Plagiat i etyka badawcza Dr hab. Dariusz Jemielniak, prof. ALK darekj@alk.edu.pl Dr Paweł Krzyworzeka pkrzyworzeka@alk.edu.pl

Co ALK robi z plagiatorami? Promotor, recenzent lub osoba sprawdzająca pracę zaliczeniową ma obowiązek zgłosić każdy przypadek plagiatu do Prorektora ds. Dydaktycznych. Student, który złożył plagiat dostaje ocenę niedostateczną. ALK prowadzi ewidencję plagiatorów. Realne konsekwencje plagiatu: niezaliczenie przedmiotu, upomnienie Rektora, nagana, skreślenie z listy studentów, cofnięcie tytułu zawodowego.

Praca akademicka Jako studenci i nauczyciele akademiccy ciągle wykorzystujemy myśli sformułowane przez innych. Jest to sedno pracy naukowej w naukach społecznych. Kiedy prezentujemy nie swoje idee, musimy powoływać się na ich oryginalnych autorów.

„Po raz pierwszy w tym sensie [przywłaszczenie autorstwa - DJ] termin »plagiarus« pojawił się w czasach rzymskich. W I wieku p.n.e. użył go poeta Martialis wobec swojego konkurenta Fidentiusa, który recytował jego wiersze jako własne. Wtedy określano tak porywaczy ludzi – analogia była uzasadniona, jeśli przyjąć, że mamy do czynienia z »porwaniem« cudzego utworu w celu wykorzystania jako własny.” (Sybilla Stanisławska-Kloc. 2011. Plagiat i autoplagiat, "Infos" Nr 16, Biuro Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu.)

Czym jest plagiatorstwo? „użycie lub wierna imitacja języka i myśli innego autora, i zaprezentowanie ich jako własnej oryginalnej pracy” (1995 Random House Compact Unabridged Dictionary) ”nieuczciwe przywłaszczenie sobie, […] i opublikowanie jako własnych, cudzych myśli lub wyrażeń tych myśli” (1999 Oxford English Dictionary) Oba cytaty zostały przetłumaczone przez nas angielskiego, podajemy za Wikipedią (dostęp 30.03.11)

Dlaczego plagiatorstwo jest złe? Krzywdzi studentów, którzy pracują uczciwie Krzywdzi oryginalnych autorów, których idee lub wyrażenia zostały skradzione Powoduje, że ocenienie pracy osoby plagiatującej staje się niemożliwe

Jak karze się plagiatorstwo? Niezaliczenie przedmiotu Zgłoszenie do komisji dyscyplinarnej, która decyduje o dalszych sankcjach, w tym o usunięciu z listy studentów. Może zostać uznane jako naruszenie prawa (bezprawne używanie tytułu lub stopnia) i spotkać się z reakcją prawną.

Jak unikać plagiatorstwa? ZAWSZE należy podawać pełny zapis źródła, z którego pochodzi wykorzystywana przez nas cudza idea lub wyrażenie ZAWSZE należy zaznaczać początek i koniec cytatu (inaczej będzie to plagiat!) NIGDY nie należy zgłaszać tego samego eseju (lub jego części) dwa razy (autoplagiat)

Jak unikać plagiatorstwa (c.d.)? Użycie cytatu musi mieć powód Cytowanie musi być zgodne z uznanymi standardami bibliograficznymi

Czym jest „cytowanie”? „Cytowanie” to metoda zakomunikowania czytelnikom, że dana część materiału w naszej pracy pochodzi z innego źródła, czyli, że nie jest to nasza oryginalna idea. Cytowanie daje także czytelnikom wszystkie informacje konieczne do odnalezienia źródła, jeśli byliby nim zainteresowani.

Cytowanie i podawanie źródeł zazwyczaj dobrze wpływa na ocenę końcową! Cytowania pokazują nauczycielowi, że student zna literaturę przedmiotu. A także jest jednym z dowodów, że student włożył wysiłek w przygotowanie pracy. Jest podbudową myśli własnych i analiz studenta

Jak uniknąć plagiatorstwa? Nie cytuj z drugiej ręki. Np. jeśli Jemielniak pisze o J. Pfefferze, należy odwołać się do tego, co napisał Jemielniak, a nie bezpośrednio do Pfeffera (Jemielniak mógł źle rozumieć lub zinterpretować)

Jak uniknąć plagiatorstwa (c.d.)? ZAWSZE zaczynaj i kończ cytat cudzysłowem lub kursywą, podaj numer strony, nazwisko autora i rok wydania: According to those analyses (Gephart, 2002, p. 334), the advances in the new technologies: ”[T]ransform the nature, form, and temporal aspects of work”

Jak uniknąć plagiatorstwa (c.d.)? Kiedy NIE musimy podawać numeru strony? Kiedy odwołujemy się do jedynie do czyjejś myśli, np.: According some authors (Gephart, 2002), the advances in the new technologies result in major transformation of workplace and the very essence of work itself.

Źródła internetowe Internet może być doskonałym źródłem wartościowej wiedzy akademickiej Myśli opublikowane w internecie również mają swoich właścicieli! Źródła internetowe MUSZĄ być cytowane, tak samo jak tradycyjne źródła biblioteczne.

Jak cytować? Istnieje wiele stylów cytowania (najpopularniejsze: styl harwardzki, APA, Turabian). W różnych dyscyplinach akademickich funkcjonują różne style. A jak jest w ALK?

W ALK nie ma dowolności stylów cytowania – reguluje to Zarządzenie Nr 41 - 2013/2014 Rektora z dnia 7 kwietnia 2014 roku  Zdjęcie, by Chris, CC, Flickr.com Podane w dalszej części prezentacji wytyczne pochodzą z § 10. powyższego zarządzenia. (pobierz cały dokument )

W ALK nie ma dowolności stylów cytowania – reguluje to Zarządzenie Nr 41 - 2013/2014 Rektora z dnia 7 kwietnia 2014 roku  CO TO JEST?! Zdjęcie, by Chris, CC, Flickr.com Podane w dalszej części prezentacji wytyczne pochodzą z § 10. powyższego zarządzenia. (pobierz cały dokument )

Hmmmm…???? Jak cytujemy w ALK? Możliwe jest stosowanie przypisów dolnych lub przypisów w systemie harvardzkim. Hmmmm…????

Przypisy dolne w ALK dla książkowych pozycji zwartych: P. Sztompka (2007), Zaufanie. Fundament społeczeństwa, Kraków: Wydawnictwo Znak, s. 64. V. Randall (red.) (1988), Political Parties in the Third World, London: Sage, s. 87. dla rozdziałów w monografiach: D. Latusek (2008), Zadania liderów w stymulowaniu kreatywności, w: D. Jemielniak, A.K. Koźmiński (red.) Zarządzanie wiedzą. Warszawa: WAiP, s. 157. S. Borkowska (2006), Motywacja i motywowanie, w: H. Król, A. Ludwiczyński (red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, Warszawa: WN PWN. dla artykułów: J. Cope (2005), Toward a Dynamic Learning Perspective of Entrepreneurship, „Entrepreneurship: Theory & Practice”, vol. 29: 378. H.A. Simon (1989), Metodologiczne podstawy ekonomii, „Prakseologia”, 4 (105): 129-152. dla stron internetowych: http://www.parp.gov.pl/index/index/1422 (10.07.2010r.).

Styl harwardzki w ALK Podstawowa zasada tego systemu sprowadza się do podawania w tekście, w nawiasie, inicjału imienia i nazwiska autora, […] roku wydania oraz numeru strony • (P. Nowak, 1999, s. 131) • (M. J. Stankiewicz, red., 2013, s. 12) • (Annual Survey. Main Report, 2002, s. 15) W przypadku, kiedy autorami danej publikacji są dwie osoby, podaje się obydwa nazwiska rozdzielając spójnikiem "i", np.: • (M. Kossowska i J. Zgud, 2000, s. 31) W przypadku trzech autorów można podać nazwisko pierwszego i użyć skrótu polskiego " i in." lub łacińskiego "et al.", np.: • (P. Turner et al., 2007, s. 20) Odsyłając do kilku prac tego samego autora wydanych w jednym roku, dla ich odróżnienia dodaje się po dacie publikacji małą literę "a", "b" itd., np. • (J. Andrzejczak, 2013a, s. 2) • (J. Andrzejczak, 2013b, s. 98) • (J. Andrzejczak, 2013c, s. 125)

Bibliografia - styl harwardzki w ALK Artykuły i publikacje książkowe (alfabetycznie) 1. Borkowska S. (2006), Motywacja i motywowanie, w: H. Król, A. Ludwiczyński (red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, Warszawa: WN PWN 2. Cope J. (2005), Toward a Dynamic Learning Perspective of Entrepreneurship., „Entrepreneurship: Theory & Practice”, vol. 29:, nr 4 3. Latusek D. (2008), Zadania liderów w stymulowaniu kreatywności,. w: D. Jemielniak, A.K. Koźmiński, (red.) (2008) „Zarządzanie wiedzą”. Warszawa: WAiP 4. Randall V. (red.) (1988), Political Parties in the Third World, London: Sage 5. Simon H.A. (1989), Metodologiczne podstawy ekonomii, „Prakseologia”, 4 (105) 6. Sztompka P. (2007), Zaufanie. Fundament społeczeństwa., Kraków: Wydawnictwo Znak Akty prawne (chronologicznie) 1. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), Źródła internetowe 1. http://www.parp.gov.pl.

Dziękuję za uwagę! A teraz test  Dr Paweł Krzyworzeka pkrzyworzeka@kozminski.edu.pl Dyżury w pokoju C14 w środy lub wtorki (dokładny harmonogram w Wirtualnej Uczelni).