Zdjęcia Starej Warszawy Kolekcja kolorowych zdjęć Warszawy z XIX wieku. Zostały one opublikowane jako pocztówki. Obecnie stanowią część kolekcji Biblioteki Kongresu Amerykańskiego

Pomnik Adama Mickiewicza przy Krakowskim Przedmieściu od początku przyciągał patriotyczne manifestacje. Pierwsza odbyła się już podczas jego odsłonięcia , 24 grudnia 1898 r. Równie słynna miała miejsce 30 stycznia 1968 r., gdy warszawscy studenci protestowali przeciw zdjęciu z afisza mickiewiczowskich „Dziadów”. Pomnik otacza ledwie widoczne na zdjęciu kute ogrodzenie z motywami liry, liści i kwiatów. To bodaj najwspanialsze dzieło kowalstwa artystycznego przełomu XIX i XX wieku w Warszawie. Po prawej stronie zdjęcia widać kościół i klasztor Karmelitów Bosych. W chwili wykonywania fotografii zakonników już tu nie było. Klasztorne sale zajęło Wyższe Seminarium Duchowne Św. Jana Chrzciciela.

Most Kierbedzia dwukrotnie był zniszczony Most Kierbedzia dwukrotnie był zniszczony. Podczas I wojny światowej wysadzili go wycofujący się z Warszawy Rosjanie. W czasie II wojny światowej - a dokładniej Powstania Warszawskiego - to samo zrobili opuszczający praski brzeg Niemcy. Na zdjęciu widać przystanie nad Wisłą, a dalej Stare Miasto z katedrą Św. Jana Chrzciciela w wersji po przebudowie z lat 30. XIX wieku, wg projektu Adama Idźkowskiego. Główny kościół Warszawy miał wtedy obniżony dach, a fasada naśladowała gotyk angielski. Po II wojnie światowej katedrę odbudowano w inny kształcie, zaprojektowanym przez Jana Zachwatowicza.

Pałac Staszica zamykający od południa perspektywę Krakowskiego Przedmieścia, w pokazanej na zdjęciu wersji przetrwał tylko około 30 lat. Ta klasycystyczna budowla z kolumnami i groźnymi wizerunkami orłów na fasadzie , wzniesiona w latach 1820–30 wg projektu Antonia Corazziego, została w latach 1892-93 „przybrana „ w bizantyjski kostium. Po I wojnie światowej przywrócono jej dawny wygląd. Przed pałacem stoi pomnik Mikołaja Kopernika z 1830 r. Jest dziełem mieszkającego w Rzymie duńskiego rzeźbiarza Bartela Thorvaldsena. Jako jeden z nielicznych monumentów przetrwał obie wojny światowe.

Plac Trzech Krzyży. Kościół Św Plac Trzech Krzyży. Kościół Św. Aleksandra z początku był dużo mniejszy, niż na zdjęciu. Wzniesiony jeszcze przed Powstaniem Listopadowym wg projekty Christiana Piotra Aignera , przypominał rzymski Panteon. Gruntowna przebudowa i rozbudowa dokonana w końcu XIX wieku przez znanego architekta Józefa Piusa Dziekońskiego zmieniły kameralny kościół w wielką świątynie w stylu neorenesansu. Budowla legła w gruzach podczas Powstania Warszawskiego. Po wojnie odbudowano ją w pierwotnej formie. Znów jest małym klasycystycznym kościołem.

Plac Zamkowy z kolumną Zygmunta Plac Zamkowy z kolumną Zygmunta. Z lewej strony widać wylot Nowego Zjazdu, pochyłej ulicy łączącej Plac Zamkowy z przerzuconym przez Wisłę Mostem Kierbedzia. Ulica częściowo biegła nasypem, częściowo zaś masywnym Wiaduktem Pancera. Po II wojnie światowej plac Zamkowy zamknięto od strony Wisły. Zlikwidowano pochyłą ulicę i rozebrano Wiadukt Pancera. W ich miejscu powstała Trasa W-Z, która Plac Zamkowy mija w podziemnym tunelu.

Plac Krasińskich wyglądał zupełnie inaczej, niż dziś Plac Krasińskich wyglądał zupełnie inaczej, niż dziś. Z widocznych na zdjęciu budynków istnieje tylko Pałac Krasińskich (zwany też Pałacem Rzeczpospolitej) – jeden z najpiękniejszych zabytków Warszawy. Powstał w latach 1677-83 dla Jana Dobrogosta Krasińskiego. Zaprojektował go pochodzący z Niderlandów mistrz architektury klasycyzującego baroku Tylman van Gameren. W czasie, gdy robiono to zdjęcie, w pałacu mieściła się Izba Sądowa. Dziś swoje najcenniejsze zbiory przechowuje tu Biblioteka Narodowa.

Pałac Jabłonowskich, podobnie jak cała widoczna na zdjęciu północna pierzeja placu, uległ zniszczeniu podczas ostatniej wojny. W latach 90. zbudowano w tym miejscu współczesne biurowce z fasadami naśladującymi elewacje stojących tu niegdyś budynków.

Pałac w Wilanowie widziany od strony ogrodu, który w tamtych czasach zatracił barokowy charakter

Starówka w końcu XIX wieku należała do dzielnic Warszawy o nie najlepszej reputacji. Wśród mieszkańców przeważała biedota. Wartość zabytkowej dzielnicy odkryto dopiero XIX wieku. Na zdjęciu można dostrzec posąg Syrenki autorstwa Konstantego Hegla. Stoi wśród straganów na cokole w formie skały, po której spływa woda. Syrenkę na środku Rynku ustawiono w 1855 r. Usunięto ją stąd w 1928r., bo nie odpowiadała ówczesnym gustom. Na dawne miejsce wróciła dopiero w 1999 roku.

Pałac Na Wyspie w Łazienkach. Ten widok do dziś się nie zmienił.

KONIEC