POMAGANIE POTRZEBUJĄCYM

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
TESTAMENT DUCHOWY.
Advertisements

NIECH BĘDZIE POCHWALONY JEZUS CHRYSTUS,
Po co ewangelizować?.
Biblia księgą Boga i ludzi
Święty Maksymilian Kolbe
Temat: Pełnomocnik Boga.
Katecheza dla przygotowujących się do sakramentu bierzmowania
JAN PAWEŁ II
SIOSTRA MIŁOSIERDZIA? KTO TO TAKI?.
TAK ŻYJ ABYŚ BYŁ CHWAŁĄ PANA KTÓRY CIĘ STWORZYŁ.
Okup za WSZYSTKICH.
Warunki wejścia do Królestwa Bożego
„Rodzina chrześcijańska jest wezwana
Jan Paweł II.
Siostry Kanoniczki Ducha Świętego.
czyli kilka słów o Kościele
Jezus zachęca nas abyśmy pozostawili swoją grzeszność
FORMACJA DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ UCZNIÓW JEZUSA.
MĘCZENNICY W HISTORII KOŚCIOŁA
Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków.... Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Poszedł więc.
Chrzest Duchem Świętym
Jan Paweł II WIELKI.
TOTUS TUUS – „Cały twój”
GŁOSZENIE KERYGMATU.
Ewangelia wg św. Mateusza 4,1-11
Boże przenikasz mnie i znasz, stworzyłeś mnie dla szczęścia - pomóż mi je znaleźć. Ukaż mi moją drogę życia. Spraw, abym wybrał to, coś Ty dla mnie zamierzył.
Jan Paweł II WIELKI 18 V 1920 – 2 IV 2005.
Kościół jest jeden, ponieważ: – ma jednego Pana – wyznaje jedną wiarę
29. Kultura życia, kultura śmierci
POSILENI W SAKRAMENCIE EUCHARYSTII
27. Cztery prawdy ostateczne – wiara w życie bez końca
Ref. Chleba z nieba Panie Boże daj I już z nami bądź, nie opuszczaj nas Chleba z nieba Panie daj./2x 1.W wieczerniku apostołów tłum Jadł kolację i zobaczył.
FRANCISZKANEK RODZINY MARYI
Czerwiec 2013 Słowo Życia «To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a znosicie cierpienia» (1 P 2,20).
Adwent Nie klikaj.
Jesteś cenny!.
Przed nami kolejne Triduum Paschalne... Kościół zaprasza nas do pochylenia się nad wielką tajemnicą miłości naszego Pana Jezusa Chrystusa...
Lekcja 9 na 28 maja, „Kto się więc uniży jak to dziecię, ten jest największy w Królestwie Niebios” (Mateusz 18:4) Co znaczy: uniżyć się jak małe.
...wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. (Jk 2,17)
Lekcja 13 na 25 czerwca 2016 r.. JEZUS BARABASZ Przywódca polityczny Chciał uwolnić ludzi od Rzymu Obiecywał ziemską chwałę JEZUS CHRYSTUS Przywódca duchowyUwolnił.
Lekcja 12 na 18 czerwca 2016 r.. „Bo ona, wylawszy ten olejek na moje ciało, uczyniła to na mój pogrzeb” (Mateusz 26:12) Na krótko przed swoją śmiercią.
Święta Maryjo, Matko Boża, zachowaj we mnie serce dziecka, czyste i przezroczyste jak źródlana woda.
Lekcja 7 na 13 sierpnia 2016 r.. Przez swoją służbę dla ludzi Jezus pokazał, jak bardzo szczerze troszczy się o nich. Musimy żyć, miłując tak jak On.
Lekcja 4 na 23 lipca 2016 r.. Bożym ideałem dla jego Kościoła jest znalezienie w nim przekazu o sprawiedliwości i miłosierdziu którą głosili prorocy.
POWOŁANIE znakiem nadziei opartej na wierze. MIEĆ NADZIEJĘ to znaczy ufać Bogu wiernemu, który dochowuje obietnic przymierza.
Po co ewangelizować?.
DROGA DO WIARY Lekcja 7 na 12 sierpnia 2017.
…łączy się ze swą żoną…. …łączy się ze swą żoną…
MAŁY KATECHIZM Przykazania kościelne Dziesięć przykazań Bożych
STAROTESTAMENTOWA WIARA
Po co ewangelizować?.
WOLNOŚĆ W CHRYSTUSIE Lekcja 11 na 9 września 2017.
DUSZPASTERSKI APEL PAWŁA
Lekcja 2 na 14 października 2017
POKONANIE GRZECHU Lekcja 7 na 18 listopada 2017.
Lekcja 6 na 11 listopada 2017 ADAM I JEZUS.
Kościół Jezusa Chrystusa
Wszystko zaczyna się od modlitwy… Dlatego staraj się by Twoja modlitwa była nieustająca… -Matka Teresa z Kalkuty-
Bóg miłuje ciebie i ma dla twojego życia wspaniały plan. I.PRAWO PIERWSZE: Bóg miłuje ciebie i ma dla twojego życia wspaniały plan. - MIŁOŚĆ BOŻA "Tak.
GDY DOCHODZI DO KONFLIKTÓW
DLA NOWEGO ZAPAŁU MISYJNEGO”
naszych Panów i Mistrzów
OBRAZY JEDNOŚCI Lekcja 6 na 10. listopada 2018.
KLUCZ DO JEDNOŚCI Lekcja 4 na 27 października 2018.
„ABY WSZYSCY BYLI JEDNO”
Kościół jest wspólnotą
Odwaga miłosierdzia dla nowego zapału misyjnego z perspektywy charyzmatu wincentyńskiego kliknij, aby przejść dalej.
Dary Ducha Świętego.
Analiza tekstu.
KLUCZE DO RODZINNEJ JEDNOŚCI
Zapis prezentacji:

POMAGANIE POTRZEBUJĄCYM W NOWOTESTAMEN TOWYM KOŚCIELE Lekcja 9 na 31. sierpnia 2019

“Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat” (Jakub 1,27)

Służba w zborze Służba poza zborem Służba innym zgromadzeniom Służba jako styl życia: Paweł i służba Jakub i służba Jezus zlecił nam głoszenie Ewangelii światu, czynienie ich uczniami i chrzczenie ich. Wczesny Kościół poszedł za przykładem Jezusa, opiekując się potrzebującymi w Kościele i poza nim, głosząc Ewangelię.

SŁUŻBA W ZBORZE „Nie było też między nimi nikogo, który by cierpiał niedostatek, ci bowiem, którzy posiadali ziemię albo domy, sprzedając je, przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży i kładli u stóp apostołów; i wydzielano każdemu, ile komu było potrzeba.” (Dzieje Apostolskie 4,34-35) Kościół wzrastał pod przewodnictwem Ducha Świętego. Nowi wierzący „byli jednego serca i jednej duszy” (Dz. 4,32). Kto posiadał wiele, dzielił się z tymi, którzy nic nie mieli, więc nikt nie znajdował się w potrzebie. Po pewnym czasie, dysponowanie dóbr między tymi, którzy byli w potrzebie zaczęło się komplikować, dlatego Kościół zorganizował dystrybucję, powołując siedmiu diakonów. Ten system dzielenia się nie przetrwał w innych wspólnotach, poza wspólnotą jerozolimską, lecz położył podwaliny pod opiekę nad potrzebującymi.

SŁUŻBA POZA ZBOREM „W Jafie mieszkała uczennica imieniem Tabita, to znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i pomagała ubogim” (Dzieje Apostolskie 9,36 Edycja Św. Pawła) Miasto Jafa było wielce błogosławione przez służbę chrześcijańskiej kobiety, Tabity. Szyła ubrania dla tych, którzy ich potrzebowali. Również dawała jałmużny dla zaspokojenia potrzebujących i ubogich. Nie pomagała jedynie członkom zboru, lecz każdemu, kto potrzebował jej pomocy. Tabita umarła i zbór wezwał Piotra. Pokazywali mu jak pomogła wdowom i ubogim. Niesamolubne pomaganie innym nie jest proste. Życie służby wymaga samo poświęcenia, ale wpływa na życie innych i może mieć wieczne konsekwencje.

SŁUŻBA INNYM ZGROMADZENIOM „w obecnym czasie niech wasz nadmiar wyrówna ich niedostatek, by i ich nadmiar służył na pokrycie waszego niedostatku, ażeby była równość…” (2 Koryntian 8,14) Gdy Ewangelia zaczęła być przyjmowana przez pogan, pojawiły się rozbieżności. Do ich rozwiązania został powołany sobór (Dz. 15). Paweł został poproszony, by uczyć pogan pewnych szczególnych doktryn oraz zatroszczyć się o ubogich (Galacjan 2,10). Kiedy zbór w Jerozolimie cierpiał głód, Paweł zasugerował pogańskim zborom, by zebrały dla nich pomoc. Lokalne zbory muszą pomagać w zaspokajaniu potrzeb innych zgromadzeń, nie tylko własnych.

„Tylko poprzez niesamolubne zainteresowanie tymi, którzy potrzebują pomocy, możemy zademonstrować w praktyce prawdy ewangelii... W głoszeniu Ewangelii zawarte jest o wiele więcej treści niż tylko kazania. Ignoranci mają być oświeceni; zniechęceni mają być podniesieni; chorzy mają być uzdrowieni. Głos ludzki ma pełnić swoją rolę w dziele Bożym. Słowa czułości, współczucia i miłości mają świadczyć o prawdzie.” E.G.W. (Welfare Ministry, r. 3, s. 32)

PAWEŁ I SŁUŻBA „Wspierajcie świętych w potrzebach, okazujcie gościnność.” (Rzymian 12,13) W Liście do Rzymian 12 Paweł nauczał, jak powinniśmy żyć i odnosić się do innych jako „żywa ofiara” (w. 1): Kto ma dar usługiwania niechaj służy z poświeceniem! (w. 7) Kto wspiera — to hojnie (w. 8) Kto okazuje miłosierdzie — to z całego serca.(w. 8) Miłość niech będzie nieobłudna.(w. 9) Brzydźcie się złem, lgnijcie do dobra. (w. 9) Darzcie siebie nawzajem serdeczną, braterską miłością (w. 10) Wyprzedzajcie się w okazywaniu szacunku. (w. 10) W zapale bądźcie niestrudzeni (w. 11) Wspierajcie w potrzebach świętych (w. 13) Pielęgnujcie gościnność. (w. 13) Radujcie się z radosnymi, płaczcie z płaczącymi.  (w. 15) Jeśli łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go (w. 20)

JAKUB I SŁUŻBA „Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat.” (Jakub 1,27) Jakub był bratem Jezusa i jednym z filarów Kościoła (List do Galacjan 2,9). Mieszkańcy Jerozolimy uważali go za świętego i sprawiedliwego człowieka. W swoim liście nauczył nas, jak służyć innym: Wiara w działaniu (1,22) Pomoc potrzebującym (1,27) Zapobieganie nierównościom (2,1-4) Odzież dla nagich i karmienie głodnych (2,15-16) Działanie z zachowaniem sprawiedliwości (5,4) Nasza służba jest widocznym rezultatem naszej wiary (2,14-17).

„Jezus zachowa imiona tych, którzy jakąkolwiek cenę nie będą uważali za zbyt wielką by ofiarować ją na ołtarzu wiary i miłości. Dla upadłego człowieka ofiarował wszystko. Na swoich dłoniach ma wypisane imiona posłusznych poświęcających się Jemu wiernych na ołtarzu wiary i miłości. Poświęcił wszystko dla upadłej rasy ludzkiej. Nie wypluje ich z ust ale wstawienniczo będzie prosił swego Ojca. Jeśli własne „ja” odłożą na bok, ich pamięć nie zginie, a imiona ich będą nieśmiertelne. Jeśli sami chcemy żyć szczęśliwie, musimy żyć dla szczęścia innych. Oddajmy wszystko co posiadamy Jezusowi z miłością i wdzięcznością. W ten sposób znajdziemy szczęście tutaj, a nieśmiertelną chwałę potem.” E.G.W. (Świadectwa dla zboru, t. 3, r. 26, s. 250 - 251)