Szkoła Podstawowa nr 16 w Toruniu przystąpiła do udziału w projekcie Fundacja PGNiG ,,Rodzice i dzieci, Powietrze bez śmieci”. Uczniowie klasy 2a podjęli wyzwanie i z zapałem przystąpili do realizacji projektu, którego celem jest edukacja lokalnych społeczności oraz najmłodszych uczniów. Projekt wprowadził nas uczniów „16” w tematykę powietrza, jego zanieczyszczeń i sposobów, w jaki można im zapobiegać. Realizacja projektu zapewniła nam niespodzianki, sukcesy, wpadki – porażki, ale przede wszystkim był to wyjątkowo ciekawy czas, którego na pewno nie zapomnimy. A zaczęło się od wielkiego pustego kartonu, który przyniosła do klasy nasza pani i powiedziała: „Mam coś dla was”. Byliśmy gotowi na wszystko, tylko nie na powietrze. Gdy poznaliśmy cel projektu i jak będzie wyglądał uznaliśmy, że „wchodzimy w to”- nie do końca wiedząc w co. Każdy kolejny dzień z projektem pozwalał nam rozwinąć skrzydła i „zarażać innych” tematyką powietrza. Zrealizowaliśmy 5 wyjątkowo ciekawych zajęć, dorzuciliśmy trochę od siebie, tacy już jesteśmy i tak dotarliśmy do mety. Jedno jest pewne: jesteśmy ambasadorami powietrza!

A działo się tak… Wszystkie zajęcia w naszej klasie otwierał Radek Brzózka, znany popularyzator nauki, ambasador programu. A zaraz po filmie to my zabieraliśmy się do działania. Była to przede wszystkim świetna zabawa, ciekawe eksperymenty oraz super nauka.

To było dla nas wyzwanie! Zajęcia nr 3 Zajęcia poświęcone były ochronie powietrza. Tym razem były to zajęcia szczególne, ponieważ gościliśmy Panią dyrektor, nauczycieli i klasę 3c (było ciasno, ale miło). To było dla nas wyzwanie!

Aby wszystkich wprowadzić w tematykę, zajęcia rozpoczęliśmy od przypomnienia co wiemy o powietrzu i jego zanieczyszczeniach, o smogu, jak się tworzy i o niskiej emisji.   Przed nami nowa wiedza dotycząca możliwej walki ze smogiem! No to start! Na początku wszyscy zastanawialiśmy się jak walczyć ze smogiem. Filmik ambasadora projektu „otworzył nam oczy”.

Po wstępnej dyskusji odnoszącej się do posiadanej przez nas wiedzy na temat walki ze smogiem zapisywaliśmy nasze odpowiedzi na pytania, które wisiały na tablicy i jak zawsze czekały na „kolorowe sklerotki”. Pytania, na które udzielaliśmy odpowiedzi, to: 1. Czy wiatr może rozwiać smog? 2. Kto jest winny powstawania smogu? 3. Czy warto rozmawiać z innymi o smogu? 4. Czy walka ze smogiem jest łatwa? Po burzliwej tym razem dyskusji doszliśmy do wniosku, że za smog odpowiadają ludzie, że smog to wina ludzi i ludzie mogą go rozwiązać – wielka mądrość. Tylko jak?

No i znów nasza Pani miała propozycję dla nas nie do odrzucenia. Zaproponowała, abyśmy wspólnie sprawdzili, czy mamy rację formułując taki wniosek. „Kości zostały rzucone” - jak mówią nasze babcie. Od samego początku naszą uwagę przykuwał stół, na którym było prawie wszystko. Widzieliśmy: butelki ze szkła kolorowego np. po syropie, po winie / pojemniki z przeźroczystego szkła np. różnej wielkości słoiki, szklanki, kieliszki / plastikowe butelki typu „pet” po wodzie i coca coli / plastikowe opakowania po kremie / plastikowe opakowanie tzw. „śniadaniówka” / plastikowe rurki do picia / plastikowe zabawki / plastikowe zakrętki do butelek i słoików / plastikowe opakowania po jogurtach / plastikowe reklamówki / metalowe zakrętki do butelek i słoików, kapsle / metalowe klucze / metalowe sztućce / metalowe puszki po napojach, czy po ciasteczkach / metalowe wsuwki i spinki do włosów / gazety / pudełko po butach / wytłoczki po jajkach / stary zeszyt / kartka / jabłko / makaron / ryż / kromka chleba / kwiatek / liście / podkoszulka / beret / buty / gumiaki / gumki do włosów / porcelanowy kubek / porcelanowy talerz / pieluszka jednorazowa. Hitem okazały się modne, kwieciste kalosze. Wszystkie dziewczyny chciały je mieć!

INNE BIO PLASTIK PAPIER SZKŁO METAL Ktoś z klasy powiedział: „dom towarowy”. Za chwilę wszystko było jasne: za pomocą losowania podzieliliśmy się na sześć grup. Przedstawiciel każdej grupy /narada ponumerowanych głów/ wylosował jej nazwę: szkło, plastik, metal, papier, bio / biodegradowalne, inne. Grupy miały zabrać do siebie przedmioty będące nazwą grupy. Poszło szybko, ale kilka przedmiotów nadal czekało na odbiór - pomogła pani, a goście nam się bacznie przyglądali. BIO PAPIER METAL

A cała zabawa wyglądała tak…

Dzięki temu działaniu dowiedzieliśmy się, po co segregujemy odpady i po co nam recykling. Nowe treści zawiesiliśmy na naszej klasowej ścianie wiedzy.

Poznaliśmy znak recyklingu, który sprawnie wycięliśmy z kart pracy, a następnie pokolorowaliśmy odpowiednimi kolorami według wskazówek. Wszystkie grupy oznaczyły swoje przedmioty odpowiednim kolorem znaku i odniosły tam skąd zabierały – mocno angażujące zadanie, wielka odpowiedzialność!

Bardzo spodobały się mam znaki recyklingowe i ich przeznaczenie Bardzo spodobały się mam znaki recyklingowe i ich przeznaczenie. Chcieliśmy zabrać te znaki do domu i pokazać je rodzicom. Udało się, zrobiliśmy. Niestety nie wszystkie znaki wróciły do klasy, ponieważ rodzice od razu nakleili je na odpowiednie pojemniki. Pomysł trafiony!

Bacznym okiem naszej pracy przyglądała się Pani dyrektor i nauczyciele Bacznym okiem naszej pracy przyglądała się Pani dyrektor i nauczyciele. Pani dyrektor, aby nas sprawdzić przeprowadziła recyklingowy quiz klasowy. W jednej chwili ważne stało się dla nas, aby „nie dać plamy”. Szybko okazało się, że wszyscy posiadamy wiedzę na temat recyklingu. Tak trzymać!

Czas podsumować nasze dotychczasowe działania. To już wiemy! Czas podsumować nasze dotychczasowe działania. Wiemy, że palenie śmieci w domowych piecach - jest zabronione, ponieważ dym ze spalania plastiku, drukowanych kartonów, czy gumowych opon szkodzi zdrowiu wszystkich, powodując groźne, nieuleczalne choroby. Doszliśmy do wniosku, że walka ze smogiem, którą możemy podjąć to rozmowa z rodzicami, dziadkami czy sąsiadami o szkodliwości palenia w piecach śmieci, złej jakości węgla, czy mokrego drewna w kominkach. Jakie to mądre! Walka ze smogiem, to również wymiana starych pieców węglowych zwanych „kopciuchami” na nowe bardziej ekologiczne i ekonomiczne ogrzewanie.

Nasze transparenty antysmogowe. Nadszedł czas na ulubione przez nas działania warsztatowe. Transparenty antysmogowe – tak brzmiało nasze zadanie. Raz, dwa i już były gotowe. Mogliśmy je pokazać innym klasom i tak właśnie zrobiliśmy.

Tym razem zadanie domowe polegało na zamanifestowaniu przed dorosłymi, że chcemy walczyć ze smogiem i oddychać czystym powietrzem, żeby być zdrowym. Takie działanie wymagało od nas odwagi – ważne było dla nas, aby dorośli nas wysłuchali - udało się!

Co powiedzieliśmy rodzicom i innym dorosłym? NIE WOLN0 PALIĆ ŚMIECI ŚMIECI NALEŻY SEGREGOWAĆ NIE WOLNO PALIĆ ZŁEJ JAKOŚCI WĘGLA NIE WOLNO PALIĆ MOKREGO DREWNA W KOMINKACH TRZEBA WYMIENIAĆ STARE WĘGLOWE PIECE NA INNE Co powiedzieliśmy rodzicom i innym dorosłym?

Co na to goście? Zajęcia jak poprzednie bardzo nam się podobały, mogliśmy wykazać się kreatywnością – wiele się nauczyliśmy. Klasa 3c była bardzo zainteresowana tematem i obiecaliśmy, że wejdziemy do nich z naszymi prezentacjami dla uczniów.

Niespodzianek nigdy mało! Po przerwie, gdy byliśmy już w klasie, miało miejsce nietypowe wydarzenie. Wszyscy, łącznie z Panią, usłyszeliśmy dochodzący zza drzwi silny głos wołający: Koooominiarz!

W naszej klasie pojawił się gość specjalny - mistrz kominiarski Pan Andrzej. Ubrany na czarno, z cylindrem na głowie wzbudził ogromne zainteresowanie. Nasze oczy skierowane były na tę wyjątkową postać. Podczas spotkania Pan Andrzej ciekawie opowiadał o swojej trudnej i niebezpiecznej pracy oraz sprzętach, którymi na co dzień się posługuje. Przede wszystkim zwracał uwagę na problem zanieczyszczonego powietrza. Wyjaśniał nam przyczyny takiego stanu rzeczy. Powiedział, że w domach nadal zdarzają się przypadki spalania plastików i śmieci. Zaznaczył, że jest to ciągle aktualny temat, o którym trzeba rozmawiać. Zadawaliśmy wiele pytań.

Wiemy od rodziców, że kominiarz kojarzy się wszystkim ze szczęściem, Pan Andrzej zrobił nam wspaniałą niespodziankę – dostaliśmy książeczki „Z kominiarzem bezpieczniej” w której pojawia się tematyka niskiej emisji i walki ze smogiem. Wierzymy, że wizyta kominiarza w naszej klasie przyniesie nam szczęście.

Ewaluacja na kole: Koordynator: Alicja Nehring, nauczyciel 2a