Wiązanie kowalencyjne (atomowe) Wiązanie kowalencyjne pojedyncze, Wiązanie kowalencyjne podwójne, Wiązanie kowalencyjne potrójne

Wiązanie kowalencyjne (atomowe) pojedyncze w cząsteczce F2 (∆E = 4,0 – 4,0 = 0) Wiązanie kowalencyjne utworzone za pomocą uwspólnionej jednej pary elektronowej nazywamy wiązaniem pojedynczym Powłoka walencyjna dla każdego at. F – 2s22p5, najbliższym helowcem dla F jest Ne, którego powłoka walencyjna posiada oktet elektronowy: 2s2p6, Atom fluoru aby osiągnąć oktet elektronowy na powłoce walencyjnej potrzebuje 1 elektronu, po uwspólnieniu jednej pary elektronowej każdy z atomów F w cząsteczce F2 osiąga konfigurację Ne i oktet elektronowy na powłoce walencyjnej.

Zapis w systemie klatkowo-strzałkowym 2s2 2p5 σ 2p5 2s2 Wiązanie kowalencyjne (atomowe) pojedyncze w cząsteczce F2 (∆E = 4,0 – 4,0 = 0) cd Zapis w systemie klatkowo-strzałkowym 2s2 2p5 σ 2p5 2s2 Zapis elektronowy – kropkowy i kreskowy F + F  F F  F F Orbital molekularny p – p, który jest ukierunkowany wzdłuż osi łączącej oba jądra cząsteczki nazywamy wiązaniem σ

Wiązanie kowalencyjne (atomowe) podwójne w cząsteczce O2 (∆E = 3,5 – 3,5 = 0) Wiązanie kowalencyjne utworzone za pomocą uwspólnionych dwóch par elektronowych nazywamy wiązaniem podwójnym Powłoka walencyjna dla każdego at. O – 2s22p4, najbliższym helowcem dla O jest Ne, którego powłoka walencyjna posiada oktet elektronowy: 2s2p6, Atom tlenu aby osiągnąć oktet elektronowy na powłoce walencyjnej potrzebuje 2 elektronów, po uwspólnieniu dwóch par elektronowych każdy z atomów O w cząsteczce O2 osiąga konfigurację Ne i oktet elektronowy na powłoce walencyjnej.

Zapis w systemie klatkowo-strzałkowym 2s2 2p4 σ 2p4 2s2 π Wiązanie kowalencyjne (atomowe) podwójne w cząsteczce O2 (∆E = 3,5 – 3,5 = 0) cd Zapis w systemie klatkowo-strzałkowym 2s2 2p4 σ 2p4 2s2 π Zapis elektronowy – kropkowy i kreskowy O + O  O O  O O W wiązaniu podwójnym, pierwsze wiązanie jest wiązaniem σ, natomiast drugie wiązanie jest wiązaniem π

Wiązanie kowalencyjne (atomowe) potrójne w cząsteczce N2 (∆E = 3,0 – 3,0 = 0) Wiązanie kowalencyjne utworzone za pomocą uwspólnionych trzech par elektronowych nazywamy wiązaniem potrójnym Powłoka walencyjna dla każdego at. N – 2s22p3, najbliższym helowcem dla N jest Ne, którego powłoka walencyjna posiada oktet elektronowy: 2s2p6, Atom azotu aby osiągnąć oktet elektronowy na powłoce walencyjnej potrzebuje 3 elektronów, po uwspólnieniu trzech par elektronowych każdy z atomów N w cząsteczce N2 osiąga konfigurację Ne i oktet elektronowy na powłoce walencyjnej.

Wiązanie kowalencyjne (atomowe) potrójne w cząsteczce N2 (∆E = 3,0 – 3,0 = 0) Zapis w systemie klatkowo-strzałkowym 2s2 2p3 2p3 2s2 σ π Zapis elektronowy – kropkowy i kreskowy N + N  N N  N N W wiązaniu potrójnym , pierwsze wiązanie jest wiązaniem σ, natomiast pozostałe dwa wiązania są wiązaniami π.