 1169, z 2006 r. Nr 124, poz. 863, oraz z 2010 r. Nr 126, poz. 855, stan pr. 14.08.2010 r.), ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 94, poz. 840, z 2003 r. Nr 181, poz. 1776 oraz z 2006 r. Nr 186, poz. 1378), ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z 2002 r. Nr 94, poz. 838 oraz z 2004 r. Nr 102, poz. 1073) Dokumentacja prowadzenia ruchu turystycznego i sanatoryjnego oraz organizacji zebrań i spotkań okolicznościowych w wyrobiskach podziemnych Kopalni Soli „Wieliczka” styczeń 2010 r. Regulamin przewodnictwa po Kopalni Soli „Wieliczka” i podziemnej ekspozycji Muzeum Żup Krakowskich oraz Instrukcja dla przewodników po Kopalni Soli „Wieliczka” i podziemnej ekspozycji Muzeum Żup Krakowskich

Regulacje prawne z zakresu BHP www.wug.gov.pl

Regulacje prawne z zakresu BHP

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki: 1) wykonywania prac geologicznych; 2) wydobywania kopalin ze złóż; 2a) składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, z wyjątkiem składowania odpadów w odkrywkowych wyrobiskach górniczych; 3) ochrony złóż kopalin, wód podziemnych i innych składników środowiska w związku z wykonywaniem prac geologicznych i wydobywaniem kopalin.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 3. Jeżeli wymaga tego potrzeba zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony środowiska, Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, obejmie przepisami ustawy, w całości lub w części, prowadzenie określonych robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej, określając miejsce oraz cel wykonywanych robót i zakres stosowania ustawy.

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 2002 r ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie objęcia przepisami Prawa geologicznego i górniczego prowadzenia określonych robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej § 1. 1. Przepisy Prawa geologicznego i górniczego o budowie obiektów zakładu górniczego, o ruchu zakładu górniczego, o likwidacji zakładu, o odpowiedzialności za szkody, o organach nadzoru górniczego oraz przepisy karne stosuje się do prowadzenia robót podziemnych, z zastosowaniem techniki górniczej, wykonywanych: 1) w celach naukowo-badawczych lub doświadczalnych w Kopalni Doświadczalnej „Barbara” w Mikołowie,

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 2002 r ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie objęcia przepisami Prawa geologicznego i górniczego prowadzenia określonych robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej 2)  w celu ochrony zabytków w kopalniach soli „Bochnia” w Bochni i „Wieliczka” w Wieliczce, w Zabytkowej Kopalni Węgla Kamiennego „Guido” w Zabrzu, w Kopalni Zabytkowej — Muzeum w Tarnowskich Górach oraz w Kopalni Zabytkowej Górnictwa Kruszcowego w Olkuszu Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” S.A. w Bukownie, , w celu budowy lub utrzymania podziemnego sanatorium w kopalniach soli „Bochnia” w Bochni, „Wieliczka” w Wieliczce, § 2. Roboty, o których mowa w § 1, nadzoruje i kontroluje organ nadzoru górniczego właściwy dla miejsca wykonywania robót.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 6. W rozumieniu ustawy: 1) złożem kopaliny jest takie naturalne nagromadzenie minerałów i skał oraz innych substancji stałych, gazowych i ciekłych, których wydobywanie może przynieść korzyść gospodarczą; 6) przedsiębiorcą jest podmiot posiadający koncesję na prowadzenie działalności regulowanej ustawą; 7) zakładem górniczym jest wyodrębniony technicznie i organizacyjnie zespół środków służących bezpośrednio do wydobywania kopaliny ze złoża, w tym wyrobiska górnicze, obiekty budowlane oraz technologicznie związane z nimi obiekty i urządzenia przeróbcze; 8) obszarem górniczym jest przestrzeń, w granicach, której przedsiębiorca jest uprawniony do wydobywania kopaliny oraz prowadzenia robót górniczych związanych z wykonywaniem koncesji; 11)robotami górniczymi jest wykonywanie, zabezpieczanie lub likwidowanie wyrobisk górniczych w związku z działalnością regulowaną ustawą;

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 63. Ruch zakładu górniczego odbywa się na podstawie planu ruchu, zgodnie z zasadami techniki górniczej. Art. 64. 1. Na podstawie warunków określonych w koncesji oraz projektu zagospodarowania złoża przedsiębiorca sporządza plan ruchu każdego zakładu górniczego. 2. Plan ruchu zakładu górniczego określa szczegółowe przedsięwzięcia niezbędne w celu zapewnienia: 1) bezpieczeństwa powszechnego; 2) bezpieczeństwa pożarowego; 3) bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zakładu górniczego; 4) prawidłowej i racjonalnej gospodarki złożem; 5) ochrony środowiska wraz z obiektami budowlanymi; 6) zapobiegania szkodom i ich naprawiania. 4. Plan ruchu zakładu górniczego podlega zatwierdzeniu, w drodze decyzji, przez właściwy organ nadzoru górniczego. 5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4, wymaga uprzedniego przedłożenia przez przedsiębiorcę opinii właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta (…).

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) § 6. 1. Plan ruchu powinien zawierać podstawowe dane dotyczące przedsiębiorcy i zakładu górniczego oraz określać zasady i sposób prowadzenia robót. § 7. 1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w załącznikach nr 1-4 do rozporządzenia, plan ruchu zakładu górniczego składa się z dwóch części:   1)  podstawowej - zawierającej dane dotyczące zakładu górniczego, niewymagające regularnych zmian,   2)  szczegółowej - zawierającej szczegółowe dane dotyczące ruchu zakładu górniczego oraz informacje dotyczące zasad i sposobu prowadzenia robót. 2. Część podstawową planu ruchu sporządza się na czas nie dłuższy niż okres ważności koncesji. 3. Część szczegółową planu ruchu sporządza się na okres trzech lat albo na cały planowany okres prowadzenia ruchu, jeżeli jest on krótszy. 4. Okres ważności części szczegółowej planu ruchu może być skrócony do jednego roku albo przedłużony do lat pięciu, w trybie przewidzianym dla zmian planu ruchu.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) § 8. 1. Sporządzanie planu ruchu polega na opracowaniu danych ujętych w załącznikach do rozporządzenia. 2. Planem ruchu powinny być objęte tylko te zagadnienia, które występują lub mogą występować w zakładzie górniczym, dla którego sporządza się plan ruchu. § 9. 1. Zmiany planu ruchu dokonuje się poprzez dodatek do planu ruchu. 2. Dodatki do części podstawowej planu ruchu powinny być sporządzane formie nowej redakcji całego rozdziału (rozdziałów) lub załącznika (załączników). 3. Dodatki do części szczegółowej planu ruchu powinny być sporządzane w formie nowej redakcji poszczególnych punktów tej części.

(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ (Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) 1. Nazwa, adres i dane teleadresowe zakładu. 2. Zasadnicze wskaźniki charakteryzujące zakład - według wzoru 3. Określenie tytułu prawnego do nieruchomości. 4. Charakterystyka terenu zakładu z określeniem obiektów budowlanych zakładu. 5. Ogólna charakterystyka geologiczna i hydrogeologiczna góro-tworu, ze szczególnym uwzględnieniem rejonu projektowanych robót. 6. Prognoza wpływu robót podziemnych na środowisko w całym okresie prowadzenia tych robót. 7. Podstawowe obiekty i urządzenia zakładu - krótki opis, charakterystyka i dane techniczne. Składy materiałów wybuchowych - typ składów, ich lokalizacja, pojemność i sposób przewietrzania, ewentualne posiadane zezwolenia na odstępstwo od określonych wymagań przewidzianych w przepisach, z podaniem zakresu ich stosowania oraz nazwy organu, który ich udzielił.

(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ (Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) 8. Zestawienie danych technicznych i parametrów ruchu urządzeń wyciągowych w szybach i szybikach oraz stacji wentylatorów głównych - według wzorów 9. Ogólne zmiany warunków hydrogeologicznych, z uwzględnieniem wpływów na sąsiednie zakłady górnicze oraz na wody podziemne i powierzchniowe, w tym ujęcia wód pitnych. 10. Gospodarka wodno-ściekowa i ogólne zamierzenia w tym zakresie - według wzoru nr 4. 11. Przewidywane przebudowy i roboty remontowe głównych wyrobisk podziemnych (w szczególności poszerzanie głównych dróg przewozowych, szybów). 11a. Planowane wyrobiska podziemne oraz roboty wiertnicze. 12. Projektowane zmiany w podstawowych obiektach i urządzeniach zakładu oraz obiektów budowlanych (budowa nowych, przebudowa, rozbudowa lub likwidacja) - według wzorów nr 3A i 4A.

(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ (Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) 13. Programy remontów kapitalnych i modernizacji w odniesieniu do obiektów i urządzeń, o których mowa w punkcie 12, z podaniem zakresu i planu naprawy oraz planu modernizacji. 14. Przewietrzanie:   1)  sposoby regulacji grupowych i rejonowych prądów powietrza i ich zabezpieczenia,   2)  otwory równoznaczne podsieci wentylacyjnych oraz otwory równoznaczne dla optymalnej pracy wentylatorów głównego przewietrzania,   3)  połączenie wentylacyjne z sąsiednimi zakładami górniczymi - należy powołać posiadane zezwolenia i terminy ich ważności,   4)  rejony przewietrzane prądem powietrza sprowadzanym na upad, wyrobiska przewietrzane na upad.

(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ (Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) 15. Zagrożenie metanowe:   1)  zaliczenia złóż (pokładów) lub ich części do poszczególnych kategorii zagrożenia metanowego,   2)  przewidywane kształtowanie się zagrożenia metanowego w miarę rozwoju prowadzonych robót. 16. Zagrożenie wyrzutami gazów i skał: Zaliczenie złóż (pokładów) lub ich części do odpowiednich kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał. 17. Zagrożenie wybuchem pyłu węglowego: Zaliczenie pokładów lub ich części albo wyrobisk lub ich części do odpowiednich klas zagrożenia wybuchem pyłu węglowego. 18. Zagrożenie pożarowe: Określenie zagrożenia pożarowego. 19. Zagrożenie tąpaniami: Zaliczenie złóż (pokładów) lub ich części do odpowiednich stopni zagrożenia tąpaniami. 20. Zagrożenie wodne i warunki hydrogeologiczne:

(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ (Plan ruchu nie zawiera części podstawowej)   1)  klasyfikacja zakładu górniczego lub zakładu pod względem zagrożenia wodnego (zaliczenie złóż lub ich części do odpowiednich stopni zagrożenia wodnego),   2)  kształtowanie się zagrożenia wodnego ze strony wód powodziowych dla zakładu górniczego lub zakładu, sposoby zabezpieczenia obiektów i wyrobisk podziemnych przed skutkami powodzi. 21. Zagrożenie radiacyjne naturalnymi substancjami promieniotwórczymi: Klasyfikacja wyrobisk pod względem stopnia zagrożenia radiacyjnego naturalnymi substancjami promieniotwórczymi. 22. Inne czynniki szkodliwe dla zdrowia załogi: mikroklimat, hałas, drgania i wibracje, zapylenie, substancje toksyczne i zamknięte źródła promieniowania - miejsca występowania i lokalizacja. 23. Szkolenie załogi. Wykaz załączników do planu ruchu (…)

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 65.1. W razie zmiany naturalnych, technicznych lub organizacyjnych warunków wydobywania kopaliny, plan ruchu zakładu górniczego może ulec zmianie. 2. Zmiana planu ruchu następuje w trybie przewidzianym dla jego zatwierdzenia. (…). Art. 66. W razie powstania zagrożenia życia, zdrowia ludzkiego, nadzwyczajnego zagrożenia środowiska lub bezpieczeństwa zakładu górniczego, należy niezwłocznie wstrzymać ruch zakładu górniczego w całości lub w części do czasu usunięcia zagrożenia. Art. 67. 1. Jeżeli wyniknie potrzeba natychmiastowego odstąpienia od zatwierdzonego planu ruchu ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa zakładu górniczego lub bezpieczeństwa powszechnego, przedsiębiorca może odstąpić od tego planu. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwy organ nadzoru górniczego celem uzyskania zgody na odstąpienie od planu ruchu. W razie odmowy udzielenia zgody, dalszy ruch zakładu górniczego może być prowadzony tylko zgodnie z zatwierdzonym planem.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 68. 1. Ruch zakładu górniczego może się odbywać tylko pod kierownictwem i dozorem osób posiadających odpowiednie kwalifikacje. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób kierownictwa i dozoru ruchu w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych oraz w działach ruchu tych zakładów; 2) wykaz stanowisk w ruchu zakładu górniczego, innych niż wymienione w pkt 1, które mogą zajmować osoby o szczególnych kwalifikacjach (…), 3) sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w pkt. 1 i 2, tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzania wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, (…). 3. Kwalifikacje osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładu górniczego oraz osób, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stwierdza właściwy organ nadzoru górniczego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 4. 4. Kwalifikacje kierowników ruchu w podziemnych zakładach górniczych stwierdza Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 73. Przedsiębiorca jest obowiązany w szczególności: 1) rozpoznawać zagrożenia związane z ruchem zakładu górniczego i podejmować środki zmierzające do zapobiegania i usuwania tych zagrożeń, w tym oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe występujące w ruchu zakładu górniczego oraz stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające to ryzyko; 2) posiadać odpowiednie środki materialne i techniczne oraz właściwie zorganizowane służby ruchu do zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego; 3) prowadzić ewidencję osób przebywających w zakładzie górniczym.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 73a. 1. Występujące w zakładach górniczych zagrożenia naturalne: (…), metanowe, wyrzutami gazów i skał, (…), wodne, erupcyjne, siarkowodorowe, radiacyjne naturalnymi substancjami promieniotwórczymi, a także działaniem pyłów szkodliwych dla zdrowia, podlegają zaliczeniu do poszczególnych stopni (kategorii, klas) zagrożeń. 2. Zaliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje właściwy organ nadzoru górniczego w drodze decyzji, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób zaliczania złóż (pokładów), ich części lub wyrobisk do poszczególnych stopni (kategorii, klas) zagrożeń; 2) przypadki, w których zaliczeń może dokonywać kierownik ruchu zakładu górniczego ; kryteria oceny zagrożeń naturalnych, o których mowa w ust. 1, a także szczegółowe zasady zaliczania tych zagrożeń — uwzględniając rodzaj kopaliny, natężenia występowania zagrożeń, przestrzeni występowania zagrożeń i rodzaj zakładu górniczego.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 74. 1. Przedsiębiorca jest zobowiązany przeszkolić pracowników zakładu górniczego w zakresie znajomości przepisów regulujących bezpieczne wykonywanie pracy w zakładzie górniczym i nie może zatrudnić pracownika, który nie wykazał się dostateczną znajomością tych przepisów. 2. Obowiązek przeszkolenia pracowników, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca może powierzyć jednostce organizacyjnej trudniącej się szkoleniem. 3. Przedsiębiorca lub jednostka organizacyjna trudniąca się szkoleniem pracowników zakładu górniczego zobowiązani są posiadać odpowiednią kadrę oraz niezbędne środki umożliwiające właściwe przeszkolenie pracowników. 8. Programy przeszkolenia są zatwierdzane, w drodze decyzji, przez właściwy organ nadzoru górniczego na wniosek przedsiębiorcy lub jednostki organizacyjnej trudniącej się szkoleniem.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 75. 1. Przedsiębiorca: 1) posiada zorganizowane ratownictwo górnicze; 2) zapewnia stałą możliwość udziału w akcji ratowniczej zawodowych specjalistycznych służb Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub innego podmiotu, zawodowo trudniącego się wykonywaniem czynności w zakresie ratownictwa górniczego. 2. Przedsiębiorca może, za zgodą organu nadzoru górniczego wyrażoną w drodze decyzji, powierzyć wykonywanie czynności w zakresie ratownictwa górniczego Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub innemu podmiotowi trudniącemu się zawodowo wykonywaniem takich czynności. 4. Właściwy organ nadzoru górniczego może nakazać przedsiębiorcy: 1) dokonanie koniecznych zmian w organizacji ratownictwa górniczego; 2) uzupełnienie lub zmianę wyposażenia ratownictwa górniczego. 5. Organ, o którym mowa w ust. 4, może zwolnić przedsiębiorcę z obowiązku określonego w ust. 1 w całości lub w części, jeżeli występujące w danym zakładzie górniczym zagrożenia naturalne i ich natężenie nie wymagają spełnienia przez przedsiębiorcę w całości obowiązków, o których mowa w ust. 1, i jeżeli zwolnienie takie nie spowoduje pogorszenia stanu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego w zakładzie górniczym.

§ 1. Rozporządzenie określa: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) § 1. Rozporządzenie określa:   1)  organizację, szczegółowe zadania służb ratownictwa górniczego przedsiębiorcy oraz podmiotów zawodowo trudniących się ratownictwem, w tym Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego, górniczym   2)  wymagania w zakresie wyposażenia technicznego służb, o których mowa w pkt. 1,   3)  szczegółowe zasady tworzenia i zatwierdzania planu ratownictwa górniczego,   4)  wymagane kwalifikacje zawodowe, zdrowotne i wiekowe członków drużyn ratowniczych,   5)  szczegółowe zasady szkolenia z zakresu ratownictwa górniczego,   6)  zasady prowadzenia akcji ratowniczych w zależności od rodzaju zagrożeń naturalnych, występujących w zakładach górniczych.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) § 2. 1. Ratownictwo górnicze tworzą służby:   1)  ratownictwa górniczego przedsiębiorcy,   2)  Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub innego podmiotu zawodowo trudniącego się wykonywaniem czynności w zakresie ratownictwa górniczego, zwane dalej "jednostkami ratownictwa". 2. Zadaniem służb, o których mowa w ust. 1, jest niezwłoczne niesienie pomocy w razie zagrożenia życia lub zdrowia pracowników zakładu górniczego oraz innych osób znajdujących się w zakładzie górniczym, a także w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego powstałego w szczególności wskutek: pożaru, wybuchu gazów lub pyłu węglowego, wyrzutu gazów lub skał, wdarcia się wody do wyrobisk, zawału, tąpnięcia, otwierania wyrobisk izolowanych, penetracji nieczynnych wyrobisk, erupcji płynu złożowego, wydzielania się siarkowodoru i awarii energomechanicznej, a także zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego. 3. Do zadań służb, o których mowa w ust. 1, należy także wykonywanie prac profilaktycznych; pracami profilaktycznymi są prace mające na celu zapobieganie bezpośredniemu zagrożeniu bezpieczeństwa pracowników lub ruchu zakładu górniczego.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) § 5. 1. Dla każdego zakładu górniczego sporządza się plan ratownictwa, który w szczególności powinien określać sposób prowadzenia akcji ratowniczej w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub ruchu zakładu górniczego spowodowanego: pożarem, tąpnięciem, wybuchem gazów lub pyłu węglowego, wyrzutem gazów i skał, zawałem wyrobiska, wdarciem się wody do wyrobisk górniczych, otwieraniem wyrobisk izolowanych, penetracją nieczynnych wyrobisk, erupcją płynu złożowego, wydzielaniem się siarkowodoru, osuwisk w odkrywkowych zakładach górniczych oraz awarią energomechaniczną. 2. Plan, o którym mowa w ust. 1, powinien określać sposób wykonania obowiązków w zakresie ratownictwa górniczego, a w szczególności:   1) organizację służb ratownictwa i służb pogotowia w zakładzie górniczym, z uwzględnieniem: a)  adresów i numerów telefonów osób kierownictwa i dozoru ruchu przewidzianych do kierowania pracami ratowniczymi i pomocniczymi podczas prowadzenia akcji ratowniczej oraz kolejności ich powiadamiania, b)  obsady kopalnianej stacji ratownictwa górniczego, liczby zastępów i sposobów powiadamiania ratowników, c)  lokalizacji i wyposażenia pomieszczeń niezbędnych do prowadzenia akcji ratowniczej,

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) d)  systemów łączności, e)  adresów i numerów telefonów organów administracji publicznej i instytucji, które powiadamia się o powstałym zagrożeniu,   2) służby obowiązane do współpracy ze służbą ratownictwa w zakładzie górniczym, ze wskazaniem ustalonego zakresu współpracy,   3) możliwość stałego udziału w akcji ratowniczej zawodowych specjalistycznych służb jednostek ratownictwa,   4) niezbędne wyposażenie w sprzęt ratowniczy, ze wskazaniem: miejsc składowania, sposobu transportu i osób odpowiedzialnych za terminowe wyposażenie w ten sprzęt,   5) organizację pomocy medycznej podczas akcji ratowniczej, z uwzględnieniem: a)   nazwisk, miejsc pracy i zamieszkania oraz numerów telefonów personelu medycznego, b)   sposobu organizowania pomocy medycznej i doboru właściwych środków w zależności od rodzajów zagrożeń,   6) koordynację, o której mowa w § 8, przez jednostkę ratownictwa oraz plan wzajemnej pomocy zakładów górniczych,   7) dokumentację prowadzenia akcji ratowniczej,

8) sposób zwalczania zagrożenia pożarowego z uwzględnieniem: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)   8)  sposób zwalczania zagrożenia pożarowego z uwzględnieniem: a)    wykazu miejsc szczególnie zagrożonych powstaniem pożaru, b)    sposobu wycofania ludzi ze strefy zagrożenia, c)    parametrów wentylacyjnych, map i schematów niezbędnych przy prowadzeniu akcji pożarowej. 3. Kierownik ruchu zakładu górniczego zatwierdza plan ratownictwa. 4. Zmiany w planie ratownictwa przeprowadza się w trybie przewidzianym dla zatwierdzania planu ratownictwa, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Plan ratownictwa powinien być na bieżąco aktualizowany; zakres aktualizacji planu ratownictwa ustala kierownik ruchu zakładu górniczego. 6. Z treścią planu ratownictwa powinny być zapoznane osoby wymienione w planie, odpowiedzialne za wykonywanie określonych zadań podczas prowadzenia akcji ratowniczej. § 10. W zakładzie górniczym powinna być zorganizowana drużyna ratownicza oraz odpowiednio wyposażona kopalniana stacja ratownictwa górniczego.

§ 12. W skład drużyny ratowniczej zakładu górniczego wchodzą: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)   § 12. W skład drużyny ratowniczej zakładu górniczego wchodzą:   1)  kierownik kopalnianej stacji ratownictwa górniczego,   2)  zastępcy kierownika kopalnianej stacji ratownictwa górniczego,   3)  ratownicy górniczy,   4)  mechanicy sprzętu ratowniczego,   5)  osoby posiadające wymagane kwalifikacje w zakresie zwalczania zagrożeń górniczych i prowadzenia akcji ratowniczych, wyznaczone przez kierownika ruchu zakładu górniczego, po uzyskaniu ich zgody; osoby te wchodzą w skład drużyny ratowniczej zakładu górniczego jako specjaliści. § 81. 1. W przypadku wystąpienia zagrożenia życia i zdrowia pracowników zakładu górniczego, bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego lub zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego, w związku z ruchem zakładu górniczego niezwłocznie podejmuje się i prowadzi akcję ratowniczą. 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do osób niebędących ratownikami, a uczestniczących w akcji ratowniczej.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) § 82. 1. Akcję ratowniczą prowadzi kierownik ruchu zakładu górniczego, a do czasu jego przybycia - najwyższa funkcyjnie osoba kierownictwa albo dozoru ruchu obecna w zakładzie górniczym. 2. Do czasu objęcia prowadzenia akcji ratowniczej przez najwyższą funkcyjnie osobę kierownictwa albo dozoru ruchu, o której mowa w ust. 1, akcję prowadzi dyspozytor ruchu zakładu górniczego przeszkolony w zakresie prowadzenia akcji ratowniczej i posiadający odpowiednie uprawnienia potwierdzone zaświadczeniem wystawionym przez właściwą jednostkę ratownictwa górniczego. § 83. 1. Podczas akcji ratowniczej decyzje dotyczące jej prowadzenia podejmuje jednoosobowo kierownik akcji ratowniczej. 2. Każda akcja ratownicza powinna być prowadzona zgodnie z planem ratownictwa, o którym mowa w § 5 ust. 1, oraz wymogami określonymi w rozporządzeniu.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) § 84. Kto spostrzeże stan zagrożenia, o którym mowa w § 81 ust. 1, powinien:   1)  niezwłocznie ostrzec osoby zagrożone, podjąć działania mające na celu usunięcie niebezpieczeństwa oraz zawiadomić o niebezpieczeństwie dyspozytora ruchu zakładu górniczego lub najbliższą osobę kierownictwa albo dozoru ruchu,   2)  wspólnie z innymi osobami zorganizować, przy najbliższym aparacie telefonicznym lub innym środku łączności, punkt łączności z dyspozytorem ruchu zakładu górniczego, w celu stałego utrzymywania z nim kontaktu i pośredniczenia w porozumieniu się osób kierujących akcją ratowniczą z pracownikami przebywającymi w miejscu zagrożenia lub w jego sąsiedztwie,   3)  podporządkować się ściśle poleceniom dyspozytora ruchu i osób kierownictwa lub dozoru ruchu.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 77. 1. Kto spostrzeże zagrożenie dla ludzi lub ruchu zakładu górniczego albo uszkodzenie lub nieprawidłowe działanie urządzeń tego zakładu, jest zobowiązany niezwłocznie ostrzec osoby zagrożone, podjąć dostępne mu środki w celu usunięcia niebezpieczeństwa oraz zawiadomić o niebezpieczeństwie najbliższą osobę kierownictwa lub dozoru ruchu. 2. W razie powstania stanu zagrożenia życia lub zdrowia pracowników zakładu górniczego, należy niezwłocznie wstrzymać prowadzenie robót w strefie zagrożenia i wycofać pracowników w bezpieczne miejsce. 3. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwy organ nadzoru górniczego o zaistniałym wypadku oraz o każdym zagrożeniu dla życia, zdrowia ludzkiego lub bezpieczeństwa powszechnego.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 78. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do: spraw pracy i spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego związanego z ruchem w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych, a także szczegółowe zasady oceniania i dokumentowania ryzyka zawodowego oraz stosowania niezbędnych środków profilaktycznych zmniejszających to ryzyko, w formie dokumentu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnianych w ruchu zakładów górniczych. (…). 4. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych warunkami bezpieczeństwa lub, gdy to jest niezbędne do wprowadzenia postępu technicznego, przeprowadzenia prac naukowo-badawczych lub doświadczalnych, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego na wniosek przedsiębiorcy może, w drodze decyzji, udzielić zezwolenia na odstępstwo od określonych wymagań przewidzianych w przepisach wydanych na podstawie ust. 1 i 2. Zezwolenie powinno szczegółowo określać zakład górniczy, zakres odstępstwa, warunki jego stosowania oraz okres ważności zezwolenia.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 106. 1. Organami nadzoru górniczego są: 1) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego; 2) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych oraz specjalistycznych urzędów górniczych. 2. Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych działają jako organy pierwszej instancji w sprawach należących do właściwości organów nadzoru górniczego, chyba że sprawy te zostały zastrzeżone do właściwości Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Art. 107. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej. 1a. Nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister właściwy do spraw środowiska. 2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 3. – 6. (uchylone).

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 108. 1. Terenowymi organami administracji rządowej, podległymi Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego, są dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych. 2. Dyrektorów i zastępców dyrektorów, o których mowa w ust. 1, powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. 3. Dyrektorzy okręgowych i specjalistycznych urzędów górniczych wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, działających pod ich bezpośrednim kierownictwem. (…) Art. 109. 1. O ile przepis szczególny nie stanowi inaczej, organy nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę nad ruchem zakładów górniczych, a w szczególności w zakresie: 1) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego; 2) ratownictwa górniczego; 3) gospodarki złożami kopalin w procesie ich wydobywania; 4) ochrony środowiska, w tym zapobiegania szkodom; 5) budowy i likwidacji zakładu górniczego, w tym rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów po działalności górniczej.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 110. Organy nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę nad: 1) podmiotami zawodowo trudniącymi się wykonywaniem czynności ratownictwa górniczego, (…), 2) jednostkami organizacyjnymi trudniącymi się szkoleniem pracowników zakładu górniczego, (…) w zakresie spełniania przez te jednostki warunków określonych w art. 74 ust. 4. Art. 112. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli pracownikom organów nadzoru górniczego przysługuje prawo: 1) wstępu do: a) zakładów górniczych, b) siedzib, obiektów i urządzeń podmiotów zawodowo trudniących się wykonywaniem czynności ratownictwa górniczego, c) siedzib, obiektów i urządzeń jednostek organizacyjnych trudniących się szkoleniem pracowników zakładu górniczego, o których mowa w art. 74 ust. 2; 2) dostępu do niezbędnych informacji, urządzeń i dokumentów; 3) żądania udzielania wyjaśnień w zakresie uprawnień organów nadzoru górniczego wynikających z ustawy.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 113. 1. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli organ nadzoru górniczego: 1) nakazuje usunięcie nieprawidłowości powstałych wskutek naruszenia przepisów o ruchu zakładu górniczego, zwłaszcza jeżeli stwarzają one zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu górniczego, jego pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, 2) w razie bezpośredniego zagrożenia dla zakładu górniczego, jego pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, może w całości lub w części wstrzymać ruch tego zakładu lub jego urządzeń oraz nakazać podjęcie niezbędnych środków zapobiegawczych; 3) może zakazać, na czas nieprzekraczający dwóch lat, wykonywania określonych czynności w ruchu zakładu górniczego osobom, o których mowa w art. 68 ust. 1 (…), Art. 114. 1. W razie grożącego niebezpieczeństwa lub zaistnienia wypadku w zakładzie górniczym, organ nadzoru górniczego może ustalić stan faktyczny i przyczyny zagrożenia. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ nadzoru górniczego sprawuje nadzór nad akcją ratowniczą, a w razie gdy uzna, że jest ona prowadzona nienależycie, może żądać zmiany jej kierownika lub objąć kierownictwo akcji.

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 122. 1. Kto w zakładzie górniczym wykracza przeciwko nakazom lub zakazom zawartym w przepisach wydanych na podstawie art. 78, dotyczących zagrożeń pożarowych, tąpaniami, gazowych, pyłowych, wodnych, pozostających w związku z jazdą ludzi szybem albo w związku z nabywaniem, przechowywaniem i używaniem materiałów wybuchowych i sprzętu strzałowego w zakładach górniczych — podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto prowadzi ruch zakładu górniczego bez zatwierdzonego planu ruchu albo niezgodnie z tym planem, albo nie sporządza tego planu w przewidzianym terminie. 3. Jeżeli sprawca nieumyślnie dopuszcza się wykroczenia określonego w ust. 1 lub 2 — podlega karze grzywny. 4. Kto: 1) wykracza przeciwko innym niż określone w ust. 1 nakazom lub zakazom zawartym w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 78 albo nakazom lub zakazom określonym w art. 73, art. 75 ust. 1, art. 76 i art. 80, 2) nie dopełnia obowiązku przeszkolenia pracownika zakładu górniczego w zakresie przepisów i wymagań bezpieczeństwa, 3) dopuszcza do wykonywania czynności wymagających szczególnych kwalifikacji w zakładzie górniczym osobę, która takich kwalifikacji nie posiada

USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze Art. 124. 1. Pracownik zakładu górniczego, który po spostrzeżeniu niebezpieczeństwa zagrażającego ludziom lub ruchowi zakładu górniczego albo po stwierdzeniu uszkodzenia lub nieprawidłowości w działaniu urządzeń zakładu górniczego nie ostrzega niezwłocznie osób bezpośrednio zagrożonych i nie zawiadamia o niebezpieczeństwie osób sprawujących kierownictwo lub dozór ruchu — podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto wbrew obowiązkowi nie podejmuje dostępnych mu środków w celu usunięcia niebezpieczeństwa w zakładzie górniczym. (…) Art. 126a. Kto nie wykonuje decyzji organu nadzoru górniczego, dotyczącej: 1) usunięcia nieprawidłowości powstałych wskutek naruszenia przepisów o ruchu zakładu górniczego lub 2) wstrzymania w całości lub w części ruchu zakładu górniczego lub jego urządzeń, albo podjęcia niezbędnych środków zapobiegawczych ze względu na bezpośrednie zagrożenie dla zakładu, jego pracownika, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, lub 3) zakazu wykonywania określonych czynności przez osoby, które naruszyły obowiązki określone ustawą i wydanymi na jej podstawie przepisami — podlega karze grzywny.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego związanego z ruchem w poszczególnych rodzajach podziemnych zakładów górniczych, a także szczegółowe zasady oceniania i dokumentowania ryzyka zawodowego oraz stosowania niezbędnych środków profilaktycznych zmniejszających to ryzyko w formie dokumentu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnionych w ruchu tych zakładów.

§ 2. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do: 1) przedsiębiorców, ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 2. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do:   1)  przedsiębiorców,   2)  pracowników zatrudnionych w ruchu podziemnych zakładów górniczych, zwanych dalej "zakładami górniczymi". 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do:   1)  podmiotów wykonujących w zakresie swej działalności zawodowej powierzone im czynności w ruchu zakładu górniczego, zwanych dalej "podmiotami",   2)  osób niewymienionych (…), jeżeli wykonują prace lub przebywają w zakładzie górniczym. 3. Przepisy rozporządzenia stosuje się także odpowiednio do:   1)  likwidacji zakładu górniczego,   2)  wykonywania robót geologicznych w podziemnych wyrobiskach górniczych,   3)  prowadzenia robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej, określonych w odrębnych przepisach,   4)  składowania odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych.

§ 7. 1. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest odpowiedzialny za: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 7. 1. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest odpowiedzialny za:   1)  prawidłową organizację i prowadzenie ruchu zakładu górniczego,   2)  ustalenie zakresów działania poszczególnych działów ruchu oraz służb specjalistycznych zakładu górniczego, 3) właściwy oraz zgodny z przeznaczeniem dobór maszyn, urządzeń, materiałów, wyrobów z tworzyw sztucznych oraz środków strzałowych i sprzętu strzałowego, tak aby nie stwarzały zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia osób oraz środowiska. 2. W zakresach działania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, określa się w szczególności sposób:   1)  koordynacji prac wykonywanych przez poszczególne działy ruchu i służby specjalistyczne oraz prac wykonywanych przez pracowników podmiotów,   2)  wykonywania nadzoru nad pracami, o których mowa w pkt 1,   3)  używania maszyn i urządzeń w zakładzie górniczym. 3. Kierownik ruchu zakładu górniczego wykonuje swoje obowiązki przy pomocy podległych mu osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładu górniczego, zwanych dalej "osobami kierownictwa i dozoru ruchu".

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 8. 1. W zakładzie górniczym powinna być zorganizowana i wyposażona w odpowiednie środki techniczne służba dyspozytorska ruchu. 2. Zadaniem służby dyspozytorskiej ruchu jest bieżąca kontrola ruchu i stanu bezpieczeństwa wykonywania pracy. 3. W skład służby dyspozytorskiej ruchu wchodzą w szczególności dyspozytorzy ruchu posiadający stwierdzone kwalifikacje osoby wyższego dozoru ruchu w specjalności górniczej. 4. Szczegółowy zakres działania służby dyspozytorskiej ruchu oraz jej organizację ustala kierownik ruchu zakładu górniczego. 5. Wymóg posiadania kwalifikacji dyspozytorów ruchu, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy dyspozytorów w zakładach prowadzących roboty podziemne z zastosowaniem techniki górniczej.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 16. Pracownik może być dopuszczony do pracy w ruchu zakładu górniczego, jeżeli:   1)  posiada wymagane kwalifikacje lub potrzebne umiejętności do wykonywania pracy,   2)  odbył aktualne przeszkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,   3)  posiada dostateczną znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,   4)  w wyniku badań lekarskich oraz innych wymaganych badań został uznany za zdolnego do wykonywania określonej pracy. § 20. W zakładzie górniczym prowadzi się ewidencję osób zatrudnionych na powierzchni i przebywających w wyrobiskach oddziałów, stosując odpowiedni sposób ewidencjonowania, pozwalający w szczególności na ustalenie liczby osób znajdujących się w tych wyrobiskach oraz umożliwiający ich identyfikację.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 21. 1. Przebywający w wyrobisku powinien posiadać przy sobie znaczek kontrolny lub inny identyfikator i okazywać go na żądanie osób kierownictwa i dozoru ruchu lub osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli. 2. Na lampie górniczej i sprzęcie oczyszczającym (pochłaniaczu ochronnym) osoby przebywającej w wyrobisku umieszcza się widoczny numer, zgodny z numerem znaczka kontrolnego lub innego identyfikatora. § 23. 1. Osoby niezatrudnione w ruchu zakładu górniczego mogą przebywać w wyrobiskach tylko za zgodą kierownika ruchu zakładu górniczego i w obecności wyznaczonego pracownika zakładu górniczego. 2. Obowiązek uzyskania zgody, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy osób upoważnianych do przeprowadzania kontroli.

§ 28. 1. Zakład górniczy wyposaża się w: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 28. 1. Zakład górniczy wyposaża się w:   1)  ogólnozakładową łączność telefoniczną umożliwiającą porozumiewanie się w wyrobiskach i z powierzchnią,   2)  ogólnozakładowy system dyspozytorski obejmujący w szczególności: a)  system alarmowania pracowników zatrudnionych w wyrobiskach na wypadek zagrożenia wymagającego wycofania ludzi z poszczególnych miejsc pracy, b)  system kontroli stanu zagrożeń. 2. Pracownicy zatrudnieni w wyrobiskach powinni być zaznajomieni ze znaczeniem sygnałów alarmowych i sposobem ich nadawania. § 28a. Wyrobiska korytarzowe oznakowuje się zgodnie z ustaleniami kierownika ruchu zakładu górniczego, w sposób umożliwiający orientację osobom przebywającym w tych wyrobiskach.

1) odpowiednio zorganizowaną i wyposażoną służbę przeciwpożarową, ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 347. 1. Zakład górniczy powinien posiadać:   1)  odpowiednio zorganizowaną i wyposażoną służbę przeciwpożarową,   2)  sprzęt przeciwpożarowy i ratowniczy oraz środki gaśnicze,   3)  plan akcji przeciwpożarowej dla podziemnej części zakładu górniczego,   4)  regulamin organizacji i wyposażenia służby przeciwpożarowej na powierzchni - zakładowej straży pożarnej lub innej jednostki ratowniczej, uzgodniony z właściwą terenowo komendą Państwowej Straży Pożarnej. § 350. 1. W zakładzie górniczym wyznacza się drogi ucieczkowe, które powinny być odpowiednio oznakowane. 2. Aktualne schematy dróg ucieczkowych z oddziałów górniczych umieszcza się w miejscach, w których dokonywany jest podział pracy.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.) § 351. Właściwy organ nadzoru górniczego, co najmniej raz w roku, sprawdza stan przygotowania zakładu górniczego do prowadzenia akcji przeciwpożarowej. § 352. 1. W wyrobiskach niedozwolone jest posiadanie lub palenie tytoniu oraz posiadanie środków do wzniecania ognia. 2. Kierownik ruchu zakładu górniczego zapewnia przeprowadzenie, co najmniej raz w miesiącu, szczegółowych kontroli w zakresie przestrzegania zakazu, o którym mowa w ust. 1. ∆