Dr Krzysztof Olszewski Instytut Języka Angielskiego Uniwersytet Śląski
Mishima Yukio 三島由紀夫 w 1965 r. w czasopiśmie Bungei ukazuje się dramat Mishimy Madame de Sade ( 「サード侯爵夫人」 ) - jedna z głównych postaci dramatu – Renee, markiza de Sade podejmuje kluczową decyzję odejścia do klasztoru, gdy markiz ma szansę wyjść z więzienia Mishima zaczyna pisać 1. tom tetralogii 「豊饒の海」 (Płodne morze) - 「春の雪」 (Wiosenny śnieg) wchodzi na ekrany film na podstawie opowiadania Umiłowanie Ojczyzny ( 「憂国」 ) w czasopiśmie 「批評」 (Krytyka literacka) zaczynają ukazywać się eseje Mishimy traktujące o jego treningu nad sobą, uprawianej kulturystyce, sztukach walki – później zostaną wydane w tomie 「太陽と 鉄」 (Słońce i stal) – 1968.
W 1965 Mishima odwiedza Kambodżę, zwiedza Angkor Wat Mishima pisze w posłowiu do 1. wydania, że ogólny zamysł dramatu zrodził mu się w hotelu w pobliżu bramy do Angkor Wat
Angkor Wat czasów Jayavarmana VII ( ) Epoka Angkoru datuje się od 802 r., od panowania Jayavarmana II (świadka budowy Borobodur na Jawie, twórcy pierwszej stolicy – Angkor Wat) Jayavarman () VII - wielki propagator buddyzmu; za jego czasów Angkor staje się państwem buddyjskim imię Jayavarman znaczy ‘zwycięski wojownik’ – Jayavarman VII ostatecznie rozgromił Champę (federację królestw Chamów) w Rok wcześniej Chamowie najechali Angkor, zabili króla, złupili stolicę Yasodharapurę Jayavarman VII koronuje się w 1181, staje przed koniecznością odbudowy stolicy, podźwignięcia kraju wielkie budowy, centralizacja władzy, wprowadzenie buddyzmu mahayany jako religii państwowej
Imperium Jayavarmana VII od Vientiane w Laosie aż po przesmyk Kra zjednoczył kraj, nie był tyranem, jak jego poprzednicy; zostanie zapamiętany przez historię jako ostatni z wielkich królów Angkoru wielki program odbudowy kraju Jayavarmana VII -szpitale (102), drogi publiczne, gospody dla podróżnych (121) w całym kraju - na miejscu zniszczonej Yasodharapury król buduje nową stolicę – Angkor Thom () – Wielkie Miasto - powierzchnia Angkor Thom – 9 km2, w szczytowym okresie rozwoju liczyło ok. 1 mln mieszkańców po śmierci Jayavarmana VII stopniowy upadek imperium
Jayavarman VII jako budowniczy świątyń Ta Prohm i Preah Khan poświęcone jego rodzicom „świątynia-góra” Prasat Bayon z potężnymi gopurami i reliefami przedstawiającymi codzienne życie Khmerów Phimeanakas – miejsce, gdzie król oddawał cześć bóstwom Taras Słoni, Taras Trędowatego Króla Neak Pean () – najmniejsza, a najpiękniejsza świątynia Angkor Thom – pierwotnie jeden ze szpitali Jayavarmana VII, gdzie zażywano kąpieli zdrowotnych
Świątynie Angkor Thom W latach Zhou Daguan, ambasador cesarza Chengzonga z dynastii Yuan odwiedził Angkor; z jego opisu dowiadujemy się, że w tamtych czasach szczyty wież Bayonu pokryte były złotem
Angkor Thom
Phimeanakas Kult nāga – wielogłowej kobry; bóstwa wody (Khmerowie od zawsze byli zależni od wody – Mekong, Tonle Sap); na szczycie Phimeanakas król obcował z nāgi ṇ ī – żeńską formą bóstwa
Prasat Bayon ( )
Neak Pean
Taras Słoni
Taras trędowatego króla (, Preah Learn Sdech Kunlung) Kto był trędowatym królem? -Kubera, bóg zdrowia - Yasovarman I - być może posąg przedstawia boga Yamę – bóstwo śmierci Nie ma żadnych informacji, by Jayavarman VII chorował na trąd
„Taras trędowatego króla” Mishimy Król świętuje zwycięstwo nad Chamami i swoją koronację, jednak zaczyna spełniać się przepowiednia Kurarapanji, astrologa, czarownika – król zauważa podczas uroczystości pierwsze ślady trądu na swoim ciele Wraz z rozwojem trądu wszyscy się od niego odsuwają – pierwsza żona (Indradevi), królowa-matka (Chudamani)
Tylko druga małżonka (Rajendradevi), która uosabia bóstwo Nagini, pozostaje wierna królowi Królowa-matka wraz z wcześniej wiernym doradcą planują spisek i zamordowanie króla („abym mogła jeszcze raz urodzić zdrowego syna”) W ostatniej scenie umierającemu królowi ukazuje się jego Ciało, które zaczyna toczyć rozmowę z gasnącym Duchem
肉体 ：王よ。死にゆく王よ。俺の姿が見 えるか。 精神：（。。。）見えるわけもない。私の 両眼がめしひている。 肉体：両眼が？どうして精神に目などが要 るのだ。目を用いずに見るこｔができる のが、精神の誇りではなかったのか。
Dziękuję Państwu za uwagę!