Szkolenie BHP dla studentów I roku

Plan szkolenia Osoby odpowiedzialne za BHP i p.poż. Obowiązki w zakresie BHP i p.poż. Podstawowe zasady bezpieczeństwa Stanowisko pracy i nauki Urządzenia i instalacje elektryczne Pierwsza pomoc Ewakuacja

Osoby odpowiedzialne za BHP i p.poż. w AMG Rektor - prof. zw. dr hab. Piotr Jędrzejowicz Zespół ds. BHP i p.poż. - Aneta Kwidzińska-Hlebik, Ewa Szczodry Tel. wewnętrzny 555 Prowadzący zajęcia

Rektor jest obowiązany: do organizowania szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy dla wszystkich studentów rozpoczynających naukę w uczelni. do utrzymywania w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne użytkowanie posiadanych przez uczelnię obiektów, urządzeń i terenów sportowych.

Rektor jest obowiązany: Rektor w przypadku stwierdzenia, że miejsce, w którym mają być prowadzone zajęcia, lub stan znajdujących się w nim urządzeń może stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa studentów, jest obowiązany nie dopuścić do rozpoczęcia zajęć, wstrzymać zajęcia lub określić zadania i sposoby postępowania zapewniające bezpieczne prowadzenie tych zajęć.

Rektor jest obowiązany: udostępnić studentom korzystającym z laboratoriów, warsztatów lub pracowni specjalistycznych, instrukcje uwzględniające zasady i przepisy BHP, a w szczególności warunki bezpiecznej obsługi maszyn i innych urządzeń, postępowanie z materiałami niebezpiecznymi i szkodliwymi dla zdrowia, sposób posługiwania się środkami ochrony indywidualnej, postępowanie w sytuacjach stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub życia studentów, w tym udzielania pierwszej pomocy.

Rektor jest obowiązany: zapewnić aby studenci przed dopuszczeniem do zajęć w pracowniach specjalistycznych, laboratoriach, warsztatach byli zaznajomieni z zasadami i przepisami BHP. wyznaczyć osoby zobowiązane do sprawdzenia przed rozpoczęciem zajęć i dopuszczeniem do nich studentów czy stan techniczny maszyn i urządzeń oraz instalacji elektrycznej, ogólny stan laboratorium, warsztatu lub pracowni nie stwarza zagrożeń dla zdrowia i życia studentów.

Rektor jest obowiązany: prowadzić ewidencję wypadków studentów, którym ulegli podczas zajęć organizowanych przez uczelnię, obowiązany jest zapewnić, aby prowadzący zajęcia w warsztatach, pracowniach specjalistycznych, laboratoriach oraz prowadzący zajęcia wychowania fizycznego byli przeszkoleni w zakresie udzielania pierwszej pomocy.

Obowiązki studentów znać przepisy i zasady bhp obowiązujące studentów podczas przebywania w uczelni brać udział w szkoleniach oraz instruktażach z bezpieczeństwa i higieny pracy (nauki), dbać o przydzielone środki ochrony indywidualnej oraz stosować je zgodnie z przeznaczeniem, dbać o porządek i ład w miejscu odbywania zajęć oraz domach studenta, stosować się do przepisów ochrony pożarowej,

Obowiązki studentów niezwłocznie powiadomić prowadzącego zajęcia o zauważonym wypadku podczas zajęć oraz ostrzegać inne osoby o zagrożeniu, w razie gdy warunki na zajęciach nie odpowiadają przepisom BHP i P‑POŻ i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia studenta albo grożą takim niebezpieczeństwem innym osobom, student ma prawo powstrzymać się od zajęć, zawiadamiając o tym niezwłocznie prowadzącego zajęcia i podając motywy swoich spostrzeżeń.

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Należy zapoznać się z planami budynków, w których będzie się przebywać. Konieczne jest poznanie dróg i wyjść ewakuacyjnych z obiektów, zapoznanie się z miejscami rozmieszczenia podręcznych środków gaśniczych, apteczek pierwszej pomocy i punktów alarmowania, Wszystkie portiernie i dziekanaty i sekretariaty katedr są wyposażone w telefony alarmowe i apteczki pierwszej pomocy, Wszystkie punkty, w których umieszczono środki ochrony przeciwpożarowej są łatwo dostępne i wyraźnie oznakowane

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Oznakowanie punktów ze środkami ochrony przeciwpożarowej Zestaw sprzętu przeciwpożarowego Gaśnica Hydrant wewnętrzny Telefon do użycia w stanie zagrożenia

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Wszystkie drogi ewakuacyjne prowadzące do wyjść ewakuacyjnych są wyraźnie oznakowane, co w przypadku sytuacji awaryjnej ułatwi orientację w obiekcie i odnalezienie wyjścia ewakuacyjnego.

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Oznakowanie dróg ewakuacyjnych Kierunek drogi ewakuacyjnej Wyjście ewakuacyjne

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Oznakowanie dróg ewakuacyjnych Kierunek do wyjścia do drogi ewakuacyjnej schodami w dół w lewo Kierunek do wyjścia drogi w lewo Drzwi ewakuacyjne

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Oznakowanie dróg ewakuacyjnych 

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Oznakowanie dróg ewakuacyjnych 

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Zachowanie rozmieszczonego na obiektach oznakowania ewakuacyjnego i przeciwpożarowego i nie dopuszczanie do jego dewastacji jest ważne dla wszystkich osób znajdujących się na terenie uczelni, Każdy członek społeczności akademickiej jest dorosłym i poważnym człowiekiem – Akademia Morska oczekuje więc, ze jego zachowanie będzie odpowiednie. Należy poruszać się spokojnie, nie biegać. Powstrzymać się od awantur, bójek czy żartów, które mogą się zakończyć uszkodzeniem ciała innego człowieka,

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Otrzymane polecenia powinny być wykonywane zgodnie ze wskazówkami przełożonego, wykładowcy. Jeżeli czegoś się nie wie bądź nie rozumie, należy zawsze prosić o dokładniejsze instrukcje, Przed dopuszczeniem do zajęć laboratoryjnych oraz zajęć przy maszynach i urządzeniach, studenci są zapoznawani z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy. Zapoznanie się z przepisami i regulaminem pracowni bądź laboratorium jest potwierdzane przez studenta,

Podstawowe zasady bezpieczeństwa

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Na zajęciach specjalistycznych trzeba używać specjalistycznego sprzętu ochronnego, zgodnie z obowiązującymi w danym przypadku zasadami, W trakcie ćwiczeń należy uważać, aby nie zagrażać innym, Nie wolno używać uszkodzonego sprzętu,

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Nie wolno samodzielnie naprawiać narzędzi i sprzętu, zwłaszcza sprzętu elektrycznego i sprzętu będącego pod napięciem. Uszkodzenia wyposażenia należy zgłaszać prowadzącemu zajęcia,

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Na terenie uczelni obowiązuje ruch prawostronny. Na terenach zewnętrznych należy poruszać się chodnikiem lub prawą stroną drogi. Nie wolno: Wchodzić na jezdnię bezpośrednio przed poruszającym się pojazdem i wychodzić na jezdnię spoza pojazdu lub innej ograniczającej widoczność przeszkody, Przechodzić przez jezdnię w miejscach o ograniczonej widoczności. Na drogach wewnętrznych Akademii Morskiej obowiązują standardowe zasady ruchu drogowego.

Podstawowe zasady bezpieczeństwa Sztokholm. Przejście na ruch prawostronny w 1967 r.

Stanowisko pracy i nauki Przed rozpoczęciem pracy: Jeżeli jest to wymagane – ubrać się w odzież roboczą (np. sportową lub inną odzież specjalistyczną), Sprawdzić stan wyposażenia technicznego, narzędzi, osłon i zabezpieczeń. Upewnić się, że rozpoczęcie pracy nie spowoduje zagrożenia. Jeżeli występuje zagrożenie – można i należy przerwać pracę.

Stanowisko pracy i nauki W trakcie pracy i ćwiczeń należy: Utrzymywać porządek i czystość na stanowisku, nie tarasować dróg i przejść oraz dostępu do wyłączników prądu i sprzętu ochrony przeciwpożarowej, Przestrzegać zasad bhp oraz poleceń prowadzącego zajęcia, Pracować z szybkością odpowiadającą normalnemu rytmowi pracy, Nie zdejmować osłon z maszyn i urządzeń,

Stanowisko pracy i nauki Nie dopuszczać na swoje stanowisko osób niepowołanych, Nie przeszkadzać innym, unikać zbędnych rozmów, żartów i kłótni. Nie dotykać ruchomych części maszyn ani przewodów pod napięciem, W przypadku zaniku prądu, opuszczając stanowisko wyłączyć urządzenia.

Stanowisko pracy i nauki Po pracy, ćwiczeniach należy: Oczyścić i posprzątać stanowisko, narzędzia odłożyć na ich stałe miejsce, Zadbać o czystość odzieży roboczej i sprzętu ochrony osobistej.

Urządzenia i instalacje elektryczne Już bezpośrednie działanie na organizm prądu o napięciu 25V może być niebezpieczne. Przy prądzie przemiennym 50 Hz bezpieczne jest napięcie do 24 V. Podczas pracy i nauki ma się codziennie kontakt z zagrożeniem zmiennym prądem elektrycznym o napięciu co najmniej 230 V

Urządzenia i instalacje elektryczne Zasady bezpieczeństwa: Zapoznać się z instrukcją stanowiskową i instrukcją obsługi urządzenia, Sprawdzić wizualnie stan instalacji i urządzenia, Jeżeli urządzenie ma być podłączone do gniazd z uziemieniem, to może być podłączone tylko do takich gniazd, Nie wolno naprawiać samodzielnie urządzeń i bezpieczników,

Wypadki studentów Przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków studentów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy. Gdy student ulegnie wypadkowi to o zdarzeniu takim zobowiązany jest powiadomić jak najszybciej właściwy dziekanat dla swojego kierunku. Osoba będąca świadkiem takiego zdarzenia również jest zobowiązana do przekazania informacji do dziekanatu.

Definicja wypadku Za wypadek uzasadniający przyznanie świadczeń uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w czasie zajęć na Uczelni lub zajęć na studiach doktoranckich albo w czasie odbywania praktyki przewidzianej organizacją studiów lub nauki.

Pierwsza pomoc Pierwsza pomoc to proste, natychmiastowe czynności podejmowane przez pierwszych świadków zdarzenia w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia wykonane przed przybyciem kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Pierwsza pomoc Art. 62 KK § 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Pierwsza pomoc Pierwsza pomoc jest ogniwem łańcucha życia i ratuje życie oraz zapobiega inwalidztwu! Podstawowe zabiegi resuscytacyjne to bezprzyrządowe działania mające na celu ratowanie życia przez zapewnienie drożności dróg oddechowych, sztuczne oddychanie i uciskanie klatki piersiowej oraz zabezpieczenie groźnych dla życia i zdrowia obrażeń ciała.

Pierwsza pomoc O życiu człowieka decydują minuty! Brak prawidłowego oddechu i zachowanego krążenia prowadzi do wyczerpania się mechanizmów obronnych organizmu i w krótkim czasie (ok. 3 - 4 min.) do nieodwracalnego procesu umierania. Wykonanie prostych czynności takich jak: udrożnienie dróg oddechowych, uciskanie klatki piersiowej, sztuczne oddychanie, ucisk w miejscu krwawienia stają się ogniwem życia dla poszkodowanego w czasie od zdarzenia do przyjazdu kwalifikowanej pomocy medycznej.

Pierwsza pomoc Podstawowe zasady: Zachowaj zimną krew! Rozpoznaj zagrożenia! Podejdź, zobacz, poczuj, usłysz! Rozpoznaj stan poszkodowanego! Wezwij Pomoc! Działaj!!!

Pierwsza pomoc Algorytm postępowania - BLS NIE REAGUJE! Zawołaj o pomoc Udrożnij drogi oddechowe BRAK PRAWIDŁOWEGO ODDECHU! Zadzwoń na numer 999 / 112 30 uciśnięć klatki piersiowej 2 oddechy ratownicze 30 uciśnięć klatki piersiowej

Pierwsza pomoc Bezpieczeństwo Oceń miejsce zdarzenia, wypadku i zadaj sobie pytanie: Czy jest bezpiecznie? Bezpieczeństwo ratownika jest priorytetem w działaniach!

Pierwsza pomoc Czy reaguje? Reakcja na dotyk i dźwięk!? Pamiętaj! Nieprzytomny nie zareaguje! Podchodząc od przodu (twarzą w twarz) delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj: Jak się nazywasz? Co się stało?

Pierwsza pomoc Zwróć na siebie uwagę Pomocy! Ratunku! Pali się! Jeżeli nie reaguje, Głośno wołaj o pomoc (zwróć na siebie uwagę), lecz pozostań przy poszkodowanym – chorym!

Pierwsza pomoc Udrożnij drogi oddechowe i oceń oddech Delikatnie odegnij głowę do tyłu i unieś brodę do góry! Teraz przy pomocy WZROKU, SŁUCHU i DOTYKU sprawdź, czy poszkodowany prawidłowo oddycha. Masz na to 10 sek.

Pierwsza pomoc Wezwij pomoc Jeżeli poszkodowany nie reaguje i prawidłowo nie oddycha, natychmiast wezwij karetkę dzwoniąc pod numer alarmowy 999 lub 112

Pierwsza pomoc Wezwij pomoc Wzywając pogotowie należy podać: Miejsce zdarzenia (adres, punkty orientacyjna), Dane wzywającego (nazwisko i nr telefonu), Dane osoby poszkodowanej (wiek, płeć), Co się stało? (stan poszkodowanego lub że doszło do nagłego zatrzymania krążenia).

Pierwsza pomoc Wezwij pomoc Wzywając pomoc stosuj się do poleceń Twojego rozmówcy i nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki! Zachowaj spokój, nie krzycz i nie poganiaj dyspozytora. To nie przyspieszy dojazdu karetki, a wręcz może opóźnić jej dotarcie na miejsce zdarzenia!

Pierwsza pomoc Gdy poszkodowany – chory nie reaguje i prawidłowo nie oddycha niezwłocznie podejmij zabiegi resuscytacyjne!

Pierwsza pomoc Uciskanie klatki piersiowej Poszkodowanego ułóż na plecach, na twardej i równej powierzchni. Ułóż ręce centralnie na klatce piersiowej osoby poszkodowanej. Pamiętaj o prostych łokciach! Klatkę piersiową uciskaj rytmicznie 30 razy z częstością do 100/min na głębokość 4 – 5 cm w kierunku kręgosłupa.

Pierwsza pomoc Oddechy ratownicze Delikatnie odegnij głowę do tyłu i unieś brodę do góry! Nabierz powietrze, a następnie obejmij swoimi wargami usta poszkodowanego i delikatnie wdmuchnij je do płuc ratowanego. Wykonaj w ten sposób dwa oddechy ratownicze! Po każdym wdechu pozwól by wtłoczone powietrze mogło opuścić płuca ratowanego. Każdy oddech ratowniczy powinien trwać 1 sekundę i w trakcie wdechu powinno być widać unoszenie się klatki piersiowej!

Pierwsza pomoc Resuscytacja Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej! Wykonaj 2 oddechy ratownicze! Odstęp między ostatnim uciskiem a pierwszym wdechem powinien być jak najkrótszy! Uciski i oddechy prowadź naprzemiennie w stosunku 30 : 2 do czasu przybycia pogotowia lub do momentu wyczerpania sił!

Błędy w resuscytacji Zbyt długa przerwa w czynnościach reanimacyjnych (nie powinna trwać powyżej 5s, wyjątek – intubacja, <15s) Uciskanie górnej części mostka Uciskanie okolicy serca (na lewo od mostka) Odrywanie dłoni od klatki piersiowej pomiędzy uciśnięciami

Pierwsza pomoc Omdlenia Krótkotrwała utrata przytomności na skutek nagłego, chwilowego niedoboru tlenu w mózgu.

Omdlenia Przyczyny omdlenia: stanie w dusznym pomieszczeniu, gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego krwi z powodu gwałtownej zmiany pozycji z leżącej na stojącą, nadmierne odchudzanie się, głód, silny ból, krwawienie, widok krwi zdenerwowanie, silne emocje towarzyszące zarówno radosnym jak i smutnym przeżyciom, długotrwały stres,

Omdlenia Objawy omdlenia tętno ulega zwolnieniu, twarz staje się blada, zawroty głowy, nudności, mroczki przed oczami, kołatanie serca, wiotkość kończyn i miękkie osunięcie się na ziemię, zimny pot.

Omdlenia – pierwsza pomoc otworzyć okno albo wyprowadzić osobę na świeże powietrze, rozluźnić ubranie pod szyją osobie omdlałej, ułożyć w pozycji czterokończynowej ( 1-3 minuty) sprawdzać przytomność i co minutę kontrolować oddech, po trzech minutach zadzwonić po pogotowie nr 112, ułożyć taką osobę w pozycji bocznej ustalonej (europejskiej)

Krwotoki, krwawienia Krwotokiem nazywamy nagłą utratę krwi (dużej ilości w krótkim czasie), prowadzącą do zaburzeń ogólnoustrojowych, a nawet zagrożenia życia. Krwawienie – to powolna utrata krwi, początkowo nie dająca objawów klinicznych.

Krwotok tętniczy gwałtowne tryskanie z rany żywoczerwonej krwi: przy zranieniu większych tętnic krew tryska falami wyrzucanymi w rytmie tętna. Pierwsza pomoc polega na natychmiastowym zatrzymaniu krwotoku. Uszkodzoną tętnicę należy ucisnąć powyżej rany. Można to wykonać stosunkowo łatwo w tych miejscach, gdzie tętnica przebiega powierzchownie i może być przyciśnięta do kości.

Krwotok tętniczy – miejsca ucisku tętnic

Krwotok tetniczy Tego rodzaju zatrzymanie krwotoku może być tylko krótkotrwałe, do czasu nałożenia na ranę opatrunku uciskowego. Wszelkie krwotoki w obrębie kończyn należy tamować opatrunkiem uciskowym nałożonym na ranę. W wyjątkowych przypadkach stosuje się okrężne uciśnięcie całej kończyny za pomocą elastycznej opaski uciskowej.

Krwotok żylny Charakteryzuje się wypływaniem z rany krwi koloru ciemnego. W tych przypadkach do zatrzymania krwotoku wystarcza założenie opatrunku uciskowego.

Padaczka - epilepsja to przejściowe zaburzenie czynności mózgu wskutek nadmiernych i gwałtownych wyładowań bioelektrycznych w komórkach nerwowych, objawiające się nawracającymi napadami drgawek, którym towarzyszy utrata świadomości i przytomności. Wyróżnia się szereg rodzajów napadów padaczkowych, które charakteryzują się różnymi objawami np.: krótkie, objawiające się kilkusekundową utratą świadomości, albo bez utraty świadomości polegające na różnorodnych doznaniach i wrażeniach, oraz dłuższe napady, którym towarzyszą utrata przytomności i drgawki całego ciała.

Przyczyny padaczki Padaczka nie jest chorobą dziedziczną. Dziedziczny jest niski próg pobudliwości komórek nerwowych mózgu. Czynniki predysponujące do wystąpienia napadów padaczki: 1. urazy mózgu, urazy mechaniczne czaszki, 2. bodźce świetlne – częstokroć zdarza się, że bodźce świetlne (np. z gry komputerowej, naturalne migotanie ekranu komputera, oglądanie słońca przez drzewa w trakcie jazdy samochodem, dyskoteka, itp.) powodują napad padaczkowy. Często gwałtowne wyjście z ciemnego miejsca na mocne światło słoneczne może przyczynić się do napadu. W szpitalach wywołuje się za pomocą migoczącej lampy ataki w celu obserwacji i badań. 3. zmiany hormonalne – do napadu mogą przyczynić się wahania hormonalne, zmiany związane z dojrzewaniem mogą spowodować uaktywnienie się padaczki. 4. zmiana aktywności falowej mózgu – padaczka może pojawiać się w okolicach przejścia od snu do czuwania i na odwrót. 5. stany gorączkowe 6. stan fizjologiczny organizmu: - niedotlenienie, - zmniejszona zawartość CO2 we krwi, - niedocukrzenie, - zmęczenie i brak snu

Objawy padaczki - osoba, która dostała ataku padaczki nagle pada na podłoże nieprzytomna wydając z siebie krzyk, ciało staje się sztywne, plecy wyginają się – faza kurczu, wargi mogą być sine natomiast głowa i szyja przekrwione, występuję zaciśnięcie szczęki, oddech może być głośny, na ustach pojawia się piana, po ataku mięśnie rozluźniają się, oddech staje się normalny, może nastąpić utrata kontroli zwieraczy, poszkodowany odzyskuje przytomność po kilku minutach od zakończenia ataku, może być oszołomiony i dziwnie się zachowywać, po ataku zapada w głęboki kilkugodzinny sen

Padaczka – pierwsza pomoc - ochrona poszkodowanego przed dodatkowymi urazami, amortyzowanie wstrząsów, zapewnienie dostępu świeżego powietrza, rozluźnienie ubrania pod szyją, odsunięcie gapiów, zapewnienie bezpieczeństwa po ataku, pozycja boczna ustalona, zapewnienie komfortu psychicznego, utrzymanie drożności dróg oddechowych, wezwanie karetki jeśli poszkodowany po ataku jest nieprzytomny bądź atak trwa dłużej niż 10 minut, kontrolowanie czynności życiowych

Padaczka – pierwsza pomoc Tego nie należy robić: Nie wkładaj nic twardego między zęby Nie otwieraj na siłę zaciśniętych szczęk Nie powstrzymuj na siłę drgawek Nie rób sztucznego oddychania, bezdech podczas napadu jest jednym z towarzyszących objawów Nie podawaj choremu żadnych płynów Nie krępuj ruchów chorego Nie budź chorego po ataku, lecz zapewnij mu spokój

Zadławienie, zachłyśnięcie Stan, w którym ciało obce przedostaje się do krtani lub tchawicy zamiast do przełyku.

Zadławienie, zachłyśnięcie Przyczyny: spożywanie posiłków w pośpiechu, w biegu, spożywanie dużych kawałków jedzenia, trzymanie w jamie ustnej przedmiotów niejadalnych: gumy do żucia, zakrętki od długopisu itp. Objawy: utrudnienie w oddychaniu, atak duszenia się, trzymanie się oburącz za gardło

Zadławienie, zachłyśnięcie

Zadławienie, zachłyśnięcie Rękoczyn Heimlicha – przeciwwskazania Kobiety w ciąży Ludzie o znacznej otyłości Osoby nieprzytomne Dzieci

Zatrucia Trucizna to każda substancja stała, płynna lub gazowa, która po wprowadzeniu do organizmu zakłóca jego funkcje życiowe.

Objawy zatrucia 1. Zaburzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego wywołane zatruciem mogą występować jako: depresja OUN: zaburzenia świadomości, senność, sopor (sen głęboki), śpiączka. pobudzenie: niepokój, splątanie, oszołomienie, stany rozdrażnienia, drżenia oraz uogólnione napady drgawek. 2. Ostre zaburzenia żołądkowo-jelitowe: mdłości, nudności, wymioty i biegunka (również krwawa). 3. Szczególna woń z ust lub zapach wymiocin.

Objawy zatrucia 4. Uszkodzenia skóry (zmiany skórne): rumień, pęcherzyki, miejscowa martwica, krwawe wybroczyny, oparzenia chemiczne w wyniku zetknięcia z połkniętymi substancjami żrącymi, zmiany o charakterze oparzeń wskutek kontaktu z rozpuszczalnikami i innymi substancjami chemicznymi (kwasy, ługi i środki utleniające), ślady wkłucia igły – przy podejrzeniu zatrucia lekami – pomocne są w dalszej diagnostyce różnicowej. 5. Zaburzenia rytmu serca: rzucają podejrzenie na zatrucie zwłaszcza wtedy, gdy występują nieoczekiwanie w aspekcie wieku i wcześniejszego wywiadu. 6. Zmiany temperatury: mogą występować w formie zarówno hiper- jak i hipotermii.

Pierwsza pomoc rodzaj zatrucia płyn osłabiający działanie trucizny leki, grzyby, zatrucia pokarmowe woda z węglem lekarskim (aktywowanym) Kwasy - woda z białkiem kurzym (4 białka/szklankę), mleko - ½ l wody wapiennej (syrop lub tabletki calcium) - w ½ l wody rozpuszczamy 4 tabletki wapna Zasady - ½ l kwasu cytrynowego - ½ l wody - 3% kwasu winnego – w szklance ¼ wina reszta wody (wino wytrawne czerwone 12%) - kostki lodu do ssani Leki, zatrucia pokarmowe woda z sokiem malinowym morfina mocna herbata

Pierwsza pomoc - zatrucia Pamiętaj o swoim bezpieczeństwie (gazy). Zwalczanie zaburzeń groźnych dla życia (resuscytacja w razie zaburzeń oddychania i braku oznak krążenia). Identyfikacja trucizny (opakowania, wywiad). Wezwanie pomocy (+ konsultacja z lekarzem przez telefon). Hamowanie wchłaniania trucizny (dekontaminacja): spłukiwanie skóry wodą, prowokowanie wymiotów, podanie środka, który rozcieńczy truciznę, węgiel aktywowany, środki przeczyszczające, płukanie żołądka. 6. Gdy poszkodowany jest nieprzytomny to: pozycja boczna bezpieczna, kontrola funkcji życiowych.

Porażenia prądem Do porażenia prądem dochodzi na skutek przepływu prądu elektrycznego przez ciało człowieka.

Porażenie prądem – pierwsza pomoc Natychmiastowe uwolnienie porażonego spod działania prądu elektrycznego przez: Wyłączenie napięcia właściwego obwodu elektrycznego Uwolnienie porażonego od urządzeń będących pod napięciem z zastosowaniem odpowiednich zabezpieczeń Wezwanie karetki pogotowia Ocena obrażeń ciała: *unieruchomienie przy złamaniach i zwichnięciach *chłodzenie i zabezpieczanie ran przed zakażeniem w oparzeniach W zależności od stanu przytomności poszkodowanego: *jeśli jest przytomny i nie wymaga pilnej interwencji na miejscu zdarzenie to i tak chory musi być bezwzględnie przetransportowany do szpitala celem dalszej obserwacji skutków odległych (np. odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe, zaburzenia rytmu serca) *jeśli jest nieprzytomny, ale ma zachowany oddech i krążenie, a jednocześnie można wykluczyć uraz kręgosłupa i nie ma wstrząsu – pozycja bezpieczna *jeśli stwierdza się objawy wstrząsu – odpowiednie postępowanie przeciwwstrząsowe.

Porażenie prądem – rodzaje obrażeń Oparzenia Zaburzenia rytmu serca Mnogie uszkodzenia ciała

Oparzenia OPARZENIE - uszkodzenie skóry, błony śluzowej (w zależności od stopni oparzenia także głębiej położonych tkanek lub narządów) wskutek działania ciepła, żrących substancji chemicznych (stałych, płynnych, gazowych), prądu elektrycznego, promieni słonecznych – (UV), promieniowania (RTG, UV i innych ekstremalnych czynników promiennych). NASILENIE ZMIAN ZALEŻY OD: NATĘŻENIA DZIAŁAJĄCEGO CZYNNIKA ( wysokości temperatury) * CZASU JEGO DZIAŁANIA

Przyczyny oparzeń termiczne, chemiczne, popromienne, elektryczne.

Stopnie oparzeń stopień I – objawem jest zaczerwienienie skóry (rumień), obrzęk i uczucie pieczenia stopień II – na zaczerwienionej i obrzękniętej skórze pojawiają się pęcherze z żółtawym płynem surowiczym, towarzyszy temu ostry ból. stopień III – niebolesny, cechuje się martwicą całej grubości skóry, a także uszkodzeniem tkanek położonych głębiej (mięśnie, ścięgna).

Objawy poparzenia I stopnia * ból * rumień * obrzęk * wrażliwość na dotyk * objawy ustępują po kilku dniach bez pozostawienia blizn.

Objawy poparzenia II stopnia ostry ból rumień obrzęk wrażliwość na dotyk uszkodzone części skóry właściwej pęcherze z płynem powstające na ich podłożu nadżerki goją się 10-21 dni, nie pozostają blizny.

Objawy poparzenia II stopnia

Objawy poparzenia III stopnia * uszkodzona cała grubość skóry * brak czucia * sucha, szara skóra * zwęglenie tkanek Zmiany martwicze obejmują skórę właściwą z naczyniami i nerwami skórnymi wraz z podskórna tkanka tłuszczowa. Skóra przyjmuje barwę od perłowo białej, przez białoszarą do brunatnej, jest twarda i sucha. Goi się długo zazwyczaj wymaga przeszczepu. Pozostawia widoczne, często zniekształcające blizny.

Objawy poparzenia III stopnia

Oparzenia – pierwsza pomoc 1) Natychmiast przystąp do schładzania powierzchni oparzonej wykorzystując w tym celu polewanie rany zimną wodą lub nadmuch zimnego powietrza. Zabieg ten należy prowadzić przez 20 do 30 minut. Schładzanie można rozpocząć nawet po dwóch godzinach

Oparzenia – pierwsza pomoc Nie należy zanurzać poszkodowanego w zbiorniku z wodą jak też okładać miejsca oparzone śniegiem lub lodem

Oparzenia – pierwsza pomoc 2) Na ranę przyłóż suchy jałowy opatrunek i unieruchom kończynę. Nie zapomnij zdjąć pierścionki i obrączki. Zapobiegnie to ewentualnej martwicy tkanek Nie przekłuwaj pęcherzy i nie odrywaj przylgniętej do rany odzieży Pamiętaj nigdy nie należy stosować żadnych maści ani płynów dezynfekujących !!!

Oparzenia – pierwsza pomoc 3) Osobie przytomnej można podać do picia lekko osolony napój i środek przeciwbólowy 4) Zabezpiecz poszkodowanego przed utratą ciepła okrywając go kocem i jak najszybciej zapewnić pomoc lekarską

Oparzenia – pierwsza pomoc Przy oparzeniach słonecznych postępować należy tak samo jak w przypadkach innych drobnych oparzeń czyli chłodzić zimną wodą. Ulgę może przynieść zawiesina tlenku cynku i wody wapiennej. Przez kilka dni, do czasu wygojenia oparzenia należy unikać słońca. Ciężkie przypadki oparzeń słonecznych powinny być leczone przez lekarza.

Odmrożenia Uszkodzenia skóry i tkanek pod nią leżących, wywołane działaniem niskiej temperatury. Narażone miejsca to: palce nóg, rąk, policzki, małżowiny uszne.

Stopnie odmrożeń stopień I – zaczerwienienie, obrzęk oraz uczucie pieczenia i drętwienia stopień II – znacznie większe zasinienie i obrzęk, dodatkowo pojawiają się pęcherze wypełnione płynem surowiczym lub surowiczo-krwistym stopień III – charakteryzuje się martwicą skóry, która przyjmuje sinawo-purpurowe zabarwienie.

Odmrożenia – pierwsza pomoc Poszkodowanego przenieść do ciepłego pomieszczenia. Rozluźnić ubranie uciskające obrzęknięte miejsca, ściągnąć przemoczoną i zmrożoną odzież. Nie wolno nacierać odmrożonych miejsc śniegiem ani alkoholem. Można podawać do picia mocno osłodzone, gorące napoje. Nie wolno podawać alkoholu ani pozwolić na palenie. Osoby wychłodzone na mrozie należy stopniowo rozgrzewać. Owijamy tułów i głowę, nie ruszając kończyn.

Wstrząs Stan kliniczny, w którym na skutek dysproporcji między zapotrzebowaniem a dostarczeniem odpowiedniej ilości tlenu do komórek organizmu dochodzi do upośledzenia funkcji i niewydolności ważnych dla życia narządów

Wstrząs Objawy wstrząsu : szybki, płytki oddech, bladość i chłód skóry, wargi przybierają odcień bladosiny, chory jest niespokojny i lękliwy, drży, na czole występuje zimny, lepki pot, bardzo wysokie tętno (180-200 uderzeń na minutę).

Złamania Złamanie - jest to przerwanie ciągłości tkanki kostnej. Złamania dzielimy na: zamknięte - gdy skóra dookoła złamanej kości jest nienaruszona, otwarte - gdy jest przerwana ciągłość skóry a kość może być narażona na zanieczyszczenia pochodzące z powierzchni skóry i powietrza.

Złamania Złamanie należy podejrzewać jeśli: wystąpi obrzęk i ból, nasilający się przy uciśnięciu lub próbie poruszenia kończyną, poszkodowany nie może w pełni lub częściowo wykonywać ruchów uszkodzoną kończyną, wystąpi nieprawidłowa ruchomość w miejscu, w którym normalnie kończyna jest nieruchoma, uszkodzona kończyna wyraźnie straci swój prawidłowy kształt, w razie gdy widoczne są odłamy kostne (w przypadku złamań otwartych).

Złamania – pierwsza pomoc uszkodzone miejsce odsłaniamy tylko w przypadku podejrzenia istnienia rany poprzez rozcięcie lub rozprucie części ubrania, jeśli jest to złamanie otwarte tamujemy ewentualny krwotok i zakładamy na ranę jałowy opatrunek (bezpośrednio na ranę kładziemy ostrożnie jałowy gazik, tak aby nie wcisnąć złamanej kości ani jej odłamków). unieruchamiamy przynajmniej dwa sąsiednie stawy tzn. leżący powyżej i poniżej złamania, nie nastawiamy i nie poruszamy uszkodzoną kończyną (konieczne czynności wykonujemy z naciągiem),

Złamania

Pozycja boczna ustalona

Pozycja boczna ustalona

Postępowanie w przypadku pożaru w przypadku zauważenia pożaru należy niezwłocznie ustalić miejsce zagrożenia, drogi jego rozprzestrzeniania, zagrożenia dla życia osób i otaczającego mienia oraz środowiska,  niezwłocznie zawiadomić wykładowcę wołając: ALARM! PALI SIĘ!, jednocześnie z najbliższego telefonu zaalarmować STRAŻ POŻARNĄ - tel. 998 lub 112

Postępowanie w przypadku pożaru Alarmując należy podać: co się wydarzyło (rodzaj zdarzenia, zagrożenia), nazwę i adres lokalizacji obiektu, swoje nazwisko i imię oraz numer telefonu, z którego następuje alarmowanie.  Nie wolno odkładać słuchawki telefonicznej do czasu potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia. Odczekać ok. 30 sek. w pobliżu telefonu, celem ewentualnego sprawdzenia zgłoszenia

Postępowanie w przypadku pożaru Podział pożarów: A POŻARY CIAŁ STAŁYCH POCHODZENIA ORGANICZNEGO - np: drewno, papier, węgiel, tworzywa sztuczne, tkaniny, słoma, B POŻARY CIECZY PALNYCH – np..: benzyna, alkohole, aceton, oleje, lakiery, tłuszcze, stearyna, naftalen, smoła, C POŻARY GAZÓW PALNYCH – np..: metan, acetylen, propan, wodór, D POŻARY METALI PALNYCH – np..: magnez, sód, uran, aluminium.

Postępowanie w przypadku pożaru Zakres stosowania środków gaśniczych Rodzaj materiału palnego Ciała stałe Ciecze palne Gazy palne Metale palne Grupa pożaru A B C D Woda X Woda z dodatkami Dwutlenek węgla Piana Proszki gaśnicze ABC Proszki gaśnicze BC Proszki do gaszenia metali

Postępowanie w przypadku pożaru Obsługa podręcznego sprzętu gaśniczego GAŚNICA PROSZKOWA GP-6Z Obsługa gaśnicy polega na: zerwaniu zawleczki, naciśnięciu czerwonego, głównego zaworu w dół, odczekaniu ok. 5 sekund !!! naciśnięciu dźwigni prądowniczki, skierowaniu strumienia gaśniczego na płomień.

Postępowanie w przypadku pożaru Obsługa podręcznego sprzętu gaśniczego GAŚNICA PROSZKOWA GP-4X i GP-6X Obsługa gaśnicy polega na: zerowaniu zawleczki, naciśnięciu dźwigni uruchamiającej w dół, skierowanie strumienia gaśniczego na płomień.

Postępowanie w przypadku pożaru Obsługa podręcznego sprzętu gaśniczego GAŚNICA PIANOWA GAŚNICA ŚNIEGOWA Obsługa gaśnicy polega na: zerowaniu zawleczki, naciśnięciu dźwigni uruchamiającej w dół, skierowanie strumienia gaśniczego na płomień.

Postępowanie w przypadku pożaru Obsługa podręcznego sprzętu gaśniczego Hydrant: Otworzyć drzwiczki, zrywając plombę, Chwycić prądownice i podbiec z nią do ognia, rozwijając wąż. Wyrównać skręty i załamania węża, Otworzyć zawór, Strumień wody skierować w ogień.

Ewakuacja Komunikat o ewakuacji przekazuje się ustnie lub telefonicznie. Komunikat ogłasza osoba podejmująca decyzję lub wyznaczone przez nią osoby,

Ewakuacja Treść komunikatu ustnego może być następująca: „POŻAR, POŻAR, EWAKUOWAĆ SIĘ!”, „Na I piętrze wybuchł pożar – natychmiast się ewakuować !” „W budynku nastąpiła awaria. Do czasu jej sprawdzenia proszę natychmiast opuścić budynek !”

Ewakuacja komunikat słowny dla studentów i petentów przebywających w pobliżu przekazują głosem poszczególni wykładowcy oraz pozostali pracownicy i obsługa, osoby nie mogące chodzić o własnych siłach należy ewakuować przez co najmniej dwie osoby sprawne. Osoby nie mogące samodzielnie chodzić przenieść ręcznie np. przy pomocy rąk splecionych w tzw. siodełko lub na noszach. Osobom chodzącym o kulach zapewnić pomoc w przypadkach gdy się zatrzymują, tarasując ruch lub gdy o to proszą

Ewakuacja po ogłoszeniu alarmu ewakuacyjnego wszyscy przerywają pracę (bez zbędnych wyjaśnień). Wyłączają w pomieszczeniu urządzenia elektryczne, komputery, zamykają okna i opuszczają pomieszczenia, po ewakuacji należy dokładnie zamknąć drzwi pomieszczeń, ale nie na klucz,

Ewakuacja w razie przebywania w pomieszczeniu o dużym zadymieniu należy poruszać się blisko podłogi, ponieważ tam znajduje się stosunkowo czysta warstwa powietrza, jeżeli zaistnieje podejrzenie, że w zagrożonym budynku mogą znajdować się jeszcze ludzie, należy o tym zgłosić dowódcy przybyłej jednostki ratowniczej, celem sprawdzenia pomieszczeń,

Ewakuacja samodzielne przeprowadzanie sprawdzania tych pomieszczeń bez właściwego zabezpieczenia może grozić utratą zdrowia lub życia, osobom poszkodowanym udzielić pierwszej pomocy medycznej i wezwać pogotowie ratunkowe, pozostali studenci i pracownicy udają się do domów albo placówek medycznych wskazanych przez kierującego akcją ewakuacyjną.

Ewakuacja ofiary

Dziękuję za uwagę i powodzenia