SUPLEMENTACJA KREATYNĄ A wysiłek o charakterze wytrzymałościowym.

CO TO JEST??? Obecnie kreatyna należy do najbardziej popularnych i najskuteczniejszych dozwolonych środków anabolicznych stosowanych w sporcie. Jest stosowana przez szerokie grono sportowców wyczynowych, studentów ludzi uprawiających sport rekreacyjnie a nawet wśród ludzi z określonymi schorzeniami układu nerwowo –mięśniowego.

Kreatyna jest stosowana w celu zwiększenia masy oraz siły mięśniowej, przyczyniając się do wzrostu wydolności fizycznej. Efekty związane ze wzrostem siły beztłuszczowej masy ciała i wytrzymałością siłową są widoczne podczas, gdy suplementacja wsparta jest treningiem oporowym [Brose i wsp. 2003]. [Daren. 2007] wskazuje się dla uzyskania najlepszych efektów związanych ze wzrostem masy ciała suplementacja musi być wsparta odpowiednim odżywianiem. Jest ona aminokwasem znajdującym się głównie w mięśniu (95%) , a także, w małych ilościach w mózgu i jądrach. Mięśnie przechowują ją w postaci fosfokreatyny (66%) pozostałe 33 % stanowi wolna kreatyna.

RODZAJE KREATYNY DOSTĘPNE NA RYNKU… Monohydrat kreatyny – należy do najtańszych, najprostszych form, składających się z cząsteczki kreatyny połączonej z cząsteczką wody. Jabłczan kreatyny – jest pierwszym wyprodukowanym estrem kreatyny. Składa się z trzech molekuł kreatyny połączonych wiązaniem estrowym. Kreatynowy ester metylu - jest związkiem składającym się z cząsteczki alkoholu metylowego połączonej z cząsteczką kreatyny. Związek ten jest szybko wchłaniany z układu pokarmowego, silne wiązanie w pełni zabezpiecza cząsteczkę kreatyny przed działaniem esteraz i degradacją do kreatininy.

Kreatynowy ester etylowy – jest związkiem zawierającym kreatynę połączoną z molekułą kwasu i molekułą alkoholu o nieco większej cząsteczce alkoholu niż ester metanolu. Jest znacznie lepiej wchłaniany niż monohydrat kreatyny, lepiej zabezpieczona cząsteczka kreatyny, jest odporna na działanie esteraz, bezpośrednio wchłaniana do komórek mięśniowych. Chelat kreatyny z magnezem – nazywany buforowaną kreatyną, której cząsteczka kreatyny została połączona z magnezem. Silnie alkaliczny magnez działa jak bufor, utrzymując niską kwasowość żołądka zabezpieczając wrażliwą na zmiany ph kreatynę, przed cyklizacją do kreatininy, pozwalając na bezpieczne przejście chelatu przez żołądek do jelit.

ZASTOSOWANIE Suplementacja kreatyny należy do najskuteczniejszych, dozwolonych środków anabolicznych stosowanych w sporcie. Wspomaganie kreatyną prowadzi do wzrostu wewnątrz mięśniowych zasobów fosfokreatyny, przyczyniając się do zwiększenia wydolności fizycznej. Choć mechanizmy odpowiedzialne za zmiany adaptacyjne, w wyniku stosowania suplementacji kreatyny, nie są do końca poznane, to wymienia się w śród nich: obrót białka, wspomaganie treningiem, metaboliczne adaptacje, zmiany hormonalne, modyfikacje cząsteczkowe, stabilizacja lipidów błonowych.

CEL BADANIA Celem badania jest ustalenie, czy przyjmowanie kreatyny w małym stężeniu (3 g/ dobę), przez dłuższy okres czasu (28 dni) istotnie wpływa na stężenie tego związku w spoczynku, podczas długiego wysiłku wytrzymałościowego oraz czy wpłynie na wzrost wyników w sprincie podczas tego wysiłku. Badacze chcieli również określić czy średni czas sprintu po 2 godzinnej jeździe ulegnie wydłużeniu oraz sprawdzić takie parametry jak hematokryt i hemoglobina, mleczan i glukoza, zawartość glikogenu oraz wpływ suplementu na zużycie tlenu podczas wysiłku.

CHARAKTERYSTYKA GRUPY Badaniu poddana została grupa dwunastu dorosłych mężczyzn, zawodowych kolarzy, wieku średnio 27 lat, wadze około 80 kg, wzroście około 180 cm. Sześciu z nich otrzymywało monohydrat kreatyny, a sześciu placebo.

Charakterystyka grupy - tabela Variables Creatine Pre (n = 6) Placebo Pre (n = 6) Creatine Post (n = 6) Placebo Post (n = 6) Age (yr) 25.5 ± 1.6 29.0 ± 0.9 ---- Height (cm) 177.2 ± 1.9 180.1 ± 2.1 Weight (cm) 78.1 ± 3.2 78.0 ± 4.1 80.1 ± 3.3* 78.7 ± 4.2 Percent fat (%) Hydrostatic 12.4 ± 1.1 9.6 ± 1.4 12.1 ± 1.4 9.5 ± 1.6 VO2max (l/min) 4.1 ± 0.3 4.2 ± 0.1 4.3 ± 0.2 Distance per week (km) 156.9 ± 36.4 163.6 ± 27.1 ---

Badanie zostało przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby. Grupa została poddana testowi polegającemu na jeździe na ergometrze rowerowym, przez 2 godziny z submaksymalną prędkością odpowiadającą 60 % maksymalnej wydolności tlenowej, z trzema 10-cio sekundowymi sprintami w intensywności 110 % VO2max, co 15 minut. Kolarze przyjmowali monohydrat kreatyny/lub placebo, w ilości 3g/dobę przez 28 dni.

WYNIKI BADANIA CZAS SPRINTU: zarówno w grupie przyjmującej suplementację jak i placebo zaobserwowano wydłużenie czasu sprintu.

Pochłanianie tlenu podczas próby (VO2), oraz stosunek produkcji dwutlenku węgla do poboru tlenu (RER) W obu grupach zanotowano spadek RER w trakcie dwugodzinnej próby od około 0.91 do wartości 0.82, suplementacja nie miała na niego wpływu. W grupie dostającej kreatynę zanotowano niższe zużycie tlenu podczas próby.

WYNIKI BADANIA CD… MOC: w obu grupach mierzona moc końcowego sprintu. Zauważono wzrost około 30% (33 %- suplementowani i 30% placebo) i uznano tę różnicę jako nieistotną statystycznie.

Wyniki badania c.d. HEMOGLOBINA I HEMATOKRYT: oba parametry wzrosły o około 10% w grupie przyjmującej suplementację. Nie uznano tego za znaczące gdyż było wynikiem zmian w objętości osocza w spoczynku w grupie przyjmującej kreatynę. STĘŻENIE KREATYNY: stężenie związku było większe w grupie przyjmującej kreatynę, jednak w grupie placebo również wzrosło (odpowiednio 24% i 15%) . Wzrost fosfokreatyny w mięśniach był znaczny (38% grypa suplementowana i 14% grupa placebo) , stężenie powysiłkowe również było dużo wyższe w grupie suplementowanej (lepsza resynteza CP podczas wysiłku). GLIKOGEN MIEŚNIOWY: Zawartość początkowa glikogenu w mięśniach była wyższa w grupie przyjmującej kreatynę. Po zakończeniu wysiłku grupa ta zachowała więcej glikogenu niż grupa przyjmująca placebo.

HEMOGLOBINA I HEMATOKRYT oba parametry wzrosły o około 10% w grupie przyjmującej suplementację. Nie uznano tego za znaczące gdyż było wynikiem zmian w objętości osocza w spoczynku w grupie przyjmującej kreatynę.

Stężenie glukozy i kwasu mlekowego podczas próby. Zmiany tych parametrów podczas wysiłku przebiegały podobnie, nie zaobserwowano znacznych różnic w grupie przyjmującej kreatynę.

STĘŻENIE KREATYNY stężenie związku było większe w grupie przyjmującej kreatynę, jednak w grupie placebo również wzrosło (odpowiednio 24% i 15%) . Wzrost fosfokreatyny w mięśniach był znaczny (38% grypa suplementowana i 14% grupa placebo) , stężenie powysiłkowe również było dużo wyższe w grupie suplementowanej (lepsza resynteza CP podczas wysiłku).

Kwas mlekowy w mięśniach i zawartość glikogenu Zawartość początkowa glikogenu w mięśniach była wyższa w grupie przyjmującej kreatynę. Po zakończeniu wysiłku grupa ta zachowała więcej glikogenu niż grupa przyjmująca placebo. Koncentracja kwasu mlekowego wzrastała w obu grupach na początku próby i redukowała się w trakcie. W grupie biorącej suplementacje obserwujemy większą produkcję kwasu mlekowego zarówno przed jak i po próbie.

Wnioski Celem pracy jest sprawdzenie czy suplementacja kreatyną może być przydatna w sportach o charakterze wytrzymałościowym. Podczas badania zaobserwowano nie tylko wzrost spoczynkowej ilości glikogenu i analogicznie wyższe jego stężenie po wysiłku, ale i zaobserwowano zmniejszenie zużycia tlenu o około 10% w grupie przyjmującej kreatynę, co zdecydowanie pozwala uznać, iż stosowanie kreatyny może prowadzić do poprawy wyników nie tylko w dyscyplinach o charakterze siłowo-szybkościowym, ale także w sportach wytrzymałościowych, podczas bardzo długotrwałych wysiłków (>2h).

Piśmiennictwo: Sport wyczynowy: Richard B.Kreider; Mike Greenwood, „Kreatyna” Sebastian Błaszczyk (2008): „Dozwolone wspomaganie w sporcie – kreatyna” praca licencjacka napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Stanisława Poprzęckiego (AWF Katowice) Effect of 28 days of creatine ingestion on muscle metabolism and performance of a simulated cycling road race. Hickner RC, Dyck DJ, Sklar J, Hatley H, Byrd P.