Elementarz nauczyciela pracującego z dzieckiem nadpobudliwym Materiały wypracowane w sieci współpracy i samokształcenia nauczycieli wychowawców świetlic Kraków, październik – listopad 2018r.

Najlepsze wyniki w pracy z dzieckiem nadpobudliwym dają: stworzenie w szkole spójnego systemu zasad, właściwe komunikowanie , konsekwencja, systematyczna, stała praca z dzieckiem.

Elementarz… poświęć dziecku dużo uwagi, wzmacniaj wszystkie przejawy pożądanego zachowania, stosuj zrozumiałe dla dziecka reguły, pomóż dziecku w akceptacji przez środowisko,

Elementarz… bądź konsekwentnym , przekazuj proste i krótkie komunikaty, komunikaty wyrażaj z szacunkiem, pomóż dziecku zorganizować świat wokół siebie, indywidualizuj proces nauczania. (Warunki skuteczności konsekwencji zapowiedziane, nie odroczone w czasie, adekwatne do przewinienia, dotkliwe, ale nie upokarzające )

Elementarz… stwórz zrozumiały system konsekwencji zachowania, konsekwencje (pozytywne i negatywne) stosuj natychmiast przedstaw plan zajęć i schemat lekcji, często mów do dziecka, zachęcaj do pracy,

Elementarz… korzystaj w czasie lekcji z pomocy ucznia, stosuj komunikaty niewerbalne, dostosuj tempo pracy do możliwości ucznia, stosuj specjalne metody w czasie sprawdzania wiadomości,

Elementarz zmniejsz ilość materiału do przepisania z tablicy, często przypominaj o regułach, szukaj i ucz dziecko sposobów rozładowania złości w sposób możliwy do zaakceptowania (np. stwórz kodeks złości).

właściwe usadowienie ucznia w klasie pobudzanie uwagi dziecka Niektóre techniki pracy z dzieckiem nadpobudliwym w szkole: właściwe usadowienie ucznia w klasie pobudzanie uwagi dziecka poprawianie zdolności słuchania skuteczne wydawanie poleceń kontrola notatek po zakończeniu zajęć

Właściwe usadowienie ucznia w klasie ławka nadpobudliwego dziecka powinna być usytuowana w pobliżu nauczyciela (jego biurka lub tablicy), dziecko posadzone plecami do reszty kolegów, nigdy nie sadzamy dziecka przy oknie, w towarzystwie dobrych uczniów (ale nie najlepszych przyjaciół), usadzenie z tyłu klasy, jeśli dziecko potrzebuje dużo przestrzeni (w takiej sytuacji nauczyciel co 5 minut podchodzi do ucznia i sprawdza jak postępuje praca), jasne określenie granic przestrzennych (ławka, przestrzeń gdzie dziecko może się poruszać).

Pobudzanie uwagi dziecka zadania i nauczane treści powinny być przekazywane w szybki, skrótowy, reporterski sposób, powinny być też prezentowane w „małych dawkach”, aby zmobilizować dziecko do skupienia się można wykorzystać zegarek albo kuchenny minutnik do odmierzania czasu, w którym ma być wykonane zadanie, szybka, najlepiej natychmiastowa kontrola poprawności wykonania zadań, zamiast długich sesji ćwiczeniowych przygotowanie większej liczby krótszych i bardziej intensywnych okresów ćwiczeń.

Pobudzanie uwagi dziecka urozmaicanie zadań, przeplatanie mniej interesujących fragmentów ciekawszymi, wykorzystanie materiałów, którymi można manipulować, dotknąć je, organizowanie aktywności angażujących ucznia jak np. czynna dyskusja, ilustrowanie materiału schematami, podawanie uczniom różnych metod mnemotechnicznych, wierszyków, powiedzonek.  

Poprawianie zdolności słuchania przygotowanie krótkich instrukcji, złożonych z prostych krótkich zdań, powtarzanie instrukcji tak często jak to jest potrzebne, nakłanianie uczniów do wielokrotnego, powtarzania instrukcji po jej usłyszeniu - w ten sposób rozwija się umiejętność słuchania i zapamiętywania, informowanie uczniów o tym, że komunikuje się ważne wiadomości (np. „to jest ważne, proszę słuchać”, „to będzie na sprawdzianie”, itp), korzystanie z pomocy wizualnych dla wzmocnienia przekazu ustnego  

Kontrola notatek po zakończeniu zajęć  Nauczyciel musi dopilnować, żeby notatki w zeszycie były kompletne, a w szczególności aby zawierały:   notatki z lekcji (jeśli dziecko nie jest w stanie jej zapisać może być skrócona), zapisaną pracę domową zarówno ustną jak i pisemną (jeśli nic nie jest zadane – formułę „nic do zrobienia”), informację o wszelkich nietypowych sytuacjach (np. planowana wycieczka, akademia na którą trzeba się ubrać odświętnie), datę sprawdzianu i wymagany zakres materiału.  

Jak mówić żeby dzieci nas słuchały?   Osoba zwracająca się do nadpobudliwego dziecka musi: po pierwsze przebić się przez szum bodźców docierających z otoczenia, po drugie zadbać, aby jej przekaz był jak najbardziej zrozumiały. Kalina

Jeszcze jedna pomocna wskazówka   Dzieciom nadpobudliwym łatwiej jest zacząć robić coś nowego niż kontynuować rozpoczęte zadanie - lubią przecież przerzucać się z jednej czynności na drugą. Dlatego zamiast mówić „przestań patrzeć przez okno” powiedzmy „spójrz w zeszyt” lub „otwórz książkę”. Istnieje wtedy większa szansa, że dziecko spełni polecenie.

Skuteczne wydawanie poleceń  wybierz polecenie, na którym ci zależy i które jesteś gotowa wyegzekwować, podejdź do dziecka, zdobądź jego uwagę (dotknij go, spójrz w oczy, zawołaj po imieniu), wydaj jednoznaczne polecenie w 2-3 słowach, powtórz polecenie tyle razy ile założyłaś, poproś by dziecko je powtórzyło, dopilnuj wykonania polecenia (nie odchodź od dziecka zanim nie skończy)!  

 Zadbaj o własny komfort psychiczny! Stosuj techniki relaksacyjne i codziennie zrób coś, co lubisz! Śmiej się, tańcz i śpiewaj – to pomaga rozładować stres.

 Życzymy sukcesów