Przypis (notka) to zasadniczy element aparatu naukowego książki

Prezentacja na temat: "Przypis (notka) to zasadniczy element aparatu naukowego książki"— Zapis prezentacji:

1 Zasady sporządzania przypisów na podstawie norm PN-78 N-01222 oraz PN-ISO 690:2002

2 Przypis (notka) to zasadniczy element aparatu naukowego książki
Przypis (notka) to zasadniczy element aparatu naukowego książki. Przypisy sporządza się w celu identyfikacji publikacji źródłowych, z których korzysta się przy pisaniu własnej pracy.

3 Przypis można umieścić na końcu rozdziału lub książki bądź u dołu strony, oddzielając od tekstu odstępem dwu wierszy, często linią. Przypis piszemy czcionką o dwa stopnie mniejszą niż zasadniczy tekst książki i zaopatrujemy go w znaki notki (frakcje górne liczby , litery alfabetu lub gwiazdki ) 1 A *

4 Rodzaje przypisów: 1. Przypisy źródłowe zwykłe (bibliograficzne)
są to najprostsze, a często i najkrótsze z przypisów. Wskazują tylko źródło pochodzenia cytatu, informacji, opinii, danych liczbowych np. Grodecka E., Sokołowska H., Edukacja czytelnicza i medialna w szkole podstawowej, Warszawa, 2002. , s. 79. 1

5 2. Przypisy źródłowe rozszerzone – w przypisach tego rodzaju poza wskazaniem źródła przytaczamy jakiś cytat lub omawiamy bliżej powołane poglądy. Mają one jednak tylko pośredni związek z głównym tokiem wywodu i dlatego nadmieniamy o nich w przypisie.

6 Przykład przypisu źródłowego rozszerzonego:
Wyjaśnił, że nie miało to znaczenia gdyż „bunt studentek był jedynie marginalnym epizodem – prawdziwe ostrze protestu skierowane było przeciwko złemu funkcjonowaniu wyższych uczelni” – Filipiak M. Od subkultury do kultury alternatywnej. Lublin, s. 54. 2

7 3. Przypisy odsyłające odsyłają czytelnika bądź to do innych fragmentów naszej pracy, bądź do innych opracowań, np. w celu otrzymania dokładniejszych informacji lub porównania naszych poglądów z innymi.

8 Przykład przypisu odsyłającego:
Patrz: rozdział I niniejszej pracy. Na temat układu dokrewnego człowieka zob. też uwagi A. Czubaja, Biologia cz.2. Kształcenie w zakresie rozszerzonym, 2003, s. 63. 3 4

9 4. Przypisy polemiczne – posługujemy się nimi kiedy podejmujemy polemikę z przedstawionymi poglądami, a przeprowadzenie dyskusji w tekście głównym rozbijałoby tok wywodów. Ten rodzaj przypisów dotyczy tez sytuacji, kiedy w literaturze prezentowane są rozbieżne poglądy w pewnej kwestii mniej związane z naszymi rozważaniami.

10 Przykład przypisu polemicznego:
Pewne wątpliwości mogą wynikać z przyjęcia przez Kowalskiego takich kryteriów... Trudno natomiast zgodzić się z poglądami Kowalskiego, Malinowskiego i Nowaka, którzy... Zupełnie inaczej rzecz traktuje Nowak, pisząc... 5 6 7

11 5. Przypisy dygresyjne pojawiają się wtedy, kiedy autor chce się podzielić z czytelnikiem pewną uwagą czy spostrzeżeniem na marginesie rozważań.

12 Przykład przypisu dygresyjnego:
Doskonałym przykładem takiego stawiania sprawy było przemówienie telewizyjne Lecha Kaczyńskiego z 19 XI 2008 r. dotyczące tarczy antyrakietowej. 8

13 6. Przypisy słownikowe wyjaśniają trudne, podane w tekście pojęcia lub tłumaczą wyrazy obce i zwroty obcojęzyczne np. chrestomatia – wybór krótkich tekstów z dzieł różnych autorów, przeznaczonych dla uczniów lub studentów. iacta alea est! = (łac.), kości zostały rzucone. Wg Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, 1967, s.316. 9 10

14 Formułowanie przypisów: W przypisach należy wskazywać pełne dane bibliograficzne wykorzystywanego po raz pierwszy materiału źródłowego, np. Okoń W., Elementy dydaktyki szkoły wyższej, wyd.2, 1973, s.19. 11 9

15 Jeśli ponownie wskazujemy tę samą pozycję wówczas możemy użyć skrótu, np Okoń W., Elementy dydaktyki..., s Okoń W., jw., s Okoń W., op. cit., s Okoń W., wyd. cyt., s. 32. 12 10 11 13 14 12 15 13

16 Wykaz skrótów stosowanych w przypisach:
Skrót polski Skrót łaciński Co oznacza Kiedy stosujemy dz. cyt. wyd. cyt. op. cit. [opus citatum] dzieło cytowane Gdy po raz kolejny cytujemy to samo dzieło. jw.. u.s. [ut supro] jak wyżej tamże ibidem w miejscu już przytoczonym Gdy po raz kolejny cytujemy to samo dzieło i te same strony. tenże, taż idem, eadem Gdy cytujemy tego samego autora, co w podanym wyżej przypisie. cyt. za cytuję za Gdy cytujemy „z drugiej ręki”. zob. vide zobacz Gdy w tekście zasadniczym tylko przytoczono czyjeś poglądy nie dosłownie. por. cf. [confer] porównaj Gdy chcemy powiadomić, że o danym zagadnieniu pisali także inni autorzy.

17 Na końcu każdej pracy należy umieścić bibliografię załącznikową, czyli sporządzić alfabetyczny wykaz dokumentów, wykorzystanych przy jej pisaniu.