Oryginalny tekst Ewangelii Historyczna wiarygodność Nowego Testamentu

Kilka pytań: Czy posiadamy oryginalny tekst Ewangelii? Czy otwierając Pismo Święte, możemy zaufać, że słowa, które są tam zapisane, nie zostały zmienione?

Czy posiadamy oryginalny tekst Ewangelii? Jeżeli za oryginał uznamy tekst, który wyszedł spod pióra autora (autograf), jego własną ręką napisany, to odpowiedź brzmi: NIE. Tak samo jak nie posiadamy oryginału „Uczty” Platona, „Iliady” Homera czy „Wojny peloponeskiej” Tukidydesa. Nie posiadamy oryginałów dzieł literackich, które powstały w Starożytności, ponieważ materiały piśmiennicze nie były tak trwałe, aby przetrwać kilka tysięcy lat.

W starożytnym sklepie papierniczym czyli na czym i czym pisano w starożytności PAPIRUS - przygotowany z rośliny rosnącej w delcie Nilu. Jej miąższ krajano na paski w miarę możliwości cienkie i jak najszersze. Następnie układano je gęsto obok siebie na desce zwilżonej wodą, starano się by brzegi pasków nachodziły na siebie. Na tę warstwę kładziono w poprzek drugą, po czym obcinano wystające końce. Całość sklepywano w wyniku czego powstawał spójny arkusz, który później suszono na słońcu. Gotowe arkusze sklejano ze sobą brzegami za pomocą kleju wykonanego z mąki, wody i octu, następnie wygładzano. W ten sposób powstawał zwój.

Kodeks Jest to zbiór kart złączonych (szytych, klejonych) na jednym z brzegów nazywanym grzbietem książki. Pierwszorzędną zaletą kodeksu, która stanowi o jego przewadze nad zwojem papirusowym, jest łatwość konsultacji: kodeks można w każdej chwili otworzyć na dowolnej stronie, podczas gdy zwój papirusowy wymaga mozolnego przewijania.

Czym pisano? Atrament przechowywany w postaci stałej, powstawał z mieszaniny węgla drzewnego i kleju roślinnego. Używało się go mocząc pędzel w wodzie i zwilżając w ten sposób powierzchnię atramentu trzymanego na paletce. Pióra wykonywano poprzez przegryzienie zwykłej łodygi trzciny. Włókienka układały się na jego końcu w sposób przypominający dzisiejsze pędzle.

Zapiski dokonane na papirusie przy pomocy atramentu z węgla drzewnego były bardzo nietrwałe, dlatego, aby ich treść zachować przed zniszczeniem przepisywano je. W ten sposób powstawały manuskrypty.

Manuskrypt Jest to rękopis. Tekst przepisany ręcznie. W ten sposób kopiowano pismo przed wynalazkiem druku.

Nie posiadamy oryginałów dzieł starożytnych, ale posiadamy ich manuskrypty czyli odpisy.

Jak zatem udowodnić, że nie różnią się one od oryginałów? Należy uwzględnić dwie zasady: Im więcej takich samych manuskryptów, tym wyższe prawdopodobieństwo, że są wierne oryginałowi. Im manuskrypt czasowo bliższy oryginałowi, tym wyższe prawdopodobieństwo, że jest mu wierny.

Jak datuje się manuskrypty? Używając metody węgla C14 Badanie materiału piśmienniczego oraz sposobu jego wytwarzania Badanie sposobu pisania (wyglądu pisma) Badając ornamentację czyli zdobienia tekstu

Jaka jest odległość czasowa najstarszych zachowanych manuskryptów Nowego Testamentu od daty ich powstania? Najstarszy zachowany fragment Ewangelii od daty jego powstania dzieli ok. 30 lat. Najstarszy pełny odpis Nowego Testamentu dzieli od daty jego powstania ok. 350 lat.

A jak jest z innymi dziełami starożytnymi? Dzieło Data powstania oryginału Najstarszy zachowany manuskrypt Juliusz Cezar „O Wojnie galijskiej” 58-50r. p.n.e. X w. n.e. Homer „Iliada” VIII w. p.n.e. XIII w. n. e. Tacyt „Historia” 100 r. n.e. IX w. n.e.

Ile manuskryptów Nowego Testamentu posiadamy? 24 643 manuskrypty

A jak jest z innymi dziełami literackimi? Porównajmy: Nazwa dzieła starożytnego Liczba manuskryptów Nowy Testament 24 643 „Iliada” Homer 643 „Wojny Peloponeskie” Tukidydes 8 Platon „Uczta” 7

Jeśli zatem porównać ilość manuskryptów, a także różnicę czasową między powstaniem autografu a najstarszym zachowanym manuskryptem, to nad innymi starożytnymi dziełami literackimi, Nowy Testament ma miażdżącą przewagę!

Czy wiesz, że gdyby zniszczyć wszystkie manuskrypty Nowego Testamentu i tak można byłoby odtworzyć treść jego ksiąg? Jak to możliwe?

W pierwszych wiekach żyli Ojcowie Kościoła – wykształceni teolodzy, kapłani, badacze Pisma Świętego. W swoich pismach, kazaniach i notatkach zapisywali oni cytaty z Nowego Testamentu. Odkryto, że gdyby je wszystkie połączyć, to można odtworzyć treść całego Nowego Testamentu. Brakowałoby jedynie kilkunastu wersów. Przypadek? Czy może Bóg zrobił wszystko, by Jego Słowa przetrwały niezmienione?

Najstarsze fragmenty Nowego Testamentu Papirus Rylandsa (P52)— niewielki fragment papirusu zapisany obustronnie. Datowany na lata 120-125 n.e. Zawiera jeden z najstarszych zachowanych fragmentów Nowego Testamentu, dokładnie Ewangelii według Jana. Są to  fragmenty rozmowy Piłata z Jezusem. Papirus odnaleziono w 1920 r. Obecnie znajduje się w John Rylands Library w Manchesterze.

Papirus Chester Beatty (P45), jest papirusowym rękopisem Nowego Testamentu. Pisany jest w formie kodeksu. Zawiera tekst Ewangelie i Dzieje Apostolskie. Pochodzi z początku III wieku, przechowywany w Dublinie i Wiedniu.

Co jednak najważniejsze, treść tychże i innych zachowanych antycznych papirusów całkowicie zgodna jest z treścią naszych, obecnie wydawanych Ewangelii. Nie nastąpiło tu, więc żadne istotne zniekształcenie tekstów Ewangelii na przestrzeni tych wszystkich wielu wieków, tak jakby mogli to podejrzewać sceptycy.

Odkrycie z Qumran Odkrycie niezwykle cennych i bardzo starych zwojów papirusowych przechowywanych w dzbanach w grotach Qumran nad Morzem Martwym. Doszło do niego w1947. Dzbany zawierały teksty Starego Testamentu. Potwierdziły one oryginalność i niezmienność tekstów biblijnych od tysięcy lat.Przeprowadzone badania archeologiczne i metodą radiowęglową 14C pozwalają datować rękopisy na okres od II w. p.n.e. do I w. n.e.

Najstarsze, kompletne manuskrypty Pisma Świętego Nazwa manuskryptu wiek Miejsce odnalezienia Miejsce przechowywania Kodeks Synajski IV Synaj Londyn Kodeks Aleksandryjski V Egipt Kodeks Watykański Watykan Kodeks Bezy Północna Afryka (?) Cambridge

Fragment Kodeksu Synajskiego http://www.codexsinaiticus.org

Fragment Kodeksu Bezy

„Wszelkie Pismo, od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości — aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu” (2 Tm 3,16-17)