OBRAZY JEDNOŚCI Lekcja 6 na 10. listopada 2018

„Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus” (1 Koryntian 12,12)

Biblia zawiera różne obrazy, które przedstawiają duchowe i teologiczne prawdy. Na przykład woda w Ewangelii Jana 7,38, wiatr w Ewangelii Jana 3,8 i filar w Liście do Tymoteusza 3,15. Istnieje kilka biblijnych obrazów jedności w Nowym Testamencie, które pokazują jaką integralną rolę odgrywa jedność w naturze i misji Kościoła. Jeden naród. 1 Piotra 2,9 Jedna budowla i jeden dom. Efezjan 2,19-22 Jedna świątynia. 1 Koryntian 3,16-17 Jedno ciało. 1 Koryntian 12:12-26 Jeden Pasterz i jedno stado. Jan 10,1-11

JEDEN NARÓD „Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości” (1 Piotra 2,9) Ludzie z każdego narodu są częścią Kościoła, ale Bóg uważa Kościół za jeden lud. Święty naród świętych mężczyzn i kobiet, którego jedynym celem jest głoszenie Bożej miłości i zbawienia dla świata. Nie ma nic, co moglibyśmy zrobić, aby być częścią tego ludu. Bóg wybiera nas dzisiaj, podobnie jak wybrał lud Izraela (V Mojżeszowa 7,6-8). Jesteśmy powołani, aby pokazać Jego boski charakter w naszym życiu przez Jego miłość i łaskę .

JEDNA BUDOWLA I JEDEN DOM „zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus” (Efezjan 2,20) W tej metaforze Paweł łączy ideę budowli i jej kamieni z domem samym w sobie. Jesteśmy żywymi kamieniami i częścią tej budowli. Kamieniem węgielnym i fundamentem jest Chrystus (1 Piotra 2,4-5). Nie ma odizolowanych kamieni. Każdy chrześcijanin wspiera innych i jest przez nich wspierany. Jesteśmy także wielką rodziną, ale nie przez więzy krwi: Bóg jest naszym Ojcem. Jesteśmy zjednoczeni dlatego, że doświadczamy nowych narodzin, dzielimy jedną doktrynę i jedną misję: głoszenie Ewangelii.

„Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?” (1 Koryntian 3,16) JEDNA ŚWIĄTYNIA Dla pierwszych chrześcijan obraz świątyni był bardzo przejrzysty (zarówno dla Żydów, jak i pogan): To był wspaniały budynek dla wielbienia Boga i oddawania Mu czci. Społeczność zjednoczonych wierzących jest świątynią. A Bóg mieszka pośród nich. Gdy podział wkracza do Kościoła, świątynia jest zagrożona upadkiem (w. 17). Paweł przekonywał jak ważne jest pozostawanie w jedności z innymi braćmi, „jednością myśli i jednością zdania” (1 Koryntian 1,10).

JEDNO CIAŁO „Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus” (1 Koryntian 12,12) Każdy członek jest częścią ciała i ma określony cel. Wszyscy członkowie muszą współdziałać w swojej różnorodności. Ciało nie może funkcjonować, jeśli jego członkowie nie koordynują swoich działań. Kościół jest ciałem Chrystusa. On jest głową, a my jesteśmy członkami. W rezultacie tego: Nasze różnice etniczne, rasowe, kulturowe, edukacyjne i wiekowe nie mogą dzielić nas w Chrystusie. U stóp krzyża wszyscy jesteśmy równi. Ewangelia ma uzdrawiającą i pojednawczą moc. Ponieważ każdy wierzący jest duchowo związany z Chrystusem, dlatego całe ciało jest karmione tym samym pokarmem.

JEDEN PASTERZ I JEDNO STADO „Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz życie swoje kładzie za owce” (Jan 10,11) Obraz Jezusa jako Dobrego Pasterza jest również obecny w Psalmie 23. Kościół jest stadkiem. Jesteśmy pomysłowymi i bojaźliwymi owcami, prowadzonymi przez Jezusa. Kiedy owce zagubią się (grzech), Jezus ich szuka i sprowadza z powrotem do zagrody. Stale opiekuje się nami (zarówno jednostkami, jak i Kościołem). Niezwykle ważnym jest to, że owce znają głos swego pasterza. Ci, którzy znają głos Jezusa, nigdy nie będą wędrować samotnie. Będą chodzić zjednoczeni z resztą stada. Tak naprawdę jedność i bezpieczeństwo ludu Bożego zależy od ich bliskości z Nim i są bezpośrednio związane z ich posłuszeństwem wobec Jego głosu.

E.G.W. (Świadectwa dla zboru, t. 7, rozdz. 32, str. 171) „Poprzez obraz winorośli i jej gałązek zilustrowany został stosunek Chrystusa do Jego naśladowców i stosunek Jego naśladowców nawzajem do siebie. Gałązki spokrewnione są ze sobą ale każda z nich jest indywidualnością niepołączoną z inną. Wszystkie one mają wspólne odniesienie do krzewu winnego i ich życie zależne jest od niego tak jak i ich wzrost i to że przynoszą owoce. Nie mogą żywić się nawzajem. Każda sama dla siebie musi być połączona z krzewem. A chociaż gałązki są do siebie podobne, są też różnorodne. Ich zgodność zależna jest jedynie od ich zjednoczenia się w krzewie winnym i przez każdą — aczkolwiek nie w taki sam sposób — objawia się życie krzewu.”